Kabanata 102

'Di gaya noong mga nakaraang araw na palagi akong may naisasagot kay Olive, ngayon ay halos wala na akong masabi.

“Sabihin mo na kasi,” aniya sabay dunggol sa akin.

Napabuntong-hininga ako. Paano ko ba sasabihin? Sa tuwing humahanap ako ng tyempo, natatalo ako ng takot. Paano kung magalit nang sobra sa akin si Russel at ilayo si Alias?

“H-hindi ko pa kaya, Olive.”

“Naku, bahala ka. Mas magagalit 'yon kung sa iba pa niya malaman.”

Ipinulon ko ang mga kurtina at idiniretso iyon sa laundry basket. Nagpapalit kami ng kurtina ngayon. These days, nagiging mas maarte na ako sa mga gamit. Ewan ko ba. I'm becoming more conscious to every little thing.

“Wala namang magsasabi sa kaniya,” katwiran ko.

Akala ko nga, delikado ako kay Arcel pero nang komrpontahin ko siya, tila wala namang pakialam. Hanggang ngayon ay bumabagabag sa akin iyon. Iniisip ko pa rin kung ano bang nagawa kong mali na puwede n