Lahat ng Kabanata ng The Billionaires Regretted Fury: Kabanata 41 - Kabanata 50

ABBYNasunod din ang gusto kong mangyari. Kinabukasan agad kaming nakauwi ng mansion. Sumalubong sa amin ang masayang mukha ng mga anak namin na sina Carl at Lorraine. Halos maluha-luha ako habang nakayakap sa mga ito. Pagkatapos ay masaya kaming nagsalo sa pagkain. Nagiging maayos naman ang aking kalagayan buong araw. Laging nakaalalay sa akin si Luther kahit saan man ako magpunta. HIndi ko din kinaliligtaan ang pag-inom ng gamot.Mabilis na lumupas ang mga araw. Kakatapos ko lang maligo at halos maluha ako habang nakaharap dito sa salamin. Hindi maikakaila na may karamdaman ako dahil nag-iba na ang hitsura ko. Sobrang putla ko na at nangangayayat na din ako. Ilang araw o buwan pa ba ang bibilangin ko at tuluyan ng mawawala ang taglay kong ganda. Napaluha ako. Nakakaramdam na ako ng anxiety sa isiping kapag tuluyan na akong pumangit baka iiwan na ako ni Luther. Baka tuluyan na itong maghanap ng iba.Kinahapunan ay bisita ko si Erika. Tuluyan ko ng ibinigay sa kanya ang pamamahala sa

ABBY"Abbbyyyyy! Diyos ko, kumusta ka na? Saan ka ba nangaling? Bakit ngayun ka lang nagpakita?" sunod-sunod na tanong sa akin ng binabae sa akin. Halos lumabas ang litid sa leeg nito dahil sa matinding pagkabigla. "Ki--kilala mo po ako?" naguguluhan kong tanong dito. Natigilan naman ito at tinitigan ako mula ulo hangang paa kaya nagsalubong ang kilay ko."Kailan ka pa natutong magbiro ng ganyan sa akin Abby? Imposible naman na hindi mo ako kilala eh magkaibigan tayo!" sagot nito sa akin. Kunot noo ko itong tinitigan bago umiling. Bigla kong naisip ang bilin ni Mommy na mag-iingat ako dito sa Pilipinas dahil marami daw manluluko. Kaya nga nawalay ako sa kanila ng maraming taon dahil sa mga taong walang magawang matino sa buhay."Im sorryyy Miss...Mr...or whatsoever! Hindi kita kilala. Baka nagkamali ka lang." sagot ko dito at lumayo ng kaunti sa kanya. Naguguluhan naman itong napatingin sa akin. Muli ako nitong sinipat ng tingin. Pagkatapos ay napapailing pa ito"Si--sigurado po ba k

ABBYPinunasan ko ang luha sa aking mga mata ng makasakay ako ng sasakyan. Hindi ko alam kung bakit nakakaramdam ako ng sakit ng aking kalooban noong marinig ko ang iyak ng batang iyun. Pakiramdam ko unti-unting nadudurog ang buo kong pagkatao. HIndi ko alam kung bakit parang musika sa pandinig ko ang pagtawag nitong "Mommy" sa akin kanina."Mam, saan niyo po gustong pumunta?"buong galang na tanong sa akin ng driver. Huminga muna ako ng malalim bago sumagot."Sa hospital na lang muna tayo Manong. Gusto kong makausap si Kuya Damian." sagot ko. Agad naman itong tumango at nag-umpisa ng magdrive.Tahimik lang ako hanggang sa makarating kami ng hospital na pag-aari ni Kuya Damian. Agad akong bumaba at hinanap ang opisina nito. Medyo mahigpit ang hospital tungkol sa kung sino ang gustong makipagkita kay Kuya Damian pero agad naman nila akong inihatid sa opisina ng sabihin kong kapatid niya ako."Kumusta ang pamamasyal mo? Sabi ko sa iyo boring mamasyal kapag mag-isa ka lang eh." agad na wi

ABBYAgad na nanlaki ang mga mata ko ng dumako ang tingin ko sa isang partikular na larawan. Mukha ko ang nasa picture at kasama ko ang lalaking pwersahan na nagdala sa akin sa silid na ito.Wedding phonto namin at pareho kaming nakangiti. Wala sa sariling nilapitan ko ang malaking picture frame at pinakatitigan. Parang may lungkot akong nararamdaman sa hindi ko malamang dahilan. Kung ganoon, may asawa na nga ako at walang iba kundi si Luther Sarmiento. Isang malaking patunay ang wedding photo na ito.Tulala akong inililibot ang paningin sa buong paligid. May mga ibang nakasabit na mga paintings at agad kong tinitigan. Pakiramdam ko familiar sa akin ang lahat at muling kumabog ang puso ko ng mabasa ang pangalan na nakaukit sa mga paintings. "AB Tevez"?Napailing ako at muling bumalik sa malapad kama. Wala sa sarili na napahiga ako at pumikit habang nag-iisip. Alam ko na kahit anong gawin ko wala na akong maaalala. Hangang sa hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.Nagising ako ng

ABBY POVHalos tatlong araw na ang nakalipas pero hindi pa din umuuwi si Luther ng mansion. Wala naman akong ginawa sa tatlong araw na iyun kundi alagaan ang aking mga anak at alamin ang mga nakaraan na nawaglit na sa isip ko. Game naman si Nanay Nilda na ikwento sa akin ang lahat at isa pa nadyan din sila Lorraine at Carl na handang sumagot sa lahat ng mga katanungan ko.Araw ng friday, abala kami ng mga bata sa swimming pool ng makita ko ang parating na isang binabae.. Tulala lang akong nakatitig dito at pilit kong iniisip kung saan ko nga ba sya nakita."Ayyyy nandito si Tita Erika!" excited na wika ni Lorraine at umahon pa talaga ito sa pool para salubungin ang bagong dating. Nakita ko ang paghalik nito sa pisngi ni Lorraine at ang pagturo ng bata sa gawi ko. Agad naman itong lumapit sa kinaroroonan ko at kitang kita sa mga mata nito ng matinding pagkagulat ng habang titig na titig sa akin."Abby? Nagbalik ka?" wika nito. Umahon ako sa pool at isunuot ang roba bago nakangiting