All Chapters of ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์: Chapter 881 - Chapter 890

ผู้ใต้บังคับบัญชาของไท่ฟู่เหล่านี้ล้วนแต่หวาดกลัวอยู่เป็นทุนเดิม เพราะรู้ว่าแม้พวกเขาออกไปตอนนี้ พวกเขาก็จะถูกซักไซ้ไล่เลียงในภายหลัง ดังนั้นพวกเขาจึงคุกเข่าอยู่ด้วยกันทั้งหมด อ้อนวอนว่าตนเองเป็นผู้บริสุทธิ์ แม้กระทั่งวิงวอนต่อหวงไท่โฮ่วให้โน้มน้าวจักรพรรดิให้ประทานความเมตตาเมื่อเผชิญความเป็นตายเช่นนี้ วาจาที่เปี่ยมไปด้วยความหวังดี และจงรักภักดีอย่างยิ่งถูกพ่นออกมาไม่ขาดสาย ระคนกับการร้องไห้เสียใจ ทำให้จักรพรรดิถึงกับขมวดคิ้วมู่หรงเจี๋ยตบมือส่งสัญญาณให้ราชองครักษ์ของจักรพรรดิลากพวกเขาออกไปก่อน เหลือเพียงเหลียงไท่ฟู่เพียงผู้เดียวจื่ออันช่วยประคองหวงไท่โฮ่วออกมา ขณะที่มู่หรงเจี๋ยเฝ้ามองจากห้องโถงชั้นนอกจักรพรรดิทอดพระเนตรมองใบหน้าว่างเปล่าของเหลียงไท่ฟู่ “ราชครูเหลียง ข้าปฏิบัติต่อตระกูลเหลียงของท่านอย่างไรบ้าง?”เหลียงไท่ฟู่ดูเหมือนวิญญาณหลุดลอยออกจากร่าง รู้สึกราวกับตนเองไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี้จริง ๆ เขาเพียงพยักหน้าและตอบกลับ “ตระกูลของกระหม่อมเป็นที่โปรดปรานของฝ่าบาทอย่างสุดซึ้ง”“เพราะอะไร?” จักรพรรดิส่ายพระพักตร์ น้ำเสียงของเขาเย็นชาและเศร้าสร้อยอย่างสุดจะพรรณนา “เพราะท่านคือ

คำพูดของมู่หรงเจี๋ยยังคงโจมตีหัวใจเขาไม่หยุดยั้งแม้ว่าราชครูจะถูกลงโทษ ทว่ายังมีคนจำนวนมากที่ติดตามเขา ไม่ใช่เพราะความภักดี แต่เป็นเพราะเหลียงไท่ฟู่ใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนของพวกเขา ฉะนั้นไม่ว่าเหลียงไท่ฟู่จะตกต่ำสักเพียงใด พวกเขาก็ไม่กล้าทรยศต่อเหลียงไท่ฟู่วันนี้ใช่ว่าขุนนางทุกคนในพรรคของเขาจะมาที่นี่ จักรพรรดิอาจตัดสินใจที่จะเก็บพวกเขาไว้ และปล่อยให้พวกเขากลายเป็นดาบแหลมคมไว้ยอกอกอ๋องหนานหวาย เช่นนั้นจึงเป็นการดีที่เหลียงไท่ฟู่จะเสริมสว่านแหลมคมเข้าไปเขายังมีอำนาจ ไม่ได้กลายเป็นคนไร้ประโยชน์เสียทีเดียวการใช้โอกาสที่ศัตรูเกิดการแตกแยก วุ่นวายและปั่นป่วนอย่างหนักภายใน แล้วพึงรอจังหวะให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างสงบ ช่างสบายแค่ไหน!สีหน้าของราชครูเหลียงเปลี่ยนไปหลายครั้ง สุดท้ายก็ตกอยู่ที่พระพักตร์ของจักรพรรดิ “แม้ว่าอ๋องหนานหวายจะเป็นผู้แพร่ข่าวลือ ทว่าองค์รัชทายาทและสนมเหลียงก็ได้เห็นแผลหน้าผีของฝ่าบาทกับตาของพวกเขา”มู่หรงเจี๋ยยิ้มหยัน “ทันทีที่ข่าวลือกระจายออกไป องค์รัชทายาทและสนมเหลียงร้อนใจบุกมาที่นี่ ผู้ใดบ้างจะไม่รู้จุดประสงค์ของพวกเขา? ดังนั้นข้าจึงขอให้จื่ออันทำใบหน้าปลอมต

กุ้ยไท่เฟยขมวดคิ้วและมองไปที่ซุนฟางเอ๋อร์ “เจ้าบอกว่าฝ่าบาทใช้ผิวปลอมอำพรางอย่างนั้นหรือ?”“ต้องเป็นเช่นนั้นแน่เพคะ” ซุนฟางเอ๋อร์กล่าวอย่างหนักแน่น “หากพระองค์ไม่ใช้ผิวปลอม ผื่นแดงเหล่านั้นไม่มีทางปกปิดไว้ได้ เพียงแต่หม่อมฉันเองก็ไม่คาดคิดว่าเซี่ยจื่ออันจะใช้วิธีการเช่นนี้”“เจ้ารู้วิธีหรือ?” อ๋องหนานหวายถามซุนฟางเอ๋อร์กล่าว “เจ้าค่ะ อันที่จริงวิธีการนี้พูดง่ายกว่าลงมือทำ ถึงกระนั้นก็ไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไร ตราบใดที่ทุกอย่างเข้าที่เข้าทาง ก็สามารถทำได้”“ผิวปลอมที่เจ้าว่านี่ไม่เผยพิรุธใด ๆ ให้เห็นเลยหรือ?”“ต้องสังเกตจึงจะสามารถมองเห็นพิรุธได้เจ้าค่ะ แต่ใครกันจะกล้าจ้องพระพักตร์ของฝ่าบาท ผิวปลอมแบบนี้มีข้อเสีย หากอากาศร้อนเกินไป มันอาจรั่วและละลายได้ง่าย หากลมแรงเกินไปจะยับย่นและหลุดออก ใส่ได้ไม่นาน เนื่องจากมันไม่ระบายอากาศ และค่อนข้างกระทบกระเทือนพระอาการของฝ่าบาท โดยทั่วไปแล้วต้องถอดหลังจากผ่านไปสองชั่วยาม ถ้าอากาศข้างนอกร้อนเช่นวันนี้ นานสุดได้เพียงชั่วยามครึ่งเท่านั้น ขืนไม่ถอดออก อุณหภูมิรอบใบหน้าจะทำให้ผิวหนังบางลงเรื่อย ๆ ผืนแดงก็อาจปรากฏให้เห็น และที่แย่กว่านั้นคือมันจะห

เซียวท่านั่งลงอย่างช่วยไม่ได้ และมองไปที่อ๋องเหลียงพลางบ่นว่า “เจ้านี่ปากไม่ดีเอาเสียเลย!”อ๋องเหลียงหัวเราะ “ผู้ใดบอกให้พวกเจ้ามาที่นี่เพื่ออวดความรักกันต่อหน้าข้าล่ะ? เจ้าก็รู้ว่าข้ากำลังทุกข์ระทมจากความรักอย่างหนัก”“ข้าไม่ได้อยากอวด นางต่างหากที่ลากข้าไปอวดคนอื่น ถึงผ้าพันคอผืนนั้นจะดูน่าเกลียด แต่นางก็มีความสุขมากเมื่อเห็นข้าสวมใส่ สำหรับข้าแล้วมันอาจจะน่าอายเล็กน้อย แต่ไม่เลวเลยที่สามารถทำให้นางมีความสุข”หลังจากได้ยินเช่นนี้ จื่ออันก็เบิกตากว้าง “เอ้อร์หวาคิดได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือนี่?”“เอ้อร์หวา?”“เอ้อร์… ก็เจ้าเป็นบุตรคนที่สองไม่ใช่หรือ? เรียกเจ้าว่าเอ้อร์หวาก็ถูกแล้วนี่นา”“ถูก แต่ชื่อน่าเกลียด” เซียวท่าขมวดคิ้ว “ข้าไม่ชอบ”เขานั่งลงและพูดอีกครั้ง “จริงสิ ภูเขาน้ำแข็งส่งคนมาส่งจดหมายเมื่อเช้านี้”“จริงหรือ?” จื่ออันและอ๋องเหลียงดีใจมาก “ในจดหมายกล่าวว่าอย่างไรบ้าง?”เซียวท่ากล่าว “ท่านปู่เป็นคนอ่าน ข้าไม่เห็นเองกับตา แต่หลังจากท่านปู่อ่านแล้ว สีหน้าดูจริงจังมากทีเดียว”“แล้วเจ้าไม่ถามมาหรือ?” จื่ออันกระทืบเท้าอย่างกระวนกระวาย“ถามสิ แต่ท่านปู่กลับถามว่าข้ามีเงินส

อ๋องหนานหวายและสมาชิกราชวงศ์บางส่วนก็เดินตามขึ้นมาแล้วเช่นกัน หลังจากที่สมาชิกราชวงศ์ขึ้นมาแล้ว ขุนนางระดับรองลงมาในราชสำนักก็ทยอยตามขึ้นมาด้วย ส่วนคนที่เหลือยังอยู่ด้านล่างแท่นบูชาขนาดใหญ่นี้สามารถรองรับคนได้สองร้อยถึงสามร้อยคน ตอนนี้สมาชิกราชวงศ์รวมถึงขุนนางระดับรองลงมา ร่วมด้วยองครักษ์ของมู่หรงเจี๋ย รวมแล้วเพียงหนึ่งร้อยกว่าคนเท่านั้น แท่นบูชายังมีพื้นที่ว่างอีกมากก่อนอื่น จักรพรรดิเดินไปยังขอบแท่นบูชา พิงราวบันไดพร้อมกับโบกพระหัตถ์ให้คนด้านล่าง พระพักตร์แย้มพระสรวล แม้ว่าเขาจะอ่อนแอ แต่ก็ยังคงแผ่รังสีสง่างามที่จักรพรรดิพึงมีอากาศวันนี้สงบสดใส ไร้มวลเมฆ มีเพียงสายลมที่พัดแรงเป็นพิเศษ ซึ่งไม่ดีต่อพระอาการของจักรพรรดิ โรคผื่นผีเสื้อไม่เหมาะสำหรับการต้องลมนาน ๆ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกวิงเวียนเล็กน้อยหลังจากยืนอยู่ได้ระยะหนึ่ง จึงต้องรีบพยุงตัวเองไว้เที่ยงตรง พิธีบวงสรวงสวรรค์ได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการเวลาผ่านไปหนึ่งชั่วยามครึ่งนับตั้งแต่ออกจากวังในบรรดาสมาชิกราชวงศ์ อ๋องหนานหวายไม่โดดเด่นเลย เนื่องจากเขาจงใจก้าวถอยหลังเล็กน้อย ปกปิดตัวตนไว้ครึ่งหนึ่งเขาจ้องมองที่พระพักตร์ของ