Share
Kabanata 108
Natutukso ako sa water activities pero dahil walang magbabantay kay Alias, tanging pagtambay lang sa pampang ang nagagawa namin.
Panay ang halakhak ni Alias sa paglalagay ng buhangin sa katawan ng ama niya. Nakahiga si Russel sa buhanginan habang tinatabunan siya ni Alias. Kanina pa silang dalawa. Masaya namang panoorin pero kanina pa kami nakabilad sa init.
“Bored?” Russel asked.
I'm sitting here in a crossed-legs position. Nakakangalay rin kaya napapabuntong-hininga ako.
“No. Mainit lang,” pag-amin ko.
He smirked. “Skin conscious ka na?” aniya sabay dapo ng tingin sa katawan ko.
I crossed my arms when he kept staring at my chest. “What the hell, Russel...” pagbabanta ko.
I'm wearing my white tank at litaw ang cleavage ko! How could he stare at it as if I don't see him?
Alias chuckled when Russel caught his little hands trying to pour sands on his face.
“Oops! Not he
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 109
“Lola!” Pilit inaabot ni Alias ang screen ng laptop dahil kausap namin si Nanay ngayon. Matatabig na niya ang baso ng gatas na baka matapon sa keyboard.Patayo-tayo at malikot kaya panay din ang pag-awat ko. “Shhh! Behave, okay?”Sumimangot siya at tila nagsusumbong sa kaniyang ama.And his father immediately sided on him. “Let him—”I silenced Russel by glaring at him. These days, tumitigas ang ulo ni Alias dahil sa kaka-spoil niya. Mas lalo pang ngumuso ang anak namin pero binalewala ko.“Baka po next month, 'nay. May mga tatapusin pa po akong projet dito,” sagot ko sa tanong niya kung kailan kami uuwi.Makahulugan ang tingin ni Nanay. Palipat-lipat iyon sa aming tatlo. Alam ko nang iniisip niya ngayon na kinain ko lamang ang mga sinabi ko noon. I just swallowed my pride. Bagama't mapanukso ay bakas naman ang tuwa sa kaniya.“Napakatagal niyo na riyan, Alliyah. Aba, kailan
Beyond The Lines Kabanata 110
Ipinagpatuloy ko ang painting. Mahirap magconcentrate dahil nagtatakbuhan sa gilid ko ang mag-ama. Though, sanay naman ako sa kalikutan ni Alias dahil kung minsa'y buhat-buhat ko pa siya habang nagpipinta ako. I just can't focus now because Russel seems more energetic than his son.Maagap kong inilayo ang paint brush sa canvas nang sumalampak sa akin si Alias. Muntik na akong magkamali. Halos segundo lang ang pagitan, muntik nang madumihan ang canvas.“Ahh! Mama!” Alias heartily laughed when his father tickled him. Nakayakap siya sa baywang ko.Nagpakawala ako ng malalim na paghinga. “Russel, malawak sa sala. Doon kayo maglaro,” mahinahong anas ko.I groaned when he suddenly hugged me from behind. Idinikit niya ang kaniyang pisngi sa pisngi ko at halos panggigilan ako. Napahiran ng paint ang damit ko dahil sa kawalan ng kontrol.“Russel!” reklamo ko.“What?”“Anong what? 'Wag kayo
Beyond The Lines Kabanata 111
Nakarating ako sa lugar kung saan tatagpuin ni Russel yung anonymous sender pero wala akong nadatnan doon. Katunayan, sarado ang tea shop. Umikot ako sa kabila. May mga nakahilerang lamesa na pare-parehong bakante. Sa kabila ay ganoon din.I dialled my number using Olive's phone. Russel didn't answer.'Where are you?'I sent it. Minutes have passed, I got no reply. Iginala ko ang paningin ko sa kabuuan ng area. Sa katabi nitong saradong tea shop ay mayroong parlor. Sa tabi ng parlor ay isang fast food restaurant. Nasa harapan ko naman ang matayog na building na kalapit ng kompanyang pinagtatrabahuhan ni Olive.I gasped for air to lessen the heaviness in my chest. Pinasadahan kong muli ang mga natatanaw kong sulok pero hindi ko nakita si Russel. Hanggang sa naisipan kong pumihit patungo sa pinakalikod nitong shop. Dahan-dahan akong sumilip. There are businessmen talking in the near benches.Kung tutuusin ay tagong-tago na ang parteng ito. Mayroong m
Beyond The Lines Kabanata 112
Nahahati ang desisyon ko kung saan kami tutuloy ni Alias pag-uwi pero si Russel na mismo ang nagsuhestiyon na dumiretso muna kami kina Tiya Marga.Tumigil ang private car sa tapat mismo ng bahay nila. Unang-unang bumaba si Olive bitbit ang mga bagaheng kayang dalhin. Tinatamad pa akong umahon mula sa pagkakahilig sa balikat ni Russel ngunit siya na mismo ang nagpaahon sa akin.Sabik akong umuwi pero dahil sa pagod at antok mula sa napakahabang biyahe, naupos na parang kandila ang enerhiya ko. Si Olive lang ang nanatiling masigla sa kabila ng jet lag.Nakaipon sa bakuran ang buong pamilya: ang mag-asawang sina Tiyo Carlos at Tiya Marga, si Kleen, at si Nanay. Sa hindi kalayuan ay tanaw ko ang ilang mga magsasakang tumigil sa ginagawa para makitingin sa pagdating namin.Sinalubong kami ng yakap ng pamilya. Nakakapanghina ng tuhod ang tagpong ito. Kitang-kita sa mga mukha nila ang pagkatulala kay Alias Usher na buhat-buhat ko at tulog pa rin hanggang ngayon.
Beyond The Lines Kabanata 113
Hindi ko inakalang ganito kaganda ang Suman Sentro. Nakita ko na ito sa pictures pero mas klaro na ngayon ang pagkakaiba. We're greeted by the workers as we entered the production area. Sino nga bang mag-aakalang lalago nang ganito ang dati'y paglalako lang nina Nanay? Si Tiya Marga ay nasa kabilang branch at katulong niya roon ang magkapatid. Russel and Alias are tailing me to wherever I go. Kasabay no'n ang pagsunod din ng mga matang narito sa kanilang dalawa. Narinig ko pa ang ilan kahit nagbubulungan lang. “Siya si Russel Clausen. Alam mo bang siya ang may-ari ng Clausen Manufacturing Clan? Doon nagtatrabaho ang tita ko!” palatak ng isang babae. Sa palagay ko ay nasa edad disi-otso, gayundin ang kausap niya. “Talaga? Matatalino lang ang nakakapasok doon, 'di ba? Si Kuya nga, sa interview pa lang, bagsak na!” “Ano ka ba!” Humagikhik ito. “Janitress ang tita ko roon, Irene! Sabihin mo sa kuya mo, mag-apply siyang janitor para matanggap siya!”
Beyond The Lines Kabanata 114
Akala ko'y mahihirapan akong ipakilala kay Alias ang mga Clausen pero kinabukasan din, mukhang malapit na siya kaagad sa mga ito. Isa pang bagay na nakatulong ay ang pagiging likas na palakaibigan niya. Hindi siya iyong tipo ng batang takot o masyadong mahiyain at ilap sa mga taong hindi niya kilala. Well, one thing is for sure. The nature runs in the blood. Ngayon ay naniniwala na ako sa lukso ng dugo.Rinig dito sa balcony ang ingay nila sa baba. Ang magkapatid na sina Madeley at Daimler ay nakasunod kay Alias mula pa kahapon. Ayaw pa sanang umalis ni Ma'am Navi kaninang umaga pero wala siyang nagawa dahil kailangan sila ni Sir Ridley sa factories. Gayunpaman ay marami siyang ibinilin bago umalis.“Babalik kami after two days. 'Wag muna kayong aalis, ha?”“Sige po, Tita,” I politely said.Wala kaming pinal na pasya ni Russel kung gaano kami katagal mananatili rito pero sa ipinakikita ni Ma'am Navi ay nangangamoy bakasyon. Sigurad
Beyond The Lines Kabanata 115
It feels good to be back.Eiser's art gallery is still there. Matibay pa rin itong nakatayo sa lugar kung saan ko ito unang nakita. Bumaba ako mula sa sasakyan ni Russel. Nagpahatid lang ako sa kaniya. May dadaanan pa siya ngayon at pagbalik niya'y magkasama na kaming pupunta sa CMC. Yes, he's inviting me there. Mayroon daw event na gaganapin mamayang gabi. Hindi na rin ako tumanggi dahil may mga tao akong gustong kumustahin doon.Nanuot sa balat ko ang pang-umagang simoy ng hangin: presko at masarap sa pakiramdam. Tumunog ang chime nang pumasok ako sa Art Gallery. Sinalubong ako ng parehong amoy. Ang mga bagay na nasasakop ng aking mga mata'y ganoon pa rin. Nakasabit ang paintings na halatang kagagawa lang. Some things changed to their respective spot but aside from that, nothing big has changed. Ang mga obra'y nakapuwesto sa kani-kanilang eleganteng posisyon. Agad nabusog ang mga mata ko sa tanawin. These artworks are caged in different sizes and different styles whi
Beyond The Lines Kabanata 116
Isa-isang bumati sa amin ang mga empleyado ng Clausen Manufacturing Clan nang makapasok kami sa napakalaking bulwagan. Ang mga nakatayo'y napabaling sa amin at ang ilang pamilyar na mukha ay lumapit upang salubungin si Russel.“Good evening, Sir!”Marami akong narinig na ganoon. May mga bumabati rin sa akin pero walang nag-abalang magpakilala. Wala pang limang minuto buhat nang dumating kami, marami nang nakamayan si Russel. Ako naman ay tahimik lang na nagmamasid hanggang sa mayroong tumapik sa akin.It's Glendal, splashing her jolly smile. “Alliyah!”“Hi.” I smiled wider.She looked at Russel who's standing beside me. Pagkatapos ay dinunggol niya ang balikat ko. “Kayo na ulit? Ba't ang hilig niyong maghiwalay?” aniya habang inginunguso si Russel.Natawa ako. “Gano'n talaga.”“Mr. Clausen, dadalo po ba ang Senior?”Napatingin kami ni Glen sa babaeng nagsal
Latest chapter
