บททั้งหมดของ ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน: บทที่ 361 - บทที่ 370

ไม่สู้พวกคุณจ่ายค่าเสียหายทางจิตให้ฉันก่อน แล้วฉันจะจ่ายค่าชดเชยให้พวกคุณ? "“เธอ……”คุณนายวั่งรู้สึกจุก คนคนนี้ทำไมจัดการได้ยากขนาดนี้นะ?"เงินของใครลอยมากับลมบ้าง ต่างก็หามาด้วยความเหนื่อยยาก เป็นเพราะการถึงแก่กรรมของลูกสาวของคุณ คิดว่าสามารถใช้ประโยชน์เรื่องนี้มาหลอกเอาเงินจากฉันได้เหรอ?"เจียงเซิงสีหน้าเคร่งขรึมลงเรื่อย ๆ น้ำเสียงก็ไม่มีความเกรงใจอีกต่อไป: "ถ้าหากพวกคุณมาสร้างเรื่องงั้นก็ไปสร้าง ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดไม่กลัวทำลายชื่อเสียง แต่หลังจากนี้พวกคุณควรรับผิดชอบแบบไหนนั่นก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันหลอกลวงมาจนถึงตัวฉันแล้ว ถ้าหากฉันเจียงเซิงไม่พูดอะไรสักหน่อย คนอื่นจะคิดว่าฉันกลั่นแกล้งได้ง่าย ฉันก็ไม่ได้โง่"เธอพูดจบก็หันหน้าพูดกับหลัวหยิง: "เชิญพวกเขาออกไปเถอะ"หลัวหยิงพยักหน้า: "ได้เลยค่ะ"เธอเดินไปตรงหน้าทั้งสองท่าน: "ขอโทษนะคะ หากคุณโวยวายพอแล้วก็กลับไปเถอะ ไม่อย่างนั้นอีกเดี๋ยวพวกคุณผู้อาวุโสทั้งสองคนจะเสียหน้า"ถ้าหากถูกตอกหน้าต่อผู้คน เธอเป็นกังวลแทนหนังหน้าของผู้อาวุโสทั้งสองว่าจะอดกลั้นไว้ไม่ได้ผู้อาวุโสตระกูลวั่งทั้งสองโมโหอย่างมาก แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ ทำได้แค่พาก

“อย่าทำแบบนี้ เดี๋ยวจะมีคนมาอีก คุณปล่อยฉันไปสักครั้งอุ๊บ...”เจียงเซิง "ร้องขอความเมตตา" ด้วยความอ่อนโยน ใบหน้าที่สวยงามดวงตาที่สดใสทำให้คนหวั่นไหว ใครเห็นใครรักก้นบึ้งหัวใจของซือเย่เจ๋วแทบจะละลายแล้ว ผู้หญิงคนนี้วางเพลิงที่ก้นบึ้งหัวใจของเขาอย่างไม่เกรงกลัว จากนั้นก็ร้องขอเขาด้วยความน่าสงสารอีก ผู้ชายคนไหนบ้างจะสามารถรับได้?เขาหายใจเข้าลึก ๆ กอดเจียงเซิงเอาไว้เฉย ๆ: "อย่าเพิ่งขยับ ให้ฉันกอดหน่อย"เจียงเซิงไม่กล้าขยับ เพราะเธอรู้ว่าซือเย่เจ๋วกำลังควบคุมตัวเองอยู่ บางทีถ้าเธอขยับ สติเส้นสุดท้ายของคนบางคนก็จะขาดแล้ว"คุณหายแล้วยัง?""..."“ซือเย่เจ๋ว ให้ฉันเล่าเรื่องตลกให้คุณฟังไหม? รับรองว่าคุณจะจิตใจสงบในทันที”คนที่อยู่ด้านหลังบีบคั้นคำว่า "อืม" ออกมาจากในลำคอ อืมที่แฝงไปด้วยความสงสัย"น้ำตาลหนึ่งเม็ด มันเดินอยู่ที่ขั้วโลกเหนือ มันรู้สึกหนาวมาก ดังนั้นมันจึงกลายเป็นน้ำตาลกรวด"ซือเย่เจ๋ว: "..."ความสนุกของผู้หญิงบางคนก็เกิดขึ้นแล้ว: "ยังมีอีกนะ กะหล่ำปลีหัวหนึ่ง เดินไปด้วยถอดเสื้อผ้าไปด้วย สุดท้ายมันหายไปแล้ว!"ซือเย่เจ๋วก้มหน้าลงจูบปากของเธอที่พูดพร่ำไม่หยุด“พี่สะใภ้

เจียงเซิงมองดูเธอ: "เพียงแค่พวกเขาถูกคนยุยงจริงๆ งั้นก็ไม่กล้าสร้างเรื่องอีกแน่นอน"ถ้าหากว่าไม่มีคนยุยง พวกเขาไม่มีทางรู้ได้ว่าวั่งฉีกับกับฉันมีความขัดแย้งกันที่ค่ายฝึกยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะกล้าคิดว่าการตายของวั่งฉีมีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอดังนั่นคนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา ต้องมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องของวั่งฉีแน่นอนณ TG กรุ๊ปซือเย่เจ๋วนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานและรับสายจากใครบางคน เขามองดูข้อมูลในมือ สายตาโหดเหี้ยมอำมหิตขึ้นมาเล็กน้อย“จับตาดูไว้ อีกยอ่าง ไปตรวจสอบเรื่องพ่อแม่ของวั่งฉี ดูว่าพวกเขาสองคนติดต่อกับใครในช่วงนี้บ้าง”อีกฝ่ายพูดอะไรบางอย่าง ซือเย่เจ๋วถึงได้จบการสนทนาและเวลานี้ โทรศัพท์ของเขาก็ได้รับข้อความอีกหนึ่งรายการ[ท่านเจ๋ว พี่สะไภ้จัดการเรียบร้อยแล้ว!]เห็นข้อความที่หลัวหยิงส่งมา ความเย็นชาในดวงตาของเขาก็ค่อย ๆ หายไปภรรยาตัวน้อยของเขาได้จัดการกับผู้อาวุโสสองคนของตระกูลวั่งแล้ว ถ้าอย่างงั้นตอนนี้เขาก็ควรที่จะแก้ปัญหาบางเรื่องแทนภรรยาตัวน้อยเสียหน่อยได้แล้วเรื่องเหล่านั้นที่ผู้อาวุโสตระกูลวั่งทั้งสองคนฟ้องร้องได้หายไปจากในข่าวอย่างรวดเร็ว ต่อให้มีคนคลิกเข้า ก็

ซือเย่เจ๋วอุ้มเธอไปอาบน้ำที่ห้องน้ำได้อย่างไร เธอง่วงนอนมากจนไม่มีความรู้สึกแล้วซือเย่เจ๋วพาเธอกลับมาวางไว้บนเตียง ตอนที่กำลังจะห่มผ้าห่มให้เธอ โทรศัพท์มือถือของเขาที่วางอยู่บนโต๊ะสั่นขึ้นมาเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูด้วยสายตาเย็นชา[หลัวเชว่: สองผู้อาวุโสตระกูลวั่งเกิดอุบัติเหตุ คุณนายวั่งได้รับบาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ คุณวั่งเข้า ICU ตอนนี้ถูกช่วยชีวิตอยู่][ซือเย่เจ๋ว: ส่งคนไปจับตาดูที่โรงพยาบาลไว้ ป้องกันไม่ให้ใครเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับบุคคลที่จะก่อให้เกิดภัย เรื่องอย่าพึ่งบอกหลัวหยิงก่อน]เขาเอาโทรศัพท์วางลง หันหน้ากลับไปมองเจียงเซิงที่กําลังนอนหลับสนิทเขาไม่อยากให้เธอคิดว่าการที่เธอเพิ่งจะไปหาสามีภรรยาตระกูลวั่ง ก็ทำให้พวกเขาได้เจอกับเหตุการณ์แบบนี้ซือเย่เจ๋วใส่เสื้อผ้าเรียบร้อย และออกจากห้องไปเงียบ ๆที่โรงพยาบาล"ท่านเจ๋ว คุณมาแล้วเหรอครับ" หลัวเชว่เห็นซือเย่เจ๋วตามมา ก็เดินเข้าไปแล้วพูดขึ้น: “ผมส่งคนไปเฝ้านอกห้อง ICU แล้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้คุณวั่งเป็นยังไงบ้างแล้ว”"ตํารวจว่าอย่างไรบ้าง?" ซือเย่เจ๋วถามหลัวเชว่ตอบกลับ: “ตํารวจบอกว่าพวกเขาเกิดอุบัติเหตุบนทางหลว

ซือเย่เจ๋วเดินไปข้าง ๆ เจียงเซิง เห็นเจียงเซิงคุกเข่านั่งอยู่หน้าป้ายหลุมฝังศพด้วยท่าทางโศกเศร้า เขายกมือขึ้นวางบนไหล่ของเธอ มองดูป้ายหลุมศพ: “คุณแม่ยาย คุณวางใจเถอะครับ จากนี้ไปผมจะดูแลเซิงเซิงไปตลอดชีวิต นอกจากตาย ใครก็ไม่สามารถที่จะมาแยกเราจากกันได้”เจียงเซิงเงยหน้ามองเขา สีหน้าประหลาดใจส่วนซือเย่เจ๋วก็แค่เลิกคิ้วขึ้นซือเย่เจ๋วประคองเธอขึ้น เจียงเซิงหันไปมองเจียงเซิ่น: “พ่อ พ่อก็มีอะไรอยากจะบอกแม่ใช่ไหม?”เจียงเซิ่นสะดุ้ง ใบหน้าหมองก้มหน้าลงเล็กน้อย มองไปที่หลุมฝังศพ ยิ้มเจื่อน ๆ: “ไม่มีอะไรจะพูด ที่ควรพูด เก็บใว้ในใจก็พอแล้ว”**เจียงเซิงเพิ่งกลับถึงห้องทำงาน เห็นหลัวหยิงที่เดินกลับไปกลับมาอย่างร้อนรนที่ตรงทางเดิน จึงเดินเข้าไปหา: “เป็นอะไรไป?”หลังจากหลัวหยิงเห็นเธอ สีหน้าเปลี่ยนเป็นวิตกกังวลขึ้นมาทันที "พี่สะใภ้ การตายของวั่งฉี ดูเหมือนว่าตำรวจจะมีเบาะแสบางอย่าง เธอ.......จริง ๆ แล้วเธอไม่ได้ฆ่าตัวตาย"ดังนั้นวั่งฉีถูกใส่ร้ายจริง ๆ เธอรับความผิดแทนคนอื่น!เจียงเซิงไม่แปลกใจกับผลลัพธ์นี้: “ฉันเดาได้ตั้งนานแล้ว”“และคนที่จับได้ครั้งที่แล้วก็สารภาพแล้วว่าเป็นคนของวั่งฉี