Halos katatapos pa lamang nang uwian. Nandito ako sa tapat nang waiting shed sa tapat nang school nagpapatila ng ulan. "Classmate? Wala ka bang payong? Gusto mo ba payungan kita?" narinig kong boses nang isang lalaki. Hindi naman ako kaagad nakaimik. Kaklase ko kasi ang lalaking 'to mula una hanggang huli subject ko araw-araw. "Hindi na. Maraming salamat na lang," pagsagot ko sa kanya. Nanatili lang akong nakatingin sa langit. Kaya ko namang umuwi talaga. Kaya ko namang suungin ang ulan na ito, pero hindi ko alam kung bakit pero mas gusto ko na lang muna mag-stay rito. "Sabayan na lang kita," narinig ko pang sabi niya. Pero this time, mas seryoso na ang tono niya. Kaagad ko siyang nilingon pero hindi na ako nagsalita pa. "You know, I love rainy days," pagpapatuloy pa rin niya. "Minsan mabigat sa d*bdib kapag umuulan, pero ang ganda. Ang ganda kasi parang gumagaan ang d*bdib mo. Para bang kahit papaano nababawasan ang problema mo," hindi aki kumibo. Nanatili lang akong nakikinig s
Read more