Share
Kabanata 105
Ilang araw akong binagabag ng pagtatalo mga huling kataga ni Russel. Pagkatapos ng usapan naming iyon, hindi na muling naulit ang panunumbat niya sa akin, bagay na hindi ko pa rin ikinasiya.
Oo nga't hindi na kami muling nag-away, naging mas malamig naman ang pakikitungo niya sa akin. Kung ikukumpara, kung tutuusin ay mas masakit ito. Naging tipid siyang sumagot. Animo'y napipilitan pa kahit sa pagtango.
Hindi na halos sila mapaghiwalay ni Alias kaya mas nasasaktan ako. Mayroong mga araw na masaya silang dalawa habang ako ay nanonood lang sa isang sulok. Pakiramdam ko'y sobrang layo ko sa anak ko sa tuwing magkasama sila.
Sa kagustuhan kong makabawi sa kanilang dalawa, tinitiis ko na lang. Gusto ko ring patunayan kay Russel na nagsisisi ako sa ginawa ko.
“Kakain na...” mahinang saad ko.
Hindi siya nagsalita. Binuhat niya si Alias at hinugasan ang kamay sa kitchen sink. Pumuwesto silang dalawa sa harapan ko. At times like this, I could feel not
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 106
Mag-isa akong naglalakad sa dalampasigan habang kausap si Olive sa cellphone. Panay ang talak niya tungkol kay Ruan na hindi ko naman lubusang maunawaan. May kung anong malalim na nangyari sa pagitan nila, iyon ang nasisiguro ko. Ngunit ayaw ko nang alamin pa dahil masyado na akong lunod sa sitwasyon namin ni Russel.“Kapal ng mukha niya! Porke nalaman niyang single ako, nangungulit na naman! Tawag nang tawag sa akin kanina pa! Wala ba siyang ibang ginagawa d'yan?”“Meron naman. Actually, may pinag-uusapan sila kanina ni Arcel tungkol sa project nila. Nag-water ski sila pagkatapos. Yung ibang free time, inilaan nila kay Alias. Ngayon naman, iniwan ko sila roon sa cottage. Iinom daw sila ni Arcel. And I've also heard that huling gabi na nila rito.”She frustratingly sighed. “Ilang araw pa kayo riyan, 'di ba? Paano kung pumunta 'yan dito?”Tumigil ako at naghalukipkip sa harap ng mabining alon ng dagat. Masarap sa pakiram
Beyond The Lines Kabanata 107
Mahaba ang naging pag-uusap namin ni Russel at ang lahat ng iyon ay bumabagabag sa akin ngayon.Katatapos ko lang maligo, dumiretso ako sa kwarto. Tahimik nang natutulog si Alias sa kama. Pangalawang araw namin ito kaya dapat ko nang lubusin. Napatitig ako sa mukha ng aking anak. I wanted to say sorry. Kung kaya ko lang ibalik ang panahon...Napatuwid ako ng upo nang pumasok si Russel. Nakasampay sa balikat ang tuwalya at walang pang-itaas na damit. Madilim ang kuwarto dahil sa dim lights pero pansin ko pa rin ang kagandahan ng kaniyang katawan.I swallowed.Apektado pa rin ako sa tuwing nakikita siyang ganito. Hindi ko alam. Am I supposed to feel this? Isang beses lang kami nagkasama sa exercise session at hindi na naulit iyon. O baka marahil ay dahil ilang taon ko siyang hindi nakasama.Kumabog ang dibdib ko nang unti-unti siyang naglakad patungo sa kabilang bahagi ng kama. Bahagya itong gumalaw nang pumuwesto siya sa tabi ni Alias.&ldquo
Beyond The Lines Kabanata 108
Natutukso ako sa water activities pero dahil walang magbabantay kay Alias, tanging pagtambay lang sa pampang ang nagagawa namin.Panay ang halakhak ni Alias sa paglalagay ng buhangin sa katawan ng ama niya. Nakahiga si Russel sa buhanginan habang tinatabunan siya ni Alias. Kanina pa silang dalawa. Masaya namang panoorin pero kanina pa kami nakabilad sa init.“Bored?” Russel asked.I'm sitting here in a crossed-legs position. Nakakangalay rin kaya napapabuntong-hininga ako.“No. Mainit lang,” pag-amin ko.He smirked. “Skin conscious ka na?” aniya sabay dapo ng tingin sa katawan ko.I crossed my arms when he kept staring at my chest. “What the hell, Russel...” pagbabanta ko.I'm wearing my white tank at litaw ang cleavage ko! How could he stare at it as if I don't see him?Alias chuckled when Russel caught his little hands trying to pour sands on his face.“Oops! Not he
Beyond The Lines Kabanata 109
“Lola!” Pilit inaabot ni Alias ang screen ng laptop dahil kausap namin si Nanay ngayon. Matatabig na niya ang baso ng gatas na baka matapon sa keyboard.Patayo-tayo at malikot kaya panay din ang pag-awat ko. “Shhh! Behave, okay?”Sumimangot siya at tila nagsusumbong sa kaniyang ama.And his father immediately sided on him. “Let him—”I silenced Russel by glaring at him. These days, tumitigas ang ulo ni Alias dahil sa kaka-spoil niya. Mas lalo pang ngumuso ang anak namin pero binalewala ko.“Baka po next month, 'nay. May mga tatapusin pa po akong projet dito,” sagot ko sa tanong niya kung kailan kami uuwi.Makahulugan ang tingin ni Nanay. Palipat-lipat iyon sa aming tatlo. Alam ko nang iniisip niya ngayon na kinain ko lamang ang mga sinabi ko noon. I just swallowed my pride. Bagama't mapanukso ay bakas naman ang tuwa sa kaniya.“Napakatagal niyo na riyan, Alliyah. Aba, kailan
Beyond The Lines Kabanata 110
Ipinagpatuloy ko ang painting. Mahirap magconcentrate dahil nagtatakbuhan sa gilid ko ang mag-ama. Though, sanay naman ako sa kalikutan ni Alias dahil kung minsa'y buhat-buhat ko pa siya habang nagpipinta ako. I just can't focus now because Russel seems more energetic than his son.Maagap kong inilayo ang paint brush sa canvas nang sumalampak sa akin si Alias. Muntik na akong magkamali. Halos segundo lang ang pagitan, muntik nang madumihan ang canvas.“Ahh! Mama!” Alias heartily laughed when his father tickled him. Nakayakap siya sa baywang ko.Nagpakawala ako ng malalim na paghinga. “Russel, malawak sa sala. Doon kayo maglaro,” mahinahong anas ko.I groaned when he suddenly hugged me from behind. Idinikit niya ang kaniyang pisngi sa pisngi ko at halos panggigilan ako. Napahiran ng paint ang damit ko dahil sa kawalan ng kontrol.“Russel!” reklamo ko.“What?”“Anong what? 'Wag kayo
Beyond The Lines Kabanata 111
Nakarating ako sa lugar kung saan tatagpuin ni Russel yung anonymous sender pero wala akong nadatnan doon. Katunayan, sarado ang tea shop. Umikot ako sa kabila. May mga nakahilerang lamesa na pare-parehong bakante. Sa kabila ay ganoon din.I dialled my number using Olive's phone. Russel didn't answer.'Where are you?'I sent it. Minutes have passed, I got no reply. Iginala ko ang paningin ko sa kabuuan ng area. Sa katabi nitong saradong tea shop ay mayroong parlor. Sa tabi ng parlor ay isang fast food restaurant. Nasa harapan ko naman ang matayog na building na kalapit ng kompanyang pinagtatrabahuhan ni Olive.I gasped for air to lessen the heaviness in my chest. Pinasadahan kong muli ang mga natatanaw kong sulok pero hindi ko nakita si Russel. Hanggang sa naisipan kong pumihit patungo sa pinakalikod nitong shop. Dahan-dahan akong sumilip. There are businessmen talking in the near benches.Kung tutuusin ay tagong-tago na ang parteng ito. Mayroong m
Beyond The Lines Kabanata 112
Nahahati ang desisyon ko kung saan kami tutuloy ni Alias pag-uwi pero si Russel na mismo ang nagsuhestiyon na dumiretso muna kami kina Tiya Marga.Tumigil ang private car sa tapat mismo ng bahay nila. Unang-unang bumaba si Olive bitbit ang mga bagaheng kayang dalhin. Tinatamad pa akong umahon mula sa pagkakahilig sa balikat ni Russel ngunit siya na mismo ang nagpaahon sa akin.Sabik akong umuwi pero dahil sa pagod at antok mula sa napakahabang biyahe, naupos na parang kandila ang enerhiya ko. Si Olive lang ang nanatiling masigla sa kabila ng jet lag.Nakaipon sa bakuran ang buong pamilya: ang mag-asawang sina Tiyo Carlos at Tiya Marga, si Kleen, at si Nanay. Sa hindi kalayuan ay tanaw ko ang ilang mga magsasakang tumigil sa ginagawa para makitingin sa pagdating namin.Sinalubong kami ng yakap ng pamilya. Nakakapanghina ng tuhod ang tagpong ito. Kitang-kita sa mga mukha nila ang pagkatulala kay Alias Usher na buhat-buhat ko at tulog pa rin hanggang ngayon.
Beyond The Lines Kabanata 113
Hindi ko inakalang ganito kaganda ang Suman Sentro. Nakita ko na ito sa pictures pero mas klaro na ngayon ang pagkakaiba. We're greeted by the workers as we entered the production area. Sino nga bang mag-aakalang lalago nang ganito ang dati'y paglalako lang nina Nanay? Si Tiya Marga ay nasa kabilang branch at katulong niya roon ang magkapatid. Russel and Alias are tailing me to wherever I go. Kasabay no'n ang pagsunod din ng mga matang narito sa kanilang dalawa. Narinig ko pa ang ilan kahit nagbubulungan lang. “Siya si Russel Clausen. Alam mo bang siya ang may-ari ng Clausen Manufacturing Clan? Doon nagtatrabaho ang tita ko!” palatak ng isang babae. Sa palagay ko ay nasa edad disi-otso, gayundin ang kausap niya. “Talaga? Matatalino lang ang nakakapasok doon, 'di ba? Si Kuya nga, sa interview pa lang, bagsak na!” “Ano ka ba!” Humagikhik ito. “Janitress ang tita ko roon, Irene! Sabihin mo sa kuya mo, mag-apply siyang janitor para matanggap siya!”
Latest chapter
