Lahat ng Kabanata ng Sweetest Love: Kabanata 91 - Kabanata 100

Yannie Ace RuizNagising ako sa sikat ng araw nang maramdaman ko itong tumama sa mukha ko. Ayaw ko pa sanang magdilat ng mga mata dahil tila napakasarap ng tulog ko. Pero masyado kasing nakakasilaw ang sikat ng araw kaya naman marahan akong kumilos paharap sa kabilang side, saka ako nagmulat ng mga mata. Pipikit-pikit pa ako noong una dahil sa antok pero agad na kumalabog ang puso ko nang masilayan ko si Josh na payapa at mahimbing na natutulog sa tabi ko.Kaya naman pala masarap ang naging tulog ko ay dahil kasama ko siya ngayon. Matamis akong napangiti habang pinagmamasdan siya. Pero ilang segundo lang nang kumilos siya at yumakap sa akin. My heart almost skipped a beat dahil sa lapit niya sa akin ngayon.Nagbalik tuloy sa isipan ko ang mga nangyari sa amin kagabi. Muntik na kaming mauwi roon. Pinamulahanan ako ng magkabilang pisngi nang isa-isang balikan ng utak ko ang mga tagpo na iyon.Alam kong hindi dapat nangyari ang nangyari kagabi. At alam ko ring ano mang oras na maulit iyo

Yannie Ace Ruiz"Mom! What are you doing?!" galit na sigaw ni Josh sa kanyang ina kasabay ng paghakbang niya palapit dito.Agad din naman akong kumilos palapit sa mga magulang ko. "Ma, Pa," alalang sambit ko kasunod ng hirap na paglunok ko.Hindi ko alam kung ano ang mga sinabi pa ng Mommy ni Josh sa mga magulang ko. Pero hindi naman ako tanga para hindi maunawaan kung ano ang nangyayari ngayon. "Bakit, Mr. and Mrs. Ruiz? Hindi pa ba sapat ang dalawampung milyong piso?" tanong pa ng Mommy ni Josh sa mga magulang ko."Mommy! Ano bang ginagawa mo?!" muli ay saway ni Josh sa kanyang ina. Ngunit hindi siya pinansin nito at sa halip ay nagpatuloy pa rin sa panghahamak sa mga magulang ko."Kulang pa rin ba ang halagang iyan para layuan na ng anak niyo ang anak ko?""Mom, enough!" galit na sigaw ni Josh."Mrs. Montez," usal ni Mama na ikinatigil naming lahat.Tumayo si Mama mula sa kanyang kinauupuan saka siya nagtungo sa kusina. Sandali lang at mabilis din siyang nakabalik at nagulat kamin

Yannie Ace Ruiz"Yannie! Nasa shop ka na ba?" bungad na tanong ni Jenny sa akin pagkasagot ko ng tawag niya."Hello, Jenny. Papunta pa lang ako ng shop. May naging emergency kasi sa bahay kaya na-late—" Hindi ko na natapos ang sinasabi ko nang biglang magsalita na si Jenny mula sa kabilang linya."Pakisabi naman kay boss na hindi ako makakapasok ngayon.""Huh? Bakit? May problema ba? May nangyari ba?""Si Kuya ko kasi, dinampot daw ng mga pulis," tugon ni Jenny sa akin na siyang labis kong ikinabahala."Huh? Bakit? Anong nangyari?" alalang tanong ko."Napagbintangan eh. Siya 'yong dinidiin no'ng kasama niya na nanloko raw doon sa nagrereklamo. Actually, hindi ko rin talaga maintindihan kung ano. Kaya ito pupunta kaming prisinto ngayon ni Mama.""Okay sige, ingat kayo ni Tita.""Thank you!"Marahan kong ibinaba ang cellphone ko kasabay ng paghilot ko sa magkabilang sentido ko. Hindi ko alam kung bakit parang sunod-sunod na problema na lang 'yong sumasalubong sa akin. Hindi pa nga natat

Yannie Ace Ruiz"Hindi ka ba talaga sasama sa amin, Ate?""Oo nga, Ate. Payag ka talaga magpa-iwan kayo rito ni Kuya James? Paano naman kami roon?""Wala na kaming Ate na katabi sa pagtulog."Parang may kung anong kumukurot sa puso ko habang pinagmamasdan at pinakikinggan ko sina Yuri at Yumi na nag-aayos ng mga gamit nila.Hindi ko gustong mapawalay sa kanila pero, hindi ko rin talaga alam kung ano pa ang gagawin ko. Gusto kong tumakbo patungo sa Mommy ni Josh ngayon at magmakaawa na itigil na ang pagpapahirap sa pamilya ko, pero... may kung anong pumipigil sa loob ko para gawin iyon, dahil sa oras na sumuko ako sa Mommy ni Josh, ibig sabihin ay pinapalaya ko na si Josh sa buhay ko."Huwag kayong mag-alala, magiging okay rin ang lahat," tugon ko sa mga kapatid ko."Paano, Ate? Eh ayaw na nga nilang tumira tayo rito. Tapos wala na rin tayong panggastos kasi wala ng trabaho si Papa pati si Mama," malungkot na sabi ni Yumi sa akin.Maliit akong ngumiti sa mga kapatid ko. "Basta, magigin

Yannie Ace Ruiz"Yeobo ko, sigurado ka ba talaga sa gusto mo?" tanong ni Josh sa akin na nahihimigan ko na ng pagkainis dahil sa iginigiit ko sa kanya."Oo nga. Ngayon lang naman saka kasama naman kita at ang mga kaibigan ko," desididong tugon ko sa kanya."Pero, Yannie... hindi ka naman sanay na uminom. Baka mapaano ka lang," alalang sabi naman ni Jomar sa akin na ikinatingin nilang lahat dito."Hey, Pre. Ako lang dapat ang mas concern dito sa girlfriend ko," ani Josh kay Jomar na tinawanan nina Ramil."Napaka-OA mo talagang magselos, Pre! Hindi ba pwedeng maging concern sa girlfriend mo dahil kaibigan nila si Yannie?" natatawang puna ni Byron kay Josh."Oo nga, Pre. Lahat kami rito ay concern kay Yannie," segunda naman ni Ramil."Whatever," nakasimangot na tugon na lamang ni Josh."O siya, ito na ang shot ni Yannie!" singit naman ni Ivory sabay abot sa akin ng shot glass na may lamang alak.Naririto pa rin kami sa picnic park kung saan ay inabot na kami ng dapit-hapon at naisipan na