All Chapters of ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา: Chapter 1271 - Chapter 1280

หวางซือยังพูดมิทันจบก็สิ้นลมหายใจไปเสียแล้วที่มุมปากของนางยังมีรอยยิ้มเยาะเย้ยอยู่เลย หลิงอวี๋มองแล้วก็ขมวดคิ้วแม้ว่าหลิงอวี๋จะมิได้หวังที่จะพึ่งคำสารภาพของหวางซือมาโค่นล้มพระชายาเส้า แต่อย่างน้อยก็สามารถเพิ่มหมากในการต่อสู้กับพระชายาเส้าไปได้อีกหนึ่งไหนเลยจะคิดว่าหวางซือจะหวาดหวั่นพระชายาเส้าเช่นนี้ป้าสะใภ้ใหญ่สะดุ้งตกใจกับการตายของหวางซือ นางมองอยู่นิ่งมิรู้ว่าควรจะเห็นใจหวางซือหรือว่าควรจะโกรธเกลียดที่นางทำเรื่องเลวร้ายกับหลานฮุ่ยจวนหลิงเสียงเซิงกลัวเพียงว่า ความชั่วร้ายของหวางซือจะดึงตนเข้าไปเกี่ยวด้วย และไปทำให้ท่านอ๋องอี้กับหลิงอวี๋เกลียดตนเองเขารีบเอ่ยกับหลิงอวี๋อย่างรวดเร็ว “อาอวี๋ หวางซือกลัวความผิดฆ่าตัวตายไปแล้ว นางเองก็รับโทษที่ควรจะได้รับแล้ว! เจ้าอย่าได้โกรธเกลียดนางอีกเลย!”“พ่อขอโทษเจ้ากับแม่ของเจ้าที่แม้แต่หวางซือทำเรื่องที่เลวร้ายเหล่านี้ก็ยังมิรู้… วันข้างหน้าพ่อจะย้ายหลุมศพของแม่เจ้าเข้าไปที่หลุมศพบรรพบุรุษของตระกูลหลิง...”“มิต้อง! ท่านแม่ของข้าจากไปอย่างสงบไปนานแล้ว ข้าเชื่อว่านางก็คงมิอยากให้ฝังนางไว้ในหลุมศพบรรพบุรุษตระกูลหลิงหรอก!”หลิงอวี๋พูดตัด

นางรับใช้คำนับหลิงอวี๋พลางเอ่ยอย่างตื่นเต้น “บ่าวจะเอาคำพูดของคุณหนูใหญ่ไปแจ้งแม่นางกู่เจ้าค่ะ บ่าวขอบพระคุณคุณหนูใหญ่แทนแม่นางกู่ด้วยนะเจ้าคะ!”นางรับใช้ผู้นี้เป็นคนที่กู่ซุ่ยพาเข้ามา นางภักดีต่อกู่ซุ่ยมาก น้ำเสียงตื่นเต้นนี้ก็มาจากใจจริงเช่นกัน...เจ้านายอยู่ที่นี่ พวกนางก็สามารถใช้ชีวิตอย่างสบายไปกับนางได้ด้วยเช่นกันเซียวหลินเทียนเห็นนางรับใช้ออกไปอย่างมีความสุขก็หันไปทางหลิงอวี๋พลางยิ้มอย่างปลื้มใจ แล้วจับมือหลิงอวี๋ไว้เซียวหลินเทียนเอ่ยปลอบโยน “แก้แค้นให้ท่านแม่ของเจ้าแล้ว เจ้าเองก็หมดปัญหาทางใจไปได้อีกอย่างแล้ว!”“ทางด้านพระชายาเส้า… เราค่อยเป็นค่อยไปกันเถิด! สักวันหนึ่งจะต้องทำให้นางชดใช้!”“เพคะ!”หลิงอวี๋พยักหน้า ครั้นนึกถึงอิงเหนียงจึงเอ่ย “เรื่องอิงเหนียงต้องจับตาดูอย่างใกล้ชิดนะเพคะ องค์ชายเว่ยเสียผลประโยชน์ไป ยากมากที่จะสร้างตัวกลับขึ้นมาได้อีกครั้ง หากอิงเหนียงเห็นว่าเขาไม่มีผลประโยชน์ที่คู่ควรแล้ว มิรู้ว่าจะจงใจสร้างเรื่องอะไรอีกหรือไม่!”“ยิ่งไปกว่านั้น หากการตายของหวางซือแพร่ออกไป อิงเหนียงจะต้องระวังตัวยิ่งกว่าเดิม พวกเรามิสามารถปล่อยโอกาสให้นางสร้างเรื่องได

เซียวหลินเทียนนั่งนิ่ง ๆ อยู่ในห้องทรงพระอักษรของจักรพรรดิอู่อันหนึ่งชั่วยามกว่า ๆ แล้วจึงออกไปนอกจากขันทีเซี่ยแล้วก็ไม่มีผู้ใดรู้เลยว่าทั้งสองคุยสิ่งใดกันในห้องทรงพระอักษรพระชายาเส้าอยู่ที่ตำหนักของตนแล้วได้รับข่าวจากสายลับ นางกระตุกยิ้มมุมปาก นี่หมายความว่าจักรพรรดิอู่อันเลือกที่จะใช้เซียวหลินเทียนแล้วสินะวันนี้เกิดเรื่องวุ่นวายในพิธีอภิเษกสมรสจวนอ๋องหรง แม้ว่าพระชายาเส้ามิได้ไป แต่ข่าวที่นางควรรู้ นางก็มิได้ขาดหายไปเลยได้ยินว่า แม้ว่าจะตรวจค้นเจอทางใต้ดินกับเงินที่จวนอ๋องหรง จักรพรรดิอู่อันก็มิได้จัดการอย่างไรกับอ๋องหรงนอกจากการถอดตำแหน่งของเฮ่อหรง ในใจของพระชายาเส้าก็มิพอใจเท่าไรนักแต่ข่าวที่เฮ่อจู้กับพระชายาคังถูกประหารนั้นทำให้พระชายาเส้ามีความสุขขึ้นมาอำนาจของตระกูลเฮ่อและตระกูลเว่ยค่อย ๆ ถูกลดทอนลงตามลำดับ เช่นนั้นตำแหน่งของตนเองก็จะยิ่งมั่นคงขึ้นเพียงแต่สิ่งที่ทำให้พระชายาเส้ากังวลก็คือ นี่แสดงให้เห็นว่า นับวันอ๋องอี้จะอยู่ในสายตาของจักรพรรดิอู่อันมากขึ้นเรื่อย ๆ ส่วนองค์ชายคังก็จะถูกลืมเลือนออกไปจากสมองของจักรพรรดิอู่อันเมื่อเกิดเรื่องขึ้นกับค่ายกองทหารเสือ ก็

พระชายาเส้ามองออกว่าเซียวทงพูดความจริง อีกทั้งคำขอของนางก็มิได้มากมายเกินไป องค์หญิงแห่งแคว้นผู้สง่างามจะลงไปแต่งงานกับเผยอวี้ก็ใช่ว่าจะเป็นไปมิได้!ดูท่าทางครั้งนี้เซียวทงจะพกเอาความจริงใจอย่างเต็มเปี่ยมมาอ่อนข้อให้เลยสิ่งที่ทำให้พระชายาเส้าสนใจยังมีอีกคือ เผยอวี้เป็นผู้ช่วยที่มีความสามารถของเซียวหลินเทียนหากตนช่วยให้งานแต่งงานของเซียวทงกับเผยอวี้สำเร็จ ต่อไปแม้ว่าเซียวทงจะมิสามารถโน้มน้าวให้เผยอวี้ช่วยองค์ชายคังได้ ทว่าหากเผยอวี้มีพฤติกรรมที่แปลกไปเซียวทงก็สามารถรายงานตนได้จะคำนวณอย่างไรนี่ก็เป็นการซื้อขายที่ได้กำไรมิขาดทุนเลยแต่พระชายาเส้าเองก็มิกล้ารับปากเซียวทงไปง่าย ๆ เช่นนั้นตระกูลเว่ยยังมิได้ล่มสลายไปหมดแล้วเสียหน่อยมิใช่รึ!ตาเฒ่าเจ้าเล่ห์เว่ยเฉิงนั่นเอาแต่คอยจับตามองตน หากตนมีพฤติกรรมอะไรแปลก ๆ ใครจะรู้ว่าเขาจะสร้างเรื่องอะไรให้ตนนั่งอยู่ในตำแหน่งนี้อย่างมิมั่นคงหรือไม่ยิ่งไปกว่านั้น เซียวหลินเทียนเพิ่งจะถูกจักรพรรดิอู่อันเรียกใช้อีกครั้ง หากฉินรั่วซือทำเรื่องนี้มิดีจนเดือดร้อนมาถึงตน เช่นนั้นก็จะเป็นการได้มิคุ้มเสีย“เซียวทง แม่ทัพเผยหมั้นกับหลิงหว่านไปแล้ว หา

“พี่ลู่ มียาแก้พิษหรือไม่?”นางรับใช้เอ่ยถามลู่หนานอย่างรีบร้อน มิรู้ว่าจงใจที่จะปิดบังสายตาของลู่หนานหรือไม่“หลู่ชิ่ง เจ้าเอายาแก้พิษมาหรือไม่?”ลู่หนานหันกลับไปตะโกน เขาออกมาอย่างรีบร้อนมิได้เอายาแก้พิษมาด้วย“เหมือนข้าจะเอามานะ ข้าหาก่อน!”หลู่ชิ่งรีบเอาห่อยาของตนออกมาแล้วพลิกหายาแก้พิษที่หลิงอวี๋เตรียมไว้ให้เขาเห็นว่าเซียวหลินเทียนสีหน้าดำคล้ำแล้ว จึงตกใจมือสั่น พลิกหาจนมือพันกันไปหมดเมื่อหายาเจออย่างยากลำบากแล้วก็รีบส่งให้ลู่หนานลู่หนานจ้องเขาเขม็งแล้วรีบคุกเข่าลงไปยัดยาเข้าปากเซียวหลินเทียนฉินรั่วซือยังคงดูดพิษให้เซียวหลินเทียนอยู่จนกระทั่งเลือดของเซียวหลินเทียนกลายเป็นสีแดงแล้วจึงหยุด“ข้าดูดพิษของท่านอ๋องออกมาหมดแล้ว แล้วก็ให้ยาแก้พิษแล้วด้วย น่าจะมิอันตรายแล้ว!”ฉินรั่วซือเอ่ยถาม “พวกเจ้าใครมีน้ำมาบ้าง ข้าจะล้างปาก...”ทว่าฉินรั่วซือยังพูดมิทันจบก็ล้มลงไปบนร่างของเซียวหลินเทียนแล้ว“คุณหนู...”นางรับใช้ตะโกนเรียก นางพยุงฉินรั่วซือไว้พลางเอ่ย “พี่ลู่ ยังมียาแก้พิษอีกหรือไม่? คุณหนูของข้าจะต้องดูดพิษให้ท่านอ๋องจนพิษซึมเข้าร่างของนางแน่ ๆ!”หลู่ชิ่งเห็นสถานการ