บทที่ 176

“ไฟฟ์ แบตตัน อย่าบังคับให้ฉันต้องถอนเงินสดจากตู้เอทีเอ็มนะ” ไซล่ายืนกรานที่จะคืนเงินให้เขา

เขายังคงเข็นรถเข็นต่อไปข้างหน้าโดยไม่ตอบกลับราวกับว่าเกราะกำบังรอบกายซึ่งพร้อมจะปิดกั้นทุกคนออกไป

เมื่อมาถึงที่บ้าน ทั้งสองคนก็แกะทุกอย่างที่พวกเขาซื้อมา จากนั้นวางของต่าง ๆ ไว้ในที่ที่เหมาะสม

หลังจากนั้น พวกเขาก็นั่งอยู่บนพรมสีขาวเหมือนหิมะ พลางหยิบหุ่นยนต์ทำความสะอาดออกจากกล่องและวางในแต่ละชั้น

เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็กลับไปยังห้องนั่งเล่นและนั่งลงบนโซฟา

สแตนลีย์หยิบโทรศัพท์ออกมาพร้อมเปิดห้องแชท ‘คลับของสุภาพบุรุษ’ และอ่านบันทึกการแชทด้วยสีหน้าเฉยเมย

เมื่อเปิดเข้ามาข้างใน เขาเห็นว่าตัวเองถูกแท็กด้วยหลายสิบข้อความ เขายังดูสงบขณะที่ยังคงเลื่อนขึ้นต่อไปพร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย

ทันใดนั้นเอง เขาก็รู้ตัวในที่สุดว่าพวกเขากำลังพูดถึงเรื่องอะไรและทำไมพวกเขาถึงตื่นเต้น

นิ้วเรียวยาวของเขาพิมพ์อย่างรวดเร็วด้วยคำว่า “...มีอะไรจะพูดอีกไหม?”

เฮนรี่ตอบกลับ “มาร์มอตกรีดร้อง.jpg”

หลังจากนั้นไม่นาน แจ้งเตือนการโทรเสียงวีแชทของเขาก็เริ่มดังขึ้น คนที่โทรมาคือเซบาสเตียน เบรนานด์

เมื่อนึกขึ้น