Kanina pa pinipilit ni Rey Jhon si Gabriella na pumasok sila ng klase. Kulang na lang ay hilahin niya ang babae para lang pumasok ito sa klase. Nadadamay na kasi siya sa pagiging maarte nito. Isang subject ang hindi niya napasukan ngayong umaga dahil sa kaartehan na rin ng amo niya. “Ayoko ngang pumasok, you’re so kulit!” Nagdadabog pa si Gabriella nang sabihin niyang papasok sila ngayon. Itinapon pa nito ang shoulder bag sa sahig na para bang hindi man lang ito nanghihinayang kung may mabasag man.Hindi pa nga sila nakararating sa sasakyan pero hindi na maipinta ang mukha ni Gabriella. Padabog pa itong naglakad nang makalabas sila sa mall, parang wala itong pagod habang nilibot nila ang lahat ng store sa mall. Pero agad nagbago ang timpla ng mukha nito nang sabihin niyang pupunta sila sa university.“May pasok ka diba? May pasok din ako,” kalmado niyang saad sa dalagita. Nanatili siyang kalmado kahit gusto na niyang sabunutan ito.“Edi, magpasukan tayo. Problema ba ‘yon?” Muli na na
Sa loob ng isang oras na patayo-tayo si Rey Jhon ay ngayon pa lang siya muling nakaupo. Hindi niya kasi mahanap ang libro na kailangan niya sa major subject niya na pinuntahan pa niya talaga sa library.Isinandig niya ang likod sa upuan habang hawak ang libro na napili niya. Mabuti na lang ay nakakita siya ng libro na puwede niyang magamit, pamalit doon sa libro na siyang pakay niya. Medyo sumakit ang bangs niya kanina, nilibot niya talaga ang buong library.“Uy, nandito ka pala, Rey. What a coincidence!” Agad siyang napadilat nang marinig ang pamilyar na boses. Nakita niya ang nakangiting si Paolo. Ang tamis ng ngiti nito na siyang hinahanap-hanap niya dati, parang advertisment lang ng isang brand ng toothpaste. Pero para ding TV series na kusang nag-play sa utak niya ang conversation ng kapatid niya at ni Paolo. Hindi siya makapaniwalang kalahi niya pala ito.Oh, hala! Ibandera ang flag ng LGBT, girl! Laban! Sigaw ng utak niya na pilit siyang chini-chair up. Medyo hindi pa rin mata
Mabilis ang lakad na ginawa ni Rey Jhon para lang mahabol si Gabriella. Daig pa nito ang taxi sa bilis ng pagtakbo. Idinuduyan ng hangin ang buhok ng dalagita na mas lalong nakapadagdag sa taglay nitong ganda. Napapailing na lang siya kapag hinahawakan nito ang school ID na sumasabay din sa buhok nito.Erase, bulong niya sa sarili. Mas maganda pa rin siya kay Gabriella. Mayaman lang ito kaya maganda itong tingnan. Pero kung siya ang nasa kalagayan ng dalagita, mas maganda siya rito panigurado.Bigla na lang tumakbo si Gabriella pagkatapos nitong sabihin ang mga salitang iyon kay Paolo. Hindi nga niya alam kung bakit nito sinabi iyon. Baka gusto lang nitong ilayo siya dahil nakita nitong hindi na siya comfortable. Pero bakit naman gagawin ni Gabriella 'yon?Pero hindi talaga nakaiwas sa mga mata niya ang pagpula ng pisngi ni Gabriella, na kasing pula sa mansanas na kinagat ni Snow White. Gusto niya tuloy itong tanungin ng kilig ‘yan?Siya ang hinaranahan pero ito ang kinilig. Ibang kla
Matuling lumipas ang halos isang buwan na pakikipagbakbakan ni Rey Jhon sa mundo ni Gabriella. Hindi niya namalayan na halos isang buwan na rin pala ang lumipas na palagi siyang stress kapag kasama ang dalaga, akala nga niya ay matatanggal na talaga ang matris niya. Hindi niya namalayan na medyo matagal-tagal na rin pala na nakikibagay siya sa lugar nito.Palagi lang itong galit kapag kausap siya, na para bang may ginawa siyang mali. Pero may panahon din naman na tila sobrang bait ni Gabriella, pero ‘yang panahon na ‘yan ay kapag may gusto itong ipagawa sa kaniya o hindi kaya ay hindi niya ito kinokontra. Nagiging dragon lang naman ito kapag wala siya sa panig nito.Natigil ang paggawa niya ng bulaklak gamit ang maliliit na papel nang bigla na lang tumabi ng upo sa kaniya si Gabriella at kinuha ang gunting na nasa mesa. Padabog nitong ginugunting ang mga natirang papel.“Ano na namang nangyari sa’yo?” tanong niya at hinayaan na lang ito sa ginagawa, total pera naman nito ang ginamit n
Hawak ni Rey Jhon ang cellphone habang pinapanood si Gabriella na nakikipag-usap sa mga bisita nito. Tudo ngiti ang dalaga habang kausap ang mga bisita at kaibigan nito. Tudo entertain ang dalaga. Huminga siya nang malalim at nagpalabas ng matamis na ngiti. Sa wakas. Dumating na ang araw na pinakahihintay ni Gabriella, ang 18th birthday party nito.Kahit wala siyang masiyadong tulog ay pinilit niyang huwag ipikit ang mga mata. Kung maaari lang ay lagyan na niya ng toothpick ang mga mata para hindi pumikit. Gusto na nga sana niyang umidlip pero natatakot naman siyang hayaan si Gabriella. Baka may gawin na naman itong kalokohan at siya pa ang sisihin ng Don. Masiyado pa namang makulit ang dalaga at hindi nito minsan pinapakinggan ang Daddy nito. Isip bata pa rin talaga. Ano ba namang aasahan niya sa isang spoiled brat?Tumabi kay Gabriella ang isang pinsan nito. Ito ‘yong pinsan nito na pinag-trip-an nito kahapon na crush daw niya. Eh hindi naman ‘yon totoo.Napailing na lang siya nan
“Akin na ‘yan,” mahinahon na saad ni Rey Jhon kay Gabriella at pilit na inaabot ang bote na hawak ng dalaga. Pero mahigpit pa rin ang paghawak nito sa bote at inilalayo pa sa kaniya.Kahit anong gawin na pagpigil niya sa dalaga ay parang wala itong naririnig. Ito pa nga mismo ang pumunta sa tindahan para bumili ng alak, wala na naman siyang nagawa. At nang dumating ang dalaga sa boarding house niya na pasuray-suray ay tanging pag-iling na lang ang nagawa niya.“Akin na sabi! Ano ba, Gabriella! Makinig ka naman, lasing ka na.”Tumayo si Gabriella at tinapik ang balikat niya na para bang sinasabi nitong hindi siya lasing at kaya pa nito. Kahit pasuray-suray na ito sa paglakad ay nagawa pa talaga nitong lumapit sa kaniya at tapikin siya. Ang tigas talaga ng ulo.Wala na talaga sa matinong pag-iisip ang senyorita na ‘to, bulong niya sa sarili at sinapo ang sariling noo. Anong gagawin niya ngayon?“Bakit ba kasi uminom ka sa labas! Paano kung may nangyari sa’yo do’n? Sino na naman ang paga
Hindi nagpadala si Rey Jhon sa kagustuhan ng mata niya na pumikit at matulog pa. Para bang ang bigat ng mga mata niya at ang sakit ng katawan niya. Kagigising lang naman niya sana pero bakit parang pagod na siya kaagad. Pinilit niyang bumangon at agad natigilan nang maalala kung bakit siya nakahubad ngayon.Dios mio, Marimar! Anong ginawa ko? Bulong niya at sinabunutan ang sarili. Tudo pikit pa siya sabay hiling na sana hindi niya iyon ginawa. Pero nang muli siyang nagmulat, wala namang nagbago.Nasapo niya ang sariling noo nang makita ang hubad niyang katawan. Lord, bakit ko nagawa 'to? Tanong niya na hindi niya nakuha ang kasagutan.Nawala ang antok na nararamdaman niya at parang daig pa ang nakainom ng kape kung ihahambing ang tension na nasa loob ng kaniyang sistema. Idagdag pa ang pagkabog ng dibdib niya na parang may mga kabayong nag-uunahan. Hindi niya alam kung anong uunahin, kung sasapakin ba niya muna ang sarili o sisigaw. Hindi niya alam kung anong gagawin!Agad niyang iti
Nagliligpit si Rey Jhon ng mga gamit niya para pumasok sa klase niya nang araw na iyon, bawat notebook na gagamitin niya ay pinasok niya sa bag niya. Gulong-gulo man ang isipan at hindi siya makapag-isip nang maayos ay minabuti niyang tumayo at naligo para kahit papaano ay malamigan ang utak niya.Panay ang kaniyang pagbuntonghininga habang nilalagay sa bag niya ang mga notebook at libro na hiniram pa niya sa library. Mabuti na lang talaga at dalawa lang ang subject na papasukan niya ngayong umaga at wala siyang pasok mamayang hapon, baka hindi mapasok sa utak niya ang mga lesson niya ngayon. Mas iniisip niya kasi kung ano ang magiging reaksiyon ng Don sa ginawa niya, iyon ang pinoproblema niya.“Bakit ko ba kasi nagawa ‘yon?” tanong na naman niya sa sarili at napatigil sa ginagawa. Binitawan niya ang notebook na hawak at napaupo muli sa kama. “Bakit mo ba kasi ginawa ‘yon, Rey Jhon?”Napahilamos siya sa mukha dala ng iritasiyon, gusto na niyang pukpokin ang sarili para lang makuha an