All Chapters of คุณชาย แห่ง ประตูมังกร: Chapter 451 - Chapter 460

แม้ว่าที่นั่นจะยังเป็นพื้นที่รกร้างว่างเปล่าอยู่ แต่ตราบใดที่มันได้รับการพัฒนา มันจะกลายเป็นเสาหลักแห่งความเจริญใหม่ของเศรษฐกิจในกรุงโซล อาจกล่าวได้ว่าเป็นตัวแทนแห่งใหม่ในอนาคตของการพัฒนาเศรษฐกิจของกรุงโซล! นั่นไม่ใช่ดินแดนรกร้าง แต่กลับเป็นดินแดนสีทองเล็ก ๆ ที่ที่ซึ่งธนบัตรจำนวนนับไม่ถ้วนสามารถเติบโตได้ในอนาคต! เพราะนั่นเป็นพื้นที่รกร้างที่ซื้อโดยบริษัทหยุนจงหลานผู้ลึกลับ เพื่อเป็นสถานที่ที่ใช้สร้างคณะแพทย์ที่ใหญ่ที่สุดในโซล！ ที่ดินผืนนั้นร้อนแรงที่สุดในตอนนี้! เพราะนักลงทุนลงทุนเป็นพันล้านดอลลาร์! “ปู่มีความสุขจริง ๆ ที่มีหลานชายที่ฉลาดและมีความสามารถเช่นนี้ หลานยังมีความผูกพันกับบริษัทหยุนจงหลาน และในอนาคตตระกูลหวังจะเจริญรุ่งเรืองและกลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในกรุงโซลอย่างแน่นอน” “นี่คือผู้สืบทอด หากตระกูลหวังสืบทอดโดยหวังจงฉวนในอนาคต เขาจะสามารถพัฒนาได้ดี เป็นชายหนุ่มที่มีศักยภาพสูง” "สุดยอดไปเลย หลายคนกำลังอยากทำสัญญาการพัฒนาในพื้นที่รกร้างในเขตชานเมืองทางใต้ของบริษัทหยุนจงหลาน ไม่ว่ากลุ่มการเงินกี่กลุ่มพร้อมที่จะเอาชนะ ปู่ไม่คิดว่าหวังจงฉวนจะริเริ่มก่อน" แขกรับเชิ

หวังจงฉวนมองด้วยความงงงวย เขาไม่รู้ว่าเบื้องลึกเบื้องหลังว่าเป็นมาอย่างไร เขาจึงไม่สามารถพูดอะไรออกไปได้ตามอำเภอใจ สีหน้าคุณปู่หวังเปลี่ยนเป็นมืดลง เนื่องจากเขาโกรธมากจนอยากจะตีหลี่โม่ให้ตาย อย่างไรก็ตาม งานเลี้ยงวันเกิดได้เริ่มขึ้นแล้ว และไม่ใช่เรื่องง่ายที่คุณปู่หวังจะแสดงอารมณ์ได้ต่อหน้าผู้คนมากมาย ยิ่งกว่านั้นหากเหตุการณ์นี้กลายเป็นเรื่องใหญ่ มันจะทำให้ตระกูลหวังกลายเป็นตัวตลก ดังนั้นคุณปู่หวังจึงแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปก่อนอย่างเย็นชาและค่อยจัดการเรื่องนี้ทีหลัง ขณะที่คุณปู่หวังกำลังจะพูดเพื่อสงบสติอารมณ์ พ่อบ้านที่อยู่นอกประตูก็รีบเข้ามา "ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับคุณท่าน" มีรอยยิ้มที่ตื่นเต้นบนใบหน้าของพ่อบ้าน คุณปู่หวังมองไปที่พ่อบ้านด้วยความงุนงงแล้วคิดว่า 'งานเลี้ยงวันเกิดช่างมีความสุขมากมายอะไรอย่างนี้' แต่อาหารงานเบี้ยงกำลังจะถูกสองสามีภรรยาไร้ประโยชน์แย่งไป ถ้าเรื่องนี้ถูกแพ่กระจายออกไปคงจะเป็นเรื่องตลกไปทั่วหมู่บ้าน พ่อบ้านตื่นเต้นมากจนไม่ได้สังเกตว่าคุณปู่หวังและฝูงชนมีสายตาที่ดูแปลกไป เขาจึงหยิบรายการของขวัญออกมาอ่าน “คุณท่าน มีแขกผู้มีเกียรติได้ส่งของขวัญมากม

เมื่อหวังจินซานเห็นว่าไม่พบคุณหลี่ เขาคิดว่าเขาต้องกลับมาคุยหัวข้อเก่า เขาจะปล่อยให้หลี่โม่เจ้าหนูท่อตัวนี้ทำเสียโอกาสที่จะอวดลูกชายคนโตของเขาไม่ได้ “อย่าแม้แต่จะเอ่ยถึงคนไร้ค่านั่น มันทำให้ทุกคนอารมณ์เสียโดยไม่มีเหตุผล ทำลายบรรยากาศงานดี ๆ ของเรา จงฉวนรีบยกแก้วเคารพทุกท่านได้แล้ว” หวังจงฉวนยกแก้วของเขาและยืนขึ้น ทักทายกับผู้ที่มางานด้วยความเคารพ "จงฉวนมาที่นี่เพื่อขอบคุณทุกท่านที่ดูแลผม ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องการคำแนะนำ ผมหวังว่าตอนนั้นทุกท่านจะยินดีที่จะให้คำแนะนำแก่ผมนะครับ" คำพูดของหวังจงฉวนเต็มไปด้วยทุ่งดอกไม้ ซึ่งไม่เพียงแต่ยกยอตัวเองเท่านั้น แต่ยังทำให้แขกทุกคนมีความสุขอีกด้วย แขกทุกคนยกแก้วขึ้นและดื่มร่วมกับหวังจงฉวน "จงฉวนมีช่างเก่งจริง ๆ ครั้งนี้เขาชนะสัญญาการพัฒนาพื้นที่รกร้างในเขตชานเมืองทางใต้ ถ้าเขามีความสัมพันธ์กับบริษัทหยุนจงหลาน ในอนาคตเขาจะไร้ขีดจำกัด" "บริษัทหยุนจงหลานลงทุนครั้งใหญ่ในครั้งนี้ ฉันได้ยินมาว่ากลุ่มที่อยู่เบื้องหลังนั้นทรงพลังมาก ตราบใดที่คุณใกล้ชิดกับพวกเขา คุณจะมีเงินมากมายในอนาคต" "ตราบใดที่พื้นที่รกร้างในชานเมืองทางตอนใต้สามารถพัฒ

“ฉันขอแนะนำให้แกทำตัวดี ๆ เข้าไว้จะดีกว่านะ นี่ไม่ใช่ที่ที่แกจะมาทำตัวยังไงก็ได้ตามอำเภอใจ ให้พวกเรากรอกไวน์ใส่ปากแกซะดี ๆ ไม่อย่างนั้นชีวิตแกลำบากแน่” จากนั้นหวังจงเฉิงก็ขู่ ความอดทนของหลี่โม่หมดลง ในขณะที่เขากำลังจะจัดการไอ้สองคนปากดีนั้นด้วยกำปั้น พ่อบ้านก็รีบเข้าไปในห้องโถงกลาง "คุณท่าน คุณเหวินมาแล้วครับ! หวู่เต้าเหวินอยู่ที่นี่แล้ว คุณเหวินส่งต้นศุภโชคคู่ทองและเงินมาให้หนึ่งคู่เพื่อแสดงความยินดีกับคุณปู่ในวันเกิด" งานเลี้ยงวันเกิดที่มีชีวิตชีวาและวุ่นวายไปด้วยเสียงแขกเหรื่อในงานก็เงียบลงในทันที! หลังจากเงียบไปสามวินาทีเสียงเอะอะก็ดังขึ้น ราวกับว่าตอนนี้มีคนกดปุ่มหยุดความเงียบไว้ชั่วคราว แขกทุกคนต่างตกใจกับการมาถึงของหวู่เต้าเหวิน และพวกเขาทั้งหมดก็เริ่มพูดคุยกันอย่างตื่นเต้น"หวู่เต้าเหวิน คือบุคคลอันดับหนึ่งในอุตสาหกรรมการจัดเลี้ยงในกรุงโซล คุณเหวินนั้นยอดเยี่ยมมาก" "ฉันได้ยินมาว่า คุณเหวินเป็นหนึ่งในสี่วีรบุรุษแห่งกรุงโซล ไม่เพียงแต่เขามีธุรกิจใหญ่โตเท่านั้น แต่เขามีอำนาจล้นฟ้าเลยแหละ" "มีงานเลี้ยงของบุคคลผู้ทรงอำนาจและผู้มั่งคั่งตั้งกี่งานที่จัดขึ้นในห้องโถงทา

ในขณะที่ทุกคนเงียบและงุนงง พ่อบ้านก็รีบวิ่งพุ่งเข้ามาอีกรอบทันที“คุณท่านครับ คุณหลง! เฉียวเจิ้งหลงส่งพืชอายุวัฒนะร้อยปีเพื่อฉลองวันเกิดของคุณท่านครับ”ว้าว!ทุกคนใรงานต่างอ้าปากค้าง!สีหน้าทุกคนต่างตกตะลึง!คุณปู่หวังหันกลับมาช้าๆพร้อมสีหน้าแปลก ๆหวู่เต้าเหวินมาโดยไม่ได้รับเชิญก็ทำให้คุณปู่หวังประหลาดใจมากแล้ว หนำซ้ำตอนนี้เฉียวเจิ้งหลงก็มาโดยไม่ได้รับเชิญอีก นี่มันเกิดอะไรขึ้นหวังจินซานพูดด้วยเสียงทุ้มว่า “เรายังไม่ได้เชิญเขา มีใครเชิญมาไหมครับ?”หวังจินไห่และคนอื่น ๆ ต่างส่ายหัวทีละคน คุณปู่หวังขมวดคิ้วและพูดว่า “ในเมื่อแขกผู้มีเกียรติมาถึงประตู เราก็ต้องต้อนรับพวกเขา ไปทักทายพวกเขากับปู่หน่อยซิ”ขณะที่คุณปู่หวังเดินไปที่ทางเข้าห้องโถง เฉียวเจิ้งหลงก็เดินเข้ามาพอดีเฉียวเจิ้งหลงโบกมือให้คุณปู่หวังอย่างสบาย ๆ “คุณปู่หวังมีความสุขและมีอายุที่ยืนยาว ขอแสดงความยินดีด้วย”“ขอบคุณคุณหลงที่นี่นะครับ เชิญคุณหลงมานั่งที่โต๊ะหลักเถอะครับ”คุณปู่หวังกล่าวด้วยรอยยิ้มทั่วใบหน้าของเขาทว่าเฉียวเจิ้งหลงไม่ได้สนใจคำพูดของคุณปู่หวังเลย แต่กลับมองไปรอบ ๆ ราวกับกำลังมองหาบางสิ่งเมื่อมอ