All Chapters of พลิกชะตารัก มรดกเซียน: Chapter 91 - Chapter 100

“ไร้สาระกันจริง ๆ !”หลินหว่านชิงจ้องฉินหมิงอย่างไม่สบอารมณ์ เธอเองก็ไม่คิดว่าฉินหมิงจะเจรจาให้กลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปมาร่วมมือกับทางบริษัทได้ หรือว่าจะต้องถีงคราวไล่ฉินหมิงออกจากบริษัทจริง ๆ แล้วหรือ?“สรุปได้ว่าตอนนี้เหลือเวลาไม่มากแล้ว ผู้ช่วยหานและฉินหมิงทั้งสองคนมีหน้าที่ไปเจรจาให้กลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปมาร่วมมือ ถ้าภายในสองวันนี้พวกคุณไม่สำเร็จล่ะก็ ถึงเวลานั้นก็จะทำตามวิธีของผู้อำนวยการตู้ละกัน!”หลินหว่านชิงได้ทำการตัดสินออกมาเพราะเธอรู้ว่าการเจรจาให้กลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปมาร่วมมือนั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก เธอไม่ได้คาดหวังว่าฉินหมิงจะทำได้ เธอฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่ตัวหานซีมากกว่า!“เลขาฉิน นายเตรียมออกจากบริษัทได้เลย!”ตู้เซียวยิ้มอย่างโอ้อวด เหมือนกับว่าตัวเองได้เห็นภาพฉินหมิงก้าวออกจากบริษัทแล้วกลุ่มผู้บริหารของบริษัทส่ายหัวและมองดูฉินหมิงด้วยความดูถูก ใครก็ไม่คิดว่าฉินหมิงจะสามารถชนะได้“เลิกประชุม!”หลังจากนั่นทุกคนก็ได้แยกย้ายออกไปจากห้องประชุม“ฉินหมิง คุณตามฉันมาที่ห้องสำนักงานด่วน!”หานซีพูดด้วยเสียงเย็นชาข้างฉินหมิงฉินหมิงยกมือปัดจมูก จากนั้นก็ได้ตามหา

เลขานุการก็แค่เป็นงานเบ็ดเตล็ด ไม่ได้มีความสามารถอะไรมากมาย และแนวโน้มการเติบโตก็ไม่มากนักอีกทั้งกลุ่มธุรกิจอานิสทรีกรุ๊ปก็เป็นแค่เพียงอุตสาหกรรมเล็ก ๆ ของกลุ่มธุรกิจหลินชื่อกรุ๊ป ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับบริษัทธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปตำแหน่งของฮวาเหวินเลี่ยงเป็นถึงผู้จัดการประชาสัมพันธ์ ห่างจากผู้บริหารระดับสูงของบริษัทเพียงเส้นบาง ๆ แน่นอนว่าตัวเขาไม่มาสนใจตำแหน่งต่ำต้อยอย่างฉินหมิงหรอก“นี่เลขาฉิน ผมก้บน้องหานซีจะคุยเรื่องร่วมมือกัน คุณเป็นแค่เลขาก็คงไม่มีประโยชน์เปล่า ๆ คุณไปรอข้างนอกเถอะไป”ฮวาเหวินเลี่ยงพูดอย่างเย็นชา“ก็ได้ครับ”เดิมทีตัวเขาก็ไม่ต้องมานั่งเจรจาร่วมมืออะไร ตัวเขาที่กำลังจะออกไป จู่ ๆ มือก็ถูกหานซีดีงไว้“รุ่นพี่ฮวาคะ พูดตามตรงนะคะ ประธานหลินได้จัดให้ฉันและเขามารับผิดชอบเรื่องนี้ด้วยกัน เขาเองก็เป็นู้ผู้รับผิดชอบคนหนึ่ง ฉันรู้สึกว่าให้เขาอยู่ที่นี้น่าจะเหมาะสมกว่านะคะ…”หานซียิ้มตอบอย่างเก้ ๆ กัง ๆฮวาเหวินเคยเป็นคนที่เคยตามจีบเธอ เมื่อก่อนเธอได้ปฏิเสธเขาไม่รู้จักเท่าไรพอมาถึงตอนนี้ที่เธอจะต้องมาขอร้องเขา เดิมที่เธอเองก็ประหม่าอยู่แล้วยังจะให้ฉินหมิงออ

เพี๊ยะ!เสียงกังวานดังขึ้น ฮวาเหวินเลี่ยงตกตะลึงด้วยเสียงที่ดังก้องในหู เขาก้มศีรษะและฟาดหน้าผากเข้ากับมุมโต๊ะทำให้เลือดออกทันทีฮวาเหวินเลี่ยงร้องด้วยความเจ็บปวด เขายกมือคลำไปที่หน้าผาก ทั้งมือเต็มไปด้วยเลือด“ฉันจะฆ่าแก!”ฮวาเหวินเลี่ยงโกรธจนเลือกขึ้นหน้า ความโทสะเต็มหัวใจของเขาและเขาก็รีบวิ่งไปหาฉินหมิงราวกับกำลังบ้าคลั่งฉินหมิงกระโดดขึ้นและเตะฮวาเหวินเลี่ยงที่ท้องส่วนล่าง ทำให้ฮวาเหวินเลี่ยงกระเด็นออกไปหลายเมตร ร่างของฮวาเหวินเลี่ยงกลิ้งไปมาบนพื้นหลายตลบและกระแทกเข้ากับเชิงกำแพงด้านหลังเสียงดังกึกก้อง “ฉินหมิงพอเถอะ พวกเรารีบออกไปกัน”หลังจากที่หานซีหลุดจากภวังค์ เธอก็รีบก้าวไปข้างหน้าและคว้าแขนของฉินหมิงในเรื่องมันมาถึงขนาดนี้ เรื่องเจรจาก็คงจบเห่แล้ว เธอไม่มีหวังแล้วตอนนี้เธอคิดได้แค่ว่าต้องออกจากตรงนี้ให้เร็ว ไม่อย่างนั้นเรื่องจะใหญ่กว่านี้ฉินหมิงพยักหน้าและรีบออกไปข้างนอกกับหานซี“จับพวกมันไว้ อย่าให้พวกมันหนีไปได้…”ฮวาเหวินเลี่ยงใช้แรงพยุงตัวขึ้นมา เขาออกคำสั่งด้วยความโกรธเวลานี้ความวุ่นวายในสำนักงานได้ทำให้พนักงานด้านนอกรู้แล้ว มีคนโทรหารปภ.เรียบร้อยฉินห

โจวเจี้ยนไม่ได้สนท่าทีสงสัยของพนักงาน เขารีบสาวเก้ามาตรงหน้าฉินหมิง ยิ้มอย่างเคารพแล้วกล่าวว่า “พี่ฉินหมิง ทำไมพี่ถึงมาที่บริษัทผมล่ะครับ?””อ้อ ผมมาเจรจาขอความร่วมมือกับบริษัทคุณน่ะ“ฉินหมิงตอบด้วยรอยยิ้ม“เจรจาขอความร่วมมือเหรอครับ?”“เรื่องที่เกี่ยวกับกลุ่มธุรกิจโอลกากรุ๊ปของพวกพี่กับบริษัทธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปของพวกผม เมื่อกี้คุณปู่ได้โทรมาบอกผมแล้ว ท่านพูดว่านัดพี่ไว้เรียบร้อยแล้ว พี่สามารถเซ็นสัญญาขณะทานอาหารเย็นวันนี้ได้นี่ครับ”“แต่…ทำไมพี่ถึงมาก่อนเวลาล่ะครับ?”โจวเจี้ยนประหลาดใจมากเขารับผิดชอบอย่างเต็มที่ต่อธุรกิจช่องทางการขายของกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ป เมื่อกี้นายท่านโจวได้โทรหาเขาโดยเฉพาะเพื่อถามเกี่ยวกับเรื่องนี้“คือว่าอย่างนี้ คนนี้คือผู้ช่วยหานในบริษัทของผม ผมบอกกับเธอไปแล้วว่าได้คุยไว้เรียบร้อยแล้ว แต่เธอไม่เชื่อน่ะ ผมก็เลยถูกเธอลากมา เลยมาก่อนเวลา…“ฉินหมิงยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และเล่าสั้น ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น รวมถึงพฤติกรรมไร้ยางอายของฮวาเหวินเลี่ยงในสำนักงาน“ฉินหมิง ที่แท้นายก็ได้คุยกับประธานโจวไว้เรียบร้อยแล้ว…”หานซีนี่โง่เง่าจริง ๆ เธอคิดไม่ถึงว่าที่ฉินหมิงพู

จู่ ๆ หัวใจของหานซีก็แทบจะกระดอนออกจากปาก ในที่สุดฉินหมิงก็ช่วยให้บริษัทได้รับโอกาสในการร่วมมือกับกลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปในครั้งนี้ ถ้ามันพังเพราะปัญหาเรื่องราคา มันก็จะน่าเสียดายเกินไป“ประธานโจวคะ ถ้าหากราคานี้คุณไม่พอใจล่ะก็ บริษัทของพวกเราก็ยอมลดให้อีกนิดได้นะคะ“”แต่ว่าเราสามารถลดได้มากที่สุดเพียงห้าเปอร์เซ็นต์เท่านั้น นี่คือขีดต่ำสุดของบริษัทของเราแล้วค่ะ“หานซีพูดอย่างจริงใจและเพื่อแสดงความจริงใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เธอจึงงัดไพ่ใบสุดท้ายออกมา“ไม่ใช่ครับ พวกคุณเข้าใจความหมายของผมผิดไปแล้ว ผมไม่ได้บอกว่าราคาสูง แต่ผมกลับรู้สึกว่าราคาค่อนข้างต่ำน่ะ”โจวคังไท่หัวเราะและส่ายหัว“ราคาต่ำหรือคะ?”หานซีตะลึง ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองเธอเข้าทำงานมาก็นานหลายปี เธอได้คุยเกี่ยวกับความร่วมมือมาไม่รู้จักกี่ครั้ง แต่ลูกค้าก็มักจะบอกว่าราคาสูงและพยายามทุกวิถีทางเพื่อลดราคาแต่ลูกค้าที่บอกว่าราคาต่ำ เธอเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งแรก“ถูกต้องครับ!”“นี่ฉินหมิง งั้นเอาอย่างนี้ กลุ่มธุรกิจโจวชื่อกรุ๊ปของพวกเรายอมให้กำไรบริษัทของพวกนายสิบเปอร์เซ็นต์ นายคิดว่าอย่างไร?”โจวคังไท่ยิ้มถาม“จริงเหรอคร