เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1005
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1006
"โอ้ แล้วลูกปัดเทียนหลิงเป็นเรื่องอะไรล่ะ?"เหลยว่านจุนหันกลับมามองด้วยความสงสัยเล็กน้อย"ลุงเหลย! ลูกปัดเทียนหลิงเป็นสิ่งที่เราหามาโดยเสี่ยงชีวิต เป็นของเราเอง คนเหล่านี้ไม่ทำด้วยศีลธรรมของสังคม และพร้อมที่จะปล้น!" หวงยินยินแก้ต่างทันที"ไร้สาระ พวกเราทำเพื่อทั้งยุทธภพ ไม่เหมือนพวกคุณ ทำเพื่อตัวเองเท่านั้น" เจี่ยงซิวเจินพูดอย่างมีเหตุผลมาก"หัวหน้าเหลย คนเหล่านี้มีเจตนาร้าย เห็นแก่ตัว ไม่สนใจผลประโยชน์ของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้เลย ผมว่าควรลงโทษอย่างหนัก!" จ้าวหงเสี้ยงใช้คำพูดที่แข็งแกร่ง"พระอมิตาภพุทธะ อยู่กับสิ่งชั่วร้าย ต้องเป็นคนชั่วร้ายแน่" พระคุณเจ้าเจี้ยซินพูดประโยคที่สรุปในเวลานี้ การฝึกร่างขั้นจงซือทั้ง 3 คนเปลี่ยนท่าทีก้าวร้าวในเมื่อกี้ มาเป็นนักรบเพื่อธรรม เปลี่ยนเป็นทัศนคติอื่นเพื่อกดขี่"คุณ... พวกคนที่เป็นคนหน้าซื่อใจคดพวกนี้ อย่าโจมตีใส่ร้ายคนอื่นเลย!" หวงยินยินโกรธจัดทั้งๆที่พฤติกรรมของคนเหล่านี้เหมือนเป็นพวกโจร แต่พูดอย่างชอบธรรมขนาดนี้กลับขาวเป็นดำชัดๆเลย"เอาล่ะ!"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นเพื่อหยุดการโต้เถียงของหลายคน และพูดอย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้ลูกปัดเท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1007
"พี่หวง คุณเหมือนเดิมจริง ๆ แจ้งแต่ข่าวดีแต่ไม่แจ้งข้อกังวล ร่างกายอ่อนแออย่างนี้แล้ว ยังฝืนอยู่"เหลยว่านจุนพูดอย่างจนใจเล็กน้อย "เพิ่งได้ยินว่าคุณกลืนลูกปัดเทียนหลิงเข้าไปในท้องแล้ว สิ่งนี้กลืนกินไปแล้วจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม""วางใจได้นะหัวหน้าเหลย ลูกปัดเทียนหลิงเป็นสิ่งมีพลังจิต จะไม่ทำร้ายร่างกายของลุงหวงหรอก ตรงกันข้าม มันไม่เพียงแต่สามารถสูดสารพิษได้เท่านั้น แต่ยังช่วยให้ลุงหวงพัฒนาการฝึกฝนอีกด้วย"ลู่เฉินอธิบาย"โอ้ มีประโยชน์แบบนี้เหรอ"เหลยว่านจุนยักคิ้วเล็กน้อยและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "พี่หวง ครั้งนี้คุณถือว่าได้รับพรจากความโชคร้ายแล้ว ด้วยลูกปัดเทียนหลิงเม็ดนี้ ในอนาคต ความเป็นไปได้ที่คุณฝ่าฟันเข้าถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่จะใหญ่มากเลย""ปล่อยไปตามพรหมลิขิตเถอะ"หวงตงไห่ส่ายหัว "แม้ว่าลูกปัดเทียนหลิงจะเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ก็ดึงดูดผู้คนนับไม่ถ้วนให้โลภ กลัวว่าจะเป็นปัญหาในอนาคต""พี่หวงสบายใจได้ มีผมอยู่ ใครก็แย่งลูกปัดเทียนหลิงไปไม่ได้หรอก" เหลยว่านจุนมีสีหน้ามั่นใจ"พี่เหลยจะปกป้องผมได้ตลอด 24 ชั่วโมงเหรอ" หวงตงไห่พูดด้วยรอยยิ้ม"ไม่ พี่หวงเข้าใจผิดแล้ว ผมไม่ได้ปกป้องคุณ แ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1008
"ปัง--!"หวงตงไห่ถูกตบจนบินขึ้นสูง แล้วทุบบนพื้นอย่างแรงพ่นเลือดออกทางปากและจมูกอยู่พักใหญ่ สีหน้าซีดเซียวเป็นพิเศษ"พ่อ!"หวงยินยินกรีดร้อง เหมือนพึ่งตื่นจากความฝัน เธอรีบวิ่งไปที่ตําแหน่งที่หวงตงไห่ตกลงมา"เหลยว่านจุน คุณบ้าไปแล้วเหรอ"ลู่เฉินทั้งตกตะลึงและโกรธ เจตนาฆ่าพลุ่งพล่านในนัยน์ตาของเขาเขาคิดมาตลอดว่าเหลยว่านจุนเป็นผู้อาวุโสศิลปะการต่อสู้ที่มีคุณธรรมและบารมีสูงและซื่อตรงไม่ประจบสอพลอไม่คิดว่าเขาจะเป็นคนใจร้ายที่หน้าซื่อใจคด"บ้าเหรอ ฮึ่ม..."เหลยว่านจุนหัวเราะอย่างกะทันหัน “ลู่เฉิน คุณรู้ไหมว่าผมได้วางแผนมากแค่ไหนเพื่อลูกปัดเทียนหลิง?ตั้งแต่ได้รับข่าวของลูกปัดเทียนหลิงจากหวังฝู่หลงเถิง ผมก็วางแผนมาตลอด แอบผลักดันให้เรื่องพัฒนาไปข้างหน้ามาตลอดผมใช้หวังฝู่ชุนก่อนเพื่อฆ่าคนปิดปาก แล้วก็ปล่อยข่าวออกไป ดึงดูดคนของวังยี่วหนวี่ไปที่เจียงหนาน ในที่สุดก็ส่งคัมภีร์สาวหยกที่ซ่อนแผนที่ไว้ไปให้พวกคุณทุกอย่างนี้ ล้านเป็นการวางแผนของผมพูดตรง ๆ นะ พวกคุณ มันเป็นแค่ตัวเชิดของผมเท่านั้นมีแต่พวกคุณบุกเข้าไปในสุสาน และดึงดูดความสนใจของกู่ชิงเหมยไป ผมถึงจะมีโอกาสได้รับลูกปั
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1009
นักสู้ทั้งหมดก็เปลี่ยนทิศทางทันที และรวมตัวกันที่จุดต่อสู้อีกครั้ง"เรื่องยังมีจุดเปลี่ยนอีกหรือ"เจี่ยงซิวเจิน จ้าวหงเสี้ยง และเจี้ยซินสามมองหน้ากัน แล้วหันหลังกลับในเวลาเดียวกัน พาคนของตัวเองเดินกลับไปสักพักหนึ่ง บรรดากองกำลังใหญ่ ทุกสำนักต่างพากันเดินทางกลับแต่เมื่อพวกเขามาถึงสนามรบ กลับประหลาดใจมากพวกเขาพบว่าเหลยว่านจุนต่อสู้กับลู่เฉินอยู่หัวหน้าของพันธมิตรยุทธภพสู้กับการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือดเป็นพิเศษ ต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายชัดๆเกิดอะไรขึ้น?สองคนนี้เป็นพวกเดียวกันไม่ใช่เหรอทำไมต้องสู้ตายด้วยทุกคนมองหน้ากัน ไม่ทราบสาเหตุ"ช่วยด้วย ช่วยด้วย"ในเวลานี้ เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้นในระยะไกลทุกคนมองไปตามเสียง เห็นว่าหวงยินยินกำลังกอดหวงตงไห่ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ และร้องไห้ขอความช่วยเหลือต่าง ๆน้ำตาไหลไม่หยุด"ขอร้องพวกคุณ ช่วยพ่อฉันด้วยเถอะ ฉันจะโขกหัวให้พวกคุณแล้ว"เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบสนอง หวงยินยินก็คุกเข่าลงบนพื้นและเริ่มโขกหัวอย่างบ้าคลั่งตอนนี้ หวงตงไห่หน้าซีดเซียว เลือดไหลไม่หยุดในช่องท้อง ยังมีเลือดพ่นออกม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1010
"หยุด! ถ้าใครกล้าก้าวไปข้างหน้า ก็ต้องตาย!"เซียวหงเย่ขยับตัวไปขวางหน้าหวงยินยิน ในมือได้เพิ่มมีดสองเล่มทั้งตัวเธอมีเจตนาฆ่าที่รุนแรง!"พวกคุณถูกหลอกไปหมด พ่อของฉันไม่ได้เป็นปิศาจ ไม่ได้ทำอะไรที่โหดร้าย!"มองดูเหล่านักสู้ที่ล้อมรอบมา หวงยินยินยังคงอธิบายไม่หยุด"หรือพวกคุณลืมไปหมดแล้ว ก่อนหน้านี้เป็นพ่อของฉันช่วยพวกคุณไว้ เป็นเขาที่เสี่ยงชีวิต ซึมซับหมอกพิษทั้งหมดไป ถึงจะให้พวกคุณรอดพ้นจากภัยพิบัติได้!""แม้ว่าพวกคุณจะไม่ซาบซึ้งใจ แต่ก็ไม่ควรเนรคุณนะ!""ตื่นมาเถอะ พวกเราต่างก็บริสุทธิ์ เหลยว่านจุนเป็นคนชั่วที่ยิ่งใหญ่ที่สุดต่างหาก"“......”เธอร้องไห้ ขอร้อง พยายามพิสูจน์ความบริสุทธิ์แต่คําพูดของเธอก็เหมือนหินจมทะเล ไม่ได้ทำให้เกิดความผันผวนใด ๆ"ยินยิน! คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ คนเหล่านี้ไม่สนใจความจริงเลย จิตใจของพวกเขาถูกครอบงำด้วยลาภยศจนหน้ามืดตามัวไปนานแล้ว""ความยุติธรรมอะไร กำจัดปีศาจอะไร ทั้งหมดเป็นเรื่องไร้สาระ กลุ่มคนหน้าซื่อใจคดที่โอ้อวดว่าตัวเองสูงส่ง น่าเกลียดมากกว่าคนตัวเลวแท้จริงเลย”"อย่าตกตะลึงเลย คุณพาอาจารย์หวงไปก่อน ฉันมาจัดการเอง"ทันทีที่เซียวหงเย่ชู
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1011
"ฮะ?"สีหน้าของเจี่ยงซิวเจินทั้งสามคนเปลี่ยนไปอย่างมาก และถอยหลังไปหลายก้าวโดยไม่รู้ตัวในขณะนี้ พวกเขามีความรู้สึกวิกฤตที่ใกล้จะตาย จนเหงื่อเย็นออกมามากมาย และหนังหัวชาพูดอย่างไม่เกินจริง ถ้าการโจมตีของหวงตงไห่ต่อยออกมา แม้ว่าพวกเขาสามคนจะไม่ตาย แต่พวกเขาก็ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส"อาจารย์หวง อย่าทำอะไรซี้ซั้วดีกว่า ถ้าคุณลงมือแล้ว คุณเองก็รอดไม่ได้" เจี่ยงซิวเจินเตือน"เดิมทีผมก็เป็นคนที่กำลังจะตาย ถ้าก่อนตาย สามารถให้สามท่านตายด้วยกัน ผมคิดว่ามันคุ้มมาก" หวงตงไห่พูดด้วยแววตาที่เฉียบแหลมเมื่อได้ยินอย่างนั้น ทั้งสามคนก็ขมวดคิ้วขมวดแน่น สีหน้าดูแย่มากพวกเขาไม่ยอมเสี่ยงชีวิตกับคนบ้าคนนี้นะ"อาจารย์หวง ที่คุณไม่คิดถึงตัวเอง ก็ต้องคิดถึงแทนลูกสาวของคุณใช่ไหม"ทันใดนั้นเจี่ยงซิวเจินก็เปลี่ยนเรื่องและพูดว่า "เอาอย่างนี้เถอะ ผมสัญญาว่าจะปล่อยลูกสาวคุณไป แต่คุณที่เป็นคนปิศาจ วันนี้ต้องตายแน่!""ใช่ ตราบใดที่คุณตายแล้ว ลูกสาวคุณถึงจะมีชีวิตอยู่ได้" จ้าวหงเสี้ยงพูดเห็นด้วยตาม"พวกคุณจะรักษาคําพูดเหรอ" หวงตงไห่ถามต่อ"ผมก็เป็นคนที่มีชื่อเสียงในสังคม จะรักษาคำพูดที่พูดออกไปอย่างเป็นธ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1012
"พ่อ?"เมื่อมองไปที่หวงตงไห่ที่ไม่มีชีวิตชีวาแล้ว หวงยินยินก็ตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง และน้ำตาก็ไหลลงมาไม่หยุด"พ่อ ตื่นมาสิ... ตื่นสิ... คุณตื่นมาสิ!""พ่อ...!"หวงยินยินส่งเสียงร้องอย่างโศกเศร้าเธอกอดศพพ่อไว้อย่างแน่น ใจเจ็บเหมือนมีดฟันอยู่ เศร้าโศกเสียใจมากระหว่างดวงตามีน้ำตาเป็นเลือดไหลออกมา ค่อย ๆ ตกลงบนพื้นตามแก้มเธอไม่อยากจะเชื่อ และยอมรับไม่ได้ว่าญาติคนเดียวของเธอจะจากไปแบบนี้แล้วจากนี้ไป เหลือเพียงเธอคนเดียวในขณะนี้ เธอดูเหมือนจะตกลงไปในเหวลึก และตกอยู่ในความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุดโลกทั้งใบ เปลี่ยนเป็นมืดมน"ฮ่า ฮ่า ฮ่า... ตายแล้ว ไอ้หมอนี่ตายในที่สุด!"เมื่อมองไปที่ศพของหวงตงไห่ เจี่ยงซิวเจินก็อดหัวเราะเสียงดังไม่ได้ “ตายอย่างดี ตายอย่างดีนะ ปีศาจแบบนี้ ต้องถูกลงโทษด้วยทุกคน!""การฝึกร่างขั้นจงซือทั้งห้าแล้วไงล่ะ จักรพรรดิไห่แล้วไง ถึงที่สุดแล้ว ยังคงมีจุดจบที่จะตายไม่ใช่เหรอ" จ้าวหงเสี้ยงยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อหวงตงไห่เสียชีวิต หัวใจที่ตึงเครียดขอเขาก็วางใจได้ในที่สุด"พระอมิตาภพุทธะ ขอขมา"พระคุณเจ้าเจี้ยซินพนมมือและถอนหายใจยาว ๆ"เด็กๆ! มาฆ่าสาวทั้งสองคนนั้นไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1013
ภายในรัศมีสิบเมตร ดอกไม้และต้นไม้ถูกแช่แข็งไปทั้งหมดด้านหลังของหวงยินยิน จู่ๆ ก็มีลายนกฟีนิกซ์โผล่ขึ้นมานั่นคือเครื่องตราประทับภายในร่างกายของเธอภายใต้ความเศร้าโศก ความเจ็บปวดและความเกลียดชังอย่างมาก สายเลือดในร่างกายของเธอเริ่มตื่นขึ้นมา และเครื่องตราประทับก็ค่อย ๆ แตกแสงทองส่องออกมาจากร่างกายเธอในที่สุด ก็กลายเป็นนกฟีนิกซ์สีทองขนาดใหญ่ในกลางอากาศ ขนมีสีสัน และฝีเท้าของมันเปล่งประกายระหว่างนกฟีนิกซ์กางปีก มันเป็นสีสัน มันสวยงามมากตาคู่หนึ่งเหมือนจะเหยียดหยามทุกสิ่งทุกอย่าง ดูถูกคนทั้งโลกราชาแห่งนก แสดงฤทธิ์เดชได้เต็มที่"ไปตายซะ...ตายให้หมด!""ฉันจะฆ่าพวกคุณ...ฉันจะฆ่าพวกคุณทั้งหมดไป!"หวงยินยินคํารามอย่างต่อเนื่อง ตาทั้งสองเป็นแดงก่ำ และใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้ายผมสีดำดั้งเดิมเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวอย่างช้า ๆ ในขณะนี้มันเริ่มค่อยๆแผ่ลงมาจากรากผม ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที เธอก็มีผมหงอกเต็มหัวแล้วจากนั้น เกิดลมปราณดำทะมึนพวยพุ่งออกจากร่างกายเธอนกฟีนิกซ์สีทองดั้งเดิม ภายใต้การรุกรานของลมปราณสีดำ มันเริ่มถูกดูดซึมอย่างรวดเร็วในชั่วพริบตา นกฟีนิกซ์สีทองที่เต็ม
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
