Share

บทที่ 172

“เอาละ ฉันจะทำมื้อเที่ยง มีอะไรที่นายอยากกินไหม?” ไซล่าถาม

“ฉันกินอะไรก็ได้” สแตนลีย์ตอบกลับ

“ไม่ชอบกินอะไร?”

พวกเขาจะอยู่ด้วยกันเป็นเวลาหนึ่งปี ดังนั้นเธอรู้สึกว่าจำเป็นจะต้องรับรู้ไว้

“ไม่มี”

ไซล่าหันหน้าเข้าไปในห้องครัวพลางพยักหน้า พ่อของเธอกำชับแม่บ้านให้เตรียมของในตู้เย็นของพวกเขาในเต็มตั้งแต่เมื่อวานนี้ ดังนั้น ทุกอย่างจึงจัดเตรียมไว้เสร็จสรรพ เธอหยิบวัตถุดิบที่เธอจะใช้ออกมาและเริ่มล้าง

ทันใดนั้น อาหารสี่อย่างและซุปหนึ่งชนิดที่เป็นบรรทัดฐานของครัวเรือนก็ถูกจัดเตรียม ประกอบไปด้วย หมูตุ๋น ไข่กวนพริกหยวก มันฝรั่งหั่นฝอยพริกไทยร้อน กุ้งนึ่งและซุปเต้าหู้ปลาหมึก

เธอวางอาหารบนโต๊ะอาหารทรงสี่เหลี่ยมอย่างระมัดระวังและตักข้าวไว้สองถ้วย อาหารที่ถูกจัดเตรียมไว้บนผ้าปูโต๊ะลายตารางหมากรุกสีเขียวสลับขาวอย่างพิถีพิถันดูน่าหลงใหลเป็นพิเศษ เครื่องเรือนบนโต๊ะอาหารราคาแพงยิ่งเพิ่มความอลังการให้ภาพนี้ยิ่งขึ้น อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นนำความอบอุ่นเข้ามายังคฤหาสน์หลังใหญ่แห่งนี้

หลังจากที่วางถ้วยลง ไซล่าก็ไปยังทางเข้าของโถงห้องอาหารและมองไปที่ชายที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนโซฟา “ไฟฟ์ แบตตัน ทานข้า
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status