Chapter 57

Abby pov

"Life must go on ika nga! Iyun ang gustong kong gawin sa kabila ng matinding kalungkutan na nararamdaman ko ngayun. Hindi pwedeng habang buhay akong magluksa. Halos isang buwan na ang mabilis na lumipas at tuluyan ng naihatid sa huling hantungan ang katawan ni Luther. Masakit dahil sa lahat ng iyun hindi ko man lang tinangkang silipin ito. Tanging si Lester ang nag-asikaso ng lahat ng iyun.

Sa mga panahon ng pagluluksa ko malaki ang pasasalamat ko dahil hindi ako iniwan ng aking pamilya. Si Kuya Damian at ang aking mga magulang.

Yes...napauwi pa ang aking mga magulang dito sa Pilipinas ng mabalitaan ng mga ito ang nangyari sa asawa ko. Pareho silang nakikidalamhati sa akin pero kahit na anong gawin kong pag-iyak alam kong hindi na babalik si Luther.

Nagpapasalamat din ako dahil nandyan si Giselle at Erika. Pati na din si Laarni na asawa ni Lester. Hindi ko talaga alam kung paano palilipasin ang mga araw na wala ang asawa ko. Mabuti na lang din at nandiyan ang aking mga anak

Locked Chapter

Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Mga Comments (9)

NILEALEXANDEREVANS

Sana nnman sila na ang panalo next laban haha..ganyan nga Abby magpalakas ka..

Margie Vitalicio

salamat author dhil buhay s luther,

Azure moon

Well, it's still ok naman na na buhay din si Luther. But, for me lang.. it's better for abby to have another more worthy of her. Don't be mad at me, pero ayoko ng magkabalikan pa sila, ang daming sakit natamo ni abby from him. It's time for her to be happy and not doubt her self-worth.