บทที่ 162

“พ่อซื้อคฤหาสน์หลังนั้นพร้อมกับหลังนี้เมื่อนานมาแล้ว ก็ไม่ได้มีคนไปอยู่นะ เรื่องรีโนเวทและเลย์เอตภายในก็คล้าย ๆ กับหลังนี้แหละ พวกลูกคิดว่าไงล่ะ?” เจเรมี่ถาม

ไซล่าไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรอยู่ครู่หนึ่ง เนื่องจากมองข้ามจุดเล็ก ๆ จุดหนึ่งไป หลายอย่างในตอนนี้ก็ต้องเปลี่ยน เนื่องจากไฟฟ์ แบตตันกล่าวว่าเขาจะอยู่ในประเทศนี้อย่างถาวร พ่อของเธอคงจะจัดหาบ้านเพื่อให้พวกเขาทั้งสองอยู่ด้วยกันอย่างแน่นอน ถ้าเธอยังคงอยู่ในบ้านแม่เหมือนกับนายหญิงโสด มันคงจะไม่เหมาะสมที่สุด

“ไม่เป็นไรค่ะ คุณพ่อ หนูก็มีตึกคู่เป็นชื่อของหนูที่ใจกลางเมืองแล้วไม่ใช่เหรอคะ? สามีหนูกับหนูอยู่ที่นั่นแทนก็ได้…” เธอกล่าว

เธอคงไม่ยอมอยู่ข้างบ้านหลังนี้แน่ ถ้าทำแบบนั้น นั่นก็หมายความว่าเธอต้องผ่านทุกคืนวันกับไฟฟ์ แบตตัน ถ้าทั้งสองไม่อยู่ด้วยกัน พ่อคงจะรู้ความจริงอย่างแน่นอน ดังนั้น มันจึงดีกว่าที่จะบอกว่าพวกเขาจะอาศัยอยู่ในใจกลางเมือง ที่แห่งนั้นอยู่ไกลจากบ้าน ไกลจากหูตาของพ่อมาก แม้ว่าเธอจะอยู่คนเดียว แต่พ่อคงล่วงรู้ความลับนี้ได้ยาก

ท่าทีของเจเรมี่หดหู่ทันตา “ไซล่า ลูกต้องทำแบบนี้จริง ๆ ใช่ไหม?”

“คุณพ่อคะ หมายความว่าไง?” ไซล่าถ