All Chapters of Ayeisha : Her Broken Piece : Chapter 81 - Chapter 90

RUTH’S POV HINDI naman ako nahirapan sa dalawa dahil masunurin naman sila sa akin. Ang buong akala ko nga mahihirapan ako gaya nang sinabi sa akin noong una ng mga kasamahan ko sa bahay. Araw ng Sabado noon, walang pasok kaya hinayaan ko nang late na nagising ang dalawa. Ako na lang din ang nagluto para sa kanila dahil magkatulong ang dalawang kasamabahay sa paglilinis ng pool. Balak kasing mag-swimming daw ng dalawa. Nasabi ko naman na kay Sir Kyrie kaya ang sabi ipalinis muna. Nagbabasa ako noon ng mga chat ni Sir Kyrie nang makita ko si Sir Benrick na papasok ng kusina. Kakatapos ko lang mag-ayos sa mesa ng pagkain ng dalawa. Tinakpan ko nga muna dahil tulog pa naman sila. “Good morning, Ruth,” masayang bati sa akin ni Sir Ben. “Magandang araw din po. Kape po gusto niyo?” Saglit na natigilan si Sir Benrick. “I-ipagtitimpla mo ako ng kape?” tanong niya. Ngumiti ako pagkuwa’y tumango. “Ayaw niyo po ba ng kape?” “I love coffee, Ruth. Sige, igawa mo ako.” Mabilis na naupo siya

RUTH’S POV TALIWAS sa mga naiisip ko ang mga ginagawa ko. Heto, naka-pangalumbaba ako habang naghihintay na maglabasan sila Jade. Si Jamila naman ay nandito na sasakyan, himbing na. Hindi mawala-wala sa isip ko ang sinabi ni Sir Benrick na may girlfriend siya. Kahit saan ko tuloy siya nakikita sa loob ng bahay. Kaya sabi ko ngayon kay Manong agahan namin ang pag-sundo. Mas gusto kong tumambay dito sa tapat ng school ng mga bata, pero mali ako. Habang hinihintay ang dalawa kanina, si Sir Benrick ang nasa isip ko. Kaya naiinis ako sa sarili ko. Hindi yata effective ang mga dasal ko na ilayo ako sa tukso. Napaayos ako nang upo nang matanaw si Jade na papalabas na. Kaagad kong binuksan ang pintuan ng van at kumaway sa kanya. “Tita Ruth!” Hindi talaga nauubusan ng energy ang batang ito. Sinalubong ko siya at kinuha ang bag pati ang bitbit niyang envelope. “Anong mga ginawa niyo ngayon?” masayang tanong ko sa kanya. Nakasanayan ko na siyang tanungin niyan. Masaya naman niyang sinasago

RUTH “SINGLE pa pala ‘yan si Sir Benrick mo, anak.” Napatingin ako kay Nanay na noo’y nagsasangag ng kanin. “Alam kong gusto mong mag-madre, anak, pero hindi na ba magbabago ang isip mo? Mukhang gusto ka ni Sir.” Ngumiti pa siya kapagkuwan. Pinanlakihan ko si Nanay ng mata. Naghuhugas ako noon ng basong ginamit ko. Pagkagising ko kasi, deretso kape na ako. Pero si Sir Benrick, tulog pa sa sala. Medyo nahihirapan siya kagabi nang silipin ko dahil mas mahaba pa ang katawan niya sa sala namin. Naawa nga ako sa kanya kaso wala na kaming ibang kuwarto. Okupado ng dalawa kong kapatid ang isang silid at tulog na nang dumating si Sir Benrick. Hindi ko na ginising. Ang silid naman nila Nanay ay hindi rin pwede. “Paano niyo po nagawang sabihin ‘yan, ‘Nay?” Tumingin pa ako sa sala, tulog na tulog pa rin si Sir. Sa mahina nga lang kasi baka marinig niya. “Anak, hindi ako ipinanganak kahapon. Hindi ‘yan pupunta dito nang gano’ng oras kung wala siyang nararamdaman sa ‘yo. Sabi mo kanina nakasa

RUTH’S POV HINDI na ako nakaimik pagkatapos sabihin iyon ni Ben. Kinabig na lang niya ako lalo at niyakap nang mahigpit. Naramdaman ko ang paghalik niya sa buhok ko. “Hihintayin ko na lang kung kailan ka handa,” aniya. Alam kong nalungkot siya. Wala naman kasi talaga akong masabi. “S-salamat, Ben,” ani ko nang balingan siya. Bahagya siyang ngumiti. “Okay lang ba kung magkatabi tayo ngayon matulog? Promise, wala akong gagawin na hindi mo gusto.” Napatitig ako sa kanya. Tumango din ako mayamaya sa kanya, pero matagal din. “Thank you, Ruthy.” Wala naman kaming maisip na gawin kaya nag-movie marathon na lang kami. Dahil wala naman akong alam na title, hinayaan ko na lang si Benrick na mag-play ng gusto niya. Naaupo kami sa sahig. At ang posisyon namin, nakapaloob ako sa hita niya habang nakasandal sa kanya. Siya rin nakasandal sa sofa. “B-Ben,” “Hmm,” aniya nang banggitin ko ang pangalan niya. “F-forward mo nga,” utos ko. “Bakit?” aniyang natatawa. Paanong hindi ko sasabihin,

RUTH’S POVSIMULA nang makita ko si Benrick at ang babae na iyon ay hindi na nawala sa isipan ko kaya minsan wala ako sa sarili. Kung hindi pa gugulatin ng dalawang bata ay hindi babalik sa kamalayan.“Tita Ruth, may sinasabi po si Daddy.”“Huh?” Tumingin ako kay Sir Kyrie na noo’y nakakunot ang noo.“Are you with us, Ruth?”“O-opo.” Napakagat ako ng labi kapagkuwan.“Magdala ka na lang extra damit ng mga bata dahil may dinner tayo mamaya.”“S-sige po.”Akmang tatalikod si Sir Kyrie nang may naalala. “Nga pala, ilang araw na kitang hindi ma-contact. Nasaan ang phone mo?”Ang totoo niyan, naka-off ang telepono ko para hindi ako tawagan ni Benrick. Buti na lang hindi siya pumupunta dito sa bahay.“Um, nawawala po ang simcard. Bibili na lang po ako mamaya pagkahatid po namin sa dalawa.”“Okay. Tawagan mo ako para malaman ko ang number mo.”“Sige po, Sir.”Bahagyang kumunot ang noo ni Sir Kyrie. “Kyrie, Ruth. Call me Kyrie. Ilang beses ko nang sinabi ‘yan.”Tumango ako. “K-Kyrie.”Natakot