Lahat ng Kabanata ng Ayeisha : Her Broken Piece : Kabanata 61 - Kabanata 70

AYEISHA ANG aga-aga pero buntonghininga kaagad ang ginawa ko. Narinig ko na naman ang maingay na boses ng lalaki. Alas kuwatro pa lang nang-iistorbo na. Talagang kakalampagin ang pintuan niyo. Ewan ko lang kung hindi ka pa magising. Tumingin ako kay Ruth na nagbibilang ng pera. Sabi niya, naipon niya sa huling dalawang nakatal*k niya. Buti nga namigay, e, sa mga nakaraan niya, wala siyang natanggap. Sa tingin ko, nagkakaisip na rin siyang tumakas dito. Hindi na kasi siya kumukontra sa akin. Kahapon may tinapon ako sa labas nang utusan akong magtapon ng basura. Kahapon lang ako nasinagan ng araw sa loob ng tatlong buwan. Masisilip mo sa bintana, hanggang doon lang. Hindi mo nga mailalabas ang mga kamay para damhin ang hangin. “Anong gagawin ko kapag nabunot ka bukas?” Napapikit ako sa narinig. “Wala bang ibang paraan, Ruth? Wala ka bang nakakausap na mga kliyente nila? May mabuting tao pa rin naman siguro.” “Hayok sila sa s*x kaya mas pipiliin nilang kampihan ang club. Hangga’t ma

AYEISHA“MAGIGING akin ka na rin sa wakas, Ayeisha,” anas ni Mr. Hart nang maihiga niya ako sa kama. Hinaplos pa niya ang pisngi ko. “Matagal ko nang hinihintay ang pagkakataong ito.”“Ito ang una’t huling pagkakataon mo, Joeffrey,” may pait sa aking boses.“I know. Still, masaya ako.” Napalunok ako nang maramdaman ang kamay niya sa aking balikat. Bumaba kasi ang kamay niya doon para ibaba din ang strap ng aking damit.Akmang sisilipin niya ang dibdib ko nang pigilan ko.“H-hindi na ba magbabago ang isip mo, Joeffrey?”Ngumisi siya. “Nandito na ako, Ayeisha. Kaya wala nang atrasan.” Sabay punit niya sa aking damit na ikinagulat ko.Dali-dali kong tinakpan ang aking dibdib nang biglang bumukas ang pintuan. Napatingin kami parehas doon ni Joeffrey.“Fvck!” “K-King,” anas ko nang makilala ang lalaking pumasok. May hawak siyang baril nang mga sandaling iyon na nakatutok sa amin.“H-Hernandez,” nauutal na sambit ni Joeffrey nang umalis sa pagkakadagan sa akin.Wala akong narinig na boses

AYEISHA“OKAY ka lang, anak?” Napalingon ako nang marinig ang boses ng ama.Ngumiti ako sa kan’ya. “Ayos lang po.”“Pansin ko, tahimik ka mula nang dumating ka.”Mapakla akong ngumiti. “Halata ba?”“Oo. Napansin ni Mommy mo kaya tinanong na kita.”“May iniisip lang po ako.”“Gaya ng?”Hinarap ko si Daddy nang maayos.“Ikaw po Daddy, after niyong magsama ni Mommy at nagkaroon ng anak, wala ka na pong ibang naging karelasyon? I mean kahit na patago. Siyempre, lalaki po kayo. Mas mahina sa tukso ang mga lalaki kasi.”“Hindi ko alam kung maniniwala ka, anak, pero ang Mommy mo lang ang huling naging babae ko. Of course, sunod ka.” Ngumiti siya sa akin.‘Yan din ang pagkakaalam ko, sa amin lang umiikot ang buhay ni Daddy. Kung meron man siyang babae, kami ‘yon ni Mommy.“Never kang t-tumikim or t-tumingin sa mga babae?” Natawa siya sa sinabi ko.“Tumingin, oo. May mata rin kami, e. Pero hindi ako naaakit. Kasi sa paningin ko, ang pangit nila?” patawa niya na ikinatawa ko lang ng mahina. “Al

KING’S POV“WALA pa si Ayeisha, Yaya? Ang mga bata?”"Wala pa po. Pero 'yong dalawa po nasa bahay po ng magulang niyo. Sinundo po nila kanina. Kung p'wedeng doon daw muna sila, e, pumayag naman po si Ma'am Ayeisha nang tawagan ko.""Gano'n ba. Salamat."Napatingin ako sa relong pambisig ko pagkaalis ni Yaya. Pasado alas nuebe na pero hindi pa umuuwi si Ayeisha. Hindi naman siguro siya magpapakapagod dahil sa ipinagbubuntis niya.Kinapa ko ang telepono ko at tinawagan ang nobya pero hindi siya sumasagot. Pagka-ring ay mamatay kaagad.Hinanap ko sa listahan ang numero ni Elina at tinawagan."Ay, may biglaang appointment po out of town, sir. Baka mga apat na araw po yata siya doon pero depende po. Teka, hindi po ba nagpaalam?""N-no. Tinatawagan ko rin pero hindi siya sumasagot.""Mahina po kasi ang signal doon, sir."Damn! Bakit hindi man lang nagpaalam sa akin? Kahit ba biglaan dapat tumawag pa rin.Natulog ako nang gabing iyon nang late. Ilang beses kong tinawagan si Ayeisha pero hind

AYEISHA HINDI ko natagalan ang mga sinabi ni King. Mabilis kong nilisan ang silid niya at nagkulong sa silid ng mga bata. Kumikirot ang aking dibdib nang sabihin niyang gusto niya kaming makasama kahit hanggang sa pagkapanganak ko lang daw. Bakit parang pakiramdam ko sinusukuan na niya ako? Kami ng mga anak niya. Sira ba siya? Papatawarin ko naman siya, e, pero hindi ngayon! Kaya hindi ko kayang tugunin siya. Kaya rin hindi ko siya magawang pansinin. Fresh pa ang ginawa niya sa akin, malamang. Sana naintindihan niya iyon, kaso hindi, kasi nasa isip niya laging pagsuko. Ayon kay Tita Laura nang makausap ko, napangaralan na nila ang anak nila pero walang sinabi sa kanila. Pero sa tingin nila, natauhan naman. Kaso parang iba ang epekto sa kan’ya nang pag-uusap niya pati ng mga magulang. Natauhan na hindi ko daw siya deserve. Mas magaling pa sa akin, talagang pinangunahan ako! "Ahhh!" sigaw ko. ‘Wag naman sanang gano’n ang sasabihin. Para bang sumusuko na siya sa akin. Eh ‘di, parang