Lahat ng Kabanata ng Sweet Disposition: Kabanata 81 - Kabanata 90

Nakatayo lang siya sa may bukana ng pintuan. Nakangiti lang siya sa 'kin nang malawak. Hindi ko ma-imagine na puwedeng magkatotoo 'yung ganitong scenario. Akala ko sa mga palabas lang 'to nagaganap pero puwede rin palang mangyari sa reyalidad. Mayamaya pa, biglang nag-play si Zendi ng recording."Sa bawat ngiti mo, binibihag mo ang puso ko. Hindi ko alam kung bakit napapangiti ako sa tuwing ngumingiti ka, loko-loko siguro 'tong damdamin ko," aniya. Alam kong boses ni Yatco 'yung nasa recording. Kailan pa nila pinagplanuhan 'to?Pero sa una niyang sinabi, maski ako'y apektado na rin sa tuwing nakikita ko siyang nakangiti, nakakahawa. Idagdag mo pa 'yung mata niyang nawawala kaya ang cute lang."Sa bawat tawa mo ay sadyang kahali-halina. Ang sarap pakinggan na masayang-masaya ka. Wala kang pinoproblema at tanging iniisip mo lang ay ang lumigaya. Napakagaan ng puso ko sa tuwing gano'n ka," aniya pa. Humakbang siya ng isa matapos 'yon. Natuwa naman ako sa sinabi niyang 'yon. Bigla ko tul

Maayos at matiwasay kong nasagutan ang exam namin sa trigonometry, salamat sa ipinahiram ni Osang na calculator. Nandito ako ngayon sa labas ng aming silid at hinihintay kong makalabas siya. Si Gela, nakalabas na kani-kanina. Hindi niya na nahintay si Osang dahil sa pagkakaalam ko, ongoing na 'yung practice nila ni Tyron dahil sila nga ang napili bilang representative sa dance contest.Makalipas ang ilang sandali, tumayo na si Osang sa kaniyang kinauupuan at ipinasa ang kaniyang papel. Mukhang confident naman siya sa sagot niya kaya alam kong maipapasa niya ang aming pagsusulit. Matapos niyang mag-ayos ng gamit ay lumabas na siya. Sinalubong ko siya pagkalabas niya sa may bukana ng pintuan."Osang, maraming salamat nga pala sa calculator na pinahiram mo. Ang laki ng naitulong nito sa 'kin para makasagot ako sa exam," wika ko. Inilahad ko naman 'yung tangan kong calculator sa kaniya."Mabuti naman kung gano'n," matipid niyang tugon sabay higit sa calculator na ipinahiram niya. Cold pa

Natapos ng mag-perform ang apat na grupo. Ngayon, kami na. Masasabi kong magagaling din ang ibang grupo, ang magiging iba lang talaga ay kung paano nila ito i-d-in-eliver. Magaling execution ng grupo nila Gela, may chance na sila ang pinakamahigpit na katunggali ng aming grupo. Nag-aayos na ng props sa stage 'yung iba naming kasama. Ready na kami, hindi kami dapat magpalamon sa kaba. Ang maganda lang sa performance namin ay hindi na namin need magsalita dahil recorded na. Sa practice pa lang ay malakas na ang impact ng mga tauhan namin, walang oras akong hindi nagtatawa dahil ang lakas ng humor nina Lilibeth at Oliver. Kagaya ng nakagawian, pinapanget namin ang mga bida kaya nang pumasok pa lang sila sa stage, agad ng nagtawanan 'yung mga kaklase namin. Hagalpak kung hagalpak, napatingin tuloy ako sa prof namin na nakangiti lang nang malawak. Na-emphasize kasi 'yung nilagay naming itim sa may butas ng ilong ng aming mga bida kaya sa tuwing mag-da-dub sila, mas lalong pumapanget ang

Napatayo tuloy ako sa aking higaan nang dahil doon. Nagdadalawang-isip tuloy ako ngayon kung pupuntahan ko ba siya o hindi. Para kasing hindi okay ang lagay niya. Hindi naman siya tatawag sa 'kin nang gano'n lang. Wala ba siyang kasama sa bahay nila? Maaga pa naman, hindi naman nagyaya kahapon si Yatco na magsimba. Kung mag-text man diya, baka mamaya pang hapon kung sakali man. Mabilis lang naman siguro kung pupunta ako kina Amos. Pero sandali, bakit ko ba siya iniisip? Wala na nga dapat akong pakialam sa kaniya. Hindi ako dapat nag-aalala. Nagtatalo ngayon ang puso at isip ko. Sabi ng puso ko, push lang. Puntahan ko 'yung tao bilang pagmamalasakit man lang. Sabi naman ng isip ko, huwag ko nang ituloy ang binabalak ko. Binasura niya na 'ko ako kaya hindi ko na siya dapat pagtuunan pa ng pansin. Nahihirapan akong mag-decide kung ano ba talaga. Ilang saglit pa, ipinaubaya ko na ang lahat sa barya. Kumuha ako ng piso sa loob ng aking bag para ito na ang magdesisyon kung pupuntahan ko

Nang makapagpababa kami ng kinain ay naglakad-lakad na muna kami para matagtag. Nagtingin-tingin lang kami ng damit pero hindi naman kami bumili. Dumaan din kami sa mga sapatos at tiningnan naman kung may mga magandang labas ngayon. Ako kasi, hindi naman ako nag-be-base sa brand, 'yung feeling na sa unang kita ko pa lang ay magagandahan na ako, 'yon ang binibili ko. Pagkatapos no'n ay pumunta kami sa mga palaruan sa may taas. Gusto raw kasing magliwaliw ni Yatco at maglaro doon ng basketball. Go lang naman ako at sinamahan ko siya. Talaga nga namang kita-kita ang galing niya sa paglalaro ng basketball dahil sa galing niyang mag-shoot. Bihira lang ang mga pumalyang bola na hindi na-shoot sa ring. Taga-cheer lang naman ako rito sa gilid at taga-palakpak sa tuwing nakaka-shoot siya.Marami rin kaming nakuhang ticket nang dahil do'n. Sunod naman ay doon sa may arcade. Naglaro lang kaming dalawa ng tekken ay s'yempre, siya ang nanalo. Nag-enjoy naman ako sa paglalaro kahit na hindi ito an