All Chapters of Beyond The Lines: Chapter 101 - Chapter 110

“Kailan ka uuwi ng Pinas?” untag ko kay Russel.Nasa biyahe kami ngayon papunta sa resort kung saan gaganapin ang munting selebrasyon na aniya'y dadaluhan niya. Ayaw ko sanang sumama pero naging interesado ako sa event nang sabihin niyang dadalo rin sina Arcel at Ruan. Aminado akong natakot ako sa dalawang iyon nang magkita-kami sa hind inaasahang pagkakataon. Ngayon, nagdesisyon akong magpakita ulit sa kanila nang walang takot.“Kailan mo ba gusto?”I pursed my lips. Ibinalik niya lang sa akin ang tanong. Uuwi ako sa oras na masiguro kong ayos na ang lahat. I mean everything... including our relationship. Well, I'm hoping for that. Nagdadalawang-isip na ako ngayon kung sapat na ba sa akin ang makilala niya si Alias. I have this selfish feeling that started to grow since he came, tila inuutusan akong mas lawakan pa ang mithiin bukod sa pagbibigay ng karapatan niya na maging ama sa anak namin.“Ikaw ang tinatanong ko,” I

'Di gaya noong mga nakaraang araw na palagi akong may naisasagot kay Olive, ngayon ay halos wala na akong masabi.“Sabihin mo na kasi,” aniya sabay dunggol sa akin.Napabuntong-hininga ako. Paano ko ba sasabihin? Sa tuwing humahanap ako ng tyempo, natatalo ako ng takot. Paano kung magalit nang sobra sa akin si Russel at ilayo si Alias?“H-hindi ko pa kaya, Olive.”“Naku, bahala ka. Mas magagalit 'yon kung sa iba pa niya malaman.”Ipinulon ko ang mga kurtina at idiniretso iyon sa laundry basket. Nagpapalit kami ng kurtina ngayon. These days, nagiging mas maarte na ako sa mga gamit. Ewan ko ba. I'm becoming more conscious to every little thing.“Wala namang magsasabi sa kaniya,” katwiran ko.Akala ko nga, delikado ako kay Arcel pero nang komrpontahin ko siya, tila wala namang pakialam. Hanggang ngayon ay bumabagabag sa akin iyon. Iniisip ko pa rin kung ano bang nagawa kong mali na puwede n

I groaned when another hit of migraine shot my head. Mabilis akong bumangon kahit nahihilo pa rin. Napahawak ako sa pinto nang umatake muli ang migraine pero sa puntong ito'y mas masakit na. I cursed under my breath while walking to the sink.Paulit-ulit kong hinilamusan ng malamig na tubig ang aking mukha. Sa salamin ng banyo'y kita ko ang aking repleksyon pero si Russel ang tumatakbo sa isip ko. Damn! Panaginip lang ba iyon?My lips parted when I remembered what happened last night. Napasinghap ako. Inilibot ko ang paningin at napagtantong wala ako sa pad namin ni Olive nang makita ang mga panlalaking gamit!Nagmamadali akong lumabas. Wala si Russel sa sala. Wala rin sa kusina. Naghuhurumentado ang puso ko habang papalapit sa pad namin.Malinaw sa akin ang lahat. I was drunk last night. Dinala ako ni Olive kay Russel at iniwan doon. I panicked when he said he threw away Usher's pendant! Dahil doon, napaamin ako nang wala sa oras!My hand is tremb

Mag-isa akong naglalakad sa dalampasigan habang kausap si Olive sa cellphone. Panay ang talak niya tungkol kay Ruan na hindi ko naman lubusang maunawaan. May kung anong malalim na nangyari sa pagitan nila, iyon ang nasisiguro ko. Ngunit ayaw ko nang alamin pa dahil masyado na akong lunod sa sitwasyon namin ni Russel.“Kapal ng mukha niya! Porke nalaman niyang single ako, nangungulit na naman! Tawag nang tawag sa akin kanina pa! Wala ba siyang ibang ginagawa d'yan?”“Meron naman. Actually, may pinag-uusapan sila kanina ni Arcel tungkol sa project nila. Nag-water ski sila pagkatapos. Yung ibang free time, inilaan nila kay Alias. Ngayon naman, iniwan ko sila roon sa cottage. Iinom daw sila ni Arcel. And I've also heard that huling gabi na nila rito.”She frustratingly sighed. “Ilang araw pa kayo riyan, 'di ba? Paano kung pumunta 'yan dito?”Tumigil ako at naghalukipkip sa harap ng mabining alon ng dagat. Masarap sa pakiram

Natutukso ako sa water activities pero dahil walang magbabantay kay Alias, tanging pagtambay lang sa pampang ang nagagawa namin.Panay ang halakhak ni Alias sa paglalagay ng buhangin sa katawan ng ama niya. Nakahiga si Russel sa buhanginan habang tinatabunan siya ni Alias. Kanina pa silang dalawa. Masaya namang panoorin pero kanina pa kami nakabilad sa init.“Bored?” Russel asked.I'm sitting here in a crossed-legs position. Nakakangalay rin kaya napapabuntong-hininga ako.“No. Mainit lang,” pag-amin ko.He smirked. “Skin conscious ka na?” aniya sabay dapo ng tingin sa katawan ko.I crossed my arms when he kept staring at my chest. “What the hell, Russel...” pagbabanta ko.I'm wearing my white tank at litaw ang cleavage ko! How could he stare at it as if I don't see him?Alias chuckled when Russel caught his little hands trying to pour sands on his face.“Oops! Not he