All Chapters of Babysitting the Senyorita: Chapter 11 - Chapter 20

Halos hindi na nga nakapagsuklay si Rey Jhon, nagkukumahog siyang makapunta agad sa bahay ng senyorita na matanda naman na sana pero kailangan pa niyang bantayan. Pero naiintindihan naman niya ang Don kung bakit gusto nitong may bantay ang nag-iisa nitong unica hija, sa pagiging maldita palang nito ay sapat na dahilan na iyon para hindi makampante ang Don. Napailing na lang siya, mga spoiled brat nga naman.Nang makita niyang pumatak na ang alas-siyete sa suot niyang relo ay agad na dumaloy ang mainit na dugo sa kaniyang utak patungo sa mga paa niya. Nakalimutan niya tuloy magsuklay. Ang ganda naman ng simula ng araw niya. Wala na talagang ginawang matino sa buhay niya si Gabriella. Ang swerte-swerte niya talaga.Lunes na Lunes pero pakiramdam niya ay Biyernes na. Maliban sa wala ng laman ang wallet niya ay daig pa niya ang na-hold-up nang ganito kaaga. Sabog na nga ang buhok niya, nadumihan pa ang puti niyang polo. "Lord, ano ba namang kamalasan 'to?" Tanong niya na para bang may sa

Sa loob ng isang oras na patayo-tayo si Rey Jhon ay ngayon pa lang siya muling nakaupo. Hindi niya kasi mahanap ang libro na kailangan niya sa major subject niya na pinuntahan pa niya talaga sa library.Isinandig niya ang likod sa upuan habang hawak ang libro na napili niya. Mabuti na lang ay nakakita siya ng libro na puwede niyang magamit, pamalit doon sa libro na siyang pakay niya. Medyo sumakit ang bangs niya kanina, nilibot niya talaga ang buong library.“Uy, nandito ka pala, Rey. What a coincidence!” Agad siyang napadilat nang marinig ang pamilyar na boses. Nakita niya ang nakangiting si Paolo. Ang tamis ng ngiti nito na siyang hinahanap-hanap niya dati, parang advertisment lang ng isang brand ng toothpaste. Pero para ding TV series na kusang nag-play sa utak niya ang conversation ng kapatid niya at ni Paolo. Hindi siya makapaniwalang kalahi niya pala ito.Oh, hala! Ibandera ang flag ng LGBT, girl! Laban! Sigaw ng utak niya na pilit siyang chini-chair up. Medyo hindi pa rin mata

Matuling lumipas ang halos isang buwan na pakikipagbakbakan ni Rey Jhon sa mundo ni Gabriella. Hindi niya namalayan na halos isang buwan na rin pala ang lumipas na palagi siyang stress kapag kasama ang dalaga, akala nga niya ay matatanggal na talaga ang matris niya. Hindi niya namalayan na medyo matagal-tagal na rin pala na nakikibagay siya sa lugar nito.Palagi lang itong galit kapag kausap siya, na para bang may ginawa siyang mali. Pero may panahon din naman na tila sobrang bait ni Gabriella, pero ‘yang panahon na ‘yan ay kapag may gusto itong ipagawa sa kaniya o hindi kaya ay hindi niya ito kinokontra. Nagiging dragon lang naman ito kapag wala siya sa panig nito.Natigil ang paggawa niya ng bulaklak gamit ang maliliit na papel nang bigla na lang tumabi ng upo sa kaniya si Gabriella at kinuha ang gunting na nasa mesa. Padabog nitong ginugunting ang mga natirang papel.“Ano na namang nangyari sa’yo?” tanong niya at hinayaan na lang ito sa ginagawa, total pera naman nito ang ginamit n

“Akin na ‘yan,” mahinahon na saad ni Rey Jhon kay Gabriella at pilit na inaabot ang bote na hawak ng dalaga. Pero mahigpit pa rin ang paghawak nito sa bote at inilalayo pa sa kaniya.Kahit anong gawin na pagpigil niya sa dalaga ay parang wala itong naririnig. Ito pa nga mismo ang pumunta sa tindahan para bumili ng alak, wala na naman siyang nagawa. At nang dumating ang dalaga sa boarding house niya na pasuray-suray ay tanging pag-iling na lang ang nagawa niya.“Akin na sabi! Ano ba, Gabriella! Makinig ka naman, lasing ka na.”Tumayo si Gabriella at tinapik ang balikat niya na para bang sinasabi nitong hindi siya lasing at kaya pa nito. Kahit pasuray-suray na ito sa paglakad ay nagawa pa talaga nitong lumapit sa kaniya at tapikin siya. Ang tigas talaga ng ulo.Wala na talaga sa matinong pag-iisip ang senyorita na ‘to, bulong niya sa sarili at sinapo ang sariling noo. Anong gagawin niya ngayon?“Bakit ba kasi uminom ka sa labas! Paano kung may nangyari sa’yo do’n? Sino na naman ang paga

Nagliligpit si Rey Jhon ng mga gamit niya para pumasok sa klase niya nang araw na iyon, bawat notebook na gagamitin niya ay pinasok niya sa bag niya. Gulong-gulo man ang isipan at hindi siya makapag-isip nang maayos ay minabuti niyang tumayo at naligo para kahit papaano ay malamigan ang utak niya.Panay ang kaniyang pagbuntonghininga habang nilalagay sa bag niya ang mga notebook at libro na hiniram pa niya sa library. Mabuti na lang talaga at dalawa lang ang subject na papasukan niya ngayong umaga at wala siyang pasok mamayang hapon, baka hindi mapasok sa utak niya ang mga lesson niya ngayon. Mas iniisip niya kasi kung ano ang magiging reaksiyon ng Don sa ginawa niya, iyon ang pinoproblema niya.“Bakit ko ba kasi nagawa ‘yon?” tanong na naman niya sa sarili at napatigil sa ginagawa. Binitawan niya ang notebook na hawak at napaupo muli sa kama. “Bakit mo ba kasi ginawa ‘yon, Rey Jhon?”Napahilamos siya sa mukha dala ng iritasiyon, gusto na niyang pukpokin ang sarili para lang makuha an