แชร์

บทที่ 95

รอยยิ้มที่มีเลศนัยปรากฏขึ้นที่มุมปากของฮวาเหวินเลี่ยง

“ไปโรงแรมตอนเย็นเหรอคะ?”

ใบหน้าสวยของหานซีเปลี่ยนสีหน้า เธอไม่ใช่เด็กมือใหม่ที่เพิ่งเข้ามาทำงาน เธอรู้ความหมายที่ฮวาเหวินเลี่ยงจะสื่อ คิดว่าฮวาเหวินเลี่ยงจะไม่หยุดแค่กินข้าวน่ะสิ!

“เอ่อ รุ่นพี่ฮวาคะ พวกเราสองคนเป็นผู้หญิงผู้ชายไปกินข้าวที่โรงแรมสองต่อสอง คงไม่เหมาะเท่าไรมั้งคะ”

“เอาอย่างนี้ดีกว่าไหมคะ พี่ช่วยฉันเรื่องนี้ก่อน ขอแค่ให้สำเร็จ หลังจากเรื่องนี้เสร็จฉันและประธานหลินจะเชิญพี่เลี้ยงข้าวเพื่อขอบคุณพี่นะคะ”

หานซีปั้นหน้ายิ้ม ในใจแอบปลอบใจตัวเอง ว่าฝ่ายตรงข้ามเธอเป็นรุ่นพี่ อาจจะแค่อยากกินข้าวด้วยกันสักมื้อก็ได้ ไม่มีเจตนาอะไรแอบแฝงหรอก

”นี่น้องหานซี น้องคงจะไม่เข้าใจความหมายล่ะสิ น้องก็รู้ว่าพี่ชอบเธอมาตลอด คำพูดนี้พี่คิดว่าพี่พูดตรงละนะ!“

”ขอแค่เธอมาเป็นแฟนพี่ พี่จะพยายามช่วยเธอเซ็นสัญญาให้ได้เอง!“

ฮวาเหวินเลี่ยงแสดงออกมาอย่างมีไหวพริบ

“อะไรนะคะ!”

“แบบนี้ไม่ได้นะคะ!”

“รุ่นพี่ฮวาคะ ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดี ๆ มากนะคะ แต่ว่าฉันเคารพพี่ในฐานะรุ่นพี่ หวังว่าพี่จะไม่ล้ำเส้นเกินไปนะคะ!”

ใบหน้าของหานซีเต็มไปด้วยความไม่พอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status