บทที่ 411

คนที่เหลือก็ไม่ได้ว่างงานเช่นกัน พากันรวมตัวเข้ามาถามคำถามเธอมากมาย เจียงเซิงก็ตอบพวกเขาอย่างใจเย็น โดยไม่มีอุปสรรคในการสื่อสารทางภาษา

โจนส์มองจากด้านข้าง ชายผมหยิกที่อยู่ข้างๆ เขาวางศอกบนไหล่แล้วเลิกคิ้วพูด: "โจนส์ คุณคงไม่ได้สนใจเธอหรอกนะ?"

“ฉันเหรอ?” โจนส์เหลือบมองเขาแล้วยิ้ม “มันน่าสนใจ แต่เธอแต่งงานแล้ว”

“แต่งงานแล้วเหรอ งั้นก็ไม่มีโอกาสแล้วจริงๆ” ชายผมหยิกยักไหล่

โจนส์หยิบไม้กอล์ฟขึ้นมา ตีลูกที่อยู่บนสนามหญ้าออกไป แต่ดูเหมือนว่าจะพลาด

ผมสีฟ้าที่อยู่ด้านข้างหัวเราะและพูด "คุณโซรา ดูเหมือนจะมีฝีมือค่อนข้างดีนะ"

เขามองไปทาง เจียงเซิง โจนส์ก็มองตามสายตาของเขาไป ไม่ไกลนัก เจียงเซิงสองมือกำไม้กอล์ฟ ตีลูกกอล์ฟเข้าไปในหลุมด้วยความแม่นยำอย่างมาก

"อืมไม่เลว" โจนส์เห็นสิ่งนี้ ก็เกิดความชื่นชมขึ้นมาในดวงตาของเขา มีผู้หญิงไม่กี่คนที่อยู่รอบตัวเขาที่ตีกอล์ฟเป็น เพราะมีผู้หญิงไม่กี่คนที่ชอบกีฬากลางแจ้ง

เจียงเซิงมีสมาธิมากจนเขาไม่สังเกตเห็นด้วยซ้ำเมื่อโจนส์ยืนอยู่ข้าง ๆ ตัวเอง

เหมือนเห็นเหงื่อบนหน้าผากของเจียงเซิง เขาจึงหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาและอดไม่ได้ที่จะเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากของเธอ