All Chapters of ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์: Chapter 861 - Chapter 870

มู่หรงเจี๋ยกล่าวว่า “เขาเปล่าคิดคดทรยศต่อท่าน ทว่าถูกพิษอาคมที่เรียกว่าพิษกู่ หากผู้ถูกพิษมีความซื่อสัตย์อย่างแรงกล้าและแน่วแน่ เขาจะไม่มีทางปริปากบอกความจริงใด ๆ ทว่าเห็นได้ชัดว่าเขาเกิดความสั่นคลอน ฝ่าบาทคงทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด”องค์จักรพรรดิตอบกลับอย่างเคร่งขรึม “เขากลัวว่าตนจะถูกฝัง”“ทุกคนล้วนหวาดกลัวความตายกันทั้งสิ้น” มู่หรงเจี๋ยกล่าวอย่างราบเรียบจื่ออันได้ยินชัดทุกถ้อยคำ ในใจรู้สึกโกรธมาก ในเมื่อเขารู้ทุกอย่างอยู่แล้ว เหตุใดถึงไม่ยอมพูดให้เร็วกว่านี้? ทำให้นางกังวลเสียเปล่าไปหลายวันองค์จักรพรรดิตรัสว่า “ถึงแม้เจ้าจะขอร้องให้ท่านน้าเข้ามาเจรจาเกลี้ยกล่อมข้า ทว่าข้าก็ตัดสินใจแล้ว วันพรุ่งนี้ทันทีที่พระอาทิตย์ลอยขึ้นฟ้า ข้าราชบริพารจะเข้ามาที่วังซีเหวยเพื่อตรวจสอบข้อเท็จจริง ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำเช่นนั้น ข้าก็ตัดแขนตนเองทิ้งไปเสียแล้ว”มู่หรงเจี๋ยส่ายศีรษะ “ฝ่าบาท อันที่จริงข้าไม่ได้ขอร้องให้ท่านน้าเข้ามาเกลี้ยกล่อมท่าน หากแต่สาเหตุที่ข้าเชิญท่านน้ามาที่นี่ ก็เพราะหวังว่าฝ่าบาทจะยินยอมให้จื่ออันถวายการรักษา”จักรพรรดิเย้ยหยัน “ฟังจากที่เจ้าพูดแล้ว หากข้าไม่เห็นด้วย เจ้าก็จ

เมื่อเห็นว่าทุกคนดูเหมือนจะเข้าใจ จื่ออันจึงถามหมอหลวงว่า “ท่านวินิจฉัยว่าฝ่าบาททรงมีแผลหน้าผีเพราะโรคแฝดปรสิต หรือเพราะผื่นแดงบนพระพักตร์หรือ?”หมอหลวงพึมพำอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “แน่นอนว่าเป็นเพราะแผลหน้าผีที่พระกร… โรคแฝดปรสิต ข้าน้อยเพิ่งถวายการตรวจรักษาก่อนหน้านี้ พบว่าแผลหน้าผีก็มีผื่นแดงด้วยเช่นกัน ดังนั้นข้าน้อยจึงคิดว่าเป็นโรคเดียวกัน”จื่ออันส่ายหน้า “ข้าสามารถกล่าวได้อย่างมั่นใจว่านี่ไม่ใช่โรคเดียวกันอย่างแน่นอน หากตัวอ่อนกาฝากไม่เติบโต มันย่อมไม่เป็นอันตรายต่อร่างกาย ทว่าอาจแตกต่างออกไปหากตัวอ่อนกาฝากยังคงเติบโตอยู่ภายใน สำหรับผื่นผีเสื้อ การรักษานั้นค่อนข้างยากกว่า ขั้นตอนการรักษาค่อนข้างยาวนาน พระอาการของฝ่าบาทจึงต้องเลื่อนออกไปอีก ข้าสามารถยับยั้งการลุกลามของโรคได้ ทว่าไม่มีวิธีรักษาให้หายขาด”“ผื่นแดงสามารถรักษาให้หายได้หรือไม่?” จักรพรรดิตรัสถามจื่ออันส่ายศีรษะเบา ๆ “ทำได้เพียงบรรเทาเพคะ ไม่อาจทำให้หายขาดได้ ทว่าหากพระองค์ทรงไม่ต้องการให้คนพบเห็น หม่อมฉันพอมีวิธี”“วิธีอะไร?” พระเนตรของจักรพรรดิเป็นประกายจื่ออันเผยอริมฝีปาก “ปลอมตัวเพคะ”จักรพรรดิเริ่มคิด

จักรพรรดิยังไม่ได้เริ่มทำการผ่าตัด แต่ถึงอย่างไรการผ่าตัดก็ไม่ได้ซับซ้อนมากนัก จื่ออันจึงไม่รีบร้อน แต่ลงมือทำหน้ากากก่อนขณะที่องค์รัชทายาทและสนมเหลียงเข้ามา จื่ออันนั่งคุกเข่าอยู่ข้างแท่นบรรทม ค่อย ๆ พับแขนเสื้อขององค์จักรพรรดิขึ้น เผยให้เห็นใบหน้าขนาดเล็กที่งอกออกมา ภาพตรงหน้าทำให้องค์รัชทายาทและสนมเหลียงหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจองค์จักรพรรดิหรี่ตา ระงับความโกรธในดวงตาลง ก่อนจะแค่นเสียงเล็ดลอดออกมาจากพระโอษฐ์ที่แตกลอก “องค์รัชทายาทผู้แสนดี และสนมผู้แสนดีของข้าอยู่ที่นี่เองรึ!”คำพูดเหล่านี้ฟังดูอ่อนโยนมาก ทว่าสำหรับประสาทการได้ยินขององค์รัชทายาทและสนมเหลียงแล้ว มันกลับดูเหมือนเสียงฟ้าร้องกัมปนาทสนมเหลียงรีบฉุดองค์รัชทายาทให้คุกเข่าลง ร่างกายของนางสั่นสะท้านโดยไม่ได้ตั้งใจ “หม่อมฉันคิดถึงฝ่าบาท เกรงว่าอาจมีคนคิดร้ายต่อพระองค์ ดังนั้นจึงยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อที่จะได้เข้ามาพบ”จักรพรรดิคลี่ยิ้มบาง จากนั้นรอยยิ้มก็ค่อย ๆ ยกสูงขึ้นจากมุมปาก จุดแดงบนใบหน้าเกือบกลายเป็นแถบหนาสีแดงเข้ม ริ้วรอยบริเวณมุมตาปรากฏซ้อนกันอย่างน่ากลัว “ดี!”องค์รัชทายาทคุกเข่า ค่อย ๆ คลานไปข้างหน้า ถึงกระนั้นก

คนผู้นั้นสวมชุดเกราะสีทอง เสื้อคลุมงูเหลือมปักดิ้นสีดำ ผมสีดอกเลาถูกรวบขึ้นเป็นมวย ใบหน้าสง่างาม ถือแส้ยาวอยู่ในมือพลางควบม้าไปข้างหน้าข้างหลังนางล้วนเป็นบุตรชายทั้งสิบสองคนของตระกูลเฉิน ทุกคนแต่งกายด้วยชุดทหาร เบื้องหลังยังมีทหารม้าทองคำและเหล็กยืนเรียงรายอยู่ ราวกับว่าประตูพระราชวังในขณะนี้เป็นสนามรบเฉินไท่จวินเป็นผู้นำกองทัพตระกูลเฉินเข้ามาสนับสนุนไม่ว่าหญิงชราจะอายุมากเพียงใด นางก็ยังคงเป็นวีรสตรีเสมอเมื่อนั่งอยู่บนหลังม้าสูง ทั้งยังสง่างามไม่แพ้แม่ทัพทั่วไปนางขี่ม้าฝ่าฝูงชนนั่งอยู่บนหลังม้า มองต่ำลงไปที่ไท่ฟูและอ๋องหนานหวาย กล่าววาจาเย้ยหยัน “ไท่ฟู่กล่าวถูกต้อง ในฐานะข้าราชบริพารประจำราชสำนัก พวกเจ้าเองก็ควรระงับความตื่นตระหนกของผู้คนในยงโจว และสยบข่าวลือทั้งหลาย ข้าสืบทราบว่าข่าวลือล่าสุดถูกปล่อยโดยองค์รัชทายาทและสนมเหลียง เช่นนั้นก็ให้ไท่ฟู่ตัดสินใจอย่างเด็ดขาดในการจัดการกับองค์รัชทายาทและสนมเหลียงด้วย เพื่อที่จิตใจของประชาชนจะได้มั่นคงเสียที”“นางสารเลว เจ้าต่างหากที่พูดเรื่องไร้สาระและสร้างปัญหา!” องค์รัชทายาทโกรธจัด เอื้อมมือไปดึงเฉินไท่จวิน “ลงมาเดี๋ยวนี้ ไม่เห็นหรื

ไท่ฟู่อดคิดไม่ได้ว่าเขาช่างใจร้อนเสียจริง อันที่จริง เขาไม่ควรทำอะไรแบบนี้ในเวลานี้อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถทนรอได้อีกต่อไป เพราะสถานการณ์โดยรวมไม่สู้ดีสำหรับเขา หากรอนานกว่านี้ มู๋หรงเจี๋ยก็จะยังมีสิทธิ์ใช้อำนาจต่อไป และเมื่อถึงเวลานั้น เขาจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ให้กับอ๋องหนานหวายเขาจึงอาศัยประโยชน์จากข้อเท็จจริงที่ว่าคนส่วนใหญ่ยังเคารพและเชื่อฟังเขา ดังนั้นเมื่อคิดจะลงมือทำ อย่างน้อยต้องให้คนเหล่านั้นสนับสนุนองค์ชายรัชทายาทที่เป็นทายาทสายตรงยิ่งไปกว่านั้น ทั้งองค์รัชทายาทและสนมเหลียงต่างก็เห็นกับตาว่าองค์จักรพรรดิกำลังทนทุกข์ทรมานจากโรคแผลหน้าผี ตราบใดที่พาขุนนางทั้งหลายบุกเข้าไปในวังได้ เป็นไปไม่ได้ที่องค์จักรพรรดิจะไม่สละราชสมบัติดังนั้นเขาจึงริเริ่มที่จะร่วมมือกับอ๋องหนานหวาย ตกลงว่าทั้งสองฝ่ายจะสงบศึกชั่วคราว และร่วมกันวางแผนหลังจากที่องค์จักรพรรดิสละราชสมบัติ เนื่องจากอีกฝ่ายต้องใช้เวลาพอสมควรในการสละราชสมบัติ ใช้เวลานานกว่าองค์รัชทายาทจะขึ้นครองบัลลังก์ แต่หากองค์จักรพรรดิไม่มีวี่แววใด ๆ ทั้งสิ้น ทั้งคู่ก็มองไม่เห็นความหวังยิ่งกว่านั้น ตอนนี้ได้รับการยืนยันแน่ชัดแล้วว่าจักร