All Chapters of Sweetest Love: Chapter 81 - Chapter 90

Josh Rain Montez“Palagi ka na lang yatang ginagabi ng uwi?” Natigilan ako sa paglalakad nang marinig ko ang boses ni Mommy.Marahan ko siyang hinarap at kalmado na sinagot. “Kahit ginagabi po ako ng uwi, wala naman po akong ginagawang masama.”Nanatili lamang siyang nakatingin sa akin na tila ba may malalim na iniisip.“Magpapahinga na po ako,” pagkuwan ay magalang na paalam ko sa kanya saka ako tumalikod. Pero agad din akong natigilan sa paghakbang nang magsalita siyang muli.“We will have a party next week.” Muli kong nilingon si Mommy. “It’s your birthday party, so get ready.”“I don’t need a birthday party, Mom. Okay na po akong magkaroon lang ng simpleng celebration,” tugon ko.“We will have your birthday party next week, and that is the final,” giit niya na siyang ikinasinghap ko na lamang. “Isa pa, darating doon ang mga kasosyo namin ng Daddy mo sa negosyo. So, it’s a big party.”“Kayo pong bahala,” pagsuko ko na lamang sa huli saka ako muling tumalikod sa kanya. Nagsimula na

Yannie Ace RuizTila may kung anong nagbara sa lalamunan ko nang mga sandaling iyon, dahilan upang walang kahit na anong salita ang makalabas mula sa mga labi ko. Kasunod din no’n ang tila unti-unting pagbigat ng loob ko. Hindi ko inaasahan na ganito pala kaganda at kaelegante ang ex ni Josh. At higit sa lahat ay hindi ko inaasahan na makikita ko siya ngayon dito.“Arriane, bumalik ka na lang sa pwesto mo. Huwag ka na dito,” lapit ni Byron sa amin upang palayuin din si Arriane sa akin.“Pwede ba? Mag-chill nga kayo,” natatawang sabi ni Arriane kina Ramil at Byron. “Wala naman akong gagawing masama or kahit na ano. Nandito lang naman ako para…” Binalingan niya ako ng tingin. “Para makilala ang lucky girl sa buhay ni Josh ngayon,” dugtong niya sa sinasabi niya habang nakangisi sa akin.“But I don’t think you have the right to know her, like… sino ka ba?” Napalingon kaming lahat nang biglang sumingit sa amin si Ate Rica.“S-Sissy…” nauutal na usal ni Arriane. Na kung kanina ay parang pun

Josh Rain Montez"What do you mean? Anong sinasabi mo na bawal ako rito?" galit na tanong ko sa guard na nangharang sa akin. Kasulukuyan akong nasa building ng condo ko at nang papasok na ako sa loob ay bigla naman akong hinarang ng dalawang guard."Sorry, Sir. Sumusunod lang po kami sa utos sa amin," tugon no'ng isang guard sa akin."Utos? Nino?" kunot-noong tanong ko saka mabilis na pumasok sa isip ko si Mommy."Ang sabi po kasi sa amin ay huwag kaming magpapapasok ng kahit sino sa unit niyo. Kahit na kayo pa raw po mismo ay hindi pwedeng papasukin. Kaya pasensya na po, Sir."Napahigit ako ng malalim na paghinga. I knew it. Si Mommy ang nasa likod nito. Siya lang naman kasi ang pwedeng gumawa nito sa akin.Pagkatapos ng naging pagtatalo namin kanina ay dito ako sa Intramuros sa condo ko dumiretsyo para makapagpalit ng damit. Hindi ko naman akalain na pati rito sa condo ay paaalisin niya ako.Ilang sandali pa nang bigla na lang tumunog ang cellphone ko dahil sa incoming call. It's my

Yannie Ace RuizHawak-hawak ni Josh ang kamay ko habang nagmamaneho ito ng sasakyan niya. Hindi naman maalis ang tingin ko sa kanya at sa ilang minutong pagbyahe ay nananatili lamang akong nakatitig sa kanya."Baka matunaw na ako niyan," pagkuwan ay nangingiting sabi niya nang mapansin niya ang ilang minutong pagtitig ko sa kanya."H-Huh?""But I like it anyway. Gusto kong ako lang ang tinitingnan mo lagi," dagdag niya pa na siyang nagpapula sa magkabilang pisngi ko.Josh keeps on teasing me nang bigla ay marinig namin pareho ang pagkalam ng sikmura niya. Kapwa kaming natigilan dahil doon. Nagbalik din sa alaala ko ang palaging pagkalam ng sikmura niya sa tuwing magkasama kami. At ang palagi niyang dahilan sa akin ay busy siya kaya nalilimutan niyang mag-lunch kung hindi siya nakakadaan sa akin."Uhm...""May alam akong masarap na kainan," nakangiting sabi ko sa kanya."T-Talaga?""Nakalimutan mo na namang mag-lunch dahil busy ka? Nagpapasaway ka na huh," saad ko pa kahit na alam ko n

Yannie Ace RuizRamdam na ramdam ko ang malakas na pagkabog ng dibdib ko dahil sa mga sinabi ni Josh sa akin. Kitang-kita ko sa kanyang mga mata kung gaano niya ako kamahal at kung gaano siya ka-sincere at kaseryoso sa lahat ng sinabi niya.At nang mga sandaling iyon, tila naubusan na ako ng mga salitang pwedeng iganti sa kanya. O dahil alam kong kulang ang mga salita para maipaliwanag ko sa kanya ngayon kung gaano ko siya sinisinta.Nangusap ang mga puso at ang mga mata namin. At ang sumunod ko na lamang na nalaman ay unti-unti nang naglalapit ang mga mukha namin hanggang sa tuluyang magtagpo ang mga labi namin.Tanging ang sigaw lamang ng mga puso namin ang pinakikinggan namin nang mga sandaling iyon. Hanggang sa unti-unting lumalalim ang bawat paghalik niya sa akin na tinutugunan ko naman.Naramdaman ko ang pagpulupot ng mga bisig ni Josh sa akin habang patuloy akong hinahalikan. Awtomatiko ko namang ipinatong ang aking mga kamay sa balikat niya, payakap sa batok niya, habang abala