LOGINShare
บทที่ 290
Related chapters
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 291
โรงพยาบาลเซนทรัลเนลลี่นั่งอยู่บนม้านั่งและแกว่งขาไปมาพลางเลียอมยิ้มไปด้วยเธอมองผ่านหน้าต่างกระจกด้วยดวงตากลมโตสีดำ โจชัวพยายามจับเด็กน้อยให้อยู่นิ่งเพื่อให้หมอเก็บตัวอย่างเลือด“คุณอาลูคัสคะ วันนี้คุณพ่อเขาอารมณ์ไม่ดีเหรอ?”สุดสัปดาห์แบบนี้ ในที่สุดเนลลี่และนีลก็ไม่ต้องไปโรงเรียนอนุบาล พวกเขาวางแผนว่าจะนอนหลับอุตุ แต่โจชัวกลับรีบเข้ามาในห้องของพวกเขาแต่เช้าแล้วลากพวกเขามาโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายโดยเฉพาะนีลเขาต้องทำการตรวจหลายอย่างที่มากกว่าเธอลูคัสเองก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับเนลลี่อย่างไรดี เขาทำได้เพียงเช็ดเหงื่อตัวเอง “เอ่อ...ท่านประธานลินช์คงคิดว่าถึงเวลาต้องตรวจร่างกายของพวกคุณหนูให้ละเอียดแล้วมั้งครับ...”อันที่จริง ลูคัสเองก็ไม่รู้ว่าโจชัวทำแบบนี้ไปทำไมในตอนที่เขาไปยังลินช์กรุ๊ปในตอนเช้า เขาก็เห็นอลิซรวมตัวกับคนอื่น ๆ หน้าประตูทางเข้าและคุยกันอยู่ลูคัสคิดว่าอลิซคงมาเช็กข้อมูลกับเขาเพราะว่าคืนก่อนหน้านี้ โจชัวไม่ได้อยู่บ้านและไม่ได้ทำงานจนดึกด้วย ดังนั้น ลูคัสจึงโทรหาโจชัวอย่างเป็นกังวล และบอกเขาว่าอลิซมาหาเขาที่ห้องทำงาน ลูคัสถามโจชัวว่าอยากให้เขาไปรับมาทำ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 292
นีลลบรูปนั้นในทันทีแม้ว่าเขาจะหน้าเหมือนไนเจล แต่ก็ยังมีความแตกต่างเล็ก ๆ ปรากฏอยู่เมื่อมองดูอย่างละเอียดถี่ถ้วนโจชัวเป็นคนฉลาดหลักแหลม นีลจึงกลัวว่าเขาจะสังเกตเห็นมันหลังจากลบรูปแล้วเขาก็คืนโทรศัพท์ให้โจชัว “ยังต้องตรวจอะไรอีก? ผมตรวจก็ได้ แต่คุณอย่ามากวนผมอีกตลอดทั้งวัน”โจชัวขมวดคิ้ว “ทำไมอยู่ดี ๆ ถึงให้ความร่วมมือขึ้นมา?”นีลพยายามต่อต้านหนักมากตั้งแต่ตอนที่เขาพาพวกเขามาที่โรงพยาบาล ถ้าไม่อย่างนั้น โจชัวคงไม่ต้องจับตาดูพวกเขามากขนาดนี้แต่ใครจะไปคิดว่านีลจะกลายเป็นเด็กที่เชื่อฟัง หลังจากที่ได้เห็นรูปนั้นนีลกลอกตา “ผมคิดว่าคุณกลัวว่าพวกเราจะไม่ได้ป่วย ก็เลยหวังว่าเราจะตายไวขึ้น หลังจากเห็นรูปนี้ ผมก็รู้แล้วคุณเป็นห่วงผม งั้นผมจะให้ความร่วมมืออย่างไม่เต็มใจก็ได้”จากนั้นนีลก็ไม่สนใจโจชัวแล้วพับแขนเสื้อขึ้นให้พยาบาลเจาะเลือดเมื่อเห็นว่าในที่สุดเขาก็ให้ความร่วมมือ โจชัวก็ถอนหายใจยาวแล้วเดินออกไปข้างนอกที่ทางเดิน เนลลี่กินอมยิ้มอันที่สามแล้ว เมื่อเห็นโจชัว เนลลี่ก็เม้มปากและเงียบอยู่เช่นเดิมโจชัวสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วนั่งลงข้าง ๆ เนลลี่“พ่อได้ยินว่าเมื่อคืนลูกปวดท้องเ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 293
โจชัววางโทรศัพท์เครื่องนั้นลงและหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาโทรหาอลิซตอนที่การโทรได้รับการเชื่อมต่อ เสียงเรียกสายคุ้นหูก็ดังมาจากทางเข้าประตูลิฟต์ตรงสุดทางเดินโจชัวหันไปมองโดยไม่รู้ตัวอลิซที่มีคราบน้ำตาวิ่งเข้ามาด้วยสีหน้าตื่นตระหนก “นีลกับเนลลี่ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ? ทำไมพวกเขาต้องตรวจร่างกายล่ะคะ?”เมื่อเห็นคราบน้ำตาและสีหน้ากังวลของอลิซ ความรังเกียจก็ปรากฏบนใบหน้าของโจชัวตอนที่เขากลับบ้านไปรับนีลและเนลลี่ เขาตั้งใจเข้าไปถามลิลี่ว่าอลิซรู้เรื่องที่เด็ก ๆ ปวดท้องเมื่อคืนหรือเปล่า“หลังจากที่คุณออกจากบ้านไปเมื่อคืน คุณนายลินช์ก็เข้าห้องไปและไม่ได้ออกมาอีกเลยค่ะ เช้านี้พอเธอตื่นนอน เธอก็ลงมากินอาหารเช้าแล้วก็ออกไปเลย”เสียงของลิลลี่ยังคงดังอยู่ในหูของโจชัว “หลังจากที่ให้นีลกับเนลลี่ดื่มนมแล้ว เธอก็ไม่เคยเข้ามาเหยียบห้องของเด็ก ๆ อีกเลย”โจชัวมองอลิซที่กำลังเดินเข้ามาด้วยดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตา จากนั้น เขาก็รู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาในทันทีเธอเคยเป็นคนที่เขารักสุดหัวใจ เขารอเธอให้กลับมาหาถึงหกปี แต่เมื่อเธอกลับมา เขาก็พบว่าเธอเปลี่ยนไปมาก เธอต่างจากลูน่า กิบสันที่เขาจำได้มากแม้แต่ตอนนี้
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 294
“ผลการตรวจอยู่กับผมแล้ว ผมควรจะโกหกตัวเองเรื่องคุณอยู่อีกไหม?”ใบหน้าของอลิซซีดลงกว่าเดิมขณะฟังคำพูดของโจชัว สุดท้ายใบหน้าของเธอก็ถอดสีไปจนหมดเธอกำรายงานผลการตรวจไว้แน่นขณะที่ขบริมฝีปากตัวเองเธอให้คนไปยึดเครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดในห้องของเด็กพวกนั้นในคืนก่อนหน้านี้เพื่อบังคับให้พวกเขาดื่มนมสิบขวดเธออยากสั่งสอนพวกเขาให้เชื่อฟังเธอเท่าที่เธอรู้ การดื่มนมไม่ทำให้ใครตาย อย่างมากก็แค่ท้องอืดเมื่อไม่มีเครื่องบันทึกเสียง เธอก็จะสามารถโต้กลับได้ว่า เด็กสองคนนั้นไม่ชอบเธอ พวกเขาก็เลยรวมหัวกันใส่ร้ายเธอทว่าเธอไม่คิดว่าท้องของเด็กหกขวบจะอ่อนแอขนาดนี้ การดื่มนมที่มากเกินไปจะทำให้เกิดอันตรายต่อร่างกายของพวกเขาได้!อลิซกำผลการตรวจไว้และเงียบไปนานหลังจากนั้นเธอก็มองหน้าโจชัวและร้องไห้เสียงดัง“โจชัวคะ ให้ฉันอธิบาย...” เธอเช็ดน้ำตาขณะที่สะอื้นต่อ “ฉันยอมรับว่าฉันไม่ใช่แม่ที่ดี แต่ฉันมีเหตุผลนะคะ...”อลิซยื่นมือออกมาจับแขนเสื้อของโจชัวไว้ “ฉันคิดว่าทุกอย่างจะเหมือนอย่างที่ฉันจินตนาการไว้ในตอนที่กลับมา คุณกับฉันรักกัน และมีความสุขตลอดไปพร้อมกับลูก ๆ ของเรา แต่ตั้งแต่ที่ฉันกลับมา
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 295
เมื่อได้ยินคำพูดของเนลลี่ ใบหน้าของอลิซที่ในที่สุดก็กลับมามีสีก็เริ่มซีดเผือดเสียยิ่งกว่าผนังสีขาวเลยทีเดียวทั้งโถงทางเดินเงียบสงัดทันใดนั้นเองประตูห้องตรวจก็เปิดออกนีลเดินออกมาขณะที่กำลังสวมเสื้อคนแรกที่เขาเห็นคืออลิซที่มีน้ำตาคลอ และเขาก็ยิ้มเยาะออกมาอย่างไม่รู้ตัว ผู้หญิงสติไม่ดีคนนั้นมีการแสดงอยู่ไม่กี่อย่าง มักจะเป็นการบีบน้ำตา ร้องไห้ และโวยวายในตอนนี้เธอเพิ่งกลับมาหาโจชัวและเขายังชอบเธออยู่ ดังนั้นน้ำตาจึงยังใช้ประโยชน์ได้ แต่พอโจชัวเบื่อเธอขึ้นมา ไม่เพียงน้ำตาจะไม่มีผล แต่โจชัวอาจจะรำคาญเธอด้วยก็ได้หึ!พวกเขาเป็นผู้ใหญ่แต่ยังไม่เข้าใจข้อเท็จจริงแบบนั้นกัน การใช้น้ำตากับทุกเรื่องอีกไม่นานก็จะไร้ประโยชน์!นีลขบขันอยู่กับตัวเองขณะที่เดินไปหาเนลลี่ เขานั่งลงบนม้านั่งและกุมมือน้องสาวไว้ “ทำไมคุณอลิซถึงร้องไห้ล่ะ?”โจชัวขมวดคิ้ว ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร เนลลี่ก็เปิดปากบอกก่อน“เธอบอกว่าเธออารมณ์ไม่ดีเพราะคุณพ่อเอาแต่ไปหาคุณแม่ เธอก็เลยมาระบายอารมณ์กับพวกเรา” เนลลี่พูดต่อในทันที “คุณพ่อบอกเมื่อกี้นี้ว่า ตอนนี้เธอไม่ต้องดูแลพวกเราแล้ว เขาให้พวกเราเลือกพี่เลี้ยงเองได้เลย ห
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 296
อลิซยังคงยืนอยู่ที่เดิมตรงทางเดินขณะที่เธอมองนีลที่กำลังจากไป ในแววตาของเธอมีประกายความเกลียดชังสะท้อนอยู่เด็กนั่นมันไม่โง่ เขารู้ว่าเธอจะทำอะไรพวกเขาถ้าเธอไม่ได้เป็นคนดูแลพวกเขาอีก ดังนั้นเขาก็เลยบังคับให้โจชัวเปลี่ยนใจด้วยเหตุผลที่แย้งไม่ได้!เมื่อคิดว่าในอนาคตเธอยังต้องแสร้งทำเป็นว่าดูแลพวกเขาอยู่ อลิซก็โมโหอย่างอธิบายไม่ถูกขณะที่เธอเหม่อมองนีล โจชัวก็ขมวดคิ้วและเรียกเธอเรียบ ๆ “อลิซ”อลิซสะดุ้งเล็กน้อยและได้สติทันที“ไปกันเถอะ”โจชัวพาอลิซไปยังคาเฟ่ที่อยู่ใกล้ ๆ โรงพยาบาลนี่เป็นครั้งเดียวที่เขาพาเธอออกมาที่นี่หลังจากแต่งงานกันก่อนแต่งงาน เขาไม่เข้าใจเธอเท่าไหร่ เขารู้แค่ว่าเธอเป็นผุ้หญิงที่หลงรักเขาจนเรียกว่าคลั่งไคล้ เพราะครอบครัวของเขาเอาแต่กระตุ้นให้เขาแต่งงาน และเขายังถูกผนวกเข้ากับแรงกดดันจากงานจนมีช่วงหนึ่งที่เขารู้สึกหดหู่เกือบทั้งวันเธอเหมือนกับดวงอาทิตย์เล็ก ๆ ที่อยู่เคียงข้างเขาและคอยทำให้ชีวิตของเขาสดใสเธอวาดรูปให้เขา มอบของขวัญเล็ก ๆ ให้และร้องเพลงแปลก ๆ ให้เขาฟังต่อมา เขาก็เริ่มปฏิบัติต่อเธอในฐานะเพื่อนและเริ่มเล่าเรื่องส่วนตัวให้เธอฟังในตอนที่พวกเข
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 297
บรรยากาศรอบตัวพวกเขาเปลี่ยนเป็นเย็นยะเยือกด้วยเช่นกันอลิซเงยหน้ามองโจชัวอย่างจริงจัง “โจชัว ทั้งหมดที่ฉันทำก็เพื่อคุณนะคะ”“เพื่อผมงั้นเหรอ?”โจชัวกล่าวเย้ย “คุณจงใจผลักลูน่าและทำลายงานของอาจารย์อัลเลนเพื่อผมงั้นเหรอ? เพื่อผม คุณถึงตามหาบริษัทพีอาร์มาโปรโมตวิดีโอในวันนั้นบนอินเทอร์เน็ต อีกทั้งคุณยังไปที่ออฟฟิศแล้วก็คุกเข่าลงตรงหน้าลูน่าเพื่อทำให้คนอื่นเข้าใจผิดว่าลูน่าอ่อยผมและเราเป็นชู้กันงั้นเหรอ?”โจชัวจิบกาแฟและวางแก้วกาแฟลงอย่างแรง เสียงของแก้วเซรามิคกระทบกับโต๊ะหินอ่อนดังก้องเข้าไปในหัวใจของอลิซเธอสูดน้ำมูกและพยายามเต็มที่เพื่อกลั้นน้ำตา “โจชัว ฉันรู้ว่าที่ฉันทำมันไม่ถูก แต่ผู้หญิงในสังคมชนชั้นสูงทุกคนทำแบบนี้ไปเพื่อปกป้องความมั่นคงและความสามัคคีของครอบครัวของพวกเขานี่ ใช่ไหมคะ?”โจชัวรู้สึกราวกับหายใจไม่ออกลูน่า กิบสันเมื่อหกปีก่อนไม่เคยเป็นแบบนี้!ในขณะที่อลิซยังคงเอาแต่เน้นถึงความยิ่งใหญ่ของฐานะทางสังคมในตอนที่สั่งสอนลูก ๆเมื่อเธอทำผิด เธอยังกล้าพูดสิ่งต่าง ๆ ราวกับเป็นผู้หญิงชนชั้นสูงโจชัวดึงแขนเสื้อของเขาอย่างรำคาญใจ “ดูเหมือนหกปีที่ผ่านมาคุณจะเปลี่ยนไปแล้วจริ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 298
นั่นเป็นข่าวที่คุณวอลเตอร์ส่งให้อลิซเมื่อคืนก่อน และมันก็ปรากฏขึ้นในตาของเธออย่างอธิบายไม่ได้เธอขบฟันแน่น ลูน่าต้องหายไป! ตราบใดที่ลูน่ายังอยู่ โจชัวจะไม่มีวันเป็นของเธอ!เมื่อไม่กี่ปีก่อนมันเป็นแบบนั้น และมันก็จะเป็นแบบนั้นต่อไปด้วย! …ลูน่าใช้เวลาทั้งเช้าวาดแบบร่างของชุดเครื่องเพชรที่คุณย่าลินช์ทำลายไปขึ้นมาใหม่ เธอได้เปลี่ยนรายละเอียดบางจุดเพิ่มเติมในตอนเที่ยงเธอก็บิดขี้เกียจและกำลังจะลงไปทานอาหารเที่ยงแต่เธอไม่คิดว่าจะโดนนักข่าวรุมล้อมในวินาทีที่เดินออกมาจากตึก“คุณลูน่า ในอินเทอร์เน็ตลือกันว่าคุณเป็นคนโพสต์วิดีโอที่คุณนายลินช์ผลักคุณเพื่อตอบโต้ข่าวลือเมื่อวาน จริงไหมครับ?”“คุณลูน่า มีคนเห็นวิดีโอบนโลกออนไลน์ในตอนที่คุณนายลินช์คุกเข่าให้คุณที่ล็อบบี้ของสำนักงาน เธอขอร้องให้คุณยกโทษให้จริงไหมคะ?”“คุณจะอธิบายเรื่องที่เป็นภรรยาน้อยอย่างเปิดเผยและแทรกกลางระหว่างคุณลินช์และคุณนายลินช์ว่าอย่างไรครับ?”“คุณรู้สึกละอายบ้างไหมที่เข้าไปเป็นมือที่สามในความสัมพันธ์ของคนอื่น?”นักข่าวดูเหมือนจะเตรียมตัวมา ทุกคำถามชวนให้เหลืออดจริง ๆลูน่าขมวดคิ้ว เธออยากจะให้แซคกับยูริมาช่วยเธ
Latest chapter
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 450
“งั้นคุณพ่อก็ควรรู้นะครับว่าลูน่าเลี้ยงพวกเขามาหกปี ผมแนะนำว่าคุณพ่อควรดีกับลูน่าให้มากกว่านี้ ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ อาจจะไม่ยอมรับคุณเป็นคุณปู่ของพวกเขาอีกต่อไปได้”ใบหน้าของเอเดรียนเปลี่ยนเป็นสีม่วงจากมุมนี้ ลูน่าเหลือบมองสีหน้าของเขาด้วยรูปลักษณ์ที่สง่างามแต่ไร้อารมณ์ พร้อมกับยกยิ้มไม่ใส่ใจบนริมฝีปากของเธอ “คุณท่านลินช์ คุณบอกว่าฉันฆ่าเฮลีย์ คุณมีหลักฐานไหม? การตัดสินใจว่ามีคนฆ่าคนอื่นหรือไม่ คุณไม่จำเป็นต้องพูดตามหลักฐานที่มีอยู่หรอกเหรอคะ?” เธอวางข้อเท้าบนเข่า น้ำเสียงของเธอเย็นชาและห่างไกล “เฮลีย์ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดลงมาจากตึก ฉันไปชี้มีดใส่เธอแล้วบังคับให้เธอกระโดดหรือว่าฉันผลักเธอเหรอ? ถ้าฉันจำไม่ผิด ตอนที่เฮลีย์ฆ่าตัวตาย ฉันไปเยี่ยมสามีเก่าของเพื่อนที่โรงพยาบาลกับเพื่อนนะ มีกล้องวงจรปิดที่โถงทางเดินและลิฟต์ในโรงพยาบาลอยู่ ฉันมีหลักฐานชัดเจนสมบูรณ์”เอเดรียนเปล่งเสียงในจมูก “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ก่อนที่เฮลีย์จะกระโดดก็เป็นเพราะเธอ เฮลีย์ถูกบังคับให้ออกจากเมืองซีและย้ายไปอยู่ต่างประเทศ! เฮลีย์เติบโตมากับความมั่งคั่งและความฟุ่มเฟือยด้วยความกรุณาของพระเจ้า และเพราะผู้หญิงเช่นเธอ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 449
“เพียะ!”ก่อนที่ทุกคนจะทันได้โต้ตอบ เสียงตบก็ดังก้องไปทั่วห้องนั่งเล่นศีรษะของลูน่าหันไปด้านข้างจากแรงกระแทก รสหวานราวกับเหล็กของเลือดเต็มปาก และเลือดก็หยดลงมาตามมุมปากของเธอ“คุณแม่!”“คุณแม่…!”เด็กสองคนที่นั่งอยู่ทั้งสองด้านของหญิงชรา กระโดดขึ้นจากโซฟาตามสัญชาตญาณแล้วพุ่งไปหาลูน่าทันทีหนึ่งในนั้นจับมือเธออย่างระมัดระวัง เขาก้าวไปข้างหน้าพยายามปกป้องเธอ ในขณะที่อีกคนหยิบกระดาษทิชชูจากโต๊ะข้าง ๆ อย่างใจเย็น แล้วยื่นให้ลูน่าการเห็นเด็กสองคนปกป้องเธอทำให้โจชัวขมวดคิ้ว ข้าง ๆ เขา อลิซส่งเสียงเย้ยหยันอยู่ในอก แต่ภายนอกนั้นเธอกำลังทำสีหน้ากังวล “นีล รีบพาน้องสาวของหนูมานี่เร็วเข้า” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองสุภาพบุรุษตัวน้อยที่กำลังยื่นทิชชู่ให้ลูน่า“นี่เป็นเรื่องระหว่างคุณปู่ของหนูกับน้าลูน่านะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ อย่ายื่นจมูกเข้าไปในที่ที่ไม่เกี่ยวกับเราสิ”นีลจ้องมองเธออย่างเย็นชา จากนั้นก็หันกลับมาดูแลแม่ของพวกเขาพร้อมกับเนลลี่ในทันทีจากนั้น อลิซก็แสดงท่าทีสงบนิ่งอย่างคนมีอารมณ์มั่นคงและพูดว่า “เอเดรียน คุณกำลังทำอะไรอยู่คะ คุณกำลังทำให้เด็ก ๆ กลัวนะ”เอเดรียนส่งเสียงเย
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 448
ในขณะเดียวกัน เขาก็คิดถึงพวกเขามาก ผ่านไปนานแล้วเหมือนกันหลังจากที่พวกเขาได้เจอกันครั้งสุดท้าย จึงเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงเสนอให้พาทุกคนมารวมตัวกันที่บลูเบย์วิลล่าแต่ดูเหมือนว่า...เขาทำให้ทั้งเด็ก ๆ และลูน่าโกรธเขาได้สำเร็จเท่านั้นหรอกเหรอ?รถขับต่อไปไม่นานรถก็มาจอดหน้าบลูเบย์วิลล่า เมื่อลูน่าก้าวลงจากรถที่ยูริและแซคขนสัมภาระมา อลิซก็ก้าวลงมาเช่นกันขณะยืนอยู่นอกรถของโจชัว รอยยิ้มปลอม ๆ ก็ปรากฏบนใบหน้าของเธอ “ เนลลี่มานี่เร็ว แม่จะอุ้มหนูเข้าบ้าน!”เนลลี่กลอกตา เดินผ่านเธอ และมุ่งหน้าไปที่ประตูด้วยขาที่สั้นและแข็งแรงของเธอในทางกลับกัน นีลกลับรีบวิ่งเข้าไปในอ้อมแขนของเธอพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า “ถ้าเนลลี่ไม่ต้องการให้คุณอุ้ม ก็อุ้มผมแทนสิครับ! ผมก็ไม่ได้หนักมากเหมือนกัน แค่หนักกว่าเนลลี่นิดหน่อยเอง”อลิซอุ้มเขาไว้ในอ้อมแขนของเธอ สีหน้าของเธอดูน่าเกลียด และก้าวไปข้างหน้าด้วยความพยายามสุด ๆ นีลเอาแขนของเขาคล้องคอเธอตามสะดวก “คุณอลิซ เร็วสิครับ ผมเป็นเด็กน้อยสุดที่รักของคุณไงครับ มันคงจะแย่ถ้าเราล้มกันทั้งคู่แล้วได้รับบาดเจ็บนะ!”สีหน้าของอลิซดูน่าเกลียดและยิ่งน่าเกลียดมากขึ้น
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 447
โจชัวเลิกคิ้วเขาไม่คาดคิดเลยว่านี่จะเป็นคำถามแรกที่ลูกชายของเขาถามหลังจากที่แยกจากกันหลายวันเขามองลูกชายของเขาจากหางตา “นายดูไม่เต็มใจที่จะเห็นแม่นายกับฉันคืนดีกันนะ”นีลหยุดนิ่งไป เขาหันไปมองโจชัวอย่างเคร่งขรึมแล้วยกสองนิ้ว“อย่างแรกนะครับ ผมไม่เคยยอมรับคุณอลิซ กิบสันเลย สำหรับผมแล้ว เธอไม่เคยเป็นแม่ของผมเลย แม่ของผมคือลูน่า อย่างที่สอง ความชอบหรือไม่ชอบของผม มันสำคัญสำหรับคุณหรือเปล่าครับ คุณลินช์ ถ้าคุณพิจารณาถึงความคิดและความรู้สึกของเราจริง ๆ คุณก็คงไม่บังคับน้องสาวของผมและผมให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ เช่น การพาเรากลับไปที่บลูเบย์วิลล่าตอนนี้ สุดท้ายนะครับ ผมไม่สนใจคุณและอลิซเลย ผมแค่อยากจะรู้ว่าทำไมท่าทีของคุณที่มีต่อเธอถึงเปลี่ยนไปแบบ 180 องศา หลังจากกลับมาจากเมืองซีก็เท่านั้น”ก่อนที่พวกเขาจะจากไป พวกเขาก็ได้แยกทางกันไปแล้ว และยังประกาศว่าพวกเขาจะกำหนดวันเซ็นใบหย่าด้วยซ้ำ แต่ไม่นานหลังจากที่พวกเขาไปถึงเมืองซี พวกเขาก็กลับมาคืนดีและรักกันเหมือนเดิม และเมื่อดูจากภายนอกแล้ว พวกเขาดูยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยโจชัวหรี่ตาลงเล็กน้อย อะไรทำให้ท่าทีของเขาที่มีต่ออลิซเปลี
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 446
“คุณแม่คะ! หนูคิดถึงคุณแม่มากเลย!” เนลลี่กล่าวเธอหยิบกุญแจออกมาและทันทีที่เธอเปิดประตูอพาร์ตเมนต์ เด็กทั้งสองก็รีบวิ่งออกมาราวกับพายุทอร์นาโดลูกเล็กสองลูกนีลและเนลลี่ต่างกอดขาข้างหนึ่งของเธอไว้ และพูดด้วยความตื่นเต้น“คุณแม่ หนูรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาในเวลานี้ แต่นีลเอาแต่ยืนกรานว่าแม่จะกลับมาทีหลัง!”“คุณแม่ครับ เมื่อหลายวันที่คุณแม่ไม่อยู่บ้าน ผมขอให้ลิลลี่สอนวิธีชงกาแฟด้วยล่ะ! ผมทำกาแฟอาราบิก้าแก้วโปรดของคุณแม่ด้วย!”“คุณแม่คะ หนูวางแผนไว้หมดแล้ว บ่ายวันนี้คุณแม่จะไปไหนไม่ได้เลยนะ คุณแม่ต้องอยู่บ้าน อ่านนิทานให้หนูฟังและต่อเลโก้กับนีลด้วย!”“แม่…”ลูน่าลดสายตาลงมองดูหัวเล็ก ๆ สีดำสองหัวที่อยู่ตรงหน้าเธอ คำพูดติดอยู่ที่ปลายลิ้นของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถคายมันออกมาได้ข้างหลังเธอ ลิลลี่ยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น มองเธอด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า “คุณ ลูน่า พวกเขาตั้งใจหยุดเรียนหนึ่งวันเพื่อรอคุณเลยนะคะ ตั้งแต่เช้านี้พวกเขาตื่นเต้นเป็นพิเศษแล้วก็ตกแต่งบ้านราวกับว่าเป็นช่วงเทศกาลวันหยุดด้วย”ตอนนั้นเองที่ลูน่าสังเกตเห็นของประดับตกแต่งที่แขวนอยู่ในห้องนั่งเล่น ป้ายหลากสีสันแขวนอยู่ตามผนัง ความค
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 445
บรรยากาศในรถเปลี่ยนเป็นเงียบเชียบร่างกายของลูน่าแข็งทื่อไปหมดเธอไม่ได้เจอทั้งนีลและเนลลี่มาหลายวันแล้ว นี่เป็นช่วงเวลาที่ยาวนานที่สุดที่เธอเคยห่างจากพวกเขานับตั้งแต่ที่เธอให้กำเนิดพวกเขามาเมื่อหกปีที่แล้วเธอคิดถึงพวกเขาอย่างสุดซึ้งจากการโทรหาและคุยกับพวกเขาเมื่อเช้านี้และเมื่อวานตอนบ่าย เธอก็รู้ว่าเด็ก ๆ เองก็คิดถึงเธออย่างสุดซึ้งเช่นกันไฟในใจเธอที่ลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเมื่อนึกถึงการพบปะกับลูก ๆ ของเธอถูกดับลงอย่างโหดร้ายด้วยคำพูดเย็นชาของอลิซ และได้กลับกลายเป็นความหนาวเย็นจนจับไปถึงขั้วหัวใจอลิซจงใจทำแบบนี้ เธอไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ ต่อนีลและเนลลี่ เธอแค่พยายามจะก่อกวนเธอและลูก ๆ ให้อารมณ์เสีย“โจชัวคะ” เมื่อสังเกตเห็นความเงียบอย่างต่อเนื่องของโจชัว อลิซถึงกับร้องเรียกเขาเบา ๆจากนั้นเขาก็กะพริบตาและฟื้นคืนสติของตัวเอง เขากระแอมไอเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นมองลูน่าจากด้านหลังขณะที่เธอนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร “เราจะทำตามที่อลิซบอก”ไม่ว่ายังไงก็ตาม อลิซยังคงเป็นแม่ของพวกเขา แม้ว่าเธอจะไม่ได้อาศัยอยู่กับเด็กๆ ตลอดหกปีของชีวิต แต่ท้ายที่สุดแล้วเลือดก็ข้นกว่าน้ำ นอกจากนี้ อล
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 444
วิทยุยังคงเล่นซ้ำข่าวเรื่องที่เกิดกับตระกูลวอลเตอร์ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา “ก่อนที่การกล่าวหาคุณเดนนิส วอลเตอร์จะถูกหยิบยกมาพูดถึง ทายาทคนเดียวของวอลเตอร์กรุ๊ป เฮลีย์ วอลเตอร์ได้กระโดดตึกฆ่าตัวตายไปแล้ว ตอนนี้วอลเตอร์กรุ๊ปกลายเป็นอาณาจักรที่กำลังขาดกษัตริย์และกำลังจะล่มสลาย...”ลูน่าหลับตาลง เธอสงสัยว่าเกว็นจะได้ยินข่าวนี้หรือยัง ถ้าเธอได้ยิน อย่างน้อยเธอก็จะรู้สึกสบายใจเล็กน้อยใช่ไหม?เมื่อคิดเช่นนี้ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อจะตรวจสอบว่าเกว็นส่งข้อความใหม่ให้เธอหรือไม่ แต่กลับเห็นการอัปเดตสถานะใหม่ที่โพสต์โดยเบ็นแทน'ตรวจสอบอาการบาดเจ็บของฉันที่สถานีตำรวจ ตระกูลลาร์สัน ระวังตัวไว้! ฉันจะเรียกร้องค่าเสียหาย!'รูปภาพประกอบเป็นแขนที่ได้รับบาดเจ็บและแก้มบวมฉึ่งอันเป็นผลมาจากการทะเลาะกันเมื่อวันก่อนลูน่ารู้ว่าอาการบาดเจ็บของเขาต้องเป็นฝีมือของแซคและยูริ เธอจ้องโทรศัพท์อยู่นาน ในที่สุดเธอก็กดไลค์สองภาพที่เบ็นโพสต์“ลูคัส ปิดวิทยุที” ทันใดนั้นเสียงอันแผ่วเบาอ่อนแอของอลิซก็ดังมาจากเบาะหลัง “ฉันอยากนอนพัก”จากนั้น โจชัวก็มีสีหน้ากังวลขณะพูดว่า “ทำไมหน้าคุณดูซีดจัง ไม่สบายเหรอ?”ลูน
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 443
มือของโจชัวที่กำช้อนและส้อมไว้หยุดชะงักไปเล็กน้อย สุดท้ายเขาก็หัวเราะเบา ๆ “เพราะว่าเธอเคยหย่าและสามีเก่าเธอมันนิสัยไม่ดี เธอก็เลยแอบลักพาตัวนีลกับเนลลี่ไปแล้วเลี้ยงเหมือนเป็นลูกตัวเองเหรอ?”ลูน่ายกแก้วขึ้นแล้วกลืนน้ำอุ่นในปากลงคออย่างแรง จากนั้นเธอจึงมองไปทางโจชัว “คุณจะพูดแบบนั้นก็ได้”โจชัวยกแก้วของเขาขึ้นเช่นกัน “ทำไมเธอถึงไม่มีลูกกับสามีเก่าล่ะ?”“เขาไม่สมควรมีลูก” ลูน่าวางแก้วลงแล้วยกช้อนส้อมเพื่อกินต่อ “เขามีชู้ในตอนที่ฉันต้องการเขามากที่สุด และถึงกับอยากจะฆ่าฉันเพื่อเอาใจอีกฝ่ายด้วยซ้ำ คุณคิดว่าเขาสมควรมีลูกไหม?”ถ้าตอนนั้นเธอยังไม่ท้อง เธอก็ไม่อยากมีลูกของเขาจริง ๆเขาไม่สมควรได้รับพวกเขาแม้ว่าเธอจะให้กำเนิดพวกเขาแล้ว แต่ลูน่าก็ยังเชื่อเช่นเดิมว่าเด็กทั้งสามคนเป็นของเธอและเป็นของเธอเพียงคนเดียวพวกเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโจชัวเมื่อพูดคำเหล่านี้ ดวงตาของเธอก็จับจ้องไปที่โจชัวการจ้องมองของเธอทำให้เขารู้สึกสับสน ราวกับว่าเขาเป็นคนที่ทิ้งและทำร้ายเธอเองเขาขมวดคิ้วและหันหน้าหนีจากเธอ “แล้ว เธอก็ปล่อยเขาไปทั้งอย่างนั้นเหรอ?”ลูน่าคลี่ยิ้มเย็นชา “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปล่อ
ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก บทที่ 442
“คุณหย่ากับฉันเมื่อเช้านี้ พอตอนบ่าย คุณก็หาแฟนได้ แล้วตอนนี้พอตกกลางคืนคุณก็พาแฟนใหม่ของคุณมาบ้านเก่าของคุณ เบ็น เซลเลอร์ คุณมันไม่คู่ควรกับเวลาที่ฉันตกหลุมรักไปเลย”จากนั้นเธอก็สูดลมหายใจเข้าลึก และหันกลับไปมองลุคที่กำลังถือไฟแช็กไว้สำหรับเตรียมจุดบุหรี่ให้ตัวเองขณะดูการแสดง “ฉันขอยืมไฟแช็กหน่อยได้ไหม?”ลุคยักไหล่ เขาเดินเข้ามาและก้มลงขณะถือไฟแช็คของเขา เขาฉีกภาพเดี่ยวที่สวยที่สุดของเกว็นออกมา จากนั้นก็จุดไฟเผาภาพถ่ายที่เหลือไปสุดท้ายเขาก็ส่งรูปถ่ายที่เขาฉีกออกมาให้เกว็น “เอาไว้นึกถึง”เกว็นส่ายหน้า “เผาไปเถอะค่ะ”เธอไม่จำเป็นต้องนึกถึงอะไรแบบนี้ลุคยกยิ้มจาง ๆ เขามองไปที่เกว็นด้วยความสนใจเล็กน้อยที่ปรากฏในดวงตาแล้วสอดรูปถ่ายใบนั้นใส่กระเป๋าเสื้อของตัวเองภาพถ่ายทั้งหมดถูกจุดไฟเผาท่ามกลางแสงไฟโหมกระหน่ำ เบ็นหัวเราะอย่างเย็นชา “ถึงคุณจะไม่เผามัน ผมก็จะเป็นคนเผาอยู่ดี”เกว็นหลับตาแน่น แต่ยังคงเงียบเมื่อรูปถ่ายไม่เหลืออะไรนอกจากกลายเป็นกองขี้เถ้า เธอก็จับมือของลูน่าไว้ “ไปกันเถอะ”ลูน่าพยักหน้าและช่วยพยุงเธอนั่งบนที่นั่งโดยมีลุคช่วยอีกแรง ส่วนข้าง ๆ พวกเขา เบ็นพ่นเสียงฮึ เ
