บททั้งหมดของ ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: บทที่ 371 - บทที่ 380

ตอนเย็นวิลล่าบลูเบย์เจียงเซิงทำอาหารมื้อเย็นเสร็จ ย้อนคิดภาพช่วงบ่ายถึงเรื่องที่คุยกับเรเวียร์ แต่ในไม่ช้าเธอก็ตั้งสติก็ไม่เห็นซือเย่เจ๋วลงมาชั้นล่าง จึงไปที่ห้องหนังสือ แต่เมื่อเธอกําลังจะเคาะประตูกลับได้ยินเสียงของซือเย่เจ๋ว“เกิดจากเครื่องยนต์ขัดข้อง นายแน่ใจเหรอ?”เจียงเซิงค่อย ๆ ดึงมือที่ยกขึ้นกลับมาเกิดจากเครื่องยนต์ขัดข้องอะไร ?"คุณวั่งยังไม่ฟื้นขึ้นเหรอ?ได้ ฉันรู้แล้วพวกนายให้ความร่วมมือในการสืบสวนของตำรวจก่อน ดูว่าพวกเขาสามีภรรยาได้ติดต่อกับใครบ้างไหมก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ หรือมีร่องรอยการโอนเงินในบัญชีหรือไม่"ซือเย่เจ๋ววางสายลง หันไปก็เห็นเจียงเซิงผลักประตูเข้ามา เห็นสีหน้าของเจียงเซิง ริมฝีปากบาง ๆ ที่เขาเม้มแน่นเปิดออกช้า ๆ: “เซิงเซิง เธอ……”"ฉันได้ยินหมดแล้ว"เจียงเซิงขัดจังหวะคำพูดของเขาอย่างสงบ "พวกเขาสามีภรรยาเกิดอุบัติเหตุเหรอ?"ซือเย่เจ๋วเดินไปที่ด้านหน้าของเธอ มือทั้งสองแตะที่ไหล่ของเธอ จากนั้นสีหนาเคร่งขรึม : “อืม ตอนนี้ตำรวจกำลังสอบหาสาเหตุของอุบัติเหตุอยู่ ฉันก็ได้ให้หลัวเชว่ไปตรวจสอบแล้ว”เจียงเซิงก้มหน้าลงสายตาเศร้าหมองคล้ายกับว่าจะหมดแร

เจียงเซิงเอามือวางบนไหล่ของเขา: “ตอนนี้หลัวเชว่พร้อมแล้วใช่ไหม?”ซือเย่เจ๋วเลิกคิ้ว: “คุณว่าไงล่ะ?”ตอนเย็นภายนอกห้องไอซียูของโรงพยาบาล ไม่มีใครเฝ้าดูแล้วตอนที่พยาบาลที่เข้าเวรตรวจห้อง เห็นหมอคนหนึ่งเดินมาก็ทักทายหมอพยักหน้าให้เธอ และเดินไปที่ห้องไอซียูมาถึงหน้าประตูของคนไข้ เห็นพยาบาลเดินออกไปไกล ถึงได้ผลักประตูเข้าไป อาศัยแสงสว่างจากภายนอกที่ส่องเข้ามาเห็นคนที่นอนอยู่บนเตียง เดินไปข้างเตียงและหยิบเข็มฉีดยาออกมาจากกระเป๋าเขาแทงเข็มลงไปในถุงให้น้ำเกลือ เพิ่งจะดันเข็มฉีดยาซึมเข้าไปภายในถุง อยู่ ๆ ห้องก็สว่างขึ้น พอเขาหันกลับไปก็โดนหลัวหยิงต่อยล้มลงกับพื้นหลัวเชว่ให้บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหลังกดเขาลงกับพื้นและดึงหน้ากากของเขาออกผู้ชายคนนั้นยิ้มเห็นฟัน มองพวกเขาอย่างดุดัน: “เป็นพวกแก?”หลัวเชว่มองดูนาฬิกาแล้วยิ้มมุมปาก : “คาดไม่ถึง พวกเราจงใจที่จะปล่อยข่าวลือออกไป พวกแกก็ยังไม่ตายใจจริง ๆ ด้วย”ชายคนนั้นเข้าใจขึ้นมาทันทีนี้เป็นหลุมพราง!หลัวเชว่พูดกับพวกเขาว่า: “เอาตัวมันไป”**วิลล่าบลูเบย์ซือเย่เจ๋วได้รับข้อความจากหลัวเชว่: ท่านเจ๋ว คนอยู่ที่หลานถิงเซวียนเจียงเซ

เจียงเซิงยิ้ม: “ตอนที่ฉันถามคุณเมื่อครู่ รูม่านตาของคุณขยายออกอย่างเห็นได้ชัด แสดงว่าคุณตึงเครียดกับคำถามนี้มาก ตอนที่คุณตอบว่าไม่มี คุณมีความลังเลใจ”"ฉันบอกว่าไม่มี!"ทันใดนั้นชายคนนั้นก็วู่วามขึ้นมา เหมือนว่าพยายามกระโจนเข้ามาอย่างสุดความสามารถ จึงถูกชายชุดดําสองคนกดลงบนพื้นเจียงเซิงถูกทำให้ตกใจ แต่ในไม่ช้าเธอก็กลับมาสงบลงและค่อย ๆ ยืนขึ้นและมองเขาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์: "แม้จะไม่รู้ว่าคุณอยู่ในเงื่อนไขอันไหน แต่ทางที่ดีคุณต้องคิดให้ดีว่าคุณมีสามารถที่จะปกป้องความปลอดภัยของพวกเขาได้จริง ๆ ไหม จุดจองของสามีภรรยาตระกูลวั่งคุณก็เห็นแล้ว ในเมื่อพวกคุณเป็นคนลงมือทำเอง คุณรู้ดีที่สุด"ผู้ชายคนนั้นนอนนิ่งอยู่บนพื้น ไม่รู้ว่าใช้แรงจนหมด หรือว่าล้มเลิกความดิ้นรน สายตาว่างเปล่ามองไปทางอื่นซือเย่เจ๋วเดินไปด้านข้างเจียงเซิง โอบไหล่ของเธอ และหันกลับไปพูดกับหลัวเชว่: “จัดคนจับตาดูเขาไว้ รอเขาคิดได้แล้วค่อยถามใหม่”หลัวเชว่พยักหน้าหลังจากที่ซือเย่เจ๋วพาเจียงเซิงเดินออกจากห้องส่วนตัวไป จู่ ๆ ก็อุ้มเธอขึ้นมาแล้วเดินไปที่หน้ารถเมื่ออุ้มเธอขึ้นรถ ซือเย่เจ๋วมือค้ำเบาะนั่ง ยกคางของเธอขึ้นด้วยปล

ซูหลิงโหรว เธอรู้เส้นตายของฉันเธอได้สัมผัสเส้นตายของฉัน แล้วยังมีหน้าให้ฉันเชื่อใจเธออีก?"คำพูดเหล่านี้ ทำให้ซูหลิงโหรวพูดไม่ออกทันทีซือเย่เจ๋วไม่ได้ให้โอกาสเธอแก้ตัว: “ยุแยงความสัมพันธ์ของฉันกับเซิงเซิงก็ช่างมันเถอะ ยังกล้าที่จะยุแยงไปถึงคุณปู่ สิ่งที่คุณพูดกับเขาลับหลัง ดูเหมือนว่าไม่ต้องให้ฉันพูดให้ชัดเจน ”สีหน้าซูหลิงโหรวซีดราวกับกระดาษในใจก็รู้สึกขำเล้กน้อยที่แท้ซือเย่เจ๋วรับรู้หมดทุกอย่างเธอกำมือและถามขึ้น: “แล้วทำไมคุณไม่เปิดโปงฉันให้ปู่รู้ล่ะ?”ซือเย่เจ๋วทำหน้าเย็นชา : “คุณปู่ไม่ใช่ว่าเชื่อใจเธอหรอกเหรอ งั้นฉันก็ต้องดูจุดประสงค์ของเธอไง”ตอนนี้ซูหลิงโหรวรู้สึกหมดเรี่ยวแรงเจียงเซิงหันหน้าไปมองเธอ: “เรื่องของวั่งฉี ก็เป็นเธอสินะ?”ซูหลิงโหรวจ้องมองเจียงเซิงอย่างดุดัน: "เรื่องของวั่งฉีมันเกี่ยวอะไรกับฉัน?"เจียงเซิงพูดอย่างเรียบเฉย: "ความสัมพันธ์ของวั่งฉีกับฉันที่ค่ายฝึกคุณรู้ดีไม่ใช่เหรอ ถ้าหากฉันตายไป วั่งฉีก็น่าสงสัยมากที่สุดเพราะเรามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดี ทุกคนจะสงสัยแต่วั่งฉีเท่านั้นแต่ทว่า ฉันบีบคั้นให้วั่งฉียอมรับเรื่องที่เธอเคยทำมาได้อย่างง่ายดาย เพร

"เธอคาดการณ์ไม่ผิด" ซือเย่เจ๋วตอบเธออย่างเรียบเฉย: "การสืบสวนของเราไม่ครอบคลุมเพียงพอ ฉันคิดว่าคนที่เขาต้องการปกป้องก็อาจเกี่ยวข้องกับสิ่งเหล่านี้เช่นกัน"ทันทีที่เขาพูดจบ หลัวเชว่ก็นึกบางอย่างได้ "อ่อใช่ ผมพบว่าเกือบทุกสองสามเดือนจะมีค่าครองชีพบางส่วนส่งเข้าบัญชีของเขา"ซือเย่เจ๋วขมวดคิ้วเบา ๆ "ไปตรวจสอบ"หลังจากออกจากโรงพยาบาล เจียงเซิงขอให้ซือเย่เจ๋วพาเธอไปที่ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่รถจอดลงที่หน้าประตูใหญ่ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ และเมื่อเธอกำลังจะลงจากรถ ซือเย่เจ๋วก็จับข้อมือของเธอ ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่เธอ "จะย้ายมาที่นี่จริงๆ เหรอ?"เมื่อสบตากันอย่างเงียบ ๆ สักสองสามวินาที เธอก็กะพริบตา: "ไม่งั้นล่ะ ต่อไปฉันจะต้องวิ่งไปมาทั้งสองฝ่าย"เธอยิ้มเยาะ “แยกร่างจัดการไม่ทัน เหนื่อยมาก ๆ”ยืนยันว่าเธอเป็นเพราะความต้องการในการทํางาน ซือเย่เจ๋วจึงปล่อยเธอไป "อืม ฉันจะมารับคุณตอนกลางคืน"“ตกลง” เจียงเซิงลงจากรถเดินเข้าไปในห้องทํางาน ก็เห็นเซียวเถียนเถียนถือกล่องมาม่านั่งอยู่ในห้องทำงานกินไปรอเขาไป ห้องทํางานเต็มไปด้วยกลิ่นบะหมี่ของเธอ เธอกินอย่างเอร็ดอร่อยเมื่อเห็นเจียงเซิงปรากฏตัว เซียว