Mag-log inShare
Pilak
Huling Na-update:
2022-06-07 22:27:58Kaugnay na kabanata
Lahid Calle Reyes
Dahil naging abala na sa kanyang pagtitinda ang matandang babae, muli nang lumakad ang dalagita sa may malupang kalye nagbabasakaling may makitang maaaring matuluyan sa daan.Hindi ito maaari, ang naging bulalasa ni Sergio sa sarili. Pinaglalaruan ba ako ng pagkakataon? Nakadama siya ng inis ng malamang ang kanyang mga magulang ay nasa loob ng bahay ng kanyang kaaway. Di niya ito gusto, di niya talagang gusto, kahit wala naman roon si Angelo.Guevarra?!, ang nabubulas ni Ato sa isipan dala ng malaking pagkagulat niya ng marinig ang yaong apelyido ng ipinakilala sa kanya na ginoo. Halos nanlisik na ang kanyang mga mata dala ng matinding pagkagulat na ito. Di rin niya napigilan ang pagbilis ng mga pagkabog ng kanyang puso dahil sa di inaasahang pagkakataong ito. Tila namang nanigas bigla ang kanyang buong katawan, pagkadinig sa yaong isang kilalang apelyido na siyang apelyido din ng yaong matandang ginoo.Guevarra, ito ang apelyido na itinaga ni Ato sa kanyang isipan. Ang apelyido na hin
Huling Na-update : 2022-06-08Lahid Kaliwang
Ang pagbati lang iyon ang isinalita ng Bastong Loro kay Leandro Trias. Hindi pa niya kasi lubos na kilala ito bilang baguhan pa lamang siyang kasapi sa kapatiran. Hindi naman sila madalas na nag-uusap at sa tuwing may mga pulong lang sila nagkikita. Tinungo niya ang mesang may nakapatong sa ibabaw na mga maliliit na lampara."Bagkos, Julian, sa lahat ng mga tauhan natin sa La Guevarra, si Andracio lang ang nakakaalam sa pamamalakad ng buong fabrica. Kung sakaling wala ako, siya ang pinakamainam mong lapitan kung may patungkol sa La Guevarra. Ang katapatan ni Andracio ang lubos na hinahangaan kong katangian sa kanya kaya alam kong magiging matapat din siya sa iyo balang araw. Ang kailangan lang ay magtiwala ka sa kanya,""Kung ganun, tiyo, ay tatandaan ko po ito," may ngiting tugon ni Julian. "Nasa mukha naman ni Ginoong Andracio ang pagiging matapat at mapagkakatiwalaang tao kaya alam kong totoo ang mga sinasabi mong ito sa akin. Balang araw, siya rin ang magiging kanang kamay ko sa L
Huling Na-update : 2022-06-09Lahid Plumang Itim
Dito na tuluyang tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata. Para namang nararamdaman din niya ang matinding sakit na dulot ng pagkakatusok ng matulis na bakal sa leeg ng matandang don kaya parang alam rin niya ang may hirap na pinagdadaanan nito. Muli niyang minulat ang kanyang mga mata, at buong tiningnan ulit ang ibinitay na don sa entablado. Kita pa niya ang malakas na pagdaloy ng mapupulang dugo mula sa leeg nito na bumahid papunta sa katawan ni Don Condrado. Inikot pa ulit ng kawal ang rayos ng garote, hinigpitan at idiniin pa lalo ito sa leeg ng yaong don hanggang sa lumabas na ito sa balunbalunan. Nakapaa lang sa lupa. Di na nila inalam pa kung ano ang nangyayari, kaya nang makakita ng pagkakataon, ang iba sa mga kawani ay nagsitakbuhan na at tumakas. Kahit nagkakagulo pa doon ay di tumigil sa pagtakbo ang mga ito at ang lahat ay nagnanais na mailigtas ang mga sarili mula sa nangyayaring digmaan. Madungis rin ang tindig dahil sa maruming kasuotan na halatang hindi nakaligo sa um
Huling Na-update : 2022-06-10Lahid Yungib
Kahit naghahari ang mga bulung-bulungan ng madlang naroon sa buong plaza, nadinig pa rin ni Andracio ang pagtatapos sa pagsasalita ng prayle. Matapos makapagbigay ng mga paalala at makapagbahagi ng ilang salita mula sa hawak na bibliya, umalis na rin sa harapan ang yaong pari, at bumaba na mula sa entablado. Pagkababa ng pari ay umakyat sa entablado ang isang kawal ng guardia civil na lumakad magmula sa tabi ni Hen. Pedro de Pascua. Humarap din ito sa mga taong naroon, sunod inilabas at binuklat ang isang nakarolyong papeles. Mulang makapaghanda sa harap ay nagsimula na rin itong magsalita na may pabulyaw na parinig sa mga taong nagtitipon roon."Ang dangal na mabuhay para sa bayan, Timong," sagot naman sa kanya ni Anastacio, ang Trompetang Bulaklak. "May dangal rin ang mabuhay para sa ipinaglalaban. Ito ay hindi pa katapusan ng lahat dahil nagsisimula pa lamang ang tunay na labanan. Hangga't nabubuhay pa tayo ay kaya pa nating lumaban para sa kanila. Tipunin natin muli ang ating mga s
Huling Na-update : 2022-06-11Lahid Hemos Nateis
May kakaibang kapangyarihan at katangian kasing taglay ito. May katangian ang punyal na ito ang iwaksi ang kapangyarihan ng sinumang manggagaway na masasaksak nito. Kaya isa itong mainam na sandata noon ng datu ng mga Sanggito laban sa mga kalaban. Ngunit ang lahat ng mga makapangyarihang bagay na yari ng tao ay may natatanging butas at hindi matatagumpayang buuin kailanman. At ang butas na ito ay siyang nakakamanghang malaman.Dalawamput isang taon ako noong huling araw na pagiging tao ko kaya hanggang ngayon ay nasa edad parin akong dalawamput isa dahil sa pagiging bampira ko. Kaya naman, kung totoo man ang mga sinabi ng nakamaskara, magagawa niya pa rin ang kanyang hangaring mapuksa sa mundo ang lahat ng mga bampira sa pamamagitan ng pag aalay niya sa aking buhay. Matapos sabihin ng matandang babae ang mga salitang iyon, umalis na siya kasama ang datu at ang mga mandirigmang katutubo."Dahil ang ginawa kong paraan na tinawag na Hemos Nateis Necromania ay ang natatanging paraang nakit
Huling Na-update : 2022-06-12Lahid Sabik
"Naging magkaribal po pala kayo ni Ama noon, Tiyo Dado. Hindi ko naisip na nangyari ang bagay na iyon sa pagitan ninyong dalawa," may tuwang sabi ni Julian buhat sa bagong nalamang nakuha niya sa tiyuhin. Pagpasok nito sa pinto, sinilip muna ni Julian at tiningnan ang tiyuhin sa loob. Nang hindi makasilip ng malinaw ay naisipan na rin niyang pumasok sa loob. Pagpasok ng batang Guevarra ay bumungad sa kanya ang kadiliman nang napuntahan. May nadatnan siyang isang pababang hagdanan na gawa sa nalumang kahoy ng narra kaya bumaba siya agad dito. Nung pababa naman siya ay biglang may narinig siyang isang malakas na kalabog na ang tunog ay tila ba mula sa nagkauntugang mga mabibigat na bato na siyang yumugyog pa sa buong silid na iyon.Nalungkot ulit ang batang Guevarra dahil sa nakuha niyang tugon. Talagang nananabik siyang makita ulit ang maestro na dalawang taon na sa kanya nagtuturo. Nangungulila siya sa mga pangaral at sa mga ipinapakitang talento nito na ibinabahagi sa kanya sa araw-ar
Huling Na-update : 2022-06-13Lahid Entrada
Natigil lamang ito nang mabatid ng yaong ginoo ang pagpasok nina Andracio. Sa paglapit ng binatang encargador sa nakaupong lalaking ito, dito lamang niya nakita at nakilala ang maykatandaang mukha ng yaong ginoo na siyang walang iba kundi ang siyang pinuntahan roong kasamahang kawani. Kumuha siya ng isang telang ginawang basahan at nilinis ang loob ng naroong malaking bañera. Kanyang inayos rin ang mga nagulong silya doon at ipinidpid pa niyang lalo sa sulok na kinalalagyan ang lamesa. Sinindihan din niya ang mga ilawing lintera na nakasabit sa ilang mga bahagi ng mabatong dingdingan, at dito na ay nagpaliwanag na sa buong aposento. Nilinis din niya ang mga alikabok at mga sapot ng gagamba sa buong looban, at sa pagtanggal niya sa mga ito ay dito niyang natantong malayungib pala ang kanyang kinaroroonang aposento.Siya ay ang nakilala niyang patnugot ng diyaryong La Libertad at ang kawani ng La Indio Independencia na kilala sa bansag na Tukang Lawin. "Kanina ko lamang natanggap ang li
Huling Na-update : 2022-06-14Lahid Akusado
"Masusunod," tugon ng negrito na kinausap ni Ato sa mga paalalang ibinilin sa kanya. "Maraming salamat, kaibigan," dagdag pasalamat naman ng negrito. Batid ni Ato ang kagalangan at katapangan ng yaong kaharap na lalaki. Huminto naman sa paglakad ang mga lumabas na lalaki matapos ang sandali at isa-isa silang lumapit sa labindalawang silyang naroo't nakalagay sa gitna. Pagkatapos nito, lahat sila ay tumayo paharap sa dalawang nakaupong tribunal bilang mga akusado sa nasabing mga paratang.Kinuha niya ang isa sa tatlong lampara at sinindihan ito. Matapos umilaw ang hawak niyang lampara, tumuloy na rin si Andracio patungo sa bodega ng bahay kung saan naroon ang tanging lagusan pababa sa lihim na yungib, sa ilalim ng bahay, na siyang lugar sa pagtitipon. Alam niya rin batay sa pakiramdam na isa itong masunurin at mapagkatiwalaang tao."Halika, umupo ka," pag-anyaya nang umupo ng alguacil mayor sa kanyang pamangkin. Umupo naman ang binatang panauhin niya sa silyang nasa harap ng isang malaki
Huling Na-update : 2022-06-15
Pinakabagong kabanata
Lahid Keso
Isang araw na siyang hindi nakakain at sigurado akong nagugutom at nauuhaw na iyon sa madilim na kulungang doon. Kaya naisipan kong dalhan ang lalaki ng pagkain at tubig pagkatapos kong kumain. Pinilit ng tatlong tulisan na kunin ang aking dalang pera. Nanlaban ako kaya binubog nila ako upang makuha lamang ang kwaltang nais nilang kunin mula sa akin. Napagbatid din ni Pedro ang ilang nagsisidatingang mga tao roon; may ilang mga kababaihang nakasuot ng magaganda't magagarang traje de boda na naghahagikhikan pa sa isa't isa habang papasok sa loob ng mansyon at may nakikita rin siyang mga papasok na mga kalalakihan roon na nakasuot ng iba't ibang isitilo ng chachetta at pantalones na sa mga kilos at tindig ay kagalang-galang tingnan. "Alas siete na pala," anya ni Don Condrado sa sarili nang malaman na ang oras. Sa di malamang dahilan, tumigil ang mga tulisan, umalis na sinunod ang ninais ng napakagandang babaeng iyon. Wari ko, hindi yata nila matanggihan ang tila isang anghel na dilag ka
Lahid Fuente Maria
Suot ang maganda at gawa sa bulak na chachetta na itim na pinalooban niya ng puting polo at kurbatang itim, ay inayos ito ni Julian sa paglabas niya ng sinakyang karwahe. "Hindi na kailangan iyan, kaibigan," wika ng lalaking panauhin sa amin nang gumitla ito. Ang mga arko namang ito ay bumuo ng malalaking debatong kaha kung saan may mga butas na siyang ginagawang tanawan at lusutan ng mga bumabaril mula sa loob ng fuerte. Nabaliw ito dahil sa labis na pagnanasa nitong maging pinakatanyag na pintor sa bansa kaya halos ginugol na niya ang buong sarili sa pagpipinta ng kung anu-anong mga larawan. Tiningnan niya ang inventario doon kung tugma ba ang mga nakasulat ayon sa pagsusuring ginawa niya. "Natutuwa ako, Carmela, at masaya kang makilala sila," wika ni Natalia sa akin na may bakas ng tuwa sa kanyang mukha para sa akin. Alam niyang sa bayang ito magsisimula ang bukang liwayway ng aking bagong buhay. Ang alak ang nagbibigay gaan sa aking loob bukod sa isang pang likidong parehong nil
Lahid Camenao
"Iyon lang ang masasabi mo?" ang napabulalas na tanong ni Venancio, ang ama ni Sergio, bulalas man ngunit nasa mahinang tinig. Sa pagkakataong iyon ay para bang nalalasap sa dulo ng kanyang dila ang lamang matatamis nito na siyang napapalunok naman sa natitirang laway sa bibig niya. May sakit po kasi ngayon ang nanay ko at wala akong maiuuwi ngayon kung wala po akong mababaleng pera ngayon. akbo lang siya nang takbo, at habang hinihingal na ay may palingon-lingon niyang tinitingnan ang kanyang bandang likuran na tila ba may tinatakbuhan siyang di makita-kitang bagay sa lilim ng kadilimang naroon. Kumalam na ulit ang kanyang tiyan. "Hindi! Umalis ka na!" At sinipa si Clara ulit ng matabang donya. Nang matumba ang dalaga, kinuha siya bigla ng senyora, kapit ang kanyang suot na puting baro. Matagal lumipas ang pagkalam nito. Pinagpawisan na rin ang noo niya dala nang matinding nararamdamang gutom. Mulang siya ay magising ay inayos muna ni Graciela ang sarili niya, tumayo siya sunod at in
Lahid Katiwala
Ang lahat ng ito ay karaniwang ginagawa sa pabrika ni Andracio bilang isang encargador. Paulit ulit kong tinawag ang aking mga magulang ngunit pawang katahimikan lamang ang sumagot rito. Sa bahagi ring ito makikita ang isang malaking bodega, na may pintuang malahugis arko na may mga magagandang ukit na binubuo ng mga bulalak at mga ibon. Huminto ito sa tapat ng mansyon, at pagkalabas niya nang karwahe ay napansin niya kaagad sa may labasan ng casa ang mga nakaunipormeng puro Kastilang kawal ng mahistrado na buong tindig roon na nakabantay at walang bahid ni anumang damdaming makikita sa mga pagmumukha. At nang lumingon ako upang makita kung sino iyong tumambad sa akin ay doon ko natantong ako ay tama sa pagwari ko. Halos walang tao ang nasa mercado sa araw na iyon. "Bago natin ibalik ang mangkukulam na ito sa impyerno," wika ng padre sa lahat. Hindi dahil maulan at malamig kundi dahil ang mga manininda at negosyante sa pamilihang iyon ay mga ilang tagahanga at natulungang tao ni Don A
Lahid Otoridad
Nagpasalamat din si Julian sa kanila at tinanggap ng buong loob ang ibinigay ng mga babae sa kanya. Wala naman siyang ibang naisip na maaaring gawin upang matapos ang pagdudurusa ng lalaki--dulot ng matinding nararamdamang sakit--kaya dala ng awa ay pinatay niya ito sa pamamagitan ng pagdiin lalo ng nakatusok na kahoy sa dibdib. Marahil hindi pa alam ng mga taga Mansion Gliriceda ang pagkawala ng kanilang señorito o hindi rin napagbatid maging nang mga tauhang nagtratrabaho sa pabrikang pagmamay-ari nito.Nang mahagip bigla sa isipan ni Andracio ang pangalan ni Julian, naalala na naman niya muli ang isang bagay. Pitong lalaki ang kaagad natanaw niya na pumasok roon na pawang may mga bitbit pang mga mataas na uri ng armas.Ang lahat ng ito ay inalisan at tinanggalan niya ng alikabok, mga nakabiting agiw at dumi na apat na araw nang nalikom doon. Marahan siyang umakyat sa hagdanan, di inalintana ang madilim at makitid na mga hakbang, hanggang sa narating na nga niya ang tutok nito. "Ubos
Lahid Ang Sitio
Hindi ko mapipilit na sumagot siya sa akin sapagkat hindi naman niya ako kilala."Hindi ko ginustong mangyari ito sa akin. Hindi maaaring nilinlang ako noon ng aking kaibigang si Felina. Binuo ako ng isang bampirang nangangalang Mercedes,"ani pa niya sa akin. Hindi ko magawa ang makatayo mula sa pagkadapa ko sa lupa dahil nangangatog sa takot ang aking buong katawan. Kaya kailangan kong gumawa ng paraan para makatakas dahil kung hindi, tiyak mamamatay ako sa kamay ng aking kaaway na walang kalaban-laban. Tinuruan niya akong mamuhay ng karaniwan sa kabila ng sumpang aking dinadanas at sa hanggang tuluyan ko nang napigil ang aking pagkauhaw sa dugo ng tao. Kailangan na naming marating kaagad ang kuwebang iyon bago lumitaw ang kabilugan ng buwan dahil kung hindi, kutob ko, ay may masamang mangyayari. Buhat nga makahiga, binubulong ko lamang sa aking isip na iwala ang mga masasamang wari pero ang mga bakas pa rin ng takot ang tumatatak sa aking isipan. "Si Aurora talaga, kahit nakapag-asa
Lahid Cigarillos
Ang Serapica lang ang tanging masasakyan kung papatungo sa Dapitan kaya hindi maaaring hindi sumakay sa bapor na iyon ang mga nadakip na ilustrados. Wala akong winari simula nang lumisan ako kundi ang kalimutan ang lahat ng aking mga naranasan sa Santa Lucia. Sumunod naman ako sa kargador. Kakaiba ang aking naramdaman sa kanya na hindi ko alam kung bakit gusto kong alamin ang lalaking dumaan.Sumiklab naman ang galit sa pakiramdam ni Andracio nang marinig ang mga pahambog na ito mula sa taksil. Bumaba kami sa barko na dinaanan ang hagdanang yari sa makapal na tabla. Pagbanggit niya sa pangalan ng aking alila noon,naalala ko at pumasok muli sa aking wari ang kung papaano ko napatay si Mercedes. Sa marahang pagbaba ng yumao sa kanyang lupang himlayan, biglang naagaw ang pansin ni Julian nang may makita siyang isang babae na lumapit doon. Isang nahahating maskarang puti naman ang kanyang hawak hawak sa kaliwang kamay na siyang bigay rin sa kanya ni Delfina bago ito umalis, sapagkat ang ya
Lahid Obispo
Alam ni Padre Mariano na tama ang mga naging pahayag sa kanya ni Criscancio. Tanto ko, ang mahalagang pagpupulong na ito ay marahil tungkol sa mga alagad ng dilim na nagkalat na sa bansa na siya naman talagang pangunahing paksa ng lahat ng pulong. Walang ibang laman ang nasa isipan ng encargador habang siya'y nakasakay sa calesa kundi ang mga salitang natanggap niya sa dalaga. Hinablot ko ang kanyang munting katawan na siyang napunan ko ang pagkahulog mula sa aking mga bisig. Agad namang lumabas ang mag-amang Guevarra pagkatutok ng mga baril sa kanila, at pagkalabas ay walang anu-ano'y bigla na lamang tinadyakan at ginulpi ng dalawang lalaki si Don Armando. Nadarama agad ni Julian Guevarra ang paglusong ng matinding sakit sa kanyang ulo, pagkagising niya, tanghaling-tapat. Kinuha ko ang platong may lamang ulam at kanin at gamit ang kutsara ay pinasubo ko ito sa kanya. Ang punong manggagaway an gang makapangyarihan sa lahat ng mga manggagaway. Mula sa pagkakaupo sa cama ay tinunghan si
Lahid Sedulang Pula
Sa paglagak ng pangpitong basong may lamang vino, biglang natalos ni Andracio sa kanyang pandinig ang isang kilalang boses. Sila ang mga dayuhang kasabay kong naglayag, mga dayuhang una pa lamang tatapak sa isla na ipinangalan ng mga Kastila sa isang hari. Natatabunan naman ng malakas na kulog ang kanyang mga nagdudurusang sigaw sa pagtawag sa pangalan ng ama na sa bawat paggapang ay ang tanging nagagawa lamang niya. "Manuela, mag ingat ka. Baka nasasaktan mo na sa higpit ng pagkakayakap mo kay Carmela," ani ni tiyo sa babaneg yumakap sa akin. Mararamdaman naman pagkapasok sa doble puerte ang bayo ng malinis na hanging nanggagaling sa labas na umihip mula sa apat na malalaking bintanang naroon. "Alam mo namang may kakayahan akong hindi kayang gawin ng iba," sagot naman niya sa akin. Malapit lang naman ang pabrika sa kanyang bahay kaya nilakad lamang ni Andracio ang pagpunta rito. Pagkarinig sa yaong pangalan ay hindi na naghintay pa ang prayle at kanya nang sinamahan ang bata pabalik
