บททั้งหมดของ กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา: บทที่ 91 - บทที่ 100

154

บทที่ 91

แดนดินถือถาดขนมหวาน  ของว่าง  และผลไม้มาให้ลายน้ำ  เมื่อคนอื่นๆ  ออกไปจากบ้านใหญ่แล้ว  ลายน้ำที่เพิ่งตากผ้าเสร็จ  ยังมีอาการเขินอายอยู่บ้าง  หากแต่พยายามทำหน้าเป็นปกติ“แม่ใช้ให้เอาขนมกับผลไม้มาให้ครับ”“ตายใจ  ให้น้ำไปเอาเองก็ได้ค่ะทีหลัง”“พอดีที่บ้านไม่มีใครอยู่แล้ว  เขาไปไหว้พระใหญ่กัน”แดนดินตอบพร้อมกับนำของว่างทั้งหมดไปที่ห้องนั่งเล่นด้านในแทน  เพราะเธอจะได้นั่งได้สบายกว่า  เพราะโถงด้านหน้าไม่มีเก้าอี้  ต้องนั่งกับพื้นไม่สะดวกสำหรับเธอ แดนดินรับไม้เท้าค้ำยันไปพิงไว้ที่ข้างฝาใกล้ให้เธอ  หลังจากที่ลายน้ำนั่งลงแล้ว  เขาเปิดตู้เย็นในห้องนั่งเล่นออกกว้าง ให้เธอได้เห็นภายใน  และถามเธอว่าอยากดื่มอะไร  มีหลายอย่างให้เลือก  รวมถึงน้ำผลไม้คั้นสด“ขอน้ำฝรั่งดีกว่าค่ะ”“ทำไมไม่เลือกน้ำส้ม”“เอ้า!  ก็น้ำชอบน้ำฝรั่ง  เห็นว่าคุณมีก็เลยเลือก”“ผู้หญิงส่วน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 92

แดนดินพาลายน้ำไปพบผู้ใหญ่บ้านด้วยกัน ผู้ใหญ่เสือดูแลรับผิดชอบลูกบ้านในพื้นที่หมู่บ้านของเขา  และมีศักดิ์เป็นลุงของเขา  เพราะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับแม่ของเขา  เพื่อเป็นการแนะนำลายน้ำ  ที่จะเข้ามาเป็นสมาชิกในครอบครัวของเขา  และเรื่องของวัยรุ่นหนุ่มสาวที่มักจะก่อความวุ่นวายบุกรุกพื้นที่ไร่นาของชาวบ้าน  ไปทำกิจกรรมเริงสวาทสร้างความอิดหนาระอาใจอยู่ตลอด“ลายน้ำครับลุง  เป็นเจ้าหน้าที่ศูนย์วิจัยพัฒนาพันธุ์พืชเพิ่งย้ายมาจากขุนวางเชียงใหม่”“ไหว้พระเถอะนะหนู  แล้วนั่นขาไปโดนอะไรมาล่ะ  ถึงกับเข้าเฝือกเลยหรือ”ลายน้ำยกมือไหว้  และยิ้มอย่างอ่อนโยนให้กับผู้ใหญ่เสือ  และภรรยา“สะดุดล้มขาฟาดเหลี่ยมไม้อย่างแรง  กระดูกร้าวเลยต้องเข้าเฝือกครับ”“โอ้! คงจะปวดมากสินั่น  แค่ร้าวก็ดีกว่าหักหละนะ”“ไม่ต่างกันเลยครับลุง  แค่รักษาง่ายกว่า  เพราะมันแตกไปแล้วแต่ไม่หลุดออกจากกันเท่านั้น”“อย่างนั้นหรือ  แย่เลยสิแล้วมาตะลอ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 93

ร่างที่สอดส่ายร่ายรับ  ภายใต้เงาจันทร์ที่สาดส่องหน้าต่างกระจกใส  กรองแสงผ่านม่านบางเข้ามาภายในห้อง  เสียงครืดคราด หายใจอย่างเร่าร้อน  สะโพกที่กำลังโยกไหวโจนจ้วง  หว่างขาที่อ้าแอ่นท้าแสงเงาจันทร์ที่เฉิดฉาย  กงเล็บแหลมจิกผิวเนื้อของชายหนุ่มราวกับจะฉีกมันออกจากกัน  ทางยาวนูนแดงเป็นเส้นราวแมวข่วน“อ่า อ่า อ่า กดอีกหน่อย เน้นกว่านี้”“อยากได้มากใช่ไหมแบบนั้น”ชนแดนกดเน้นๆตามคำขอของอัญชิสา  เมื่อบรรยากาศเป็นใจแสงอ่อนละมุนของแสงจันทร์ชวนให้เขาอยากโยกไหวบนตัวเธอ  อัญชิสาไม่รั้งรอ  แอ่นอ้าท้าทาย  ทุกท่วงทำนองสัมผัสของเขา  เขาดูดเม็ดบัวที่เต่งตึงหนุบหนับ  พร้อมทั้งกัดทึ้งตามแรงกระสัน  หากแต่เป็นที่ถูกอกถูกใจอัญชิสาอย่างมากเธอดันศีรษะของเขาให้ต่ำลง  เพื่อให้เขาดูดกลืนเม็ดแตงที่เพิ่งกะเทาะเปลือก  หลังจากที่ถอนด้ามลำปืนใหญ่ออกจากปากปล่อง  อัญชิสากดจิกศีรษะ  ดึงทึ้ง  จนเส้นผมหลุดติดมือ  แต่ไม่อาจทำให้ชนแดนระคายเลยสักนิด  ยิ่งสร้างแรงกำหนัดให
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 94

ลายน้ำถูกอุ้มขึ้นรถอย่างรวดเร็ว  เขาสตาร์ทรถเปิดแอร์ให้ความเย็น  ก่อนจะหายาดมที่แม่ของเขามักจะทิ้งไว้ในรถให้เธอได้สูดดม หน้าขาวซีด  เหงื่อที่แตกพลั่กทำให้เขาตกใจ  แดนดินใช้กระดาษซับเหงื่อที่หน้าออกให้เธอ  ระหว่างที่รอให้ความเย็นทำงานยาดมที่ถูกจ่ออยู่ที่โพรงจมูก  ทำให้ลายน้ำเริ่มรู้สึกตัว  เธอเวียนศีรษะและอ่อนเพลีย  แดนดินจึงตัดสินใจพาเธอไปหาหมอที่โรงพยาบาล  เธอถูกต่อสายให้น้ำเกลือ  เพื่อให้ร่างกายฟื้นตัวได้เร็วขึ้น  ระหว่างที่นอนให้น้ำเกลืออยู่นั้น  แดนดินแทบจะไม่ห่างเธอไปไหนอีก  เพราะกลัวว่าเธอจะแอบหนีกลับเอง  และจะเกิดอันตรายลายน้ำค่อยๆ ลืมตาขึ้น เธอมองไปรอบๆ พบแดนดินนั่งเฝ้าเธออยู่ที่เก้าอี้  มีฉากกั้นแยกระหว่างเตียงคนไข้  มองไปฝั่งตรงข้ามก็มีคนไข้อีกเตียงนอนอยู่แดนดินที่กำลังจดจ่ออยู่กับโทรศัพท์มือถือ  เงยหน้าขึ้นมองเมื่อหางตาของเขาพบการเคลื่อนไหว เขาหันไปมองลายน้ำ“ฟื้นแล้วหรือ  เป็นยังไงบ้าง”“ฉันอยู่ที่ไหน”“โรงพย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 95

แดนดินนอนกอดร่างที่คดคู้ของลายน้ำอยู่ใต้ผ้าห่ม  เขาและเธอหลับไปนาน  จนแสงอาทิตย์เริ่มสาดเข้าผ่านช่องหน้าต่างที่ปิดม่านทึบ  มีช่องที่ปิดไม่สนิทแหวกออกนิดหนึ่งแต่มีม่านกรองแสงบางเบาซ้อนอยู่อีกชั้น  เครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำทำให้พวกเขาหลับสบาย  แดนดินลืมตาขึ้นก่อนอย่างช้าๆ  เขาโอบกอดเธอจากด้านหลัง  แผ่นหลังเนียนของลายน้ำแนบอยู่กับแผ่นอกของเขา  ศีรษะของลายน้ำทับอยู่บนต้นแขนของเขาจนชา  คางที่เกยอยู่เหนือศีรษะขยับออก  เขาผงกศีรษะขึ้นมองนอกหน้าต่างที่แสงแดดจ้าการขยับตัวของเขาทำให้ลายน้ำขยับตัวเช่นกัน  หากแต่ไม่ได้ตื่นขึ้นมาในทันที  เขามองร่างดุกดิกของเธอใต้ผ้าห่ม  สะโพกของเธอแนบชิดเขา  จนรู้สึกสะท้านวูบวาบภายใน  จนต้องขยับออกห่าง  แขนข้างที่โอบตัวเธอพาดตกอยู่ช่วงอก  มือของเขายังกุมกระเปาะเต้าเต่งตึงไว้  เมื่อปลายนิ้วของเขาขยับ  ทำให้เธอครางอย่างละเมอ ออกมาเบาๆ  จนเขาต้องหยุดนิ่งอาการคุดคู้ ของลายน้ำที่ยังไม่อยากตื่น  ทำให้เขายิ้มออกมาอย่างเอ็นดู  แต่ก็จำเป็นต้องรีบลุก
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 96

ธนญและนับหนึ่งติดต่อรับรถเช่าที่สนามบินตามที่สพลติดต่อไว้ให้  และขับออกมาตามพิกัดสถานที่ ที่ลายน้ำปักหมุดไว้  พวกเขายังไม่ได้ไปหาโรงแรมที่พัก  เนื่องจากยังเช้าเกินไป  จึงตัดสินใจไปหาลายน้ำก่อน“คุณลายน้ำคะ  ตอนนี้ฉันกับคุณธนญลงเครื่องแล้ว  กำลังจะไปหาคุณที่บ้านนะคะ”“ถึงแล้วหรือค่ะ  ได้ค่ะดิฉันจะรอ”ลายน้ำวางสายจากนับหนึ่ง  ขณะที่กำลังร่วมโต๊ะอาหารอยู่กับครอบครัวตฤณโชติ  ท่ามกลางบรรยากาศเฉยชาระหว่างเธอและแดนดิน  จนเขตรัฐสังเกตเห็น  เขาส่งสายตามถามน้องชายว่ายังไม่คุยกับเธออีกหรือ  แต่แดนดินกลับทำท่าไม่สนใจ“ใครกันโทรหาแต่เช้า”“เอ่อ  พอดีมีคนสนใจงานวิจัยของหนูนะค่ะ  หนูขออนุญาตให้เขามารับที่นี่นะคะ  สักครู่คงจะมาถึง”“งานหรือ  ไหนว่าอีกเดือนถึงจะไปทำงาน  ทำไมมีคนมาหาแล้วล่ะ”ลายน้ำอึกอักนิดหน่อยเมื่อถูกยิงคำถามเป็นชุดจากนางผกาแก้ว  เธอรู้สึกเกรงใจพวกเขา  พยายามหาคำอธิบายให้นางผกาแก้ว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 97

ชนแดนที่กำลังอ่านชาร์ตบันทึกอาการของเกศิตา  เขาสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมอีกนิดหน่อย  เพราะอาการของเธอดีขึ้นมาก  แม้จะกังวลในช่วงแรก  หลังผ่าตัดเสร็จ  และเขาไม่ได้อยู่ดูแลเธอต่อเพราะลางานกลับบ้านไว้ก่อนแล้ว  แต่บันทึกของเพื่อนหมอท่านอื่นที่ช่วยดูแลแทนไม่บ่งชี้ความผิดปกติใดๆ  ทำให้เขาสบายใจขึ้น“คุณเกศเป็นยังไงบ้างครับ  มีอะไรผิดปกติไหมครับ”“ถือว่าดีทีเดียวครับ  ไม่ต้องเป็นห่วง  แค่นอนพักและทานยาให้ตรงเวลา  ลดการเคลื่อนไหว  หรือกิจกรรมหนักก็จะค่อยๆดีขึ้นเอง”“แล้วจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่ครับ”“สัปดาห์หน้าก็สามารถไปพักฟื้นต่อที่บ้านได้  แล้วหมอจะนัดกลับมาดูอาการเป็นระยะ  แต่คงต้องงดใช้งานไปก่อนสักพักนะครับ  จนกว่าแผลจะหายสนิท  ไม่งั้นจะเสี่ยงต่อการติดเชื้อ แม้จะรู้สึกไม่เจ็บไม่ปวดแล้ว  ก็ยังไม่สมควรใช้งาน”สหัสวรรษและเกศิตายิ้มแหยๆ ออกมา  เมื่อหมอชนแดนพูดถึงเรื่องนั้น  ชนแดนแอบเหลือบมองสหัสวรรษด้วยความสนใจในขณะที่จด
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 98

มินตราและนับหนึ่งช่วยกันล้างจาน  แต่ก็แอบสงสัยที่เห็นสามพี่น้องกำลังคุยกันอยู่มุมหนึ่งด้วยสีหน้าเคร่งเครียด  มินตราแอบลอบมองสังเกตตั้งแต่ตอนที่ธนัญญานั้นแยกไปคุยกับตรีวิทย์  ตอนที่ทุกคนกำลังงุนงงกับแดนดินที่พาลายน้ำกลับเรือนเล็กโดยไม่บอกไม่กล่าว“มีอะไรหรือมิน”“เปล่าค่ะ  แค่มินสงสัยว่าสามพี่น้องเขาคุยอะไรกัน”นับหนึ่งหันไปมองตาม  เมื่อเห็นสีหน้าของธนญ  นับหนึ่งเองก็เริ่มหวั่นในใจ  ก่อนจะหันเหความสนใจของมินตรามาที่อาหารที่เหลือบนโต๊ะ  เพื่อไม่เธอคิดมากเกินไปธนญที่หลังจาก  นางผกาแก้วแม่ของเขตรัฐและแดนดิน  ขอแยกตัวไปเข้านอนก่อน  จึงได้โอกาสเดินเข้าไปคุยกับน้องสาวน้องชาย  เพื่อไขข้อข้องใจของเขา“ฉันเห็นพวกนายตั้งแต่ตอนที่คุณดินพาคุณน้ำกลับไป  มีอะไรหรือ”“ม่ะไม่มีอะไรครับพี่นญ”สีหน้าตกใจและวิตกกังวลของตรีวิทย์  ทันทีที่ธนญเอ่ยถามจากด้านหลัง  เขาตกใจจนสะดุ้งโหยง  ก่อนที่ธนญจะหันไปทางธนัญญา“ยายนัญ&
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 99

น้ำรินที่ถูกใช้เป็นเครื่องมือในการโน้มน้าวเมืองนาย  ในการร่วมลงทุนในธุรกิจร่วมกับทรงกลด  แต่กลับเป็นที่ถูกอกถูกใจ  ติดใจในรสชาติเซ็กส์ของกันและกัน  น้ำรินและเมืองนายแอบติดต่อสานต่อกิจกรรมหฤหรรษ์บนเตียง พ่วงผลประโยชน์แอบแฝงที่น้ำรินไม่ปฏิเสธ  โดยปิดบังไม่ให้ทรงกลดได้รู้น้ำรินพาเมืองนายมาที่อินดีสเป็นครั้งแรก  เธอได้อานิสงส์จากการติดตามทรงกรดและอัญชิสามาที่นี่บ่อยๆ  ทำให้เป็นที่คุ้นเคยและจดจำ  เธอใช้สิทธิ์การเป็นสมาชิกของอัญชิสามันสะดวกใจมากกว่า  และหากภายหลังทรงกลดรู้เรื่องนี้  มันก็ไม่เป็นการหักหน้าเขา“คุณมาที่นี่บ่อยหรือ  ผมมากรุงเทพฯ บ่อย แต่ไม่เคยมาที่นี่  เห็นเขาว่าคนมาที่นี่ได้ส่วนใหญ่จะเป็นระดับ VIP ทั้งนั้น ต้องเป็นสมาชิกด้วยใช่ไหม”“ค่ะ  นี่รินขอยืมสมาชิกของเพื่อนมา  เพราะมากับเพื่อนบ่อย  พนักงานที่นี่เลยจำรินได้”“คุณทรงกลดเป็นสมาชิกที่นี่ด้วยไหมครับ”“เป็นค่ะ  แต่รินมากับคุณส่วนตัวคงไม่ดีมังคะที่จะสิทธิ์ของเขา”
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 100

พัศวีหยิบแส้หางม้าขึ้นมา  ใช้ด้ามจับสอดไปที่ใต้กระโปรงสั้นแค่คืบตรงหว่างขาเขาถูมันไปมา  จนพรีมถึงกับคราง  เพราะเนื้อแข็งของวัตถุที่สัมผัสถูเนื้ออ่อนนุ่ม  มันทำให้รับรู้ถึงความเสียวซ่านได้อย่างรวดเร็ว  แต่ก็เจ็บแสบไปพร้อมกัน เขากดร่างพรีมลงบนโต๊ะตัวกว้างที่เก็บข้าวของที่ไม่ได้ใช้ออกจนหมด  พรีมนอน คว่ำ  มือถูกไพ่หลังพร้อมใส่กุญแจมือ  ทำให้พรีมใจเต้นแรงและเริ่มกลัว  ก่อนที่พัศวีจะใช้ขาเตะเท้าของเธอ วาดออกให้กว้าง  พร้อมถกกระโปรงเปิดเผยสะโพกเย้ายวน เขาใช้แส้ฟาดลงบนเนื้อขาวของพรีมเบาๆ จนพรีมร้องออกมา “เจ็บใช่ไหม” “พรีมเจ็บนะวี” พัศวีวางแส้  และนำวัตถุบางอย่างที่สามารถเคลื่อนไหวได้มาจ่อตรงปากปล่องทั้งที่ยังมีชั้นในบางขวางกั้น  มันทำให้ร่างของพรีมกระตุก “เสียวไหม” “มันคืออะไร” “เซ็กซ์ทรอย แบบเดียวกับในหนังอย่างว่า  วีรู้  ว่าพรีมต้องเคยสงสัยว่ามันรู้สึกยังไง  ลองดูนะ” พัศวีดึงชั้นในออกพร้อมสอดมันเข้าไป  ปุ่มถูกกดให้ทำงาน  ทำให้เธอเสียว
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
89101112
...
16
DMCA.com Protection Status