"Kayo na ang bahalang maglinis ng mga kalat, ha," sabi ko dun sa mga tagapagsilbi at yumuko lang sila bago nagsimulang ligpitin ang ilang kalat sa labas. Dito sa loob ng bahay ay nag-iinuman pa sina Señor Manuel, Señor Galicia, Don Danilo, Gavino, at Lino. Sina Berto at Agustino ay kakauwi lang din kasama 'yung mga asawa nila. Gabi na at hindi dapat sila magpalalim pa ng gabi. Si Tito GH, nagbigay lang siya ng message kanina then kinailangan niya na ring makabalik sa Maynila.
Nakakapagod... pero ang saya.
After the wedding, ang dami pang activities na naganap sa reception. As in bihira lang yata akong nakaupo. Puro sayawan, message and soooo many activities na hindi ko na alam kung ano na ang mga pinanggagagawa namin ni Lino. Feeling ko, pinagtitripan lang nila kami.
"Narito na pala ang misis ni Doktor Fuentes," ani Señor Manuel na mukhang lasing na kaya natawa na lang ako. Until now, kinikilig ako kapag sinasabing misis ako ni Lino. Gosh! "
Kinaumagahan, sumakay na kami sa barko at nakasabay pa namin sina Miranda na pauwi na rin sa Maynila."Kamusta ang unang gabi bilang mag-asawa?" tanong ni Miranda sa'kin at nandito kami sa deck ng barko, sa may gilid. Tinakasan ko muna si Lino sa nirentahan naming silid dito. Umaga ngayon kaya ibinibilad ni Miranda ang baby boy nila ni Lucio."Wala. Natulog lang kami," natatawang sagot ko na kinakunot ng noo niya. Bumuntong-hininga ako. "Nakakapagod pala ang ikasal pero ang saya. I mean, pakiramdam ko, nananaginip pa rin ako," dagdag ko kaya napangiti siya at tumango."Ganyan din naman ako noon, Mon. Huwag kang mag-alala, masasanay ka rin. Kung mahal mo na si Lino, tiyak na mas mamahalin mo ang inyong magiging anak," aniya sabay halik sa noo ng anak niya kaya napangiti ako. Ang cute nila! "Wala pa ba kayong planong magkaanak agad?" she asked."Hindi ko alam," nagkibit-balikat ako. Parang gusto kong kami muna ni Lino. Pero mukhang gusto niya na magkaanak.
"Hindi ito katanggap-tanggap, Magnus," ani Ama kaya napalunok na lang ako sa kaba. Nakakatakot naman kasi talaga siya."Kahit ako'y hindi natutuwa dahil sa ginawa ng mga bata, Esteban. Ngunit nangyari na. Ano pa ba ang ating magagawa?" tanong naman ni Señor Magnus."Nais kong muli silang magpakasal dito sa Espanya," sabi ni Ina sabay tingin sa'kin kaya agad akong umiwas.Mas nakakakaba palang mamanhikan kapag kasal na kaysa sa mamanhikan para magpakasal. Disappointed silang lahat sa'min ni Lino pero wala naman na silang magagawa. 'Yun nga lang, parang nasira ko yata ang image ni Lino sa parents ko. Ayaw nilang tumanggap ng explanation e kaya kanina pa kami tahimik ni Lino dito sa upuan at pinapanood lang silang mag-usap.Nalaman kong magkakompetensya pala sina Señor Magnus at Ama lalo pa't pareho silang may ospital dito sa Espanya. Mula sa grandparents namin ni Lino, hindi na sila nagkasundo. Madalas ding nasa ospital nila si Lino kaya hindi
"Pasensya na. Nais lang naming maprotektahan ka," sabi ni Ate Lluvia matapos ang ilang sandaling katahimikan."Salamat po. Naiintindihan ko naman." but just because I understand it doesn't mean that it didn't hurts me."Bueno, kamusta naman ang bagong kasal? May nangyari na ba?" tanong niya pa na parang nang-aasar kaya bahagya akong natawa at nagpunas ng luha. "Ilang linggo rin kayong magkasama sa barko."Umiling ako. "Wala pa pong nangyayari. Birhen pa rin ang iyong kapatid." bwisit kasing Lino 'yan. Nandun na e. Ipapasok niya na lang tapos biglang natakot na baka mamatay ako sa panganganak. Sobrang advance niya mag-isip! Nakakahighblood!Natawa si Ate Lluvia at hinampas ako ng unan sa mukha. "Mahina pala ang iyong alindog, Lux!" tawa niya kaya napabangon ako sabay buntong-hininga."Ate Lluvia, natatakot kasi si Lino na baka raw mamatay ako sa panganganak. Baka raw kasi magkaroon kami ng kambal kasi nasa dugo nila iyon," malungkot na sabi ko kaya
Nang matapos ang dinner, nasa sala naman kami para ipagpatuloy ang usapan. Nandito ako sa gilid, nakatayo habang pinagmamasdan ang apat na magulang na parang hindi talaga natutuwa sa pinag-uusapan nila. Hindi kasi sila ngumingiti."Ayos ka lang?" tanong ni Lino nang lapitan niya ako rito sa gilid.Napahalukipkip ako. "Bakit hindi nila makuhang maging masaya para sa'tin? Ang tanda na natin para rito, Lino." Wala rito si Ate Lluvia. Wala tuloy akong kakampi maliban kay Lino."Unawain na lamang natin sila. Hindi rin madali para sa iyong magulang na bigla na lamang nilang malalaman na ikaw ay kasal na lalo pa't matagal na panahon ka rin nilang pinrotektahan. Isa pa, isa kang babae, Liwan. Pakiramdam nila'y ninakaw kita."Napabuntong-hininga na lang ako at napatingin sa kanya. Mabuti at nandito siya para ipaliwanag sa'kin ang mga ganitong bagay."Pero may sarili naman akong desisyon para pakasalan ka, 'di ba?"Ngumiti siya at tumango. "Wala kang
Maingat na tinanggal ni Lino iyong lace ng damit ko kaya lumuwag na ang soot ko. Pati mga kaartehan sa buhok ko, kung saan-saan niya na lang tinatapon."Aray!" sambit ko nang sumabit dun sa tali iyong buhok ko. Natigil tuloy si Lino sa paghalik sa'kin. "Sandali," sabi ko pa habang tinutulungan siyang magtanggal ng tali ng buhok ko. Bakit ba naman kasi ganito ang hairstyle nila sa bride? Ginawa naman nilang malaking sombrero ang buhok ko."Dahan-dahan lang, Liwan. Baka masaktan ka," aniya nang mapansing nagmamadali ako.Nang matanggal ko lahat ng meron ako sa buhok, agad niya na naman akong sinunggaban ng halik at naramdaman ko na lang na nawawalan na ako ng damit. Napalunok ako nang halikan niya ang balikat ko habang nasa ibabaw ko pa rin siya. Tumigil lang siya nang hawakan ko ang damit niya at tanggalin iyon then balik na naman siya sa ginagawa niya hanggang sa wala na akong soot at siya ay half-naked pa rin. Hindi ko gaanong makita nang malinaw ang katawan ni
"Hindi mo naman kailangang bantayan araw-araw ang resto mo," mahinahong sabi ni Ate Lluvia kaya napabuntong-hininga na lang ako.Makikisuyo sana ako na dun muna siya habang hindi pa maayos ang lakad ko. Bukas, makakabalik naman na ako. Si Lino kasi, hindi ako tinantanan kagabi."Bakit pala hindi ka makakaalis dito?" tanong niya pa. Nandito kami ni Ate sa salas at dito na muna ako iniwan ni Lino kanina hanggang sa dumating si Ate Lluvia at Juan Felipe.Nilalaro niya si Juan Felipe sa hindi kalayuan para makapag-usap muna kami ni Ate Lluvia and tapos na rin naman na kami magbreakfast. Masarap kayang gumising na masarap ang luto at masarap ang nagluto."Ang sakit ng mga hita ko," sabi ko kaya bahagya siyang natawa."Nakatulog ka man lang ba? Tila malalim ang iyong mga mata ngunit masaya akong makita na hindi na iyan malungkot," nakangiting sabi niya kaya napangiti ako at tumango.First time na may magsabi sa'kin na masaya na ang mga mata ko.
Bumalik ako sa resto pero halos wala rin naman akong nagawa kasi inaantok ako. Gusto kong matulog pero hindi p'wede. Ginawa kong abala ang sarili ko. Tumulong ako sa kusina, sa counter and anything. Para na akong nag-all around staff dito pero inaantok pa rin ako.Napapaisip na rin ako kung buntis ako e. Kaso wala pa ritong pregnancy test so baka mauna pa si Lino makaalam na buntis ako kaysa sa sarili ko. Kaninang umaga, nahihilo ako at naduduwal. Higit isang linggo na rin ang lumipas since Lino and I had sex. Ito na ba iyon?"Kapag dumaan si Lino, sabihin mo, dumiretso na siya sa bahay kasi pupunta muna ako kay Ate Lluvia. Baka magkasalisihan kami," tugon ko kay Portia, manager namin. Tumango naman siya kaya umalis na ako at pinuntahan na si Ate Lluvia.Tuwang-tuwa siya nang makita ako. Palagi naman siyang natutuwa kapag nakikita ako pero nitong mga nakaraang araw, simula nang bumalik ako galing Pilipinas, kung ituring niya ako, para akong barbie doll na gusto
Nang matapos kaming kumain ay hinanda ko na iyong mga isosoot niya and everything at feel na feel kong asikasuhin siya. Ewan pero ang saya niyang pagsilbihan. Kaso nang paalis na siya, bigla akong nalungkot. Nagpigil pa ako ng luha nang ihatid ko siya ng tingin. Sana hindi niya nakita. Bakit ba nagiging emotional ako ngayon? Namimiss ko agad si Lino.To distract myself, I decided to clean the house, rearrange some things here because Lino told me not to go to resto for now. I need some rest but... what is rest without him? Kaya ginawa ko lang busy ang sarili ko. Wala rin akong malaro kasi iyong asong napulot ko ay sinurrender ni Lino sa isang pet shop para makahanap na rin ng ibang owner. Baka raw kasi makasama sa'kin dahil hindi ko alam kung saan iyon galing. Hindi pa nagdadalawang oras na wala si Lino nang magpiano naman ako at dumating siya. Tinabihan niya ako kaya agad akong napatingin sa kanya. Mabilis ko siyang niyakap na para bang ang tagal niyang nawala. "Bakit nandit
"You told me to ask about Lucio Dela Sierra," ani Fourth kaya napatingin ako sa kanya.Parehong namumuo ang mga luha namin. Ako, pabigat nang pabigat ang dibdib ko."He's one of our grandparents and he's the owner of that ring. I called Lolo, Dad's father, and I asked him about Lucio Dela Sierra. How did you know about him?" he asked me.Napangiti lang ako at umiling. Muntik ko nang paghiwalayin sina Miranda at Lucio kasi akala ko, sila talaga ni Lino ang nakatakda. Kung nagkataon, sina Third pala ang mawawala."Why are you giving that ring to Lemon if that belongs to Lolo Lucio?" Lui asked.Ngumiti ulit ako habang si Fourth ay naguguluhan na. "Binigay 'to ng isang babae kay Lucio, tama ba?" tanong ko na tinanguan ni Fourth."Liwan?" tanong ni Fourth pero hindi ako kumibo. "That's her name, according to Lolo but how did you know?""Bakit sinabi mong akin 'to?" tanong ko pa sabay punas ng luha."Actually, pinasangla raw 'yan nun
Nagpaalam ko kay Mama na pupunta ako sa bahay nina Third kasi gusto ko na talaga siyang madalaw. Ang dami kong kuwento sa kanya kahit alam kong hindi niya naman na ako maririnig. Naninibago rin ako sa labas kasi ngayon lang ulit ako makakalabas matapos ang ilang buwang pagkukulong sa bahay."What are you doing here?" tanong ko nang makasalubong ko si Lui papasok ng bahay nina Fourth. Nagulat pa siya nang makita ako.Siguro kasi, mukha na akong zombie sa laki ng eyebags ko. Because I can't sleep while thinking a lot of things. Kailangan ko pang magtake ng sleeping pills."To see you too?" Lui said, confused. "Seriously, we miss you, Lemon," nakangiting sabi niya pa kaya bahagya akong natawa."Palagi kang tumatawag. 'Di ka ba nag-sasawa?" nagpatuloy na ako sa paglalakad papasok at sinalubong kami ng ilang kasambahay. For sure, panay kulit lang sa'kin si Lui dahil ganun naman si Third, binibilin niya ako sa mga kaibigan niya."Who would, though? Ang s
Ang dami kong tanong at hindi ko alam kung saan ako magsisimula pero sa tingin ko, mas mapapabilis ako kung hahanapin ko muna si Tito GH online. Of course, he will be part of the Philippine history at gulat na gulat ako nang malamang totoo nga siya. Pero buhay niya lang ang nalaman ko.Walang tungkol kay Liwan o Lux.Hindi ba ako totoo? Gosh!Tumigil lang ako sa pagreresearch nang makipagvideo call naman sa'kin si Lolo, tatay ni Papa and he's in Spain."Hi, Lolo!" bati ko nang sagutin ko ito. Sumandal ako sa swivel chair ko at pilit na ngumiti. He's nice naman pero hindi kami ganun kaclose.Ngumiti siya at kumaway. Matanda na si Lolo pero nakakalakad pa naman. Bibihira lang ito makatawag sa'min. Kung tatawag man, para lang mangulit na doon na kami tumira sa Spain. Wala kasing mamamahala ng ospital dun na maiiwan niya kundi si Papa. E, I prefer to stay here pa naman. At si Mama, nandito rin ang trabaho niya."Hi, Lemon! How are you there?" he
"Anyway, magsisimula na," pagbabago ng usapan ni Misty kasi nahalata niya yatang hindi ako komportable. Day by day, nagiging matalas ang pandama ni Misty sa mga kaibigan niya."Oh? Napanood ko na 'yan e," natatawang sabi ni Jack nang mag-simula na ang palabas. U and Me 4ever ni Torn. Hindi ko pa 'yan natapos. Usapan namin ni Third, sabay naming tatapusin iyan bilang suporta na rin kay Torn. Pero wala na siya. Parang hindi ko kayang tapusin."Maganda 'yan. Natapos mo na, Lemon?" tanong sa'kin ni Ate Aida kaya umiling ako habang nakatingin sa screen.Iba pa rito ang itsura ni Torn. Mas naging macho siya tingnan ngayon kaysa noon. Nakita ko kasi siya noong nagvideo call kami."Panoorin mo. Nakakakilig daw. Hindi ko pa natapos," dagdag ni Ate Aida.Pilit akong ngumiti at tumango kahit na nagfaflash back sa'kin ang moment namin ni Third noong sinabayan namin sina Torn sumayaw then we turned off the TV and began dancing with our background music moon riv
Nandito ako sa sala, nakaupo sa couch habang nakataas ang dalawang paa. Tinawagan ko si Torn pero matagal bago niya sinagot. Busy siguro. Nagulat pa siya nang makita ako. Nakikita ko sa likod niyang maraming tao. Fans ba 'yun? Nakafacemask and faceshield silang lahat."Lemon! Is this real?" gulat niyang tanong. Malamang, nagtataka siya kung bakit ilang buwan ko siyang hindi tinawagan. Alam niya na kaya ang nangyari kay Third?Pilit akong ngumiti at tumango. "How are you? I think you're busy there," sabi ko kasi ang daming tao sa bandang likod niya. Ayoko namang makaabala."Not that much. So how are you? You were not sending me any message for months," natatawang sabi niya. Mukhang wala nga siyang alam sa nangyayari."I'm sorry. There's a lot of happenings these past few months," napapakunot-noong sabi ko na lang. Tumayo ako at naglakad papunta sa pool area because I need to breath. "This is weird but if you're busy, just tell me. I can---""Say it,
"Ako na diyan, Lemon," rinig kong sabi ni Ate Aida at hindi na rin ako kumontra pa.Hinayaan ko na lang siyang ipagtimpla ako ng gatas. Kami lang ang nandito sa kusina. Si Ate Amy kasi, umuwi na muna noong nagkaroon ng balik-probinsya program at nag-paiwan si Ate Aida at Kuya Leo."Buti naman, nakalabas ka na," sabi ni Ate Aida sabay abot sa'kin ng basong may gatas. Naupo ako sa mataas na upuan at pilit na ngumiti. "Kamusta?" tanong niya pa.Napayuko ako at nagkibit-balikat. Ilang araw na rin pala akong nagkukulong sa k'warto ko kasi hindi ko matanggap ang nangyayari. Wala talaga si Third. Nakausap ko ulit si Doctor Montelibano na Doctor pala sa ospital nina Fourth. Tinawagan niya ito noong gabing nagbreak down ako sa harap nila ni Lui.Sabi ni Doc, normal lang naman daw na magbreak down ako pero kailangan kong kontrolin ang sarili ko sa mga impormasyong nakukuha ko para hindi ako nabibigla lalo pa't kakagising ko lang. But what can I do?I asked f
May mga bagay na akala natin, nagtapos na. Iyon pala'y panibagong simula na naman ang kahaharapin natin. Minsan, nakakapagod na rin ang paulit-ulit pero may pagpipilian naman tayo kung gusto nating ituloy, baguhin o tapusin ang bagay na iyon.Habol hininga ako nang tuluyan akong magising. Pakiramdam ko, sobrang tagal kong hindi huminga. Napaubo pa ako at gusto ko man maupo, hindi ko magawa dahil sobrang nanghihina ang buong katawan ko. Parang ngayon lang ako nagkaroon ulit ng buhay matapos ang napakahabang pagkakahimlay."Miss Lemon!" sambit ng isang babae na hindi ko na napagmasdan nang maayos kasi nanlalabo pa rin ang paningin ko at muli na naman akong nakatulog.Nang magising ulit ako, kalmado na ang heartbeat ko, parang maayos na ulit. Wala na iyong maiingay na tunog kanina na nagmumula yata sa mga makina."Lemon," sambit na naman ng isang babae. Matagal ko siyang tinitigan kasi nanlalabo pa ang paningin ko. "My God, you're now finally awake," nag-aal
"¿Crees que soy estúpida?" (Do you think I'm stupid?) galit na tanong ko kaya napapikit na naman siya. Naramdaman ko na lang ang paghawak ni Vino sa kamay ko. "Bitawan mo 'ko, Vino," mahinang sabi ko nang hindi inaalis sa lalaki ang mga tingin ko."Hindi magugustuhan ni Lino kapag nadungisan ng dugo ang mga kamay mo," pagpapakalma niya sa'kin."Wala siya rito. Kaya gagawin ko kung ano ang gusto kong gawin," sabi ko pa. "Ahora dime, ¿fue Romano?" (Now tell me, was it Romano?) pansin kong natigilan iyong lalaki pero bumalik pa rin siya sa pag-arte. Imposibleng si Kuya Quen kasi si Romano ang nakakasama niya. "Ayaw mo talagang magsalita ha. Napipikon na ako sa'yo," inis na sabi ko kaya ididiin ko sana iyong bote sa panga niya pero tumingala siya."¡Bien bien! Te diré. ¡Es Romano! ¡Solo prométeme que nos protegerás a mí y a mi mamá!" (Okay, okay! I'll tell you. It's Roman
Hindi ko na namalayan na sa paglipas ng mga araw at patagal nang patagal ang paghahanap namin ni Vino sa pumatay kay Lino, tuluyan ko na ring nakikilala sina Kuya Quen at Romano. Napapadalas din ako sa pagsama kay Ama sa ospital.Ang palusot ko, gusto kong gawing busy ang sarili ko pero ang totoo, kailangan kong pagmasdan ang kilos nina Kuya Quen at Romano na nandun din pala sa ospital namin nagtrabaho. Doon na siya nalipat.Hindi kasi alam nina Ama at Quen kung bakit ko sinuntok noon si Romano.Dahil sa ginagawa ko, nagiging close na kami ni Ama. Para niya na akong assistant doon pero hindi regular because I need to go to my resto. Nakilala ko na rin si Kuya Quen na mukhang pure ang pinakikita sa'min.Si Romano, ewan ko ba pero parang nilalapit niya ang sarili niya sa'kin. Parang sinasamantala niyang wala na si Lino. Kaya nagdududa talaga ako sa kanya. Umpisa pa lang, duda na ako sa kanya. Noon pa man, madalas na siya sa resto ko. Parang stalker but I ch