Chapter 193

Kasalukuyan na akong naglalakad ngayon papunta sa univeristy na papasukan ko. Paaralan 'yon sa totoo lang ng mga mayayamang tao tulad ni Michael. At hindi naman talaga ako makakapasok doon kung hindi dahil sa tulong ng lalaking 'yon.

Kanina pa ako nakaalis ng bahay. Pero dahil ito pa lang ang pangalawang beses na pupunta ako sa school na 'yon ay lumagpas ako ng bababaan. Wala naman sa akin 'yon dahil sanay naman na ako sa mahabang lakaran.

Kinagat ko ang pang ibaba kong labi. Ang dami rin kasing tumatakbo sa isip ko kaya ito ngayon ako, naglalakad sa gitna ng araw.

Sana hindi ako mangamoy pawis. Unang araw pa naman ng school year, at ito ang unang araw na bumalik ako sa pag-aaral matapos ang ilang taon.

Patuloy lang ako sa paglalakad habang palinga-linga sa paligid. Nadala na kasi ako nang nangyari noon kung saan na-kidnap ako at muntik na akong mapatay.

Napahinga ako ng malalim, pero baka nga mas mainam na ang ganito. Baka mas maigi na nga na 'di na kami nagkikita ni Michael, bak