Lahat ng Kabanata ng The Billionaires Regretted Fury: Kabanata 51 - Kabanata 60

ABBY POVHindi ko alam kung ilang oras akong nakatulog pero nagising ako sa malakas na pagtunog ng aking cellphone. Ito yung cellphone na nakuha ko sa loob ng walk in closet ng kwarto ni Luther. Pupungas-pungas kong tiningnan kong sino ang tumatawag at pangalan ni Luther ang nakarehistro. Hindi ko sinagot at diretso akong bumaba ng kama at naglakad papuntang banyo. Hangat maaari ayaw ko munang makipag-usap sa kanya. Masyado pang sariwa sa alaala ko ang nakita ko sa kanyang opisina at kahit na anong gawin ko nakatatak na iyun sa aking isipan. Agad akong naligo pagkapasok ng banyo. Gusto kong gumaan kahit papaano ang aking nararamdaman sa pamamagitan ng pagbabad sa tubig. Alam kong kahit na anong gawin ko hindi mawawala ang sakit ng kalooban ko. Niluko ako ng asawa ko sa tatlong araw na muli ko siyang nakilala at hindi ko alam kung bakit nag-rereact ng ganito ang puso ko. Hindi ko alam kung ilang oras akong nagbabad dito sa banyo. Hinayaan ko lang na bukas ang shower at diretsong pina

ABBY POVNakaharap ako sa papalubog na araw. Pagkatapos na madamdaming pag-uusap namin kanina ni Luther hindi ko pa rin alam kung ano ang mararamdaman ko ngayun. Mahal ko siya. Pero hindi ko alam kung kaya ko bang magbulag-bulagan sa mga nakikita ko dito. Likas na siguro dito ang pagiging babaero. Galing mismo sa kanyang bibig na gumagamit ito ng ibang babae kapag wala ako. Isa pa natatakot akong baka muli akong masaktan kapag magtiwala muli ako dito.Parang gusto ko na lang na maging kaswal ang pagsasama namin. Maging magkaibigan at sabay namin palakihin ang mga bata. Parang ayaw ko ng magsama kami katulad ng isang mag-asawa.Oo mahal ko siya. Pero ayaw kong tuluyang mawala ang tiwala ko dito. Hindi ko lubos maisip na may iba siyang babaeng kinakalantari kapag wala ako. Hindi sa lahat ng oras nasa tabi niya ako. Ayaw ko ng lalaking nagbabanggit ng pagmamahal sa akin pero kaya pa ring maghanap ng iba."Abby?" napakislot pa ako ng marinig kong nagsalita si Luther sa likod ko. Napaling

ABBY POV"Mommy!" naramdaman ko ang paghaplos ng maliit na kamay sa aking mukha. Unti unti kong idinilat ang aking mga mata at tumitig sa dalawang mukha na nasa harap ko. Wala sa sariling napabangon ako at mahigpit silang niyakap."Lorraine, Carl.." bulong ko. Hindi ko mapigilan na mapaiyak ng malakas. Nandito na sila. Nandito na ang mga anak ko. Nagkatotoo ang pangako sa akin ni Luther. Gagawin nya ang lahat para ligtas na maibalik ang mga kambal"Baby..ok lang ba kayo? Hindi ba kayo sinaktan ng mga taong dumukot sa inyo?" tanong ko habang umiiyak. Agad silang umiling."Hindi po Mommy. Basta na lang nila kami iniwan sa church." sagot ni Lorraine. Natigilan ako at iginala ang tingin sa paligid."Nasaan si Daddy nyo? Siya ba ang sumundo sa inyo doon?" tanong ko. Agad na umiling ang kambal."No po Mommy. Yung priest po ng church ang naghatid sa amin. Hindi pa po namin nakikita si Daddy. Dumiritso na kami dito sa room pagkadating namin." sagot ni Carl. Wala sa sariling tumingin ako sa or

Abby pov"Life must go on ika nga! Iyun ang gustong kong gawin sa kabila ng matinding kalungkutan na nararamdaman ko ngayun. Hindi pwedeng habang buhay akong magluksa. Halos isang buwan na ang mabilis na lumipas at tuluyan ng naihatid sa huling hantungan ang katawan ni Luther. Masakit dahil sa lahat ng iyun hindi ko man lang tinangkang silipin ito. Tanging si Lester ang nag-asikaso ng lahat ng iyun.Sa mga panahon ng pagluluksa ko malaki ang pasasalamat ko dahil hindi ako iniwan ng aking pamilya. Si Kuya Damian at ang aking mga magulang.Yes...napauwi pa ang aking mga magulang dito sa Pilipinas ng mabalitaan ng mga ito ang nangyari sa asawa ko. Pareho silang nakikidalamhati sa akin pero kahit na anong gawin kong pag-iyak alam kong hindi na babalik si Luther. Nagpapasalamat din ako dahil nandyan si Giselle at Erika. Pati na din si Laarni na asawa ni Lester. Hindi ko talaga alam kung paano palilipasin ang mga araw na wala ang asawa ko. Mabuti na lang din at nandiyan ang aking mga anak

LUTHER POVHalos isang taon na din ang mabilis na lumipas simula ng nangyari ang muntik na pagkitil sa buhay ko at sa loob ng mga araw na lumipas wala akong ibang hangad kundi makapiling muli ang aking mag-ina.Pero sa ngayun kailangan ko munang supilin kung ano ang gusto ng kalooban ko para sa kaligtasan ng lahat. Malaking sindikato ang kalaban ko at ayaw kong madamay sila. Mga sindikatong nasa likod ni Shiela. Mga sindikatong bumili kay Shiela noon at ginawa siyang asawa ng pinaka-leader.Aware ako sa kalakaran na ginagawa nila ngayun. Kumukuha sila ng mga inosenteng bata at ibinibenta sa mga mayayaman na mga tao para gawing alipin at minsan ay pinapatay para kunin ang organs sa katawan. Kawawa ang mga biktima ng sindikatong iyun at kailangan kong kumilos para matapos na at isa na rin ito sa paraan ko para makaganti sa ginawa ni Shiela pati na din sa pangingidnap nito sa kambal.Tinitigan ko ang mukha ko sa salamin. Malaking peklat ang iniwan dulot ng pagkakapaso ko sa bahaging iyun