All Chapters of ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: Chapter 411 - Chapter 420

หลายคนรอบตัวเขารู้สึกประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัดคุณโซราไม่ใช่ว่าแต่งงานแล้วเหรอ?ท่านเจ๋วเรียกเธอว่าที่รัก?เป็นไปได้ไหมที่คุณโซราและท่านเจ๋วคนนี้คือ...เจียงเซิงที่อยู่ในอ้อมแขนของเขากัดฟัน ที่รัก? หึหึ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่มีเพียงเขาเท่านั้นที่ได้ยิน "ซือเย่เจ๋ว งั้นคุณคิดว่ามันสนุกไหม?"ซือเย่เจ๋วสูดกลิ่นหอมจากผมของเธออย่างตะกละตะกลาม ดวงตาของเขามืดลง เพราะเขาไม่อนุญาตให้ผู้ชายคนใดแอบดูผู้หญิงของเขา แต่เขายังไม่สามารถยอมรับตัวตนของเธอได้เพราะมีคนในประเทศ S มากเกินไปกำลังจ้องมองเขาอยู่ "เธอเล่นแบบนี้ สามีรู้ไหม?"เจียงเซิงส่งเสียงไม่พอใจ “สามีของฉันกำลังกอดผู้หญิงคนอื่นอยู่ ดังนั้นฉันจึงกอดสามีของผู้หญิงคนอื่นไม่ได้เหรอ?”หลัวเชว่กับหลัวหยิง: "...".นี่มันละครประเภทไหนกันนะ?เขาลดเสียงต่ำ "เธอใจกล้ามากขึ้นแล้ว ดูเหมือนว่าเมื่อคืนสามีของเธอจัดการเธอไม่พอสินะ ดังนั้นจึงยังมีแรงที่จะยั่วคนอื่น?"เจียงเซิงใช้ปลายนิ้ววาดวงกลม เหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้ม "ถ้าอย่างนั้นท่านเจ๋วช่วยปลอบฉันหน่อยได้ไหม?"ซือเย่เจ๋วคว้าข้อมือของเธอแล้วกัดฟัน "ปีศาจร้าย"เขาหันไปหาคนรอบข้างแล้วพูดว่า "ขอโทษที

หลานอู๋เหยียนผลักเธอลงบนเตียง ดึงเสื้อคลุมอาบน้ำบนตัวเธอออกอย่างไร้ความปราณี หันหน้าไปทางร่างกายของเธอ สายตาของเขากลับไม่มีความปรารถนาใดเลย "ตอนนั้นแม่ของซือเย่เจ๋วถูกลักพาตัว เธอยังปัดความผิดได้สะอาดเอี่ยมอ่อง แม้แต่ซืออู๋เทียนไอ้แก่นั่นก็ยังถูกเธอหลอก เธอคิดว่าวิธีนี้ใช้บนตัวฉันจะได้ผลเหรอ?"แทนที่จะรู้สึกละอายใจ ซูหลิงโหรวในตอนนี้กลับมีเพียงความหวาดกลัวเท่านั้น ถึงขั้นที่ไม่กล้าจ้องตาของเขาด้วยซ้ำความน่ากลัวของหลานอู๋เหยียนคือเขาไม่มีหัวใจ ไม่มีความเมตตา เขาเลวทรามยิ่งกว่าตระกูลซือ ถึงขั้นที่ เขาเป็นคนขี้ระแวงอย่างมาก เพียงแค่สบตากับเขา เขาจะรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่เป็นเพราะเธอหวาดกลัวมาก ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยงเขาอยู่ตลอด แต่ถ้าถูกเขาจ้องมอง เขาจะเป็นเหมือนงูพิษที่จะพันรอบตัวคุณจนขาดอากาศหายใจเลือดทั่วร่างกายของเธอแข็งตัวตาม "คุณชายเหยียน ฉัน... ฉันไม่กล้าหลอกใช้คุณจริง ๆ ค่ะ"หลานอู๋เหยียนหยิบไวน์แดงบนโต๊ะแล้วเทลงบนตัวของเธอ ไวน์แดงเหมือนกับดอกไม้สีแดงที่บานสะพรั่งราวบนผิวขาวของเธอ ช่างงดงามตระการตา“ดูเหมือนว่าการโยนความผิดให้ตระกูลกุงเธอชำนาญดีนี่ ไม่เช่นนั้นเรื่องที่แม่ข

เห็นเจียงเซิง เสียงนั้นเอ่ยปากขึ้น "ฉันเอง"เจียงเซิงตกตะลึง เมื่อไฟในห้องนั่งเล่นเปิดขึ้น เธอก็หันกลับมาและเห็นซือเย่เจ๋ว“คุณมาได้อย่างไร” เจียงเซิงเห็นว่าเป็นเขา ก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกซือเย่เจ๋วเดินตามเธอไป "มาดูเธอหน่อย"เขายื่นมือออกไปกอดเธอ วางคางบนไหล่ของเธอ กลิ่นจาง ๆ ของการอาบน้ำที่สดชื่นทำให้ความหงุดหงิดในใจของเขาหายไป “วันนี้ได้พบกับหลานอู๋เหยียนแล้วเหรอ?”เจียงเซิงไม่ได้ผลักเขาออกไป แต่หยุดชะงัก "หลานอู๋เหยียน?"ซือเย่เจ๋วไม่ตอบกลับเจียงเซิงหันกลับมามองเขา มองเข้าไปในดวงตาลึกของเขา " ซือเย่เจ๋ว คุณรู้จักคุณชายหลานไหม?"ริมฝีปากของเธอถูกปิดด้วยความอบอุ่น ซือเย่เจ๋วผลักเธอไปที่บนโซฟา จูบเธอสักพักหนึ่ง มุมปากรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมากะทันหันเจียงเซิงกัดเขาซือเย่เจ๋วที่ถูกกัดริมฝีปากหรี่ตาลงอย่างอันตราย "กัดฉันอีกแล้วเหรอ?"“ฉันถามคุณอยู่ ก็ก็อยากอยาก...” ก่อนที่เธอจะพูดจบ เขาก็โน้มตัวลงมาอีกครั้งและจูบริมฝีปากของเธอแรง ๆกลิ่นเลือดลอยเข้ามาในริมฝีปากและฟัน มือของเธอบนหน้าอกของเขาอ่อนแรง เธอหน้าแดงก่ำเพราะแทบจะขาดออกซิเจน ทำได้เพียงส่งเสียงร้องเบาๆ“เฮือก

มือที่วางอยู่ข้างกายของเจียงเซิงกำแน่นขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ในตอนที่หันกลับไปมองอีกครั้ง ร่างสีน้ำเงินเข้มก้าวเท้าเดินออกไปไกลแล้ว'ขอให้โชคดี 'คำพูดประโยคนี้ของเขาหมายความว่าอย่างไร?เจียงเซิงกำลังนั่งอยู่บนที่นั่งด้านหลังคุณนายหนานจิ่น เธอหันหน้าไปด้วยสัญชาตญาณ ทันใดนั้นก็เห็นผู้หญิงที่คุ้นเคยมากคนหนึ่ง แต่หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นสบตาเธอก็รีบหันหลังกลับไปและหายตัวไปในฝูงชนเธอตกใจ และเห็นชัดเจนว่า ผู้หญิงคนนั้นคือซูหลิงโหรว?เป็นไปได้อย่างไร?ซูหลิงโหรวอยู่ประเทศ S?เมื่อนึกอะไรขึ้นได้ เจียงเซิงก็ลุกขึ้นและเดินไปที่หลังเวทีหลานอู๋เหยียนเห็นเจียงเซิงเดินไปที่หลังเวที เขายิ้มมุมปากอย่างเย็นชาเจียงเซิงถือกระโปรงเดินออกไปยังทางเดินที่กว้างยาวและไม่มีคน ในพริบตาเดียวเธอก็หายตัวไปซูหลิงโหรวมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร? เธออยากรู้มาก ๆ จู่ ๆ เธอก็รู้สึกถึงลางสังหรณ์ไม่ดีบางอย่าง“คุณหญิงท่านนี้ คุณหาใครอยู่เหรอครับ?” จู่ๆ ชายชุดดำก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเธอเจียงเซิงหันกลับมามองเขา เมื่อเห็นชุดสูทสีดำที่เขาสวมอยู่ เขาคิดว่าเขาเป็นพนักงานในงาน จากนั้นยิ้มพูด "เปล่าค่ะ ฉันเพิ่งเห็นคนรู้จัก

เธอขมวดคิ้วแน่น อดไม่ได้ที่จะคิดว่า หลานอู๋เหยียนรู้ได้อย่างไรว่าตัวเองมีความสัมพันธ์กับซือเย่เจ๋ว? ซือเย่เจ๋วไม่เคยเปิดเผยตัวตนของเธอในประเทศ S!หรือว่าเป็นซูหลิงโหรว?!มิน่าล่ะ ไม่แปลกใจเลยที่ซูหลิงโหรวจะจับเธอได้คางของซือเย่เจ๋ววางอยู่ด้านบนสุดของผมเธอ หัวใจก็เจ็บปวดขึ้นมาทันที จนกระทั่งเขาไม่กล้าบอกเธอ นี้คือแผนการเขารู้ชัดเจนว่าจะมีคนลงมือกับเจียงเซิง ดังนั้นอัญมณีที่อยู่บนชุดราตรีที่เขามอบให้เธอข้างในมีเครื่องติดตามขนาดเล็ก เพื่อป้องกันไม่ให้เธอเกิดอุบัติเหตุ แต่คิดไม่ถึงว่าคนเหล่านั้นจะลงมือเร็วขนาดนี้และซูหลิงโหรว ก็อยู่พวกเดียวกับพวกเขาจริงๆ“หลานอู๋เหยียน”สายตาของซือเย่เจ๋วก็เย็นชาขึ้นทันที และใช้คำพูดที่พูดกับคนภายนอก "นายคิดว่าก่อนที่ฉันจะมา ฉันไม่ได้เตรียมอะไรเลยเหรอ?"หลานอู๋เหยียนชะงักไปเล็กน้อย ลูกตาดำราวกับนกอินทรีก็มีความดุร้ายซือเย่เจ๋วมองไปบริเวณรอบๆตึกร้าง และพูดสบถขึ้นมา “พวกนายน่าจะลองดูบริเวณรอบๆตึกก่อนเถอะ”หลานอู๋เหยียนเงยหน้าขึ้นมอง นึกไม่ถึงว่าจะมีคนซุ่มโจมตีพวกเขาเขาพูดด่าด้วยคำพูดหยาบคายชายชุดดำเหล่านั้นที่อยู่ข้างหลังเขายังคงถือปืน แต่ไ