เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1008
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-29 19:42:56บทที่เกี่ยวข้อง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1009
นักสู้ทั้งหมดก็เปลี่ยนทิศทางทันที และรวมตัวกันที่จุดต่อสู้อีกครั้ง"เรื่องยังมีจุดเปลี่ยนอีกหรือ"เจี่ยงซิวเจิน จ้าวหงเสี้ยง และเจี้ยซินสามมองหน้ากัน แล้วหันหลังกลับในเวลาเดียวกัน พาคนของตัวเองเดินกลับไปสักพักหนึ่ง บรรดากองกำลังใหญ่ ทุกสำนักต่างพากันเดินทางกลับแต่เมื่อพวกเขามาถึงสนามรบ กลับประหลาดใจมากพวกเขาพบว่าเหลยว่านจุนต่อสู้กับลู่เฉินอยู่หัวหน้าของพันธมิตรยุทธภพสู้กับการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือดเป็นพิเศษ ต่อสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตายชัดๆเกิดอะไรขึ้น?สองคนนี้เป็นพวกเดียวกันไม่ใช่เหรอทำไมต้องสู้ตายด้วยทุกคนมองหน้ากัน ไม่ทราบสาเหตุ"ช่วยด้วย ช่วยด้วย"ในเวลานี้ เสียงร้องขอความช่วยเหลือดังขึ้นในระยะไกลทุกคนมองไปตามเสียง เห็นว่าหวงยินยินกำลังกอดหวงตงไห่ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสอยู่ และร้องไห้ขอความช่วยเหลือต่าง ๆน้ำตาไหลไม่หยุด"ขอร้องพวกคุณ ช่วยพ่อฉันด้วยเถอะ ฉันจะโขกหัวให้พวกคุณแล้ว"เมื่อเห็นว่าไม่มีใครตอบสนอง หวงยินยินก็คุกเข่าลงบนพื้นและเริ่มโขกหัวอย่างบ้าคลั่งตอนนี้ หวงตงไห่หน้าซีดเซียว เลือดไหลไม่หยุดในช่องท้อง ยังมีเลือดพ่นออกม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1010
"หยุด! ถ้าใครกล้าก้าวไปข้างหน้า ก็ต้องตาย!"เซียวหงเย่ขยับตัวไปขวางหน้าหวงยินยิน ในมือได้เพิ่มมีดสองเล่มทั้งตัวเธอมีเจตนาฆ่าที่รุนแรง!"พวกคุณถูกหลอกไปหมด พ่อของฉันไม่ได้เป็นปิศาจ ไม่ได้ทำอะไรที่โหดร้าย!"มองดูเหล่านักสู้ที่ล้อมรอบมา หวงยินยินยังคงอธิบายไม่หยุด"หรือพวกคุณลืมไปหมดแล้ว ก่อนหน้านี้เป็นพ่อของฉันช่วยพวกคุณไว้ เป็นเขาที่เสี่ยงชีวิต ซึมซับหมอกพิษทั้งหมดไป ถึงจะให้พวกคุณรอดพ้นจากภัยพิบัติได้!""แม้ว่าพวกคุณจะไม่ซาบซึ้งใจ แต่ก็ไม่ควรเนรคุณนะ!""ตื่นมาเถอะ พวกเราต่างก็บริสุทธิ์ เหลยว่านจุนเป็นคนชั่วที่ยิ่งใหญ่ที่สุดต่างหาก"“......”เธอร้องไห้ ขอร้อง พยายามพิสูจน์ความบริสุทธิ์แต่คําพูดของเธอก็เหมือนหินจมทะเล ไม่ได้ทำให้เกิดความผันผวนใด ๆ"ยินยิน! คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ คนเหล่านี้ไม่สนใจความจริงเลย จิตใจของพวกเขาถูกครอบงำด้วยลาภยศจนหน้ามืดตามัวไปนานแล้ว""ความยุติธรรมอะไร กำจัดปีศาจอะไร ทั้งหมดเป็นเรื่องไร้สาระ กลุ่มคนหน้าซื่อใจคดที่โอ้อวดว่าตัวเองสูงส่ง น่าเกลียดมากกว่าคนตัวเลวแท้จริงเลย”"อย่าตกตะลึงเลย คุณพาอาจารย์หวงไปก่อน ฉันมาจัดการเอง"ทันทีที่เซียวหงเย่ชู
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1011
"ฮะ?"สีหน้าของเจี่ยงซิวเจินทั้งสามคนเปลี่ยนไปอย่างมาก และถอยหลังไปหลายก้าวโดยไม่รู้ตัวในขณะนี้ พวกเขามีความรู้สึกวิกฤตที่ใกล้จะตาย จนเหงื่อเย็นออกมามากมาย และหนังหัวชาพูดอย่างไม่เกินจริง ถ้าการโจมตีของหวงตงไห่ต่อยออกมา แม้ว่าพวกเขาสามคนจะไม่ตาย แต่พวกเขาก็ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส"อาจารย์หวง อย่าทำอะไรซี้ซั้วดีกว่า ถ้าคุณลงมือแล้ว คุณเองก็รอดไม่ได้" เจี่ยงซิวเจินเตือน"เดิมทีผมก็เป็นคนที่กำลังจะตาย ถ้าก่อนตาย สามารถให้สามท่านตายด้วยกัน ผมคิดว่ามันคุ้มมาก" หวงตงไห่พูดด้วยแววตาที่เฉียบแหลมเมื่อได้ยินอย่างนั้น ทั้งสามคนก็ขมวดคิ้วขมวดแน่น สีหน้าดูแย่มากพวกเขาไม่ยอมเสี่ยงชีวิตกับคนบ้าคนนี้นะ"อาจารย์หวง ที่คุณไม่คิดถึงตัวเอง ก็ต้องคิดถึงแทนลูกสาวของคุณใช่ไหม"ทันใดนั้นเจี่ยงซิวเจินก็เปลี่ยนเรื่องและพูดว่า "เอาอย่างนี้เถอะ ผมสัญญาว่าจะปล่อยลูกสาวคุณไป แต่คุณที่เป็นคนปิศาจ วันนี้ต้องตายแน่!""ใช่ ตราบใดที่คุณตายแล้ว ลูกสาวคุณถึงจะมีชีวิตอยู่ได้" จ้าวหงเสี้ยงพูดเห็นด้วยตาม"พวกคุณจะรักษาคําพูดเหรอ" หวงตงไห่ถามต่อ"ผมก็เป็นคนที่มีชื่อเสียงในสังคม จะรักษาคำพูดที่พูดออกไปอย่างเป็นธ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1012
"พ่อ?"เมื่อมองไปที่หวงตงไห่ที่ไม่มีชีวิตชีวาแล้ว หวงยินยินก็ตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง และน้ำตาก็ไหลลงมาไม่หยุด"พ่อ ตื่นมาสิ... ตื่นสิ... คุณตื่นมาสิ!""พ่อ...!"หวงยินยินส่งเสียงร้องอย่างโศกเศร้าเธอกอดศพพ่อไว้อย่างแน่น ใจเจ็บเหมือนมีดฟันอยู่ เศร้าโศกเสียใจมากระหว่างดวงตามีน้ำตาเป็นเลือดไหลออกมา ค่อย ๆ ตกลงบนพื้นตามแก้มเธอไม่อยากจะเชื่อ และยอมรับไม่ได้ว่าญาติคนเดียวของเธอจะจากไปแบบนี้แล้วจากนี้ไป เหลือเพียงเธอคนเดียวในขณะนี้ เธอดูเหมือนจะตกลงไปในเหวลึก และตกอยู่ในความมืดที่ไม่มีที่สิ้นสุดโลกทั้งใบ เปลี่ยนเป็นมืดมน"ฮ่า ฮ่า ฮ่า... ตายแล้ว ไอ้หมอนี่ตายในที่สุด!"เมื่อมองไปที่ศพของหวงตงไห่ เจี่ยงซิวเจินก็อดหัวเราะเสียงดังไม่ได้ “ตายอย่างดี ตายอย่างดีนะ ปีศาจแบบนี้ ต้องถูกลงโทษด้วยทุกคน!""การฝึกร่างขั้นจงซือทั้งห้าแล้วไงล่ะ จักรพรรดิไห่แล้วไง ถึงที่สุดแล้ว ยังคงมีจุดจบที่จะตายไม่ใช่เหรอ" จ้าวหงเสี้ยงยิ้มอย่างเย็นชาเมื่อหวงตงไห่เสียชีวิต หัวใจที่ตึงเครียดขอเขาก็วางใจได้ในที่สุด"พระอมิตาภพุทธะ ขอขมา"พระคุณเจ้าเจี้ยซินพนมมือและถอนหายใจยาว ๆ"เด็กๆ! มาฆ่าสาวทั้งสองคนนั้นไ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1013
ภายในรัศมีสิบเมตร ดอกไม้และต้นไม้ถูกแช่แข็งไปทั้งหมดด้านหลังของหวงยินยิน จู่ๆ ก็มีลายนกฟีนิกซ์โผล่ขึ้นมานั่นคือเครื่องตราประทับภายในร่างกายของเธอภายใต้ความเศร้าโศก ความเจ็บปวดและความเกลียดชังอย่างมาก สายเลือดในร่างกายของเธอเริ่มตื่นขึ้นมา และเครื่องตราประทับก็ค่อย ๆ แตกแสงทองส่องออกมาจากร่างกายเธอในที่สุด ก็กลายเป็นนกฟีนิกซ์สีทองขนาดใหญ่ในกลางอากาศ ขนมีสีสัน และฝีเท้าของมันเปล่งประกายระหว่างนกฟีนิกซ์กางปีก มันเป็นสีสัน มันสวยงามมากตาคู่หนึ่งเหมือนจะเหยียดหยามทุกสิ่งทุกอย่าง ดูถูกคนทั้งโลกราชาแห่งนก แสดงฤทธิ์เดชได้เต็มที่"ไปตายซะ...ตายให้หมด!""ฉันจะฆ่าพวกคุณ...ฉันจะฆ่าพวกคุณทั้งหมดไป!"หวงยินยินคํารามอย่างต่อเนื่อง ตาทั้งสองเป็นแดงก่ำ และใบหน้าเต็มไปด้วยความดุร้ายผมสีดำดั้งเดิมเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวอย่างช้า ๆ ในขณะนี้มันเริ่มค่อยๆแผ่ลงมาจากรากผม ในเวลาเพียงไม่กี่วินาที เธอก็มีผมหงอกเต็มหัวแล้วจากนั้น เกิดลมปราณดำทะมึนพวยพุ่งออกจากร่างกายเธอนกฟีนิกซ์สีทองดั้งเดิม ภายใต้การรุกรานของลมปราณสีดำ มันเริ่มถูกดูดซึมอย่างรวดเร็วในชั่วพริบตา นกฟีนิกซ์สีทองที่เต็ม
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1014
"ตายซะ ฉันจะให้พวกคุณตายทั้งหมด!"หวงยินยินคํารามด้วยความเศร้าโศก ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ ผมหงอกปลิว เธอดูเหมือนปีศาจบ้าทันใดนั้น ร่างกายของเธอก็สั่นหนึ่งที และเลือดก็พ่นออกมาตามมาด้วยหน้ามืด แล้วล้มลงกับพื้นทันทีการโจมตีเมื่อกี้ครั้งนั้น ทำให้เธอหมดพลัง และร่างกายของเธอก็ว่างเปล่ไปาอย่างสมบูรณ์กำลังอันเข็มแข็งเกรียงไกรของเธอนั้นเสื่อมทรุดจนเป็นม้าตีนปลายแล้ว ตอนนี้ได้แต่ให้คนอื่นฆ่าอย่างตามใจชอบเท่านั้น"ยินยิน? ยินยิน!"เซียวหงเย่ลุกขึ้นยืนด้วยหน้าตามอมแมมไปด้วยฝุ่น แล้ววิ่งไปหาหวงยินยิน หลังจากยืนยันว่าอีกฝ่ายยังมีชีวิตอยู่ ในที่สุดเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกสมกับเป็นสายเลือดที่เป็นหญิงสูงศักดิ์ของนิกายแม่มด หลังจากเครื่องตราประทับแตกเธอก็ตื่นขึ้นมาอย่างทั่วถึงแค่ผ่านด่านนี้ไปได้ นั่นก็เหมือนนกฟีนิกซ์เกิดใหม่ในไฟและได้รับชีวิตนิรันดร์"น่ากลัวจริง ๆ พลังเมื่อกี้นั้น ได้ทำลายฟ้าดินจริง ๆ""ปีศาจหญิง! เธอเป็นปีศาจหญิงจริง ๆ!"“......”เมื่อมองไปที่ความยุ่งเหยิงเต็มพื้น ทุกคนทั้งตกใจและกลัว ในขณะเดียวกันก็กลัวในภัยหลังเล็กน้อยพวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าเด็กหญิงที่ผอมและอ่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1015
เจี่ยงซิวเจินเบิกตากว้าง "พวกเรากำจัดคนชั่วเพื่อประชาชน ช่วยชีวิตมนุษย์ ถ้าคุณดื้อรั้นอีก นั้นก็คือจะเป็นศัตรูกับทั้งยุทธภพ""ถูกต้อง! รีบถูกจับโดยทันที มิฉะนั้นคุณจะเป็นศัตรูสาธารณะของยุทธภพ!" จ้าวหงเสี้ยงตะคอกตาม"พระอมิตาภพุทธะ โปรดโยมวางดาบที่ใช้ฆ่าคน ย่อมจะบรรลุธรรมได้ในผลัน" พระคุณเจ้าเจี้ยซินพนมมือ และทำท่าทางที่สงสารในความเจ็บปวดของผู้คนอีกครั้ง"ช่วยชีวิตมนุษย์? เป็นศัตรูสาธารณะของยุทธภพ?"ลู่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา ใบหน้าเต็มไปด้วยความเยาะเย้ย “ถ้าในยุทธภพ ล้วนเป็นพวกขยะอย่างพวกคุณ ถ้าโลกไม่แยกถูกผิด ไม่แยกความดีและความชั่วร้าย ถ้าทุกคนช่วยกันทำสิ่งชั่วร้าย และเนรคุณด้วย—งั้นวันนี้ แม้ว่าผมจะเป็นศัตรูกับทั้งยุทธภพ แล้วไงล่ะ?”"พวกคุณบอกว่าผมเป็นสัตว์ประหลาด งั้นผมก็จะเป็นสัตว์ประหลาด พวกคุณบอกว่าผมเป็นปีศาจ งั้นผมจะเป็นปีศาจ""ผมมีเพียงประโยคเดียว ถ้าใครกล้าทำร้ายลูกศิษย์ของผม คนนั้นจะต้องตาย""ไม่ยอมเหรอ มาข้างหน้าลองดูได้""ดูว่าร่างปีศาจอย่างผม จะลากพวกคุณที่เป็นคนชอบธรรมลงไปในเหวลึกที่ไม่มีก้นบึ้งได้หรือไม่""มาสิ!"พอพูดจบ ลู่เฉินก็ก้าวไปข้างหน้าอย่างแรงทั้งตัวเข
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่ 1016
"ดาบที่แข็งแกร่งมาก"เหลยว่านจุนกลัวจนขยับไปร้อยเมตรทันที และตกใจเมื่อเห็นดาบชางฉงออกมา เขาจึงรู้ตัวว่าตายแล้ว จึงตอบสนองทันทีโชคดีที่วิ่งได้เร็ว มิฉะนั้น ถ้าถูกดาบในเมื่อกี้นั้นชน จุดจบของเขาจะไม่ดีไปกว่าเจี่ยงซิวเจินสามคน"พระเจ้า ดาบเดียวทำให้การฝึกร่างขั้นจงซือสามคนขาดเจ็บอย่างหนัก ฆ่าผู้เก่งหลายร้อยคน ชายคนนี้เป็นมนุษย์หรือผีกันแน่ล่ะ""สัตว์ประหลาด มันเป็นสัตว์ประหลาดจริง ๆ"นักสู้ที่เป็นกลางบางคนมองไปที่แขนที่หักในด้านหน้านั้น ได้ยืนอึ้งในที่เดิมโดยตรงต่างเบิกตากว้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวยังดีที่เพิ่งไม่ได้ร่วมล้อมปราบ ไม่เช่นนั้นก็จะตายแน่"สุดยอดไปเลย! สมกับเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มที่หายากในร้อยปี!"เมื่อมองดูร่างที่สง่างามนั้น เสิ่นเหยาก็มีความตื่นเต้นที่อธิบายไม่ได้ด้วยกำลังของตนเอง ต่อสู้กับนิกายต่างๆ และยังเอาชนะคนเหล่านี้อย่างสิ้นเชิงความสง่างามเช่นนี้ หายากในโลกเลย"ถ้าใครสามารถเป็นศัตรูกับทั้งยุทธภพเพื่อฉัน ฉันจะตายโดยไม่เสียใจแล้ว"หานอี้พึมพำกับตัวเอง ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจคนที่มีความสามารถที่โดดเด่นและถือหางมากเช่นนี้ ผู้ห
บทล่าสุด
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1200
กระโดดขึ้นไปกลางอากาศ แล้วก็หยุดกะทันหันแสงแดดส่องลงมา เสื้อเกราะสีทองของเหลยว่านจุนส่องแสงประกาย และสะดุดตาเป็นพิเศษ"ดาบนี้เรียกว่าโพ่หยวีนกวน ผมเคยเก็บตัวมาสามปี ถึงจะเรียนรู้เทคนิคนี้ให้ได้""จนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยแสดงต่อหน้าคนนอกเลย""วันนี้ จะเป็นเกียรติในชีวิตของคุณที่สามารถตายด้วยดาบนี้ของผม!""ดูดาบผมสิ!"พูดจบ ดาบทองของเหลยว่านจุนก็สั่นอย่างกะทันหัน ตัวเขาก็กลายเป็นแสงสีทองที่แสบตา พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วโมเมนตัมของมันยิ่งใหญ่เหมือนแม่น้ำไหลลง ไม่สามารถหยุดยั้งได้และอยู่ยงคงกระพัน"ดาบที่เร็วมาก ลมดาบที่น่ากลัวมาก""โอ้พระเจ้า นี่คือการลงโทษจากพระเจ้าหรือ น่ากลัวเกินไป!"“เมื่อดาบนี้ใช้ออกมา จะไม่มีใครหยุดยั้งได้ การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่ม ถึงตายก็ยังได้รับเกียรติ”ดาบที่น่าตกใจของเหลยว่านจุนทําให้เกิดความโกลาหลเหล่านักสู้ต่างสะเทือนใจแสงสีทองนั้นพราวเหมือนดวงอาทิตย์ ทําให้คนไม่สามารถต้านทานได้แม้แต่น้อยดาบนั้นตกลงมาเหมือนวันสิ้นโลกมาถึงมากพอที่จะทำลายทุกอย่าง!"ชางฉง!"ในขณะที่เหลยว่านจุนออกดาบ ลู่เฉินก็เคลื่อนไหวอย่างกะทันหันเห็นเพียงว่าเขาตบเบาๆ ดาบสีดำท
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1199
เมื่อที่เกิดเหตุสงบเหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวที รู้สึกแต่หลังเย็นและหวาดกลัวคลื่นกระทบของการโจมตีเมื่อกี้นั้นน่ากลัวเกินไปหากไม่ได้เตรียมการมานานและหลบได้ทัน เกรงว่าจะถูกประแทกจนได้รับบาดเจ็บสาหัสทันทีถึงกระนั้น พลังทําลายล้างที่น่ากลัวนั้นยังคงทําให้คนกลัวในใจ"ไม่เลว ความแข็งแกร่งของคุณแข็งแกร่งกว่าตอนที่อยู่ในป่าดำเลย"เหลยว่านจุนแบกมือข้างเดียวไว้ด้านหลัง และยิ้มเบา ๆ ดูเหมือนว่าชัยชนะอยู่ในมือแล้ว "น่าเสียดายที่คุณยังคงต้องตายในวันนี้""เหลยว่านจุน มีความสามารถจริง ๆ อะไร ก็ใช้ออกมาเลย มิฉะนั้นคุณจะไม่มีโอกาสแล้ว"ลู่เฉินยืนตัวตรงอย่างช้า ๆ สายตายังคงเย็นชาการโจมตีเมื่อกี้นั้น ทำให้เขารู้ว่าความแข็งแกร่งของเหลยว่านจุนเป็นยังไงถ้าไม่มีอะไรที่เกินความคาดคิด อีกฝ่ายใกล้จะมาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้วโชคดีที่ยังไม่ได้ทะลุไปอย่างเต็มที่เพราะเวลา ไม่งั้นจะรับมืออย่างลำบาก"ฮึ่ม! คุณไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ"เหลยว่านจุนหรี่ตาเล็กน้อย โมเมนตัมเพิ่มขึ้นอีกครั้ง เสื้อคลุมทั้งตัวไม่มีลมพัดแต่ปลิวอยู่ และส่งเสียงด้วย "คุณต้องดูความแข็งแกร่งที่แท้จริงของผมไม่ใช่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1198
การฝึกร่างขั้นจงซือก็มีคนที่แข็งแกร่งกว่าหรืออ่อนแอกว่า ช่องว่างของดินแดนเล็ก ๆ แต่ละระดับจะยากที่จะข้ามได้"หัวหน้าอู๋ประเมินคนนี้สูงเกินไปแล้ว"เจี่ยงซิวเจินส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม "ถ้าผมมองไม่ผิด หลังจากหัวหน้าเหลยเก็บตัวครั้งนี้ ความแข็งแกร่งได้ก้าวไปอีกขั้นหนึ่ง จัดการกับลู่เฉิน ใช้สามท่าก็สามารถจัดการได้แล้ว""อ้อ เหรอ"อู๋หงต๋ายักคิ้ว ค่อนข้างประหลาดใจเหลยว่านจุนได้ประสบความสําเร็จอย่างมากในการฝึกร่างขั้นจงซือเมื่อหลายปีก่อน หากมีความก้าวหน้าอีก เขาจะใกล้มาถึงการฝึกร่างขั้นจงซือใหญ่แล้สไม่ใช่หรือถ้าเป็นเช่นนั้น สำนักงานเจิ้นอู่ก็ต้องประเมินมูลค่าของเขาใหม่แล้ว"ลู่เฉิน คุณไม่ควรมาท้าทายผม ตอนอยู่ในป่าดำ ผมเคยให้โอกาสคุณแล้ว ไม่คิดว่าคุณจะยังเอาไข่มากระทบหินอีก วันนี้ ไม่มีใครช่วยคุณได้แล้ว"เหลยว่านจุนยังคงเข้าใกล้ต่อไป โมเมนตัมที่น่ากลัวในตอนแรกก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งราวกับคลื่นสึนามิกวาดมา"แกร็บ แกร็บ...” ภายใต้การบีบอัดอย่างรุนแรง ออร่าที่เกิดขึ้นรอบ ๆ ลู่เฉินก็เริ่มมีรอยแตกทีละรอยเกิดขึ้นเหมือนกระจกขนาดใหญ่ที่กําลังจะแตกรอยแตกแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และหนาแน่นขึ้นเรื
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1197
ภายใต้เสียงตะโกนของเหลยว่านจุน ใบไม่ต้องรับผิดชอบก็ส่งมาทั้งสองคนไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ เซ็นชื่อบนใบไม่ต้องรับผิดชอบและพิมพ์ลายนิ้วมือติดต่อกันการดวลกันสังเวียน จะเป็นหรือจะตายนั้นกำหนดโดยโชคชะตามาตลอด แต่โดยทั่วไปแล้วถ้าไม่มีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ฝ่ายชนะจะออมมือ นี่เป็นกฎที่ไม่ได้เขียนไว้แต่หลังจากเซ็นใบไม่ต้องรับผิดชอบแล้ว กฎนี้ก็ถูกทําลายแล้วไม่ได้ออมมือ ไม่มีทางถอย มีแค่สู้ชีวิตจะอยู่หรือตาย ไม่มีทางเลือกอื่น"ลู่เฉิน นี่เป็นการตัดสินใจที่โง่ที่สุดในชีวิตของคุณ"หลังจากเซ็นชื่อเสร็จแล้ว โมเมนตัมของเหลยว่านจุนก็เปลี่ยนไปแล้วจากการสง่างามกลายเป็นคนเฉียบคม และมีบารมีแรงกดดันที่เหมือนภูเขาถูกปล่อยออกจากร่างกายเขา และปกคลุมทั้งที่เกิดเหตุทันทีหลังจากนั้น เหล่านักสู้ที่อยู่ด้านล่างเวทีรู้สึกเพียงว่าร่างกายหนักขึ้น เหมือนมีก้อนหินที่มองไม่เห็นก้อนหนึ่งกดลงบนไหล่ของพวกเขา แม้แต่การหายใจก็เริ่มถี่ขึ้นคนที่อ่อนแอ ยิ่งหอบและเหงื่อออกเต็มหัว"แรงกดดันจากการฝึกร่างขั้นจงซือที่น่ากลัว หรือว่านี่ก็คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือ"ทุกคนสั่นใ
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1196
นี่อะไรกันเนี่ยไม่ใช่เพื่อตำแหน่งและอำนาจ เพื่อสร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ถึงมาท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้หรือทำไมจะฟังดูเหมือนเป็นการแก้แค้นระหว่างทั้งสองคน มีความแค้นอะไรหรือ"พวกบ้าที่ใจกล้า คุณกล้าดูถูกหัวหน้าพันธมิตรอย่างโจ่งแจ้ง เป็นบาปชั่วร้ายที่ให้อภัยไม่ได้จริง ๆ"เหลยเชียนฉงลุกขึ้นและตําหนิเสียงดังสมาชิกของพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองในใจและตะโกนไม่หยุดเหลยว่านจุน เป็นหน้าเป็นตาของทั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ ถูกใส่ร้ายในที่สาธารณะ ย่อมจะทนไม่ได้"ได้แล้ว เงียบหน่อย"เหลยว่านจุนยกมือขึ้นอย่างช้า ๆ หยุดเสียงอึกทึกครึกโครมของสมาชิกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ แล้วก็พูดอย่างไม่เปลี่ยนสีหน้าว่า "ลู่เฉิน ความยุติธรรมอยู่ในใจคน ที่ผมทําสิ่งต่าง ๆ จะเปิดเผยเสมอ คุณคิดว่าการพูดพล่อย ๆ ไม่กี่คําจะทําให้ชื่อเสียงของผมเสื่อมเสียได้หรือ""ใส่ร้ายเหรอ ฮึ่ม..."ลู่เฉินส่งเสียงฮื่มอย่างเย็นชา "คุณเขียนด้วยมือ ลบด้วยเท้า กระทำสิ่งที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ของอาจารย์และศีลของบรรพบุรุษ สู้สัตว์ไม่ได้ด้วยซ้ำ คนหน้าซื่อใจคดอย่างคุณ ต้องถูกทุกคนลงโทษเลย""กําเริบเสิบสาน!"
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1195
"ถึงแล้วหรือ?"เมื่อได้ยินอย่างนั้น หลายคนก็มองตามสายตาของเจี่ยงซิวเจินไปทันทีได้เห็นว่าหลังคาของสํานักงานใหญ่พันธมิตรศิลปะการต่อสู้ มีเงาสีขาวหนึ่งกระโดดลงมาอย่างกะทันหันเงามนุษย์แกว่งไปแกว่งมาตามลม เบาเหมือนไม่มีอะไร เหมือนขนนกสีขาว"มาแล้ว หัวหน้าเหลยมาแล้ว"เมื่อมองดูเงามนุษย์ที่ตกลงมาจากท้องฟ้า ทั้งสนามสู้ก็ฮือฮาขึ้นมาทันทีเหลยว่านจุน หัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ได้ปรากฏตัวในที่สุดท่ามกลางสายตาของทุกคน เหลยว่านจุนในชุดขาว แบกมือทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง เสื้อผ้าปลิว เท้าเหยียบบนลม ราวกับเป็นเทพเจ้าตกลงมาบนโลกลอยละลิ่วลงมาด้วยอารมณ์ที่ลึกลับและสูงส่งไม่มีบารมีที่บีบบังคับ ไม่มีออร่าที่แข็งแกร่ง มีแค่ความศักดิ์สิทธิ์ที่ทําให้คนไม่กล้ามองตรง ๆ และไม่สามารถดูหมิ่นได้ในขณะนี้ เหลยว่านจุนเป็นเหมือนแสงที่สว่างที่สุดในโลกนี้ส่องบนแผ่นดิน สลายความมืดทำให้คนเคารพจากใจ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"ในเวลานี้ เหลยเชียนฉงลุกขึ้นก่อน และทําความเคารพ"ขอต้อนรับหัวหน้าเหลยเก็บตัวออกมา"เหล่าสาวกพันธมิตรศิลปะการต่อสู้จํานวนมากที่อยู่ข้างหลังเขาก็พากันลุกขึ้น และตะโกนพร้
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1194
"น้อง ตราบใดที่คุณเข้าร่วมสำนักงานเจิ้นอู่ ผมสามารถตัดสินใจได้ อนุญาตให้คุณขึ้นตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า!" อู๋หงต๋าเสนอเงื่อนไขที่ดีในสำนักงานเจิ้นอู่ ตำแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้า อยู่เหนือผู้จัดการด้วยซ้ำเพิ่งเข้าร่วมก็ขึ้นสองระดับติดต่อกัน นี่เป็นการเลื่อนตําแหน่งเกินมาตรฐานแล้ว"ขอโทษครับ ผมยังคงไม่สนใจ"ลู่เฉินส่ายหัวอีกครั้งการปฏิเสธซ้ำๆทําให้อู๋หงต๋าขมวดคิ้วเขาไว้หน้ามากพอแล้ว ไม่คิดว่าเด็กตรงหน้านี้จะไม่รู้จักชั่วดีขนาดนี้"ไม่ใช่มั้ง ขนาดตําแหน่งผู้ที่คอยปรนนิบัติหัวหน้าของสำนักงานเจิ้นอู่ก็ไม่เอา เด็กคนนี้คิดอะไรอยู่?""มันเป็นเรื่องดีมากที่ได้รับความสำคัญจากสำนักงานเจิ้นอู่ เด็กคนนี้ไม่ซาบซึ้งเลยเหรอ ไม่รู้จักชั่วดีจริง ๆ""ฮึ่ม! การฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มอะไร ต่อหน้าสำนักงานเจิ้นอู่ เป็นไก่อ่อนทั้งนั้น"นักสู้ที่อิจฉาบางคน ต่างวิจารณ์ขึ้นการชักชวนของสำนักงานเจิ้นอู่ได้รับการยกย่องว่าเป็นเกียรติยศสูงสุดจากนักสู้มากมายแต่ลู่เฉินกลับปฏิเสธหลายครั้ง ไม่ได้เห็นสำนักงานเจิ้นอู่ในสายตาเลย หยิ่งผยองจริง ๆ"น้อง ถ้าพลาดโอกาสนี้ไปจะไม่มาอีก คุณแน่ใจนะว่าจะไม่
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1193
"คุ้นตา?"เฉินหยวนเวยสงสัยเล็กน้อย "หรือว่าหัวหน้าอู๋เคยเห็นการฝึกร่างขั้นจงซือลู่มาก่อน""ผมอาจจะดูผิดแล้วมั้ง"อู๋หงต๋าสัมผัสเคราของตัวเอง ครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง แต่ก็จําไม่ได้ด้วยความทรงจําของเขา ตราบใดที่เป็นนักสู้ที่ยอดเยี่ยม แทบจะเห็นแวบหนึ่งก็ลืมไม่ได้เลยอีกฝ่ายอายุยังน้อย ก็สามารถเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือได้ ในทั่วประเทศหลง จะเป็นคนที่หายากอัจฉริยะแบบนี้ ตามเหตุผลแล้ว ตราบใดที่เขาเคยเห็น ก็ไม่สามารถลืมได้แต่ตอนนี้ที่เขาจำไม่ได้ ก็พิสูจน์ว่าทั้งสองฝ่ายไม่รู้จักกัน"หัวหน้าอู๋ ท่านเดินทางมาไกล คงเหนื่อยแล้วแน่นอน กรุณาไปนั่งพักผ่อนด้วยครับ" เฉินหยวนเวยทำท่าเชิญด้วยมือเดียว"ไม่ต้องรีบ ผมจะไปพบการฝึกร่างขั้นจงซือหนุ่มคนนี้หน่อย"หลังจากบอกประโยคนี้ไป อู๋หงต๋าก็เดินตรงขึ้นสังเวียนเมื่อเห็นฉากนี้ เฉินหยวนเวยอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าก็กลับมาเป็นปกติเหตุผลที่สําคัญที่สุดที่สำนักงานเจิ้นอู่แข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนพูดถึงก็จะเปลี่ยนสีหน้า ก็คือรับสมัครผู้มีความสามารถมากมายไม่ว่าจะเป็นคนชั่ยหรือคนดี ตราบใดที่มีความสามารถ ตราบใดที่มีทักษะที่โดดเด่น ตราบใดที่แข็ง
หลังจากหย่าร้าง ประธานหญิงที่เย็นชาเสียใจแล้ว บทที่1192
"ลู่เฉิน คุณต้องสู้อย่างยอดเยี่ยม สร้างชื่อเสียงไปทั่วโลก ให้ผู้คนเห็นว่าอะไรเรียกว่าไม่มีใครเทียบได้ อยู่ยงคงกระพัน!"มองดูด้านหลังที่ตั้งตรงนั้น จั่วซินเยว่พึมพํากับตัวเอง ในดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความรักและความนับถือผู้ชายตัวโต ก็ควรจะถือดาบยาว ทำคุณงามความดีชั่วนิรันดร์ แม้ข้างหน้าจะลำบาก ก็ยังก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและไม่เกรงกลัวนี่แหละ ถึงจะเป็นผู้ชายจริงๆ"กล้าท้าทายหัวหน้าพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ วันนี้ก็คือวันตายของคุณ!"หยางเจี๋ยมีสีหน้ามืดมน และแอบสาปแช่งเขาแค่หวังว่าทันทีที่ลู่เฉินขึ้นไปบนเวที ก็ถูกเหลยว่านจุนต่อยจนตาย"ฮึ่ม! จะตายไม่ช้าก็เร็ว แค่มีชีวิตอยู่อีกกี่นาทีเท่านั้น"เหลยเชียนฉงยิ้มอย่างดุเดือด สายตาดุร้ายมาก"ศิษย์พี่ลู่ ต้องปลอดภัยเลยนะ"หลินหรง พนมมือไหว้ แอบสวดมนต์"แม่งเอ้ย เด็กคนนี้กล้าขึ้นไปจริง ๆ เขาคงไม่คิดว่าตัวเองทําได้จริง ๆ เหรอ"เถาหยางขมวดคิ้ว ในดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาและความเกลียดชังเขาไม่เข้าใจ ทั้งๆที่เป็นเพื่อนวัยเดียวกัน ทําไมลู่เฉินถึงกลายเป็นการฝึกร่างขั้นจงซือ แต่เขาไม่ได้ฝ่าฟันไปถึงการฝึกร่างขั้นเซียนเทียนด้วยซ้ำทำไมล่
