All Chapters of แรงรักสยบแรงแค้น: Chapter 161 - Chapter 170

“พ่อซื้อคฤหาสน์หลังนั้นพร้อมกับหลังนี้เมื่อนานมาแล้ว ก็ไม่ได้มีคนไปอยู่นะ เรื่องรีโนเวทและเลย์เอตภายในก็คล้าย ๆ กับหลังนี้แหละ พวกลูกคิดว่าไงล่ะ?” เจเรมี่ถามไซล่าไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรอยู่ครู่หนึ่ง เนื่องจากมองข้ามจุดเล็ก ๆ จุดหนึ่งไป หลายอย่างในตอนนี้ก็ต้องเปลี่ยน เนื่องจากไฟฟ์ แบตตันกล่าวว่าเขาจะอยู่ในประเทศนี้อย่างถาวร พ่อของเธอคงจะจัดหาบ้านเพื่อให้พวกเขาทั้งสองอยู่ด้วยกันอย่างแน่นอน ถ้าเธอยังคงอยู่ในบ้านแม่เหมือนกับนายหญิงโสด มันคงจะไม่เหมาะสมที่สุด“ไม่เป็นไรค่ะ คุณพ่อ หนูก็มีตึกคู่เป็นชื่อของหนูที่ใจกลางเมืองแล้วไม่ใช่เหรอคะ? สามีหนูกับหนูอยู่ที่นั่นแทนก็ได้…” เธอกล่าวเธอคงไม่ยอมอยู่ข้างบ้านหลังนี้แน่ ถ้าทำแบบนั้น นั่นก็หมายความว่าเธอต้องผ่านทุกคืนวันกับไฟฟ์ แบตตัน ถ้าทั้งสองไม่อยู่ด้วยกัน พ่อคงจะรู้ความจริงอย่างแน่นอน ดังนั้น มันจึงดีกว่าที่จะบอกว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ในใจกลางเมือง ที่แห่งนั้นอยู่ไกลจากบ้าน ไกลจากหูตาของพ่อมาก แม้ว่าเธอจะอยู่คนเดียว แต่พ่อคงล่วงรู้ความลับนี้ได้ยากท่าทีของเจเรมี่หดหู่ทันตา “ไซล่า ลูกต้องทำแบบนี้จริง ๆ ใช่ไหม?”“คุณพ่อคะ หมายความว่าไง?” ไซล่าถ

“จงใจงั้นเหรอ?” สแตนลีย์สูบบุหรี่และค่อย ๆ พ่นควันออกมา จากนั้นก็หันมองเธออย่างสงบ มันลำบากจริง ๆ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่ฉลาดเกินไป“นายหวังโอกาสที่จะขึ้นค่าตัว เพราะงั้นนายถึงจงใจไม่ปฏิเสธคุณพ่อของฉันใช่ไหม?” ไซล่าถามสแตนลีย์ขมวดคิ้วเล็กน้อย “เปล่า”สมมติฐานนั่นมันอะไรกัน?“งั้น นั่นก็หมายความว่านายแค่อยากอยู่กับฉัน ใช่ไหม?” ไซล่าไม่ยอมทิ้งคำถามก่อนหน้านี้ไปจากความคิดสแตนลีย์ยังคงเงียบ หลังจากที่ดับบุหรี่ด้วยมือข้างหนึ่ง เขาก็โยนลงในถังขยะใกล้ ๆ การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็ว แม่นยำและน่าหลงใหลที่สุดเมื่อจ้องไปที่ท่าทีทีสงบของเขา ไซล่าก็ค่อย ๆ คลายความสงสัยภายในใจ เธอคงคิดมากเกินไปแน่ เมื่อตัดสินจากตลอดเวลาที่อยู่ร่วมกันของพวกเขา มาจนถึงช่วงเวลานี้ ไซล่าก็รู้สึกว่าไฟฟ์ แบบตันไม่ใช่คนที่หิวเงิน มันเหมือนกับเขาคิดว่าเงินเป็นแค่ของไร้ค่าพวกเขาไม่ได้สนิทกันมานาน แม้ว่าพวกเขาเคยนอนด้วยกันคืนหนึ่ง มันก็เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะตกหลุมรักเธออย่างรวดเร็วเช่นนี้ ดังนั้น การที่เขาอยากที่ให้ทั้งสองอยู่ด้วยกันก็คงเป็นไปไม่ได้เช่นกันด้วยเหตุนี้ จิตใจของเธอเผลอนึกถึงภาพในคืนนั้น หน้าขอ

“ถ้างั้น อาหารที่ฉันทำในวันก่อนก็หวานด้วยน่ะสิ?” ไซล่าอุทานด้วยความไม่อยากเชื่อถ้านั่นคือเรื่องจริง นั่นจะหมายความว่าทุกอย่างที่เธอเป็นคนทำนั่นรับประทานไม่ได้เลย“ใช่” สแตนลีย์ตอบกลับเบา ๆ อาหารค่ำอันแสนหวานนั้นสร้างความประทับใจให้กับเขามาก“มันกินไม่ได้เลยใช่ไหม? ฉันขอโทษ”“อร่อยนะ” สแตนลีย์ตอบอย่างปกติ“มันจะอร่อยได้ไง? ฉันใช้น้ำตาลแทนเกลือนะ!”แม้ว่าไซล่าจะไม่ได้รับประทานอาหารที่มีแค่รสหวานเหล่านั้น เธอก็นึกภาพออกว่ารสชาติมันน่าขยะแขยงแค่ไหน“ฉันชอบของหวาน ๆ” เขากล่าวไซล่ารู้สึกอบอุ่นอยู่ภายใน ในขณะเดียวกันสแตนลีย์ดูเฉยเมยที่ภายนอก เขาค่อนข้างเป็นคนที่อบอุ่นอยู่ภายใน เขารู้วิธีที่จะทำให้คนอื่นสบายใจและห่วงใยพวกเขามาก“เอาละ ไม่ต้องมาปากหวานเลย พูดมาตรง ๆ เถอะ นายโยนอาหารทั้งหมดนั่นทิ้งไปในวันนั้นใช่ไหม?”“เปล่าซะหน่อย” เขาตอบไซล่าอึ้ง “นาย...นายกินมันจนหมดเลยงั้นเหรอ?” เธอถาม“ใช่”ไซล่ารีบชูนิ้วโป้งให้กับเขา “แจ๋ว”สแตนลีย์เปลี่ยนเรื่องในขณะที่ใช้คางชี้ไปยังน้ำมะนาวของเธอ “ลองดูสิว่าหวานพอรึยัง”เธอจิบเล็กน้อย ความหวานเหมาะเจาะ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของมะนาวผสมกับรสหวานอ

“แซ็คคงบอกสิ่งที่จำเป็นกับแกแล้วหมดแล้วใช่ไหม?” วิลสันถามด้วยน้ำเสียงหยาบกระด้าง“ครับ” สแตนลีย์ตอบอย่างสงบ โดยใช้น้ำเสียงที่ไม่สะทกสะท้านใด ๆ“มีเรื่องสำคัญบางอย่างที่ฉันลืมขอให้แซ็คบอกแก เพราะงั้นฉันจะพูดเลยแล้วกัน ถ้ามีบางอย่างที่แกไม่เข้าใจตอนที่อยู่กับลูกสะใภ้ของฉัน ให้มาถามฉันทันทีเลยนะ ไม่มีใครเก่งเรื่องความรักมากกว่าฉันอีกแล้ว”น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ เหมือนกับท่านประธานขี้หลีสแตนลีย์ค่อย ๆ พ่นควันออก “...เข้าใจแล้วครับ”“เจ้าลูกเวร ไอ้ฉันก็คิดมาตลอดว่าแกเป็นเกย์ และเตรียมใจให้แกพาแซ็คกลับบ้านและประกาศความสัมพันธ์ของแกกับเจ้านั่นแล้วด้วยซ้ำ” วิลสันกล่าว เขาไม่อายที่จะพูดความคิดของตนออกมาสแตนลีย์กุมหน้าผากอย่างยอมจำนน เขาสงสัยว่าชายแท้อย่างเขาจะเป็นเกย์ได้อย่างไร?เมื่อแซ็คที่ยืนอยู่ข้าง ๆ สแตนลีย์ได้ยินสิ่งที่วิลสันกล่าว ปากของเขาก็เริ่มยิ้มพลางพิจารณาทางเลือกชีวิตของเขาอีกครั้ง ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับนายน้อยห้าตอนไหนกันนะที่ทำให้ท่านประธานกับนายหญิงเห็นผิดเป็นเช่นนั้นได้?สแตนลีย์ไม่เต็มใจที่จะคุยเรื่องนี้ต่อ ดังนั้น เขาจึงเปลี่ยนเรื่อง “สุขภาพพ่อเป็นไงบ

เมื่อเข้าไปด้านใน ไซล่าก็เดินนำสแตนลีย์ไปยังชั้นบนและผลักเปิดประตูของห้องนอนห้องแรก ซึ่งดูโอ่อ่าเทียบเท่ากับชั้นแรกหน้าต่างบานใหญ่ทอดยาวทั้งผนังของห้อง และมีสิ่งของชิ้นที่ตระการตาอีกมากมาย ตัวอย่างเช่น ระเบียงเปิดขนาดใหญ่ เตียงคิงไซส์ที่สะดวกสบาย ตู้เสื้อผ้าขนาดใหญ่กินพื้นที่ผนังอีกฝั่ง โต๊ะทำงานระดับไฮเอนด์และอื่น ๆ อีกมากมายผ้าปูที่นอนและปอกหมอนเป็นสีน้ำเงินเข้ม ซึ่งความผสมผสานของสีทั้งสองทำให้ห้องให้ความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่และมีระดับมากขึ้น“เป็นไงบ้าง? นายชอบไหม? ฉันเลือกผ้าปูที่นอนให้กับนายเมื่อคืนนี้ ของใหม่หมดเลยนะ ถ้านายไม่ชอบสี นายเปลี่ยนออกก็ได้นะ มีอีกหลายชุดในตู้เสื้อผ้า ฉันย้ายคอมพิวเตอร์เข้ามาจากห้องข้าง ๆ สเปกดีที่สุดเลยด้วยนะ ถ้านายชอบเล่นเกม บอกเลยว่านายจะได้รับประสบการณ์ในการเล่นเกมครั้งใหม่เลยแหละ” ไซล่ากล่าว“อ่า ฉันชอบเล่น” สแตนลีย์กล่าวอย่างเบา ๆ เขาบอกได้เลยว่าเธอทุ่มเทความพยายามอย่างมากในการตกแต่งห้องนั้น“งั้นก็ดี สุขาเชื่อมกับห้องอาบน้ำเลยนะ” ไซล่าพูดเสริมพลางชี้ไปยังห้องอาบน้ำ“รับทราบ”ไซล่าทำท่าชี้นิ้วโป้งไปทางขวา “ห้องของฉันอยู่ข้าง ๆ นายนะ ถ้ามีอะไร