All Chapters of มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: Chapter 971 - Chapter 980

“เข้าใจแล้วค่ะ แม่ แต่ไม่ใช่ว่ารอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป ค่อนข้างน่าลึกลับหรอกเหรอ? อย่าลืมว่าเขาสามารถผงาดขึ้นสู่ตำแหน่งในเมืองเฮฟเวินลีได้อย่างรวดเร็วมากเลยนะคะ! บอสคนนั้นต้องไม่ธรรมดาแน่! อีกอย่าง จากสิ่งที่หนูได้ยินมา เขาก็ไม่เต็มใจที่จะเข้าร่วมในหลาย ๆ โอกาส… มันทำให้หนูสงสัยว่าบุคคลทรงอำนาจเช่นนี้จะอยากมาร่วมงานของครอบครัวเราตั้งแต่แรกจริง ๆ หรือไม่!” ทิวลิปกล่าว “เมื่อกลับมาที่ประเทศ หนูก็เคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับรอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป เช่นกัน ข่าวลือบอกว่ารอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป เต็มไปด้วยผู้ใต้บัญชาที่ดุร้ายและแข็งแกร่งอย่างมาก พวกเขายังพูดว่าเจ้านายของกลุ่มนั้นเป็นชายหนุ่มอายุน้อยคนหนึ่ง ที่มีที่มาที่ไปคลุมเคลืออย่างมาก! แม่จะบังเอิญรู้อะไรรู้อะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับพวกเขาหรือเปล่าคะ?” จูเลียตที่สงสัยมาสักพักแล้วในตอนนี้ถามขึ้นมา ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อคิดว่าเจ้านายคนนั้นของรอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป จริง ๆ แล้วอายุเท่ากันกับเธอ! จูเลียตจึงสนใจอย่างมากที่จะรู้ให้ได้ว่าจริง ๆ แล้วเขาหน้าตาเป็นยังไง เช่นเดียวกับวิธีที่เขาได้รับความสามารถที่เก่งกาจเช่นนี้จนถึงจุดที่ผู้คนเต็มใจที่จะยอมจำนนต่อเขาจร

“ค่ะ…ถ้าเป็นไปได้ ฉันอยากจะส่งผ่านข้อความนี้ พร้อมกับนามบัตรทางธุรกิจของฉัน ในนามของฉันให้คนเหล่านั้นจากรอลยัล ดราก้อน กรุ๊ปน่ะค่ะ… คือว่า ‘ตระกูลทาเกะนะอยากจะมีโอกาสพบปะและทานอาหารร่วมกันกับคุณคลอฟอร์ดจากรอลยัล ดราก้อน กรุ๊ป คุณจะรับคำเชิญไหมคะ?’ ฉันหวังจริง ๆ ว่าคุณจะถ่ายทอดข้อความนี้ให้กับพวกเขานะคะ!” เมโกะอธิบาย ขณะที่เธอโค้งให้อีกครั้ง ในขณะที่ยื่นนามบัตรของเธอให้ หลังจากรับมันมาจากเธอ เจอรัลด์ก็มองไปที่นามบัตรในขณะที่คิดว่าผู้หญิงที่สงบเสงี่ยมคนนี้น่าทึ่ง และมีการศึกษาดีอย่างไรถึงอย่างนั้นเจอรัลด์ก็รู้ดีว่านี่อาจเกี่ยวกับการที่วัฒนธรรมของคนญี่ปุ่นนั้นเข้มงวดอย่างไร ไม่ว่าจะยังไง เขาก็ยังคงเชื่อว่าในฐานะบุคคลหนึ่ง เมโกะไม่ใช่คนธรรมดาหรอก ข้อเท็จจริงที่ว่าเขาไม่รู้ว่าตระกูลทาเกะนะเป็นตระกูลประเภทไหน จึงเพียงแต่เพิ่มความสงสัยของเขาเท่านั้น หลังจากคิดเกี่ยวกับมันอยู่ครู่หนึ่ง เจอรัลด์ก็พยักหน้าก่อนจะตอบกลับ “ตกลง ผมจะส่งข้อความให้พวกเขา คุณเมโกะ พักผ่อนให้สบายนะครับ!” ด้วยเหตุนั้น เจอรัลด์จึงพยักหน้าให้เธอก่อนจะจากไป เมื่อเขากลับออกมาข้างนอก เขาก็เห็นไฮดี้ยังคงรออยู่ด้าน

เจอรัลด์เองก็รู้ดีว่าทำไมไฮดี้ถึงจัดการเปิดประมูลตั้งแต่แรก พูดง่าย ๆ เธอได้ทำให้มั่นใจว่าจะเชิญกองกำลังขนาดใหญ่ และทรงอำนาจมาได้มากมายเท่าที่เธอจะสามารถทำได้ ด้วยความหวังว่าพวกเขาจะต่อสู้กันเองจนถึงตายในท้ายที่สุด วิธีนั้น เมื่อคนอื่นถูกโจมตีติดต่อกันเมื่อหมดวันแล้ว โยเวลล์ก็จะเป็นกลุ่มเดียวที่เหลืออยู่ อีกนัยหนึ่งก็คือ ไม่เพียงพวกเขาจะได้รับเงินไปจำนวนมากเท่านั้น แต่พวกเขาก็จะถูกวางให้อยู่ในตำแหน่งที่ได้รับผลประโยชน์อย่างมากเช่นกัน แน่นอน ไวร่าและเบไม่รู้เรื่องทั้งหมดนี้ และเพียงทึกทักเอาเองว่ามันเป็นมากกว่าการประมูลที่เหนือชั้น อย่างน่าประหลาดใจ พวกเธอกลายมาเป็นเป้าหมายให้ไฮดี้ลากเข้ามาเกี่ยวข้องในความยุ่งเหยิงนี้ เพราะแค่ว่าพวกเธอทั้งคู่ดูน่าลึกลับเพียงใด “แล้วทำไมเธอทั้งคู่ต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวในเรื่องบางอย่างที่ซับซ้อนขนาดนี้ด้วยเล่า…?” เจอรัลด์บ่นพึมพำ ตามปกติแล้ว เขาก็เป็นคนที่กำลังแอบสอดแนมพวกเธออยู่ตลอดเวลานี้ ขณะที่เจอรัลด์มองไปที่ศพทั้งสองตรงปลายเท้าของเขา เขาก็อดไม่ได้ที่จะเป็นกังวลถึงความปลอดภัยของสาว ๆ มากขึ้น เจอรัลด์รู้ว่าไวร่าวางแผนที่จะทำตัวไม่ให้เป็นจุด

ภายใต้แสงจันทร์ เจอรัลด์สามารถเห็นผู้ชายคนนั้นวิ่งเร็วมากขึ้นเรื่อย ๆ บนพื้นที่เต็มไปด้วยหญ้าและมีใบไม้ปกคลุม ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบตามลู่ทางด้านหลังเขา เสียงกรอบแกรบเบา ๆ บ่งบ่งว่าฝีเท้าของผู้ชายคนนั้นเบาแต่ไหน และเอาตามตรงเขาก็ดูเหมือนว่าเขาเกือบจะแล่นผ่านดงหญ้าไปมากกว่าวิ่งทับมันเสียอีก ในขณะที่เจอรัลด์ต้องยอมรับว่าทักษะของผู้ชายชุดดำนั้นยอมเยี่ยมมาก แต่ก็ยังคงมีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างผู้ชายคนนั้นและของเขาอยู่ ‘ยังคงพยายามที่จะหนีอยูใช่ไหม…?’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง ขณะที่เขายิ้มเยาะออกมาเล็กน้อย จากนั้นเจอรัลด์ก็เตะกิ่งไม้ออกจากพื้นด้วยปลายรองเท้าของเขา และด้วยความแม่นยำสูงสุด เขาดีดมันออกไปด้วยนิ้วมือ ส่งให้มันลอยไปทางผู้ชายที่กำลังวิ่งอยู่ราวกับว่าเจอรัลด์เพิ่งยิงธนูออกไป! ไม่นานก่อนที่กิ่งไม้จะเชื่อมโดนหลังของชายผู้นั้น ก่อให้เกิดเสียงดัง ‘ตุ้บ’! แรงปะทะของกิ่งไม้นั้นแรงมากจนผู้ชายชุดดำพบว่าตัวเองกำลังนอนกลิ้งอยู่บนพื้นหลายครั้ง จนกระทั่งในที่สุดเขาก็กลิ้งลงไปตามพื้นที่ลาดเอียงของภูเขา! ด้วยความประหลาดใจของเจอรัลด์ เมื่อเขาไปตรวจสอบดูผู้ชายที่ได้รับบาดเจ็บคนนั้น ชายชุดด

“เอาล่ะ จากสิ่งที่ฉันได้ยินมานะ คุณมาร์จอรีดูเหมือนจะสนใจในตัวคุณเจอรัลด์มาก ตอนที่คุณควินแลนและเขามาที่มหาวิทยาลัยเป็นครั้งแรก แต่อย่างไรก็ตาม คุณมาร์จอรีกลับมีความสนใจในตัวคุณควินแลนขึ้นมาฉับพลัน นาทีที่เธอรู้ถึงภูมิหลังของเขา! จึงเป็นผลให้ เธอปฏิบัติกับคุณเจอรัลด์เหมือนกับคนแปลกหน้าอย่างสิ้นเชิงนับตั้งแต่นั้นมา!” นิโคลอธิบาย “ฮ่า! ช่างเป็นผู้หญิงชั่วร้ายอะไรอย่างนี้! เธอมีดีอะไรขนาดนั้นกัน?” ทิวลิปบ่นอย่างไม่พอใจ มาร์จอรีและควินแลนเองก็เดินผ่านกลุ่มนั้น ด้วยการจับมือกันไว้ โดยไม่ได้ทักทายทิวลิปและคนอื่น ๆ เลย อย่าลืมว่า พวกเขาก็มาที่นี่ในฐานะแขกในวันนี้ แทนที่จะเป็นอาจารย์ของพวกเขา ขณะที่พวกเขายังคงเดินต่อไป มาร์จอรีก็สังเกตเห็นเจอรัลด์ที่ยังคงนั่งอยู่ในมุมหนึ่ง เมื่อตอนแรกเธอรู้ว่าเจอรัลด์ได้แต่งงานกับคุณหนูคนโตของตระกูลโยเวลล์ได้สักพักแล้ว มาร์จอรีก็รู้สึกกระวนกระวายใจมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อย่างไรก็ตาม ไม่นานเธอก็สงบสติอารมณ์ลงได้เมื่อเธอรู้ว่าเขาเป็นเพียงลูกเขยที่อาศัยอยู่ในบ้านเท่านั้น เธอส่ายหัวของเธอด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเธอ จากนั้นมาร์จอรีก็หันไปมองทางอื่น