บททั้งหมดของ ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: บทที่ 391 - บทที่ 400

เขาหยิบขึ้นมาแล้วรับสาย "เป็นอย่างไรบ้าง?""ท่านเจ๋ว เหล่าสือแทงครูฝึกหลีบาดเจ็บที่ในค่ายฝึก แต่ครูฝึกหลียังไม่ตาย เพราะถูกคุณชายรองกู้เจอเข้า จึงรอดชีวิตมาได้ แต่......"ซือเย่เจ๋วเขี่ยขี้เถ้าบุหรี่ใส่กระป๋องโค้กที่อยู่ข้าง ๆ ดวงตาเคร่งขรึม "แต่อะไร?""พวกเราวางแผนจับกุมที่ทางแยก จู่ ๆ รถของเหล่าสือก็ระเบิด เหล่าสือตายแล้วคำพูดของหลัวหู่ ทำให้ซือเย่เจ๋วหยุดชะงักเขาโยนก้นบุหรี่ลงในกระป๋องโค้กส่งเสียงดัว "ซู่" แล้วถามอย่างเย็นชาว่า "ระเบิด? รถของเขาถูกคนแตะต้อง?"หลัวหู่ตอบกลับ: "อาจเป็นไปได้ ดูท่าจะฆ่าปิดปากเขา"ซือเย่เจ๋วสบถขึ้นมาเบาและไม่พูดอะไรซูหลิงโหรวไม่คิดจะปล่อยไปแม้แต่ลูกน้องของตัวเองเห็นได้ชัดว่า เธอคิดว่าเหล่าสือทรยศเธอจริง ๆส่วนซูหลิงโหรวตั้งใจให้เหล่าสือไปจำกัดครูฝึกหลี ก็คิดไว้แล้วว่าจะไม่ให้เขามีชีวิตกลับมา"เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"เสียงของเจียงเซิงทำลายความคิดของเขาเขาวางสาย หันหน้าไปมองคนที่ตื่นมา จากนั้นยิ้มและถามอย่างอ่อนโยน "ตื่นแล้วเหรอ?"“ฉันตื่นนานแล้ว” เธอได้ยินหมดแล้ว “แผนล้มเหลวอีกแล้วเหรอ?”ซือเย่เจ๋วเดินไปหาเธอ นั่งลงข้าง ๆ เธอ และก็ไม่คิดที่

ซือเย่เจ๋วจับมือเธอแน่นเหมือนกับตั้งใจ เจ็บจนเธอร้องออกมา "คนบ้า ถามประโยคเดียวต้องโมโหด้วยเหรอ?"เขายิ้ม “ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ จะมีเหตุผลอะไรมากมายขนาดนั้น?”เจียงเซิงดึงมือออกแล้วกอดอก “คุณไม่เคยชอบผู้หญิงคนอื่นบ้างเลยเหรอ?”ซือเย่เจ๋วขยับดวงตาไปมา "ไม่มี"ขณะพูดก็ถามเธอ “แล้วเธอล่ะ?”ก่อนมาเจอเขา เธอเคยชอบผู้ชายคนไหนมาบ้าง?"เจียงเซิงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วยิ้มพูด "มีสิ ตอนมหาลัยแอบรับรุ่นพี่ที่โตกว่ารุ่นหนึ่ง"เมื่อสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่เคร่งขรึมรอบตัวซือเย่เจ๋ว เธอหลุดหัวเราะแล้วพูดขึ้น "ผู้หญิงที่แอบชอบเขาเยอะมาก หน้าตาหล่อคะแนนก็ดี ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่ชอบ อีกอย่างเขาไม่รู้จักฉันด้วยซ้ำ""หึ ยังอยากจะรู้จักอีกเหรอ?"ซือเย่เจ๋วพูดอย่างหึงหวงเจียงเซิงยิ้มอย่างสดใส "ไม่อยากไม่อยาก ในเมื่อผู้ชายอย่างคุณก็ดีเลิศขนาดนี้และหล่อขนาดนี้แล้ว ฉันจะกล้าคิดถึงคนอื่นได้อย่างไร......""เพิ่งพูดจบ ซือเย่เจ๋วถือโอกาสตอนที่จอดรถรอไฟแดงตรงทางแยก ฝ่ามือใหญ่จับท้ายทอยของเธอและจูบปากของเธอเจียงเซิงตกตะลึง แก้มแดงระเรื่อในทันทีเธอผลักเขาออกไปเบา ๆ และพึมพำ "อย่าเล่น!"ซือเย่เจ๋วเลิ

ซูหลิงโหรวยกกาแฟเดินมาที่ข้างหน้าโต๊ะ จากนั้นวางกาแฟลงบนโต๊ะ เห็นท่านผู้เฒ่าช่วงนี้มีท่าทางที่เย็นชาต่อตัวเอง เธอรู้ว่าคืนนั้นที่ซือเย่เจ๋วเกือบจะ "เกิดเรื่อง" ขึ้น ท่านผู้เฒ่ามีความไม่พอใจต่อตัวเธอเธอกัดริมฝีปาก พูดด้วยสีหน้าน้อยใจ "คุณปู่ คืนนั้นเรื่องที่เย่เจ๋วเกือบจะได้รับบาดเจ็บหนูได้สืบชัดเจนแล้ว เป็นฝีมือของเหล่าสือ"ท่านผู้เฒ่าหยุดชะงัก และลดหนังสือพิมพ์ลง เงยหน้ามองเธอ สีหน้าแย่ลงในทันที "เหล่าสือ? นั่นเป็นคนที่ฉันยกให้เธอไม่ใช่เหรอ?"ท่านผู้เฒ่าจะไม่รู้จักเหล่าสือได้อย่างไร เหล่าสือคือคนจากค่ายฝึกที่สอบไปองค์กรเย่เยี่ยน เป็นเพื่อนกับหลัวหู่ที่ทำงานร่วมกันที่องค์กรเย่เยี่ยน เพียงแค่ภายหลังเขาจัดแจงเหล่าสือให้ซูหลิงโหรวซูหลิงโหรวนั่งลงข้างกายเขาแล้วพูดอธิบาย "ใช่ค่ะ เป็นเขา คุณปู่ เหล่าสือทำเรื่องนี้หนูไม่รู้จริง ๆ""ไม่รู้?" ท่านผู้เฒ่าวางหนังสือพิมพ์ลงบนโต๊ะ "เขาฟังคำสั่งของเธอ ถ้าไม่ใช่เธอเสี้ยงสอน เขาจะกล้าทำเรื่องแบบนี้เหรอ?"เห็นใบหน้าของท่านผู้เฒ่าที่เต็มไปด้วยความสงสัย ซูหลิงโหรวบีบน้ำตาออกจากหางตา "คุณปู่ คุณรู้ถึงความรู้สึกที่หนูมีต่อเย่เจ๋ว ต่อให้หนูยอมรับว่า

คุณท่านซือยกแก้วชาขึ้นมาจิบ จากนั้นหัวเราะหึหึพูดขึ้น "ไม่รู้เรื่อง?"เขาวางแก้วชาลงและพูดด้วยความสงบเยือกเย็น "นั่นเป็นเพราะเหล่าสือกับคนคนนั้นตายไปหมดแล้ว พวกเขาไม่สามารถยืนยันได้ว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับเธอถูกไหม?"ซูหลิงโหรวตัวสั่นเห็นเพียงแค่คุณท่านซือพูดกับหลัวหู่ "ไปพาคนคนนั้นเข้ามา"คนคนนั้น?พาใครมา?ซูหลิงโหรวลมหายใจติดขัด สีเลือดบนใบหน้าของเธอหายไปจนหมดไม่นานนัก หลัวหู่พาครูฝึกหลีที่บนตัวยังมีบาดแผลอยู่เข้ามาข้างในเมื่อเห็นครูฝึกหลี ซูหลิงโหรวตกตะลึงไปหมดเขายังมีชีวิตอยู่อีก!เหล่าสือไม่ได้ฆ่าเขาให้ตายย!คุณท่านซือเห็นครูฝึกหลี "พูดออกมาให้หมดเถอะ"แรกเริ่มครูฝึกหลีไม่ได้อยากจะทรยศหักหลัง แต่ทว่าหลังจากที่รู้ว่าพี่ชายของตัวเองเสียชีวิต ครูฝึกหลีไม่สนใจอะไรทั้งนั้นแล้ว "ผู้นำตระกูลซือ ท่านผู้เฒ่า คุณหนูซูเป็นตัวการจริง ๆ การเสียชีวิตของวั่งฉีในตอนนั้น เป็นคุณหนูซูที่เอาชีวิตพี่ชายของผมมาบีบบังคับให้ผมข่มขู่วั่งฉี ผมก็เพิ่งจะรู้ว่า คุณเจียงถูกงูพิเศษกัดจนบาดเจ็บก็เป็นเพราะคุณหนูซูที่ใช้ให้เหล่าสือทำ""นาย......นายพูดซี้ซั้ว!" ซูหลิงโหรวยังอยากจะเถียงข้าง ๆ

เหมือนกับคุยอยู่กับตัวเองเจียงเซิงลดตาลงต่ำและเม้มริมฝีปาก: "คุณดีขึ้นแล้วยัง?""ดีขึ้นแล้วมีประโยชน์อะไรล่ะ?" คุณวั่งหัวเราะเยาะตัวเองขึ้นมา "ภรรยาของฉันเสียชีวิตแล้ว ลูกสาวก็เสียชีวิตแล้ว ทำไมฉันยังมีชีวิตอยู่อีก"คุณวั่งยอมรับความจริงเรื่องนี้ไม่ได้เปลี่ยนเป็นคนอื่น ต่างก็ยอมรับไม่ได้เจียงเซิงลดตาลงต่ำ "คุณน่าจะเข้าใจดี ทำไมถึงเกิดเรื่องเหล่านี้ขึ้น"คุณวั่งตกตะลึงก้มหน้าลงเงียบ ๆ และรู้สึกละอายใจ: "ใช่ ฉันยอมรับ พวกเราไม่ควรโลภเงินก้อนนั้น"เขานึกอะไรได้และพูดต่อ "อันที่จริงตอนที่พวกเราได้รับข่าวการเสียชีวิตของลูกสาว ผมกับภรรยาของผมก็เสียใจอย่างมาก ตอนที่พวกเราไปสอบถามที่ค่ายฝึกก็ได้รับลูกว่าลูกสาวของพวกเราฆ่าตัวตาย มันยากที่จะสงบจิตใจจริง ๆค่ายฝึกชดเชยเงินบำรุงให้พวกเราส่วนหนึ่ง บอกว่ารอให้ผลการชันสูตรพลิกศพออกมา พวกเราจึงพักอยู่ที่ในโรงแรมเมืองหลวงแต่มีวันหนึ่ง มีผู้หญิงคนหนึ่งมาหาพวกเรา"คุณวั่งกำหมัด เหมือนกับมีหินที่หนักมาก ๆ กดทับจนเขาหายใจไม่ออก: "เธอบอกพวกเรา การเสียชีวิตของลูกสาวของพวกเราเกี่ยวข้องกับคุณ เป็นคุณที่บีบบังคับวั่งฉีจนตายเธอเอาที่อยู่ที่ทำงา