บทที่ 391

เขาหยิบขึ้นมาแล้วรับสาย "เป็นอย่างไรบ้าง?"

"ท่านเจ๋ว เหล่าสือแทงครูฝึกหลีบาดเจ็บที่ในค่ายฝึก แต่ครูฝึกหลียังไม่ตาย เพราะถูกคุณชายรองกู้เจอเข้า จึงรอดชีวิตมาได้ แต่......"

ซือเย่เจ๋วเขี่ยขี้เถ้าบุหรี่ใส่กระป๋องโค้กที่อยู่ข้าง ๆ ดวงตาเคร่งขรึม "แต่อะไร?"

"พวกเราวางแผนจับกุมที่ทางแยก จู่ ๆ รถของเหล่าสือก็ระเบิด เหล่าสือตายแล้ว

คำพูดของหลัวหู่ ทำให้ซือเย่เจ๋วหยุดชะงัก

เขาโยนก้นบุหรี่ลงในกระป๋องโค้กส่งเสียงดัว "ซู่" แล้วถามอย่างเย็นชาว่า "ระเบิด? รถของเขาถูกคนแตะต้อง?"

หลัวหู่ตอบกลับ: "อาจเป็นไปได้ ดูท่าจะฆ่าปิดปากเขา"

ซือเย่เจ๋วสบถขึ้นมาเบาและไม่พูดอะไร

ซูหลิงโหรวไม่คิดจะปล่อยไปแม้แต่ลูกน้องของตัวเอง

เห็นได้ชัดว่า เธอคิดว่าเหล่าสือทรยศเธอจริง ๆ

ส่วนซูหลิงโหรวตั้งใจให้เหล่าสือไปจำกัดครูฝึกหลี ก็คิดไว้แล้วว่าจะไม่ให้เขามีชีวิตกลับมา

"เกิดอะไรขึ้นเหรอ?"

เสียงของเจียงเซิงทำลายความคิดของเขา

เขาวางสาย หันหน้าไปมองคนที่ตื่นมา จากนั้นยิ้มและถามอย่างอ่อนโยน "ตื่นแล้วเหรอ?"

“ฉันตื่นนานแล้ว” เธอได้ยินหมดแล้ว “แผนล้มเหลวอีกแล้วเหรอ?”

ซือเย่เจ๋วเดินไปหาเธอ นั่งลงข้าง ๆ เธอ และก็ไม่คิดที่