All Chapters of Lahid: Chapter 201 - Chapter 210

Bukod sa pagiging kasapi niya sa kuta ng Tatag Bato, isa rin si Sarhento Loreto sa mga ilustrado na kawani ng La Indio Independiente, isang kapatiran ng mga reformista at propagandista,kung saan nakilala siya sa bansag niyang Batong Kawal. Habang kinukuyod ni Raul ang dalang kawayan para magpalalim, si Clara naman ay itinatanim na sa lupa ang mga tuyong buto ng mais. Siya ang namagitan sa pagkakaugnay ng Tatag Bato at La Indio Independencia sa isa't isa, kahit ang dalawang kapatiran ay may malayong pagkakaiba sa ginagamit na mga pamamaraan sa pag-abot ng hangarin nilang matapos ang baluktot at maalipusta na pamahalaan ng mga dayuhang Kastila sa buong lalawigan. "Kailangan kong makitang ligtas ang aking ina at ang tatlo kong mga kapatid. Walang ibang ginagawa ang mga Kastilang sibil sa bayan kundi pasakit at pagpapahirap.At sa huling banda ng lamesa ay naroon ang dalawang pinuno ng mga tulisanes sa bayan ng San Vicente, ang magkapatid na Lazrena na sina Calimo Lazrena, tatlumpu't anim

"Mga mahal na hukom," ang pagsasalitang muli ng nakatayong abogado. "Tago mang umiiral ang kapatiran ng mga nasasakdal, ngunit hindi ibig sabihin nito na nagluluto na ng pag-aalsa ang kapatiran laban sa pamahalaan. Sa halip ay tumutulong pa po ito sa mga mamamayang Pilipino sa Ilocandia na salat sa usaping pang-edukasyon at legalidad. Sila rin ay nagkakawang-gawa sa mga taong talagang nangangailangan ng anumang uri ng tulong nila. Kaya, maliban sa mga dokumento na aking ibinigay po sa inyo ay may mga testigo rin kaming dala ngayon na magpapatunay sa mga mabubuting bagay na nagawa ng kapatirang ito," paglalahad ng abogado sa mga dala umano niyang mga testigo.Hindi agad nakasagot si Padre Mariano sa katanungang iyon ni Padre Agustin. Hindi naman niya talaga alam ang buong kuwento. Buhat pa kasi nung una siyang mabalitaan tungkol nito, lagi na niyang itinatanong sa sarili kung bakit o talaga nga bang magagawa ni Hen. Ramon Trinidad ang magpakamatay. Matagal na kasing magkakilala sina Pad

Naisipan ni Agapito na makipag usap sa akin. Dinala ko siya sa kalapit na bahay inuman upang doon ako makikipag usap. Ginawa ko iyon dahil ibig kong hindi makita sa mga alagad ng aking ama. Pagkarating ko sa bahay inuman ay nandoon siya sa isang lamesa at nakaupo habang sinisigop ang isa tasang kape. Inusisa ko muna ng maagi ang bawat paligid na baka isa itong patibong. Isang sinag si Agapito at ang pangunahing adhikain ng kanyang organisasyon ay ang patayin ang mga bampira. Isa akong bampira kaya hindi ako dapat maging kampante at basta-bastang magtiwala sa kanya.Nagpahayag naman si Fernando Valenzuela sa kanyang puna sa mga sinabing iyon ni Ginoong Asuncion. "Buo ang tiwala kong hindi tayo ilalaglag ni Don Condrado. “Iyan ang gusto ko sa iyo, Pablo. Hindi ka nauubusan ng papuri sa akin,” natutuwang anya ng aking tiyuhin sa binata. “Talaga pong tiyak ang aking sinabi, Don Ciano,talagang magaganda ang mga dilag na nasa aking harapan ngayon,” wika ni Pablo na may pangiting tingin kay M

Ang una niyang ginawa doon ay ang pagbabasa ng mga talaan ukol sa armada ng Fuerte de San Nicolas. Dito nalaman niyang lumulobo ang bilang ng mga kawal sa fuerte. Kanya namang binasa ang mga nakabinbing mga sulat na lahat ay patungkol sa mga nangyaring engkwentro ng mga kawal ng guardia civil at nang kanyang armada sa ibat ibang bayang sakop ng Ilocandia laban sa mga salot na mga tulisanes. Bukod kasi sa mga aklasan at pananalakay ng mga dayuhan tulad ng mga taga Englatera, isa rin sa mga suliranin ng sandatahan ang lumalaking bilang ng mga tulisanes. Sila ang mga taong likod-batas na kalimitang nagnanakaw ng kwalta, alahas, at armas sa mga mayayamang Kastila na sila ring naninirhan sa iba't-ibang sulok ng gubat. Matagal nang suliranin ang mga likod-batas na ito na di mahuli huli at mapuksa. Isa din sa mga natanggap niyang sulat ay galing naman sa pueblo ng Caronan, isang liham paanyaya para sa kanya ukol sa gaganaping magarang piging bilang pagpugay sa bagong gobernadorcillo doon.May

Dahil naging abala na sa kanyang pagtitinda ang matandang babae, muli nang lumakad ang dalagita sa may malupang kalye nagbabasakaling may makitang maaaring matuluyan sa daan.Hindi ito maaari, ang naging bulalasa ni Sergio sa sarili. Pinaglalaruan ba ako ng pagkakataon? Nakadama siya ng inis ng malamang ang kanyang mga magulang ay nasa loob ng bahay ng kanyang kaaway. Di niya ito gusto, di niya talagang gusto, kahit wala naman roon si Angelo.Guevarra?!, ang nabubulas ni Ato sa isipan dala ng malaking pagkagulat niya ng marinig ang yaong apelyido ng ipinakilala sa kanya na ginoo. Halos nanlisik na ang kanyang mga mata dala ng matinding pagkagulat na ito. Di rin niya napigilan ang pagbilis ng mga pagkabog ng kanyang puso dahil sa di inaasahang pagkakataong ito. Tila namang nanigas bigla ang kanyang buong katawan, pagkadinig sa yaong isang kilalang apelyido na siyang apelyido din ng yaong matandang ginoo.Guevarra, ito ang apelyido na itinaga ni Ato sa kanyang isipan. Ang apelyido na hin