Share

บทที่ 168

“แซ็คคงบอกสิ่งที่จำเป็นกับแกแล้วหมดแล้วใช่ไหม?” วิลสันถามด้วยน้ำเสียงหยาบกระด้าง

“ครับ” สแตนลีย์ตอบอย่างสงบ โดยใช้น้ำเสียงที่ไม่สะทกสะท้านใด ๆ

“มีเรื่องสำคัญบางอย่างที่ฉันลืมขอให้แซ็คบอกแก เพราะงั้นฉันจะพูดเลยแล้วกัน ถ้ามีบางอย่างที่แกไม่เข้าใจตอนที่อยู่กับลูกสะใภ้ของฉัน ให้มาถามฉันทันทีเลยนะ ไม่มีใครเก่งเรื่องความรักมากกว่าฉันอีกแล้ว”

น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ เหมือนกับท่านประธานขี้หลี

สแตนลีย์ค่อย ๆ พ่นควันออก “...เข้าใจแล้วครับ”

“เจ้าลูกเวร ไอ้ฉันก็คิดมาตลอดว่าแกเป็นเกย์ และเตรียมใจให้แกพาแซ็คกลับบ้านและประกาศความสัมพันธ์ของแกกับเจ้านั่นแล้วด้วยซ้ำ” วิลสันกล่าว เขาไม่อายที่จะพูดความคิดของตนออกมา

สแตนลีย์กุมหน้าผากอย่างยอมจำนน เขาสงสัยว่าชายแท้อย่างเขาจะเป็นเกย์ได้อย่างไร?

เมื่อแซ็คที่ยืนอยู่ข้าง ๆ สแตนลีย์ได้ยินสิ่งที่วิลสันกล่าว ปากของเขาก็เริ่มยิ้มพลางพิจารณาทางเลือกชีวิตของเขาอีกครั้ง ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับนายน้อยห้าตอนไหนกันนะที่ทำให้ท่านประธานกับนายหญิงเห็นผิดเป็นเช่นนั้นได้?

สแตนลีย์ไม่เต็มใจที่จะคุยเรื่องนี้ต่อ ดังนั้น เขาจึงเปลี่ยนเรื่อง “สุขภาพพ่อเป็นไงบ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status