All Chapters of Beyond The Lines: Chapter 91 - Chapter 100

My hands are trembling while holding the pregnancy test kit. Kumibot ang labi ko sa nakikitang resulta. Ang dibdib kong kanina pa kabado ay dumoble pa. Sa malaking salamin ng banyo, kita ko ang sariling pagkakagulantang. “Alliyah?” tawag ni Venus sa labas. She's also knocking the door. Nagbuntong-hininga ako. Mariin akong pumikit at paulit-ulit na suminghap. How I wish this is not true. I'd rather be left alone than be left with a baby. Nakikinita ko na ang magiging kinabukasan ng anak ko: hindi siya titigilan ng mga Lewisham. I weakly opened the door. Parang tubig na biglang pumasok si Venus. She intently looked at me. “A-anong result?” My eyes are already watering, though. Alam kong kahit hindi ko sabihin, obvious na iyon sa reaksyon ko. Binitiwan ko ang pregnancy test kit sa sink. Naikuyom ko ang aking kamay habang patuloy sa pagtaas-baba ang dibdib ko. Venus took it. Her eyes widened when she saw the two red lines o

Sumasabog sa mukha ko ang aking buhok sa lakas ng hangin. Narito kami ngayon sa Huerian Hills kung saan tanaw na tanaw ang kalawakan ng Verdi Yoa City. Papalubog na ang araw na nakadagdag sa ganda nito. Ang mga pinaghalong kulay ng kalangitan ang siyang sumasalamin sa kagandahan ng paparating na gabi, kasabay ng unti-unting pagkalat ng city lights na nagmistulang mga tala sa lupa. “Yuhooo!” Olive's arms are extended as if she's embracing the fresh and cold wind. Kakaiba ang lamig dito kumpara sa Pinas pero sa tatlong taong pananatili namin ay nasanay na kami. Ganoon din naman noong dito ako nag-college. Naulit lang. Pareho kaming balot na balot mula ulo hanggang paa. Kagaya ko'y nililipad rin ng hangin ang kaniyang buhok. Ang kaibahan lang, mahaba iyon samantalang maiksi ang sa akin. Mula sa hanggang balakang na haba, hanggang balikat na lang ang buhok ko ngayon. Nagdesisyon akong magpagupit nang manganak ako kay Alias. Payo iyon ng doktor ko upang maiwasan u

Apat na araw na ang nakalilipas, nagtatago pa rin ako rito sa pad namin ni Olive. Hindi ko na yata kayang magpakita pa ulit kay Russel. No way! Kung ano man ang dahilan niya sa pagpunta rito at sa pagbili ng paintings ko, bahala siya sa buhay niya. Iiwas at magtatago ako hangga't kaya ko. “Baka tanggalin ka na niyan sa team,” tukoy ni Olive kay Mr. Andrew. Kabababa ko lang ng cellphone pagkatapos ng pangatlong tawag ni Mr. Andrew sa araw na ito. He keeps asking me about what happened in the event. Kinakamusta ako kung ayos lang ba talaga ako. Kung sabagay, matapos kong umalis doon nang walang paalam, I don't think they would buy my poor reasons. Una, idinahilan kong biglang sumakit ang tiyan ko. Pangalawa, inirason kong masama pa rin ang pakiramdam ko nang 'di na ako nakasipot sa second night. Pangatlo, ang sabi ko'y walang magbabantay kay Alias dahil umalis si Hailey, at mayroon pang iba. At ngayong araw, tatlong beses nang tumawag si Mr. Andrew, nagtatanong

“This is nice,” komento ko sa pinaka-kakaibang painting.I am checking and grading all the finished works one by one. Masyadong marami kung tutuusin pero alam kong matatapos ko ito ngayong araw. Binigyan kami ng dalawang araw to judge all of these at pinili kong tapusin ngayon para sa ilang rason.Mabilis akong mamangha pero bihira akong magsabi ng komento. Hindi ko mabitaw-bitawan ang painting na ito dahil ito ang pinaka-twisted sa lahat. Balanseng-balanse ang humour at dark side nito. Even my co-artists agreed to me.“This is very clever and logical,” anas ng katabi ko.I grinned. “Uh-huh. That's why I'm giving this one a perfect score.”Pagkatapos kong i-finalize ang kanilang mga average, inilista ko na rin ang top 20 at agad iyong ipinadala kay Mr. Andrew. He's in a meeting right now. Ilang minuto pa ang ilalaan ko kung hihintayin ko pa siya. Nagpasya na akong umalis kasabay ng ilang artists na kasama ko. We'

“Anong nangyari sa inyo ni Denise?” naitanong ko rin nang matapos ang “date” daw naming dalawa. Wala naman kaming ibang ginawa bukod sa pag-eehersisyo at pagkain dito sa pad niya.At gaya ng inaasahan, hindi na siya nagulat sa tanong ko. Alam niyang hindi ko palalampasin ang parteng iyon. Sa lahat ng nangyari, iyon ang sumira sa kaunting pag-asa ko noon. Iyon ang dahilan ng paglayo ko at ng tuluyang pagkawasak ng ugnayan namin.He sighed. “Hindi kami totoong ikinasal.”Nagtiim-bagang ako. “What do you mean? Laman kayo ng media, Russel. Ikinasal kayo...”“Everything was fake. None of those happened for real.” Humakbang siya papalapit sa akin.Ako naman ay nanatili sa aking kinatatayuan habang nangungunot ang noo.“Mula sa binyag hanggang sa kasal.” Tumigil siya sa paghakbang. “Ipinagkatiwala sa akin ng mga Lewisham ang ilang properties nila habang ang iba nama