Kabanata 101

“Arcel...” tawag ko sa kaniya.

Sinundan ko siya sa parking lot. Nagpaalam ako saglit kay Russel na pupunta ako sa washroom. Mahirap na, baka sumunod pa 'yon kung sasabihin kong gusto kong kausapin si Arcel.

Maagang uuwi si Arcel dahil may importante pa raw siyang gagawin. Pinaunlakan lang niya ang imbitasyon ni Ruan.

Nilingon niya ako't tuluyang hinarap.

“Yung nakita mo.” Nanunuyo ang lalamunan ko.

“What about it?”

Pakiramdam ko, ang laki ng pinagbago niya. I feel like he's a bit distant now. At sa totoo lang, hindi ako komportable. The way he speak and act... Para bang may bakod na sa pagitan namin. Hindi na kagaya noon na puwede ko siyang biruin o abalahin kahit anong oras.

“P-please, 'wag mong sabihin kay Russel...”

“I'm no longer affiliated with your lives, Alliyah. You can do whatever you want,” seryosong saad niya.

Bahagyang nangunot ang noo ko. He's so co