All Chapters of Secunda Vita: Chapter 51 - Chapter 60

"Kayo na ang bahalang maglinis ng mga kalat, ha," sabi ko dun sa mga tagapagsilbi at yumuko lang sila bago nagsimulang ligpitin ang ilang kalat sa labas. Dito sa loob ng bahay ay nag-iinuman pa sina Señor Manuel, Señor Galicia, Don Danilo, Gavino, at Lino. Sina Berto at Agustino ay kakauwi lang din kasama 'yung mga asawa nila. Gabi na at hindi dapat sila magpalalim pa ng gabi. Si Tito GH, nagbigay lang siya ng message kanina then kinailangan niya na ring makabalik sa Maynila.Nakakapagod... pero ang saya.After the wedding, ang dami pang activities na naganap sa reception. As in bihira lang yata akong nakaupo. Puro sayawan, message and soooo many activities na hindi ko na alam kung ano na ang mga pinanggagagawa namin ni Lino. Feeling ko, pinagtitripan lang nila kami."Narito na pala ang misis ni Doktor Fuentes," ani Señor Manuel na mukhang lasing na kaya natawa na lang ako. Until now, kinikilig ako kapag sinasabing misis ako ni Lino. Gosh! "

"Hindi ito katanggap-tanggap, Magnus," ani Ama kaya napalunok na lang ako sa kaba. Nakakatakot naman kasi talaga siya."Kahit ako'y hindi natutuwa dahil sa ginawa ng mga bata, Esteban. Ngunit nangyari na. Ano pa ba ang ating magagawa?" tanong naman ni Señor Magnus."Nais kong muli silang magpakasal dito sa Espanya," sabi ni Ina sabay tingin sa'kin kaya agad akong umiwas.Mas nakakakaba palang mamanhikan kapag kasal na kaysa sa mamanhikan para magpakasal. Disappointed silang lahat sa'min ni Lino pero wala naman na silang magagawa. 'Yun nga lang, parang nasira ko yata ang image ni Lino sa parents ko. Ayaw nilang tumanggap ng explanation e kaya kanina pa kami tahimik ni Lino dito sa upuan at pinapanood lang silang mag-usap.Nalaman kong magkakompetensya pala sina Señor Magnus at Ama lalo pa't pareho silang may ospital dito sa Espanya. Mula sa grandparents namin ni Lino, hindi na sila nagkasundo. Madalas ding nasa ospital nila si Lino kaya hindi

Nang matapos ang dinner, nasa sala naman kami para ipagpatuloy ang usapan. Nandito ako sa gilid, nakatayo habang pinagmamasdan ang apat na magulang na parang hindi talaga natutuwa sa pinag-uusapan nila. Hindi kasi sila ngumingiti."Ayos ka lang?" tanong ni Lino nang lapitan niya ako rito sa gilid.Napahalukipkip ako. "Bakit hindi nila makuhang maging masaya para sa'tin? Ang tanda na natin para rito, Lino." Wala rito si Ate Lluvia. Wala tuloy akong kakampi maliban kay Lino."Unawain na lamang natin sila. Hindi rin madali para sa iyong magulang na bigla na lamang nilang malalaman na ikaw ay kasal na lalo pa't matagal na panahon ka rin nilang pinrotektahan. Isa pa, isa kang babae, Liwan. Pakiramdam nila'y ninakaw kita."Napabuntong-hininga na lang ako at napatingin sa kanya. Mabuti at nandito siya para ipaliwanag sa'kin ang mga ganitong bagay."Pero may sarili naman akong desisyon para pakasalan ka, 'di ba?"Ngumiti siya at tumango. "Wala kang

"Hindi mo naman kailangang bantayan araw-araw ang resto mo," mahinahong sabi ni Ate Lluvia kaya napabuntong-hininga na lang ako.Makikisuyo sana ako na dun muna siya habang hindi pa maayos ang lakad ko. Bukas, makakabalik naman na ako. Si Lino kasi, hindi ako tinantanan kagabi."Bakit pala hindi ka makakaalis dito?" tanong niya pa. Nandito kami ni Ate sa salas at dito na muna ako iniwan ni Lino kanina hanggang sa dumating si Ate Lluvia at Juan Felipe.Nilalaro niya si Juan Felipe sa hindi kalayuan para makapag-usap muna kami ni Ate Lluvia and tapos na rin naman na kami magbreakfast. Masarap kayang gumising na masarap ang luto at masarap ang nagluto."Ang sakit ng mga hita ko," sabi ko kaya bahagya siyang natawa."Nakatulog ka man lang ba? Tila malalim ang iyong mga mata ngunit masaya akong makita na hindi na iyan malungkot," nakangiting sabi niya kaya napangiti ako at tumango.First time na may magsabi sa'kin na masaya na ang mga mata ko.

Nang matapos kaming kumain ay hinanda ko na iyong mga isosoot niya and everything at feel na feel kong asikasuhin siya. Ewan pero ang saya niyang pagsilbihan. Kaso nang paalis na siya, bigla akong nalungkot. Nagpigil pa ako ng luha nang ihatid ko siya ng tingin. Sana hindi niya nakita. Bakit ba nagiging emotional ako ngayon? Namimiss ko agad si Lino.To distract myself, I decided to clean the house, rearrange some things here because Lino told me not to go to resto for now. I need some rest but... what is rest without him? Kaya ginawa ko lang busy ang sarili ko. Wala rin akong malaro kasi iyong asong napulot ko ay sinurrender ni Lino sa isang pet shop para makahanap na rin ng ibang owner. Baka raw kasi makasama sa'kin dahil hindi ko alam kung saan iyon galing. Hindi pa nagdadalawang oras na wala si Lino nang magpiano naman ako at dumating siya. Tinabihan niya ako kaya agad akong napatingin sa kanya. Mabilis ko siyang niyakap na para bang ang tagal niyang nawala. "Bakit nandit