“คุณ”ลูน่าไม่ได้พูดอะไรอื่นอีกเมื่อเห็นว่าเป็นโจชัวที่เข้ามาเธอปิดประตูห้องและยืนพิงประตู เธอมองเขาอย่างเย็นชา “นี่ก็ดึกแล้วนะคะ คุณมาทำอะไรที่นี่แทนที่จะอยู่กับภรรยาล่ะคะคุณลินช์”การที่โจชัวรู้ที่อยู่ของเธอได้ไม่ทำให้เธอกังวลยังไงซะ ด้วยอิทธิพลของเขา การหาว่าเธออยู่ที่ไหนก็ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปากโจชัวเอนหลังพิงโซฟาด้วยสีหน้าค่อนข้างพึงพอใจเขาเห็นการตอบสนองของเธอ ตอนที่ลูน่ายังไม่รู้ว่าใครเป็นคนเข้ามา เธอคิดว่าเป็นธีโอและมีท่าทีโมโหแต่เมื่อลูน่าเห็นว่าเป็นโจชัว ความไม่เป็นมิตรเหล่านั้นก็หายวับไปในทันที เธอยังมีท่าทีโล่งใจด้วยซ้ำการตอบสนองของเธอแสดงให้เห็นว่า ในหัวใจของเธอเขาเป็นคนที่น่าไว้วางใจอย่างน้อยก็มากกว่าธีโอ“ฉันมาขอโทษ”ขอโทษเหรอ ลูน่าขมวดคิ้ว “เรื่องที่คุณย่าคุณทำลายแบบร่างของฉันน่ะเหรอ?”เธอสูดลมหายใจเข้าลึก “คุณชดเชยด้วยการให้เวลาเพิ่มสองวันแล้วนี่คะ”จากนั้นเธอก็กวาดตามองโจชัวอย่างเย็นชา “มีอะไรอีกเหรอ?”โจชัวขยับตัวเป็นท่าที่สบายยิ่งกว่าเดิมเขามองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง “ผมจัดการเรื่องข่าวไปแล้ว เมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนข่าวเกี่ยวกับเรื่องวันนั้นหายไปจา
Read more