บทที่ 459

​​คุณปู่หวังรู้สึกว้าวุ่นเล็กน้อยเพราะเขาเชิญหวู่เต้าเหวินมานั่งที่โต๊ะหลัก แต่หวู่เต้าเหวินไม่ตอบสนองเลย เห็นได้ชัดเลยว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาฉลองวันเกิด

นอกจากนี้ท่าทางที่หวู่เต้าเหวินมองไปรอบ ๆ ราวกับว่าเขากำลังมองหาใครสักคน คุณปู่หวังคาดเดาในใจไปต่าง ๆ นานา

ตามหาคู่อริอยู่หรือเปล่า?

หรือกำลังมองหาเพื่อน?

หรือว่าจะมาหา...

ขณะที่คุณปู่หวังกำลังทำอะไรไม่ถูก หวู่เต้าเหวินก็เห็นหลี่โม่นั่งอยู่ที่มุม

เมื่อเห็นร่างของหลี่โม่ รอยยิ้มอันอ่อนน้อมก็ฉายขึ้นบนใบหน้าของหวู่เต้าเหวิน เขาผลักหวังจินซานออกไปข้าง ๆ แล้วเดินไปหาหลี่โม่

“คุณเหวิน คุณกำลัง...”

คุณปู่หวังเห็นว่าหวู่เต้าเหวินเดินจากไปแล้วหลังจากเพิ่งพูดได้ครึ่งประโยค ดังนั้นเขาจึงได้แต่พาลูก ๆ หลาน ๆ เดินไปเร็ว ๆ เพื่อให้ทันหวู่เต้าเหวิน

ตระกูลหวังไม่สามารถที่จะล่วงเกินคนใหญ่คนโตคนนี้ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงระมัดระวังการกระทำเป็นอย่างมาก

แต่เมื่อเห็นว่าหวู่เต้าเหวินกำลังเดินไปหาหลี่โม่ คุณปู่หวังและคนอื่น ๆ ต่างก็เบิกตากว้างอย่างคิดไม่ออกว่าหวู่เต้าเหวินกำลังจะทำอะไร

หวู่เต้าเหวินเดินตรงเข้าไปหาหลี่โม่แล้วยืนนิ่ง จากนั้นโ