"DAMON, BAKIT NGAYON mo lang sinabi sa 'kin?"Hinawakan niya ang kamay ko at nilagay 'yon sa kaliwang pisngi niya. "Because I don't want you pitying me. Ayokong kaawaan mo ako, Emma. Nahihiya ako. Nahihiya ako sa 'yo lalo na kasi kilala mo ako. Alam mo kung sino ako noon. Sa totoo lang, Emma, ikaw ang nagbibigay ng rason sa akin para lumabas. Para 'wag isipin 'yong nangyari. Para kalimutan 'yong bangungot na nangyari sa akin. You came into my life out of nowhere. It's like I'm waiting for someone to finally fix my dark shadow and there you are... you came to my life. Your jolly personality caught me. Kaya paano mo nasasabi sa 'kin na 'wag kong isipin 'yong nangyari sa 'kin noon? Bakit ganoon kadali mong sinasabi sa akin na kalimutan ko na lang 'yong mga taong sa pisikal lang tumitingin at masakit magsalita? Hindi kasi madali, Emma. Mahirap tanggapin 'yong masasakit na sa
Read more