Mag-log inShare
Akusado
Huling Na-update:
2022-06-15 22:53:44Kaugnay na kabanata
Lahid Banyaga
Walang ibang naramdaman ang Bastong Loro kundi ang pagkabigla at pagkagulat matapos ang mga narinig niya. Nang dahil naman sa mga damdaming ito ay di na umimik pa si Andracio. Hindi talaga siya makapaniwala sa kanyang nalaman. Paulit-ulit na pumupukol sa kanyang isip ang ibinunyag ng matanda na patay na ang hinahanap niyang si Mateo Vicente. At ang nakakapagtaka pa ay sanggol pa lamang ito nung namatay kaya kung totoo ang sinasabi ng matanda ay malaking katanungan kay Andracio ngayon ang tunay na pagkatao ng kanyang nakilalang Mateo Vicente sa nakaraang pagpupulong sa Lampara noon. Sinundan ni Andracio ang itinurong daan sa kanya ng babaeng napagtanungan niya. Nadaanan pa niya sa pagsunod niyang ito ang ilang mga malalaking bahay na nakatirik sa gilid-gilid ng malawak na kalyeng iyon. Sa panuto ulit ng tagabasa, agad itinakip ng isa sa mga kawal ang isang kulay itim na pantabong tela sa mukha ni Don Condrado. Matapos matakpan ay hinawakan naman ng isa pang kawal ang ikutan ng rayos n
Huling Na-update : 2022-06-16Lahid Sino
“Mga kababayan ko,” pagsisimulang ani ng prayle matapos ang kagulat-gulat na tagpo sa harap ng mga tao. “Hindi natatapos sa kanya ang lahat ng ito! Ang pagiging bruha ay nananalaytay sa dugo. Alam kong mayroon pang mga kamag-anak ang bruhang ito na nandito sa ating bayan. Ang kamag-anak ng isang bruha ay mga bruha din dahil ang kadiliman ay dumadaloy sa kanilang pagkatao! Kaya upang mapuksa natin ng tuluyan ang mga ereheng ito, tulungan natin ang mga sibil at ipag-alam sa kanila ang mga kinaroroonan ng mga mangkukulam na mga ito! Damputin at ibalik natin sila sa impyernong pinananggalingan nila!,” bulalas pa ng prayle sa madlang naroon. At nang makaraang marinig ko ang isinumbat ng prayle sa lahat, naalala ko si Alana, ang kapatid ng namatay na bruha.“Talaga bang bruha si Alana, Ciano?” tanong ni tiya sa kanyang asawa. “Ano ka ba Dolores,” ani Tiyo Graciano. “Alam mo naman matagal nang naninilbihan sa atin si Alana. Siya pa nga ang nagbabantay palagi kay Carmelita.“Sino!?”“Alana Ma
Huling Na-update : 2022-06-17Lahid Pilosopo
Bigo akong makita sa gabing iyon ang aking ama. Hanggang sa naisipan ko nang umalis roon nang maubos ko na muli ang isang baso ng serbesa. "Ito ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay malakas at maliksi pa ako" pagkuwento pa ni Viktor.Siguro nga, wari ko, ay palipat-lipat ito nang tinutuluyan upang hindi mamatyagan ng mga manglilipol-bampira o kung sino mang gustong mapatay siya. At malubha pa ito. Naging kahinaan ko ang pagiging marupok ng isang tao. Hindi ko matanggap sa mga sandaling iyon na ako ay bigo sa pinapangarap. "Alam ko ,noon pa, na isang bampira si Carmela. Simula ng tumapak siya sa bahay na ito ay alam ko kung ano talaga siya. Kaya malugod kong tinatanggap ngayon ang pagtatanggal niyo sa akin bilang kasapi ng Sinag Araw!" pagsiwalat ni Dolores sa kanyang naramdaman na naghagolhol pa sa pag iyak habang hawak ang nawalan ng malay na asawa.Nahimlay na ako noon sa aking higaan, nanghihina, tumatanda, hindi na makagalaw at tanging hinihintay ko na lamang ay si kamatayan up
Huling Na-update : 2022-06-18Lahid Maximo
Dinaanan namin ang isang malawak na kalye. Napadaan kami sa plaza ng bayan at simbahan na sa mga oras na iyon ay napakamatao. Nadaanan rin namin ang pagawaan ng tabako na pagmamay-ari ng aking pamilya. Nagkaroon nang pagawaang iyon ang aking pamilya dahil namana ito nang aking ina mula sa kanyang amang isanng Instik.Hindi siya nagsalita. Wala kahit isang pagkilos ang kanyang ginawa. Sinidlan ko ang baso ng tubig mula sa dala kong pitsel at aking ipinadampi sa kanyang bibig ito. Nang magkilos siya dahil sa uhaw na uhaw, pinainom ko sa kanya ang buong baso ng tubig kahit nababasa siya sa pag-inom niya rito. Sinidlan kong muli ng tubig ang baso at ipinainom uli siya. Nang makita ni Eduardo na pinapalo ng sibil ang isang batang lalaki, agad itong bumaba at pinigilan nya ito. Nadala rin ako sa kaganapang iyon at napaiyak dahil sa bugso ng kalungkutan. Naalala ko din at napawari sa akin sa mga sandaling iyon ang aking yumaong mga magulang.Uminom naman siya ulit at parang unti-unti ay napawi
Huling Na-update : 2022-06-19Lahid Litis
At kasabay ng bumayong malamig na hangin, muling bumalik sa pagiging uwak ang nakatalukbong itim na babae. Pagkatapos makapagbalatkayo sa pagiging uwak ay iginapaspas niya ang kanyang mga maiitim at malalawak na pakpak sa himpapawid. Lumipad nang mabilis palabas sa dungawan patungo sa karimlan ng gabi at tuluyang iniwan ang kinitang lalaki mula sa camapanario ng Catedral de San Pablo. Ngunit, matapos ang ilang sandali, nabuwag naman ang bumalot na katahimikang ito nang bumungad at dumapo bigla sa isa sa mga dungawan ang isang maitim na ibon. Isa itong uwak---malaki, maiitim ang mga balahibo, maiitim din ang mga binti at kuko pati na ang matulis na tuka nito. Bumalik naman muli ang lalaki sa kanyang pinanggalingan---umalis na ng banoglawin at bumaba ng campanario-- bitbit sa isipan ang isang utos na kailangang magawa niya sa madaling panahon.Wala na yatang hagdan ang mas makitid pa kaysa sa hagdanang yari sa kahoy na molave ng campanario ng Catedral de San Pablo. Sa isang daa't sampu
Huling Na-update : 2022-06-20Lahid Paroa
Hinalikan ako ng matandanng babae sa pisngi. Ngumiti lang ako sa kanya. " Ako pala ang si Tiya Dolores mo, asawa ng iyong Tiyo Graciano, natutuwa rin ako at nakilala kita, Carmela," pagpapakilala niya sa kanyang sarili sa akin."Ikinagagalak ko rin po na kayo ay makilala, Tiya Dolores," ani ko sa kanya."Mahal?" pagtambad ni tiyo sa amin. "Ano ang inihanda mong pagkain ngayon sa amin?"“Carmela!,” isang pagtawag na yari sa malakas na bulong ang narinig ko mula sa kadilimang sulok ng hardin.Buhat sa pangyayaring iyon, buo na ang aking kaisipan. Hindi na ako dapat tumatakbo at nagtatago. Hindi ko hahayaang babalutin na lamang ako ng takot sa lahat ng sandali ng aking walang hanggang buhay. Hindi dapat masayang ang pagkamatay ng aking ina at ni Leopold.Walang iba ang nasa aking isipan ng marinig ko ito kundi ang buong pagtataka. Bahid sa mukha ni Pablo ang pagiging seryoso at ibang iba ito sa aking nakita kahapon na may kagalakan. Kinutoban ako sa kanyang sinabi na may halong pangamba da
Huling Na-update : 2022-06-21Lahid Bigkasin
Sumigaw si Manuela at Laura sa kaganapang iyon. Humihingi sila ng tulong."Pumunta ako noon sa Maynila upang makakuha pa ng mga impormasyon tungkol sa kinaroroonan ng aking ama. At sa kasamaang palad, nahulog ako sa patibong ng magaling ninyong Supremo. Tinulungan akong makatakas noon ni Agapito, ngunit nakita kami ng inyong Supremo. Pinili niyang ako ay makatakas subalit ang naging kapalit naman nito ay ang kanyang buhay," anya pa ni Natalia na may kalungkutan bigla sa kanyang tinig.Pinilit ni Estrella ang iakyat ang sarili pabalik sa sanga ngunit dahil sa bigat niya ay unti-unting nababali ang sangang kanyang kinakalabitan. Hindi alam ni Manuela ang gagawin sa sandaling iyon at nag-alala na baka mahulog ang kanyang kapatid sa mataas na puno. At hanggang bumitiw na ang sanga mula sa punuan at isang malakas na bali ang maririnig rito. Pagkabali nito ay nahuhulog naman si Estrella pababa sa matigas na lupa.“Carmela, nandirito ako dahil gusto kong dumalaw at kamustahin ka. Hindi ako m
Huling Na-update : 2022-06-22Lahid Batis ng Katotohanan
Ang batis ang iniingat-ingatang lihim ng kaharian iyon. May katangian ang batis na iyon na bigyan ng imortalidad ang sinumang uminom sa tubig na iyon. Hindi nagawang uminom ni Ambrosio sa batis na iyon dahil ipinagbabawal ito para sa mga katutubo sa kadahilanang ito ay sagrado.“Malakas, maimpluwensiya at matatalino ang ang haring namuno sa buong kahariang iyon na siyang ipinagmamalaki ng mga mamamayang namumuhay roon. Ang mga haring iyon ay sina Haring Roman Vesta,Haring Eric Faust, Haring Marcus Dracula at Haring Gustavo Perova. Mapayapa at matiwasay naman ang pamumuno sa kaharian ng mga haring ito kaya malago at mayaman ang buong Transylvania.May punto ang lalaki sa kanyang sinabi. Umaga iyon nang mangyari ang diumano ay unang pag atake ng bampira. Kung bampira man iyon, sa aking pagkakaalam, tiyak ay masusunog ito dahil sa sikat ng araw kaya hindi nito magagawang mamiktima sa oras na iyon. "Pangalawa," ani ni Agustin at bumunot na naman ng laman sa monedero. Inilabas niya ang isang
Huling Na-update : 2022-06-23
Pinakabagong kabanata
Lahid Keso
Isang araw na siyang hindi nakakain at sigurado akong nagugutom at nauuhaw na iyon sa madilim na kulungang doon. Kaya naisipan kong dalhan ang lalaki ng pagkain at tubig pagkatapos kong kumain. Pinilit ng tatlong tulisan na kunin ang aking dalang pera. Nanlaban ako kaya binubog nila ako upang makuha lamang ang kwaltang nais nilang kunin mula sa akin. Napagbatid din ni Pedro ang ilang nagsisidatingang mga tao roon; may ilang mga kababaihang nakasuot ng magaganda't magagarang traje de boda na naghahagikhikan pa sa isa't isa habang papasok sa loob ng mansyon at may nakikita rin siyang mga papasok na mga kalalakihan roon na nakasuot ng iba't ibang isitilo ng chachetta at pantalones na sa mga kilos at tindig ay kagalang-galang tingnan. "Alas siete na pala," anya ni Don Condrado sa sarili nang malaman na ang oras. Sa di malamang dahilan, tumigil ang mga tulisan, umalis na sinunod ang ninais ng napakagandang babaeng iyon. Wari ko, hindi yata nila matanggihan ang tila isang anghel na dilag ka
Lahid Fuente Maria
Suot ang maganda at gawa sa bulak na chachetta na itim na pinalooban niya ng puting polo at kurbatang itim, ay inayos ito ni Julian sa paglabas niya ng sinakyang karwahe. "Hindi na kailangan iyan, kaibigan," wika ng lalaking panauhin sa amin nang gumitla ito. Ang mga arko namang ito ay bumuo ng malalaking debatong kaha kung saan may mga butas na siyang ginagawang tanawan at lusutan ng mga bumabaril mula sa loob ng fuerte. Nabaliw ito dahil sa labis na pagnanasa nitong maging pinakatanyag na pintor sa bansa kaya halos ginugol na niya ang buong sarili sa pagpipinta ng kung anu-anong mga larawan. Tiningnan niya ang inventario doon kung tugma ba ang mga nakasulat ayon sa pagsusuring ginawa niya. "Natutuwa ako, Carmela, at masaya kang makilala sila," wika ni Natalia sa akin na may bakas ng tuwa sa kanyang mukha para sa akin. Alam niyang sa bayang ito magsisimula ang bukang liwayway ng aking bagong buhay. Ang alak ang nagbibigay gaan sa aking loob bukod sa isang pang likidong parehong nil
Lahid Camenao
"Iyon lang ang masasabi mo?" ang napabulalas na tanong ni Venancio, ang ama ni Sergio, bulalas man ngunit nasa mahinang tinig. Sa pagkakataong iyon ay para bang nalalasap sa dulo ng kanyang dila ang lamang matatamis nito na siyang napapalunok naman sa natitirang laway sa bibig niya. May sakit po kasi ngayon ang nanay ko at wala akong maiuuwi ngayon kung wala po akong mababaleng pera ngayon. akbo lang siya nang takbo, at habang hinihingal na ay may palingon-lingon niyang tinitingnan ang kanyang bandang likuran na tila ba may tinatakbuhan siyang di makita-kitang bagay sa lilim ng kadilimang naroon. Kumalam na ulit ang kanyang tiyan. "Hindi! Umalis ka na!" At sinipa si Clara ulit ng matabang donya. Nang matumba ang dalaga, kinuha siya bigla ng senyora, kapit ang kanyang suot na puting baro. Matagal lumipas ang pagkalam nito. Pinagpawisan na rin ang noo niya dala nang matinding nararamdamang gutom. Mulang siya ay magising ay inayos muna ni Graciela ang sarili niya, tumayo siya sunod at in
Lahid Katiwala
Ang lahat ng ito ay karaniwang ginagawa sa pabrika ni Andracio bilang isang encargador. Paulit ulit kong tinawag ang aking mga magulang ngunit pawang katahimikan lamang ang sumagot rito. Sa bahagi ring ito makikita ang isang malaking bodega, na may pintuang malahugis arko na may mga magagandang ukit na binubuo ng mga bulalak at mga ibon. Huminto ito sa tapat ng mansyon, at pagkalabas niya nang karwahe ay napansin niya kaagad sa may labasan ng casa ang mga nakaunipormeng puro Kastilang kawal ng mahistrado na buong tindig roon na nakabantay at walang bahid ni anumang damdaming makikita sa mga pagmumukha. At nang lumingon ako upang makita kung sino iyong tumambad sa akin ay doon ko natantong ako ay tama sa pagwari ko. Halos walang tao ang nasa mercado sa araw na iyon. "Bago natin ibalik ang mangkukulam na ito sa impyerno," wika ng padre sa lahat. Hindi dahil maulan at malamig kundi dahil ang mga manininda at negosyante sa pamilihang iyon ay mga ilang tagahanga at natulungang tao ni Don A
Lahid Otoridad
Nagpasalamat din si Julian sa kanila at tinanggap ng buong loob ang ibinigay ng mga babae sa kanya. Wala naman siyang ibang naisip na maaaring gawin upang matapos ang pagdudurusa ng lalaki--dulot ng matinding nararamdamang sakit--kaya dala ng awa ay pinatay niya ito sa pamamagitan ng pagdiin lalo ng nakatusok na kahoy sa dibdib. Marahil hindi pa alam ng mga taga Mansion Gliriceda ang pagkawala ng kanilang señorito o hindi rin napagbatid maging nang mga tauhang nagtratrabaho sa pabrikang pagmamay-ari nito.Nang mahagip bigla sa isipan ni Andracio ang pangalan ni Julian, naalala na naman niya muli ang isang bagay. Pitong lalaki ang kaagad natanaw niya na pumasok roon na pawang may mga bitbit pang mga mataas na uri ng armas.Ang lahat ng ito ay inalisan at tinanggalan niya ng alikabok, mga nakabiting agiw at dumi na apat na araw nang nalikom doon. Marahan siyang umakyat sa hagdanan, di inalintana ang madilim at makitid na mga hakbang, hanggang sa narating na nga niya ang tutok nito. "Ubos
Lahid Ang Sitio
Hindi ko mapipilit na sumagot siya sa akin sapagkat hindi naman niya ako kilala."Hindi ko ginustong mangyari ito sa akin. Hindi maaaring nilinlang ako noon ng aking kaibigang si Felina. Binuo ako ng isang bampirang nangangalang Mercedes,"ani pa niya sa akin. Hindi ko magawa ang makatayo mula sa pagkadapa ko sa lupa dahil nangangatog sa takot ang aking buong katawan. Kaya kailangan kong gumawa ng paraan para makatakas dahil kung hindi, tiyak mamamatay ako sa kamay ng aking kaaway na walang kalaban-laban. Tinuruan niya akong mamuhay ng karaniwan sa kabila ng sumpang aking dinadanas at sa hanggang tuluyan ko nang napigil ang aking pagkauhaw sa dugo ng tao. Kailangan na naming marating kaagad ang kuwebang iyon bago lumitaw ang kabilugan ng buwan dahil kung hindi, kutob ko, ay may masamang mangyayari. Buhat nga makahiga, binubulong ko lamang sa aking isip na iwala ang mga masasamang wari pero ang mga bakas pa rin ng takot ang tumatatak sa aking isipan. "Si Aurora talaga, kahit nakapag-asa
Lahid Cigarillos
Ang Serapica lang ang tanging masasakyan kung papatungo sa Dapitan kaya hindi maaaring hindi sumakay sa bapor na iyon ang mga nadakip na ilustrados. Wala akong winari simula nang lumisan ako kundi ang kalimutan ang lahat ng aking mga naranasan sa Santa Lucia. Sumunod naman ako sa kargador. Kakaiba ang aking naramdaman sa kanya na hindi ko alam kung bakit gusto kong alamin ang lalaking dumaan.Sumiklab naman ang galit sa pakiramdam ni Andracio nang marinig ang mga pahambog na ito mula sa taksil. Bumaba kami sa barko na dinaanan ang hagdanang yari sa makapal na tabla. Pagbanggit niya sa pangalan ng aking alila noon,naalala ko at pumasok muli sa aking wari ang kung papaano ko napatay si Mercedes. Sa marahang pagbaba ng yumao sa kanyang lupang himlayan, biglang naagaw ang pansin ni Julian nang may makita siyang isang babae na lumapit doon. Isang nahahating maskarang puti naman ang kanyang hawak hawak sa kaliwang kamay na siyang bigay rin sa kanya ni Delfina bago ito umalis, sapagkat ang ya
Lahid Obispo
Alam ni Padre Mariano na tama ang mga naging pahayag sa kanya ni Criscancio. Tanto ko, ang mahalagang pagpupulong na ito ay marahil tungkol sa mga alagad ng dilim na nagkalat na sa bansa na siya naman talagang pangunahing paksa ng lahat ng pulong. Walang ibang laman ang nasa isipan ng encargador habang siya'y nakasakay sa calesa kundi ang mga salitang natanggap niya sa dalaga. Hinablot ko ang kanyang munting katawan na siyang napunan ko ang pagkahulog mula sa aking mga bisig. Agad namang lumabas ang mag-amang Guevarra pagkatutok ng mga baril sa kanila, at pagkalabas ay walang anu-ano'y bigla na lamang tinadyakan at ginulpi ng dalawang lalaki si Don Armando. Nadarama agad ni Julian Guevarra ang paglusong ng matinding sakit sa kanyang ulo, pagkagising niya, tanghaling-tapat. Kinuha ko ang platong may lamang ulam at kanin at gamit ang kutsara ay pinasubo ko ito sa kanya. Ang punong manggagaway an gang makapangyarihan sa lahat ng mga manggagaway. Mula sa pagkakaupo sa cama ay tinunghan si
Lahid Sedulang Pula
Sa paglagak ng pangpitong basong may lamang vino, biglang natalos ni Andracio sa kanyang pandinig ang isang kilalang boses. Sila ang mga dayuhang kasabay kong naglayag, mga dayuhang una pa lamang tatapak sa isla na ipinangalan ng mga Kastila sa isang hari. Natatabunan naman ng malakas na kulog ang kanyang mga nagdudurusang sigaw sa pagtawag sa pangalan ng ama na sa bawat paggapang ay ang tanging nagagawa lamang niya. "Manuela, mag ingat ka. Baka nasasaktan mo na sa higpit ng pagkakayakap mo kay Carmela," ani ni tiyo sa babaneg yumakap sa akin. Mararamdaman naman pagkapasok sa doble puerte ang bayo ng malinis na hanging nanggagaling sa labas na umihip mula sa apat na malalaking bintanang naroon. "Alam mo namang may kakayahan akong hindi kayang gawin ng iba," sagot naman niya sa akin. Malapit lang naman ang pabrika sa kanyang bahay kaya nilakad lamang ni Andracio ang pagpunta rito. Pagkarinig sa yaong pangalan ay hindi na naghintay pa ang prayle at kanya nang sinamahan ang bata pabalik
