All Chapters of Beyond The Lines: Chapter 181 - Chapter 190

“Tapos na ang honeymoon. Hindi na kailangang pumunta sa malayo.” Nagdulot ng tawanan ang sinabi ni Arcel. Pinagsisihan kong napadaan ako rito sa gilid nila, although may pader na humaharang. Sinamaan ko ng tingin si Arcel kahit hindi niya iyon kita. Nagsalin siya ng alak sa shot glass sabay tungga roon.Tumalilis ako sa kabilang direksyon nang makita ko ang pagdating ng mga inaasahang bisita. Nandito na sina Luke at Daimler. Sa table naman ay kanina pa roon nakaupo sina Arcel, Tiyo Carlos, Kleen, at Sebastian.Oo, tama. Nakarating na rin dito si Sebastian dahil sa pag-iimbita ni Tiyo Carlos. Ipinagpaalam muna niya sa amin ni Russel iyon at bakit naman kami tatanggi? Kilala naman ng mga Clausen si Sebastian. Hindi ba nga, anak ito ng mahusay na magsasaka sa farm ng mga Clausen kaya wala namang problema. Nang pumayag kami'y agad na itong sinundo ni Tiyo Carlos gamit ang auto nila.Wala akong nakikitang problema sa bonding ng mga lalaki. Kleen seemed more comfortable with Sebastian than

Nakipagtulungan si Venus sa mga otoridad gaya ng pakiusap ng mga ito. Medyo nagtatalo pa nga sina Nanay at Tiya Marga sa pasya ni Venus. Para kay Nanay, hindi katiwa-tiwala ang mga pulis na iyon. Para naman kay Tiya Marga, ito na ang tamang pagkakataon para tuluyan nang mahanap si Tiyo Banny. At para lang makapagplano nang maayos, narito na naman si Arcel sa bahay. “It's possible,” aniya. “Maaaring kaya mahirap siyang hanapin ay dahil kasagpi na siya ng mga Lewisham. Hindi ba't ilang taon na ang nangyaring pagsabotahe sa farm?” “Sobrang tagal na,” sagot ko. “At oo, walang makahanap sa kaniya. Walang nakakaalam kung saan sya nagtatago.”“Parang delikado talaga ang pakikipagkasundo ni Venus sa mga pulis na iyon. Hindi ba kayo nagtataka?” giit ni Nanay. “Parang hindi mapagkakatiwalaan ang mga taong iyon! Paano kung kasabwat din lang sila ng mga Lewisham at may binabalak silang masama kay Venus?” Napahilot ako sa aking sentido. Panibagong problema na naman. I guess, sasanayin ko na lan

Ilang beses ko pang sinubukang kumbinsihin si Russel hinggil sa pag-asikaso ko ng art gallery pero bigo ako. I didn't manage to change his mind, especially when he's already decided. He won't allow me to go outside without him and so I did nothing that day aside from browsing on the internet to fish for some news. But before that, I started previewing different art galleries according to their style. There are local and international engineers and architects featured on the site I am currently visiting.Ilan sa mga nakita ko ay ang naglalakihang art galleries sa parteng Luzon. Dito naman sa probinsiyang tinitirhan ko'y tanging si Eiser lang ang mayroon. Now I realized the importance of marketing he told me before. Pinili niyang dito magpatayo kahit hindi masyadong dinarayo kaysa makipagsapalaran siya sa Maynila kung saan maraming kakumpetensya. Wala namang kaso roon. Ang importanteng function ng art gallery ay nagsisilbing physical platform na nakatutulong sa mga artist upang mas mapa

I woke up earlier than usual kaya naman mabilis ko ring naihanda ang mga susuotin ni Russel sa pagpasok sa trabaho. Yes, he's still working despite of his wealth because that's what a businessman should do. He has a choice of his own. Puwede siyang hindi magtrabaho nang ilang taon at manatiling mayaman habang binubuhay kami ng anak niya pero hindi niya iyon gagawin at hindi rin naman ako papayag at the same time. Russel Clausen is still too young to complete his purpose in the business industry, as they say, the very reason why there are so many people out there who are aching to defeat him. They're not even qualified to face him, matatalo pa kaya nila? Russel is both a risky man to deal with and a blessing in disguise. Ang mga natatalo niya sa negosyo, from first or second class man ay may nakukuha pa ring benepisyo. That's how he rules them. Kumbaga, iyong mga sumusubok at natatalo sa huli ay hindi naman matatawag na traumatized dahil tinuturuan sila ng leksyon ni Russel. Palagi sil

“What are we going to do with these?” Nakapamaywang ako sa hilera ng paintings na nakasandal sa pader, mga painting na ginawa ko. I had enough grievances that led me to care less at this point.These paintings were taken back by Arcel's team. Hindi ko alam kung paano nila ginawa iyon. Natinag na lamang ako sa sunod-sunod na katok. Sa totoo lang, wala na itong halaga sa akin. Magmula nang babuyin ni Theo ang karapatan ko, nawalan na ako ng ganang habulin ang mga ito. Kung mayroon man akong gustong gawin, iyon ay ang tapusin na ang koneksyon sa kaniya. The moment he took these was also the moment he took away my rights. Hindi naman sa dahil wala akong pagmamahal sa talento ko, kung hindi dahil nakakapagod nang makipagsagupaan sa kanila. Halata namang wala silang balak tumigil. “What you just need to do is put your signature on each painting,” Arcel answered.Pinasadahan ko ng tingin isa-isa ang aking mga ipininta. Hindi ko na papansinin ang subject dahil iinit lang ang ulo ko.Sa tabi