“หรือบางที เขาแค่พยายามจะใช้วิธีนี้เพื่อที่จะบอกฉันว่าเขาไม่สนใจฉัน แค่อยากให้ฉันทำตัวเชื่อง ๆ นั่งรอการหย่าก็ได้” ไซล่ายักไหล่และหันไปมองต้นสนในสนามที่มีหิมะปกคลุมอยู่ “ช่างเขาเถอะ นี่ก็ดีเหมือนกัน ฉันแค่ต้องรอเงียบ ๆ สามปีและจากนั้นก็หย่า”“ที่จริงแล้ว ตอนนั้นเธอก็ยังไม่หายดีใช่ไหมล่ะ? ถึงเธอเลือกผิดสัญญาล่วงหน้า อาจารย์ก็ทำอะไรกับเธอไม่ได้อยู่แล้ว เพราะงั้น ทำไมเธอถึงไม่ทำล่ะ?” สแตนลีย์ถามและจ้องมองไปในดวงตาเธอ ความสงสัยเติมเต็มสายตาเขา“มนุษย์ทั้งหลายควรจะรักษาสัญญาสิ ใช่ไหมล่ะ? อาจารย์เป็นผู้มีพระคุณของฉัน จะให้ฉันเป็นพวกไร้หัวใจไม่ได้หรอกนะ สำหรับฉันแล้ว อาจารย์ของฉันก็เหมือนพ่อแม่คนที่สองเลยนะ”ในตอนที่เอ่ยถึงอาจารย์ของเธอ สายตาของไซล่าเริ่มอ่อนโยนมากขึ้นและเสียงของเธอก็ละมุนมากขึ้น เธอเอ่ยความคิดที่อยู่ภายในที่สุดออกมาโดยไม่ลังเล “ที่จริงแล้ว ในตอนที่ยอมรับเงื่อนไขของอาจารย์ในตอนแรก ฉันคิดว่าฉันอาจพยายามใช้ชีวิตที่ดีกับเขาคนนั้นก็ได้ เพราะยังไง ฉันติดหนี้บุญคุณของปู่เขา แต่หน้าเขายังไม่ยอมให้ฉันเห็นเลย เพราะงั้นฉันถึงเริ่มเปลี่ยนใจ”เมื่อเห็นเธอเป็นเช่นนี้ สแตนลีย์รู้สึกราว
Read more